|
ماڭعىستاۋ، ماڭعاز دالا،
ەسپە قۇمدى،
قيمادىم تەڭىزدە وتكەن كەشتەرىمدى.
بولماسا ياسساۋيدەي اقىن بابام،
وكىندىم وڭتۇستىكتە وسكەنىمدى.
كەنە مولا، اۋليە تاس، ەسكى قىرات،
ارى-بەرى قانشا اۋىل كوشتى جىلاپ.
تاندىرى كەپكەن سوناۋ ءبىر شولەيتتەرگە،
اقسىنشى تاريحى بار ەسكى بۇلاق.
سەس كورسەتكەن كوكتەگى قۇدايعا دا،
تولقىندانىپ قۇمدارى قۇلايدى انا.
باتىرلارىن جوقتاي ما، اقىندارىن،
مۇڭىن شاعىپ جەلدەرى جىلايدى، اعا.
ماڭعىستاۋ، تابىندىردى
ساعىندىردى،
كىلكىگەن كوز ۇشىندا ساعىم تۇردى.
جىبەكتەي وڭتۇستىكتىڭ ءبىر بالاسى ەم،
ارۋاقتى دالا قايتا «قاعىندىردى».
قايعىعا ادايلارىم كۇرسىنبەپتى،
جۇرەگىن تالاي ەردىڭ دۇرسىلدەتتى.
قىزدارى-اي جانارى وت، ءازىلى بال،
He دەيىن، كوكىرەگىمدە ءبىر سىر كەتتى.
اجىمىنەن ەسكى ءومىر اڭعارىلعان،
سىر تارتتىم سيرەپ كالعان شالدارىنان.
ءۇش ءجۇز الپىس ەكى اۋليە، كولدا مەنى،
ىزدەپ كەلدىم باياعى شاۆگارىڭنان.
ماڭعىستاۋ، ماڭعاز دالا، ەسپە قۇمدى،
ءبىلشى سەن، تۇركىستاندا ەسكەنىمدى.
تەمىرحان كوكەم مەنىڭ جىر وقىعان،
قيماي بارام ارمانداي كەشتەرىمدى.
تەرەزەڭنەن ءۇڭىلىپ كورشى كەلىپ،
جەر جۇرەگىمنەن اسپان جۇرەگىڭە ەمشى
بولىپ،
اق كويلەكپەن قالىقتاپ اي بارادى،
شاتتاندىرىپ تاڭ اتسىن اينالانى،
كۇن نۇرىمەن تارايدى توي حابارى.
اشىپ تاستاپ كوڭىلدىن، تاس قامالىن،
كوشەسىندە توي جاساپ استانانىڭ،
اقىن دوسىم وقيدى اساۋ جىرىن،
ءانشى دوسىم شىرقايدى اسقاق ءانىن.
سىنالماعان سىنايدى باعىن ءالى،
ترامۆايلار، تاكسيلەر اعىلادى.
تاۋ باسىنان قىزىقتاپ قاراپ تۇرار،
الاتاۋدىڭ تاكاپپار تاعىلارى.
بۇلاقتار دا بەت بۇرار جىلعالاردا،
سالەم ايتار قامىستار ىرعالاردا،
Caپ تۇزەيدى اق ۇيلەر كوكتوبەدە،
توپ-توبىمەن كەلەدى تىرنالار دا.
ءبىر-بىرىنە بايگەدە دەس بەرمەگەن،
ارعىماقتار اتىلار قوس پەرنەدەن.
جىميادى قارت اقىن جۇرەگىنەن
جۇرەگىنە ۇرپاقتىڭ كوشكەندە ولەڭ...
دالا جاتىر ەرەكشە سىر اڭعارىپ،
جوعالدى، انە، ىنىنە جىلان بارىپ.
ءۇيىردى الىپ بارادى ارۋ بوكەن،
نوكەر ەرتكەن سۇلۋداي سىلاڭ قاعىپ.
وق ءتيدى مە،
سول بوكەن ءسۇرىندى انىق،
تاسىدى وزەن دولدانىپ،
بۋىرقانىپ.
اسپان سىندى الىپتىڭ جۇرەگىندەي،
جالعىز تىرنا قالقيدى ءدىرىل قاعىپ.
قۇزعىندار ءجۇر مەكەن عىپ جىرالاردى،
جيرەنىشتى ىستەرى بۇدان ارعى...
شۇلعي تاستاپ باستارىن ءۇيىر جىلقى،
ورتاسىنا سۋاتتىڭ تۇرا قالدى.
ەسكى مولا ورنىققان قىر توسىنە،
مۇڭلى وقيعا سالادى جۇرت ەسىنە.
شىجىعان كۇن اپشىسىن قۋىردى ما،
تەپەندەدى قويشى شال كۇركەسىنە...
وتتان دا ساقتا، قۇدايىم،
سۋدان دا ساقتا، قۇدايىم.
بەرەتىن بولساڭ، جاساعان،
ازعانا تىلەك سۇرايىن.
اينالسىن دارىن داستانعا،
شالقىسىن جالىن اسپانعا.
ۇيات بەر جىگىتتەرىمە،
ىنساپ بەر قارىنداستارعا.
ەلىم دەپ ىلاي قاقتى ىشكەن،
سامايعا سوناۋ اك تۇسكەن.
قۇشاعىنا الار قارا جەر،
وسسەڭ دە، جانىم، اق سۇتپەن.
ساقتالعان سىرى جىر حاتقا،
شالدىقپاي سانا سىرقاتقا،
بەرەكە، بىرلىك، بايلىق بەر
بابامنان قالعان ۇرپاققا.
قايعىسى قايعىم حالىقتىڭ،
كۋات بەر نۇرلى جارىق كۇن.
ارىلتام دەۋمەن مۇڭىنان،
قارشادايىمنان قامىقتىم.
تۇرسا دا باستى عاجاپ كۇن،
قايعىسى قايعىم قازاقتىڭ.
كوزىندى سالشى، ءتاڭىرىم،
قۇربانى ەتپەي مازاقتىڭ.
جازىلعان جايلار ماڭدايعا،
تيمەي-اق قويدى-اۋ تاڭدايعا.
تۇنجىراپ تۇرعان بەيىتتەر،
كوڭىلگە مۇندى وي سالماي ما؟
الاڭداماسىن انام دا،
الاڭداماسىن بالام دا.
ماڭگىلىك تۇرسىن كوك تۋىم،
بابامنان قالعان دالامدا!
تۇنىمەنەن قوبىز كەۋدەم جىلادى،
اعىل-تەگىل اعىتىلىپ بۇلاعى.
جاعامنان اپ، قاتال تاعدىر سۇراعى،
تۇنىمەنەن قوبىز كەۋدەم جىلادى.
تۇنىمەنەن قوبىز كەۋدەم ەگىلدى،
كوز الدىما ەلەستەتىپ مەڭىڭدى.
قيال شىركىن كەيىنگىگە شەگىندى،
تۇنىمەنەن قوبىز كەۋدەم ەگىلدى.
تۇنىمەنەن كوبىز كەۋدەم وكسىدى،
ىزدەپ سوناۋ ۇمىتىلعان ەسكىنى.
ءجۇرىپ جاتتى جۇرەگىمدە سۇراپىل،
ورالمايتىن قايران جىلدار كوشكىنى.
تۇنىمەنەن قوبىز كەۋدەم وكسىدى.
|
