- ولەڭ دەگەن نەمەنە؟!
سايقال ءسوزدىڭ سۇلۋى،
سەزىمدى ارباپ تۇراتىن بار جالعانداۋ جىلۋى.
سەزىمنىڭ دە وپ-وڭاي ساپ بوپ ساتتە تىنۋى،
ءتوزىمنىڭ دە وپ-وڭاي شىنىداي شىرت سىنۋى.
ماڭگىلىك جوق ەشتەڭە.
بۇگىن بار دا، ەرتەڭ جوق
جالعاندىقتى تۋ ەتىپ -ولەڭ!- دەيمىز كوركەمدەپ.
- جىرعا سەنبەس سەنبىسىڭ؟!
نەتكەن جانسىڭ كوركەۋدە!
مىڭ شايتان مەن ءىبىلىس تۇرعان شىعار جەلكەڭدە...
- ويحوي، باۋىرىم، قويا تۇر.
رەنجىتەر جوق ويىم.
كوزىم جەتىپ تۇرعان سوڭ شىندىقتى ايتپاي نە دەيىن؟!
اسەم اۋەن، ولەڭ كوپ، ءجاننات ءومىر قايدا الگى،
وقىدىم دا تەك قانا قارا مايداي قايعى الدىم.
تۇڭىلگەنىڭ دەمەگىن، ۇڭىلگەنىم بۇل، ءسىرا،
سانسىز ويدىڭ ىشىندە قانسىز ويدان تۇنشىعام.
جاقسى ءومىردى مەن داعى ارمان ەتپەس دەپ پە ەدىڭ،
ۇمىتىنە ۇزىلگەن جالعاۋ ەتپەس دەپ پە ەدىڭ؟
- سەنىڭ ءحالىڭ، ءاي، دوسىم، ماعان ءمالىم بولدى ەندى،
الىپ تاستا باسىڭدى، شەشىپ تاستا جەيدەڭدى.
ءبىر يت قاپتى-اۋ بالاقتان،
نەگە كەرەك مۇڭ قۇشۋ –
كەتتىك، قانە!
ءبارىن دە ۇمىتتىرار جىندى سۋ!..
- كوپ نارسەنى ءبىلىپسىڭ، اقىنجاندى جانسىڭ-اۋ،
ويىڭا ءتۇي بىراق تا.
كەرەك كەيدە قانسىراۋ.
ءوزىڭدى ءوزىڭ جۇباتىپ العان جاقسى، الايدا،
ەم قونبايتىن جاراڭنىڭ بولعانى دۇرىس، سونى ويلا.
قايعىرامىن مەن تاعى.
ءوزىم كورمەي سەنەر مە ەم:
"ناعىز ءومىر ەشقاشان جازىلمايدى ولەڭمەن"
دەگەن ەدى بىرەۋ كەپ.
سىناماق ەم سول ويدى
ء"سوزى - باتىل، ءوزى - ءالسىز" بولىپ شىقتىڭ، جارايدى.
-كەشىر مەنى، دوسىم-اۋ،
شىن سىرىڭدى كىم بىلگەن.
عۇمىر بويى سەنى ەمەس، ءوزىمدى الداپ ءجۇرمىن مەن.
حالقىم ءسابي سەكىلدى، ءتاتتى بەرسەم جۇبانار،
ءتاتتى سوزبەن الدادىم، تاپپاي باسقا ءبىر امال.
ساتقىنعا دا سارى التىن سىيلاپ بەرەر پەيىلى بار،
جامان حالىق ەمەس-ءتى، قىزىقشىلداۋ، تويقۇمار،
قيالشىلداۋ اۋەلدەن، جەرىك بولعان جىر-انگە
تاۋىپ بەرسەم حالقىمنىڭ قالاعانىن - كىنام نە؟
- ەي، باۋىرىم، سونشالىق ەسسىز بولماق نەتەر-ءدى،
تاتتىقۇمار ءسابيدىڭ ءتىسىن قۇرت جەپ كەتەر-ءدى.
ءسابي دەيسىڭ حالقىڭدى، بالا ءوسىرىپ كورمەپسىڭ،
نيەت جاقسى-اۋ، ناتيجەڭ وڭ دەگەنگە سەنبەسپىن.
سۇرارى كوپ ءسابيدىڭ، ءبارى قاجەت بولماس تەك،
قۇمارلىقتىڭ بارلىعى پايدا بەرمەس جانعا استە.
ءبىر اڭگىمە ايتايىن، ەرتەگى ەمەس، بولعان جاي،
سەن سەكىلدى كوڭىلشەك اكە بوپتى سورماڭداي.
جالعىز ۇلى تىم ەركە، جۇرگەن كەزى قاز تۇرىپ،
ويباي سالدى، كوردى دە:
-الىپ بەر،-دەپ قايشىنى.
ايار نە بار جالعىزدان، "اي" دەسە دە تارتىنباس،
ساعان كەرەك قايشى ما، الا قوي دا ماۋقىڭ باس.
ءبىتتى ءبىزدىڭ اڭگىمە، كۇرت ۇزىلگەن قىسقا ءجىپ،
ويىن ءتۇبى - ءسابيدىڭ قوس جانارى ءتۇستى اعىپ.
كەيىنىرەك سول سورلى جىلايدى ەكەن كۇنى-ءتۇن،
"اكەشىم-اي، قايتكەنىڭ، مەن ەدىم عوي ءۇمىتىڭ.
تىڭداماساڭ سول كۇنى جىلار ەم عوي ءبىر-اق كۇن،
ەندى مىنە، سەن مەنى ءومىر بويى جىلاتتىڭ!"
اقىماقتىق ساباعى اششى كەلەر وسىلاي،
جاماناتقا قيمايتىن اياۋلىم ەڭ، دوسىم-اي.
اقيقاتتى ايتپاساڭ سويلەمە، ءتىل، كۇرمەتىل.
سەنىڭ تازا پەيىلىڭ
"دوستىعىنداي ايۋدىڭ" بوپ جۇرمەسە كىم كەپىل؟!
- ءسوزىڭ اششى، دوسىم-اي، ءتىلىپ وتەر وزەكتى،
شامدانبايمىن مەن بىراق، اشۋ دا جوق ورەكپىر.
كوپتەن كۇتتىم وسىنداي جان ايقايىن ەرەك ءبىر،
ناعىز شىندىق ءدال سولاي اششى بولسا كەرەك-ءتى.
اينالايىن، راحمەت!
كەشىر مەنى، عافۋ ەت،
ءومىر كەشۋ اقىرەت، جاقىنى از دا، جاتى كوپ.
السىزدىگىن قاسقىرقىڭ، اڭقاۋلىعىن تۇلكىنىڭ،
كوز جاسىنىڭ جاتقانىن تەرەڭىندە كۇلكىنىڭ
سەن ءتۇسىندىڭ تۇسىنسەڭ.
ۇعا الادى باسقا كىم؟
كورىنەمىز كەي كوزگە كوتەرگەن بوپ شاشباۋىن
اتاقتار مەن داڭقتىڭ.
سولاي ما ەدى راسى؟!
جاۋاپ بەرەر جان تاپ تا، ىزدەپ بارىپ سۇراشى…
ەڭ دۇرىسى ەشكىمدى كەرەگى جوق قارالاپ،
سەن ايتقانسىڭ: جاۋاپسىز سۇراقتار دا كەرەك-اق.
جاقسىعا دا جامانعا كەندە بولماس جەر بەتى،
اۋىرسىنباي ءبارىن دە، ۋا، جەر بەتى، تەربەتىل.
ءوزىڭ ايتشى، ادامدار، بولۋشى ما ەد كوكسىز جەر؟

* * *
ءومىر ەمەس بۇل ءالى. سوعان قادام – ەسكيزدەر…