الجير مەن كارلاگ
(قۋعىن-سۇرگىن قۇرباندارىنىڭ رۋحىنا)
بۇل كۇندەر الجير مەنەن كارلاگ-تاعى
تاريحتى جايىپ بىزگە اڭداتقانى.
جاقسىنى «حالىق جاۋى» دەپ جانىشتاپ،
زۇلماتتىڭ جۇتارداي بوپ قان-باتپاعى.
ايتىلعان كۇندەلىكتىڭ بەتتەرىندە،
كورىندى كۇڭىرەنىپ زار جاتقانى.
كۇرسىندى ىشتەي تىنىپ باۋىرلارىم،
ءبىر اۋىز ءۇن قاتۋعا جان باتپادى.
شويىنداي ەڭسەمىزدى ەزىپ كەتتى،
بۋىندى دىرىلدەتتى سالماقتارى.
قۇلاققا سىبىر-سىبىر مۇڭ شاققانداي،
قور بولعان ارىستاردىڭ ارۋاقتارى.
سورلىنى سولق ەتكىزىپ قۇلاتقانى
سەكىلدى سەلك ەتپەي-اق اڭدى اتقانى...
قارايدى جان-جاعىنا ءزارىن شاشىپ،
جۇتپاققا ءابجىلانداي جالماپ ءبارى.
«حالىقتى بۇراتانا بۇقتىرام»- دەپ،
كوزىنە ءستاليننىڭ قان قاپتادى.
ەدەنگە كەڭ جايىلىپ قاتقان ەكەن،
توگىلگەن بەيكۇنانىڭ قان داقتارى.
ۇسكىرىك وڭمەنىنەن وتكەن ىزعار
توڭدىردى قالشىلداتىپ قارلاتقانى.
ايىپتاپ انالاردى ازاپتادى
قور ەتىپ، پاسىق سۇمدار اردى اتتادى.
قارا ءتۇن زىلدەي اۋىر جاتىپ الدى
جارقىراپ جۋىر ماڭدا تاڭ دا اتپادى.
قازاقتىڭ كەڭ دالاسى قامىققانداي،
ۇياتقا كۋا بولدى بار ماقتانى.
تەكتى مەن تەگەۋرىندى تەپكى كوردى
جاۋىزدىق باس كوتەردى جان-جاقتاعى.
قۇنىققان قۇندىكەردى نالەت ايتىپ،
ۇرپاقتىڭ تۇرعانداي-اق قارعاپ ءبارى.
زوبالاڭ وسىنداي دا بولعان ەكەن،
تاستالعان تاعدىرلارعا قارماقتارى،
ءجىبىتىپ جۇرەگىڭدى دۇعا جاسا،
كورىپ قايت قاسىرەتتى كارلاگ-تاعى.
داۋلەتبەك بايتۇرسىنۇلى
اقىن، قجو-نىڭ مۇشەسى.
قىرعىز رەسپۋبليكاسى «مولدا باعىش» اتىنداعى
ادەبي سىيلىقتىڭ يەگەرى.