ۇستىندە ۇزىن قارا پلاششى، قولىندا قارا پورتفەلى، جاۋىرىنى قاقپاقتاي، سۇڭعاق بويلى جىگىت كازگۋگرادتى قاق جارىپ كەتىپ بارا جاتار ەدى. سوڭىنان تەمپەڭدەپ ەرىپ الاتىنمىن. ء«سىز نۇرجان قۋانتايۇلىسىز عوي، ءيا؟ «جاس الاش» گازەتىندەگى «رۋح» بەتىنىڭ رەداكتورى!». ساۋالدى ىشىمنەن سان قايتالاپ كەلە جاتقاندا ول كومبينات پيتانياعا قاراي بۇرىلاتىن دا، مەن ءوز جونىممەن كەتە باراتىنمىن. وسى كورىنىس سانامدا جاتتالىپ قالىپتى. مەكتەپتە جاتا-جاستانا وقىعان گازەتتىڭ اسەرىمەن ءبىرىنشى كۋرستا بىردەن تانىعانمىن. ۋنيۆەرسيتەتتە ساباق بەرەتىنىن دە بىلەمىن. بىراق ءبىزدىڭ كۋرسقا ءدارىسىن تىڭداۋ باقىتى بۇيىرعان جوق...
ەسەسىنە «الماتى اقشامىندا» ىستەگەندە، ۋنيۆەردە وقي قويماعان قۋىس قاۋاشاعىمىزدى كۇننەن كۇنگە تولتىرا بەردى. بىردە كوكتوبەگە باراسىڭ دەدى. وندا نە بار؟ تاسماعامبەتوۆ اسسامبلەيامەن كەزدەسەدى. جارايدى دەدىك. ارتىنان ويلاندىق. اكىم بولسا اكىم شىعار، اسسامبلەيا بولسا اسسامبلەيا شىعار. ولاردا مەنىڭ نەم بار؟ يت ولگەن جەرگە بارىپ نەعىلامىن؟ ەكى كۇن وتكەن سوڭ كابينەتكە كەل دەدى. نەگە بارماعانسىڭ؟ بارعىم كەلگەن جوق. نەگە؟ اكىمدى جازعانشا جاقسى سۇحبات الايىن، جاقسى تاقىرىپتا ماقالا دايىندايىن. ء«الى ستۋدەنت ەكەنسىڭ عوي...» ءبىر-اق اۋىز ءسوز. ۇقتىق. سودان بەرى اكىمدەردى جازىپ كەلەمىز )))

ناقتىلىقتى، تياناقتىلىقتى، ساۋاتتىلىقتى ۇيرەتتى. قاي كىتاپتان قانداي دۇنيە وقۋ كەرەكتىگىن ايتتى. ماتەريالدى دايىنداۋ، تاقىرىپتى تاۋىپ قويۋدىڭ جولدارىن نۇسقادى. بىلتىر باسپادان شىققان «اۋلەت» اتتى كىتابىمدا ازداپ الاش تاقىرىبى قوزعالعانى ءۇشىن ۇسىنىستار ءتۇستى. سونىڭ ءبارىن نۇرەكەڭە قاراي جىبەرگىم كەلىپ تۇرادى. ويتكەنى ول شىن مانىندەگى عالىم، الاشتانۋشى. عىلىم كانديداتى دەگەن اتاعى بار. بۇل دارەجەگە ءبارى يە عوي، نۇرەكەڭنىڭ ءبىلىمى كانديداتتان جوعارى دەپ ويلايمىن ءوز باسىم. قىسقاسى، گازەتتىڭ مايىن ىشكىزدى. كەيدە شاقىرىپ الىپ، پۋبليتسيستيكا مەن ادەبيەتتەن اڭگىمە شەرتتى. بىلمەيسىڭ دەپ شۇقىماي، نۇقىماي-اق قابىلداۋ دەڭگەيىمىز جەتكەنشە سىڭىرە بەردى. ول مەملەكەتتىك «دارىن» جاستار سىيلىعىن «مۇزارتپەن» بىرگە العانى ەسىمدە. ءوزى قاتارلاستارىنىڭ ىشىندە ادەبيەت پەن جۋرناليستيكانىڭ مۇزارتى بولدى. سويتكەنشە، شىعىسقا اۋىسىپ كەتتى.

ودان بەرى دە التى جىل ءوتىپ كەتىپتى. ينتەللەكتۋال، اقىن، جازۋشى، جۋرناليست، باسشى رەتىندە بيىكتەردەن كورىنگەن نۇرجان اعا «شىعىس-اقپارات» مەديا حولدينگىن زامانعا ساي دامىتتى. «ديدار» مەن «رۋدنىي التاي» گازەتتەرىن ءتۇرلى-ءتۇستى فورماتقا كوشىرىپ، مازمۇن ءھام جەدەلدىك جاعىنان رەسپۋبليكاداعى ۇزدىك ۇشتىككە كىرگىزدى. قوس باسىلىم «التىن جۇلدىزعا» يە بولدى. قىزمەتكەرلەرىنىڭ قالاماقىسى جوعارى بولۋى ءۇشىن جۇگىردى. «التاينيۋس» سايتى 100-دىكتىڭ ىشىنە ەنىپ، ەلدەگى كەيبىر قولى قىسقا اقپاراتتىق رەسۋرستار جىلت ەتكەن جاڭالىعىن كوشىرۋ ءۇشىن «اڭدىپ» وتىراتىن بولدى. قازاقستان جازۋشىلار وداعىنىڭ شىعىس قازاقستان وبلىسى فيليالىنىڭ توراعاسى رەتىندە تالاي ادەبي جوبالاردى جۇزەگە اسىردى. ءبىر عانا «وتۇكەن» جۋرنالى بۇكىل تۇركى الەمى ادەبيەتىنىڭ كونگرەسىندە جوعارى باعاسىن الدى. باسپاحانانىڭ ماتەريالدىق-تەحنيكالىق بازاسىن نىعايتتى. ارينە، ايتا بەرسە، كوپ. مۇنىڭ ءبارىن سوڭعى ەكى جىلدا التايعا كەلىپ، كۇندە كورىپ، كۋا بولعان سوڭ ايتتىم. ايتپەسە، ول پۋبليكانىڭ ادامى ەمەس. جاقسىنىڭ ءوزى كىشىك، ويى بيىك بولادى. كىشىلىگىمەن اعالىق قامقورلىعىن ايامايتىن نۇرجان قۋانتايۇلىن بۇگىنگى تۋعان كۇنىمەن شىن بەيىلدەن قۇتتىقتايمىن! شەريازدان ەلەۋكەنوۆ كوكە ايتپاقشى، «اعا» دەگەن جاقسى ات!