ءازىلحان اعادان از ءسوز

اق تۇتەك بوراندا ۇلكەن تاۋدى، ونىڭ ورمانىن ىقتاسىن ەتكەن جاننىڭ جىلىلىق قۇشاعىندا بولاتىنى سياقتى اسقارالى اعالارمەن بىرگە ءجۇرۋ، ولاردىڭ كەڭەسىن تىڭداۋدىڭ ۇلكەن باقىت ەكەنىن كوپ ادام كەش اڭعارادى. ءاز اعامەن بىرگە وتكەن كۇندەردى ويلاسام، ولدا سونداي ءبىر ءتاتتى شاقتار ەكەن. 

2007 جىلدىڭ ساۋىرىندە ەرجانىبەك بەرداۋلەتۇلىنىڭ ەسىمىن ۇلىقتاۋعا بايلانىستى شىعىس قازاقستانعا ارنايى ساپارمەن تۇرسىنبەك كاكىشەۆ، ءازىلحان نۇرشايىقوۆ جانە مەن ء(جادي شاكەنۇلى) ءبىر اپتا ءىس ساپاردا بولدىق. 

بىرگە ءجۇرىپ ەتىڭ ۇيرەنگەسىن كەيدە قايداعى قالجىڭدارعا بارامىز. 

الماتىعا ورالعاسىن ء«بىر كۇندىك جولداسقا مىڭ كۇندىك سالەم» رەتىندە اعالارىمدى اۋىلعا – شەشەم وتىرعان ۇلكەن شاڭىراققا دامگە شاقىردىم.

اۋىلدا شاعىن دا بولسا مارە-سارە توي ءوتتى. تويدىڭ قىزىعى – تاعى دا ءازىلحان نۇرشايىقوۆ! اۋىلدى جاتىرقاعانى بىلاي تۇرسىن، قىزىق اڭگىمەمەن بارشانى وزىنە باۋرادى. ەمىن-جارقىن اعىتىلىپ شەشەمنىڭ قولىنان دا ۇستاپ ۇلگەردى. وتىرعاندار قىران-توپان كۇلكىگە شومىلادى. ءاز اعام ءازىلدىڭ سوڭىندا:

– مەنىڭ ەڭ ۇلكەن قۇرمەتتەيتىنىم انالار، ودان كەيىن دارىگەر. انادان ۇلكەن ءتاڭىرىم جوق، دارىگەردەن ۇلكەن پەرىشتەم جوق، – دەپ ءوز ويىن تۇيىندەيتىن.

كەيىن، ياعنىي 2009 جىلدىڭ قىركۇيەگىندە شقو-نىڭ جارما اۋدانىندا ەرجانىبەك بابامىزدىڭ باسىنا ۇلكەن ەسكەرتكىش قويۋىمىزعا بايلانىستى ءاز اعامەن ەكىنشى مارتە شىعىستا بولدىم.

ءاز اعاما اس ۇستىندە باسقا باتا سۇرادىم. كيىز ۇيدە مالداس قۇرىپ وتىرعان اعامىز باتادان سوڭ ەكى مارتە ەڭكەيىپ باسقا قول جەتكىزە المادى. مەن:

– ءاز، اعا، باستى الۋعا قولىڭىزدىڭ جەتپەي جاتقانىنا قاراعاندا شال بولايىن دەگەسىز بە؟ – دەپ ازىلدەدىم. ءاز اعام سۇيىنە شيقىلداپ، ەكى يىعى سولقىلداپ ۇزاق كۇلدى.

– توقسانعا كەلگەن ادامعا ايتقانىن قاراشى، – دەپ قولىنا العان باستىڭ قۇلاعىن ماعان ۇسىندى. تۇرسىنبەك كاكىشەۆ، ۋاقاپ قىدىرحان، ءجۇمادىل مامان، تالاش سەكىلدى داستارقانداس كىسىلەر دە جامىراي كۇلىستى.

الاتاۋ مەن التايدىڭ اراسىن اڭىزعا تولتىرعان ءاز اعامنىڭ حيكاياسى وسىلاي جالعاساتىن.

قىزىقتىڭ قىرمانىنىنا قىزىل ءدان ۇيگەن، قارا ءسوزدىڭ قايماعىن قالقىپ، مايىن شەلدەگەن قازاقتىڭ ايگىلى جازۋشىسىنىڭ ارتىنداعى كوپ اڭىزدىڭ كولەڭكەسىندە وسىندايدا كۇندەر وتكەن ەدى.

تۇمانبايدىڭ بۇلاعى

ادەبيەت اتتى ۇزاق كوشتە تالماي شاۋىپ، ءوزىنىڭ جانىن ءتول ونەرىنە ادالدىقپەن ارناعانى سياقتى، ارىن دا تاپ-تازا ساقتاپ جارقىراعان كۇيى ءسونىپ كەتۋ باقىتى قازاقتىڭ تۇماشىنا – تۇمانباي مولداعاليەۆقا بۇيىردى...

الماتى سىندى ءىرى قالادا جۇرسەكتە تۇمانباي اعامىزبەن تالاي باس قوسۋدا بىرگە بولدىق. سونىڭ ىشىندە ارعى بەتتەن كەلگەن اقىن ازامات اۋىت مۇقيبەكۇلىن «توندىبالا» ەتىپ الۋى تۇماش اعامەن الىستان كەلگەن اعايىننىڭ اراسىن ءتىپتى دە جاقىنداتسا كەرەك. اتاجۇرتىنا جاسقانا قادام اتتاپ، اعالاردىڭ قاباعىنان جىلىلىق كۇتەتىن ءار ءبىر پەندە ءوز جوعىن تاپقان ادامىن سونداي ىستىق كورەدى عوي. تۇمانبايداي ءىرى اقىننىڭ الىستان كەلگەن باۋىرلارىن باسىنان سيپاپ، ولارعا جۇرەگىنەن ورىن بەرۋى، ءتىپتى جەڭگەمىزبەن بىرگە توي-تومالاعىنا دەيىن باس سۇعىپ اق تىلەگىن اقتارۋى ۇلكەن ازاماتتىق ەدى. بۇگىندە كەۋدەسىن كەرىپ مەن-مەن دەگەن قالامگەردىڭ قولىنان كەلمەس ءبىر ەرلىكتى تۇماش اعا سولاي جاساعان بولاتىن...

قازاقتىڭ تۇمانبايى ءارى ءىرى، ءارى كىشى، قاراپايىم عانا جان ەدى. ءبىز ول كىسىنىڭ «بولدىم-تولدىم، شارشادىم-شالدىقتىم» دەگەنىن دە ەش ۋاقىتتا ەستىگەن دە كورگەن دە ەمەسپىز. بارىنەندە ادەبيەتكە، وزىنەن كەيىنگى بوتا-تايلاقتارعا جاۋاپكەرشىلىكپەن قارايتىن ار تازالىعى مەن اعالىق سيپاتى ايناداي جارقىراپ تۇراتىن.

باياعىدا ەركىن ءىبىتانوۆ اعامىز م.ماقاتاەۆ تۋرالى ءبىر وقيعالى ولەڭ جازعان-دى. سونىڭ ىشىندە مۇقاعاليدىڭ «تۇماش، تۇماش» دەپ شاقىرعانىنا «اتتەڭ، تۇماش، بەسىنشى بوپ ەرمەدى» دەيتىن جولدار بولۋشى ەدى. وندا بىزگە «اقەدىل اقىنعا ىلەسپەي قويعان تۇماش اعامىز قانداي ادام؟» دەگەن كولەڭكەلى ويلار كەلەتۇعىن. ەندى ويلاساق، ونەردەن وزگەگە، ولەڭنەن وزگەگە سەلت ەتكىسى كەلمەيتىن سابىرلى اقىن قاشاندا ءوزىنىنىڭ ساليقالى ويلارىن سالماقتاپ، ساف التىننان ساراي سالىپ ومىردەن تاپ-تازا كەتكىسى كەلگەنى ەكەن-اۋ. «يت قۇيرىعىن بۇلعاسا ەرىپ كەتەم» دەپ جىرلاعان مۇقاڭا تۇماشتىڭ ەرمەي قالۋىنىڭ دا ەرسىلىگى بولماپتى.

ءوزى ءسۇيىپ وتكەن الاتاۋدىڭ اسقارالى توسىنەن قايناپ شىققان ءموپ-ءمولدىر قاينارداي – تۇمانبايدىڭ تۇماسى دا قازاق دالاسىنا، ءوزىنىڭ جازيراسىنا قاراي تۇنىقتىعىنان جازباعان كۇيى شاپقىلاي اعىپ بارادى. ەندى ول تۇمانبايدىڭ بۇلاعى. زامزامنىڭ سۋىنداي تازالىعىمەن تامسانتاتىن تۇپ-تۇنىق اعىس تۋعان ولكەسىندە تۋلاي جوڭكىلەدى.

سول بۇلاقتان قانىپ ىشكەن قۇستار تاعى دا سىزىلتىپ ءان سالادى.

«قۇستار، قۇستار سىزىلتىپ ءان سالادى»...

قادىردىڭ ءبىر كۇنى

2005 جىلدىڭ 29 جەلتوقسانى.  «قازاق əدەبيەتى» باس رەداكتورىنىڭ ورىنباسارى، اقىن عالىم جايلىباي اعامىز قوڭىراۋ شالدى: «قادىر اعاڭ قالاماقىسىن جۋماقشى، بىزگە جاقسى ماشينا، سەنىمدى سەرىك، قالامگەر ءىنى كەرەك. ءبəرىن سەنىڭ باسىڭنان تاۋىپ تۇرمىن».

قاشساڭ قۇتىلمايتىن وسى ۋəجبەن عالىمنىڭ «قاقپانىن» قۋانا باسىپ، قادىرعا قولىم جەتتى. الماتىدا ءجيى ماجىلىستەس بولىپ جۇرسەكتە امان-سالەمنەن اسا المايتىن ەدىك.

بىزگە جəركەن بودەش اعامىز قوسىلىپ، تورتەۋ بولدىق. داستارقان، مونشا، قىزۋ كەڭەس – ءبىر كۇندىك جولداسقا مىڭ كۇندىك رۋح سىيلادى. اڭىز كەيىپكەرىنىڭ ادامدى جاتىرقاماس اق كوڭىلدىلىگى، ءəزىلى، شارشاماس، شالدىقپاس سەرگەكتىگى كىسىنى قىزىقتىرادى. كوز الدىمنان الاتاۋداي قادىردى ەمەس، شəكەنە عانا بويى بار، ەزۋىنەن كۇلكى كەتپەيتىن قاتپا قارا جىگىت اعاسىن تاۋىپ، مəز بولىپ مەن ءجۇرمىن. تالاي-تالاي ءتəتتى əڭگىمەلەردى

ايتىسىپ، قارىمجىسى مول قالجىڭمەن ەركىن كوسىلدىك. ءتىپتى ونىڭ əيگىلى مىرزاليەۆ ەكەنىن مۇلدەمگە ۇمىتىپ، ءسوز تالاستىرۋعا دەيىن باردىم. اينالاسىنان جاتتاندى ءسوز بەن قولپاشتاۋلاردى كوپ ەستىپ، قۇلاعى جاۋىر بولعان اقىن «اۋىلبايشالاپ» ايتىلعان،

التايدىڭ ار جاعىنان كەلگەن əزىلگە ايىزى قانا راحاتتاندى. قالانىڭ ەمەس، دالانىڭ ءتىرى حيكاياسىن ساعىنعانى شىعار.

سونداعى əڭگىمەلەردەن باتىپ بارا جاتقان كۇنگە تەلمىرىپ، ورمەك توقىپ وتىرعان ءبىر كەمپىردىڭ اڭىزىن ايتىپ بەرگەنى ەسىمدە.

– كۇنباتىستان كورىنگەن بىرەۋدى «ورمەگىممەن بىرگە توقىپ جىبەردىم» دەپ سول كەمپىر ايتقانداي، مەن دە سەنى ورمەگىممەن بىرگە توقىپ الدىم، – دەيدى بالاشا جەلپىنىپ.

كەشكىسىن قادىر اقىندى «تاۋسامالى» اۋىلىنداعى ۇيىنە جەتكىزدىپ قويدىم. ەل اۋزىنداعى: «قادىر ۇيگە ءجۇر دەپ ايپايدى» دەگەن دە راس سياقتى، اعام قۋانا قول بۇلعاپ قالا بەرپدى.

وسىدان كەيىنگى كەزدەسۋلەردە اعامىزدىڭ ىستىق قۇشاعى ماعان ايقارا اشىلىپ ءجۇردى. بىراق ەكىنشى مəرتە دəل سونداعىداي ەمەن-جارقىن شۇيىركەلەسۋدىڭ ءسəتى تۇسپەدى.

سول ءبىر كۇندى ەسكە العان سايىن، تاعى ءبىر كەڭەسۋدى كۇتىپ، قاسىندا ءجۇرىپ-اق ساعىنىشقا ماتايتىن اقىننان ەندى، مىنە، 2011 جىلدىڭ قاڭتارىندا مəڭگى-مəڭگىگە ايىرىلىپ وتىرمىز.

كوز الدىما باتار كۇنگە تەلمىرىپ، ورمەك توقىپ وتىرعان كەمپىر كەلەدى. ورمەك قىپ-قىزىل كەش شاپاعىمەن بويالعان. ورمەكتىڭ بەتىندە – كۇننىڭ سوڭعى الاۋى مەن قۇلاعان كولەڭكە سۇلباسى.

كۇن نەگە باتىپ بارادى؟ باتار كۇندى توقتاتار تىلسىم قۇدىرەتتى ىزدەپ، بار داۋىسىممەن ايعايلاعىم كەلدى.

– قادىر، قا-دىر ا-عا-ا-ا!

اقىن تۋرالى سوڭعى اڭىز قازاقتىڭ ۇلى اقىنى قادىردىڭ بەينەسىن بۇكىل جەر – انا دالا ءوز ورمەگىنە توقىپ جاتقانىمەن اياقتايدى. تاۋلار الىستاعان سايىن بيىكتەي بەرەدى.

قازاقتىڭ نۇرعيساسى

1998 جىلدىڭ مامىر ايىنىڭ سوڭعى كۇندەرىنىڭ ءبىرى بولسا كەرەك. اقىن جاركەن بودەشۇلىمەن بىرگە الماتىداعى پانفيلوۆشىلدار پاركىنىڭ قاسىنان ءوتىپ بارا جاتىپ، جولاي ايگىلى سازگەر نۇرعيسا تىلەنديەۆ اعامىزبەن ۇشىراسىپ قالدىق. قولىن الىپ امانداستىق. سىرىقتاي بويى ءسال ەڭكىش تارتقان، قولىندا تاياعى بار. ءجۇزى جۇدەۋلەۋ كورىنەدى. جاركەن اعا دەنساۋلىق كۇيىن سۇرادى. جادىراپ جاۋاپ بەردى. كوپ ايالدامادىق. ارتىما قايرىلا قاراپ ونىڭ ۇزاپ بارا جاتقان تۇلعاسىن قايتا شولدىم. سانامداعى ايگىلى جانداردىڭ دا ءجاي عانا قاراپايىم ادامدار قاتارىندا بولاتىنىنا ودان ارى كوز جەتكىزدىم. 

بۇل مەنىڭ نۇرعيسانى بەتپە-بەت ءارى ءبىرىنشى، ءارى سوڭعى رەت كورۋىم بولدى. 

وسى جىلدىڭ كۇزىندە سول نۇرەكەڭدى – قازاقتىڭ نۇرعيساسىن م.اۋەزوۆ اتىنداعى قازاقتىڭ مەملەكەتتىك دراما تەاترىندا اقتىق ساپارعا اتتاندىردىق. ايگىلى جاننىڭ قازاسى، جۇرەك تۇبىنەن قوپارىلعان مۇڭلى اۋەن ەت جۇرەكتى پەندەنىڭ بارىنە اۋىر ءتيدى. (مەنىڭ قاسىمدا مۇرات اقانتايۇلى دەگەن جىگىت بولدى).

قۇستار، قۇستار سىزىلتىپ ءان سالادى،

سول انىمەن تەربەتەدى دالانى.

ال ادامدار كۇلىپ باستاپ ءومىردى

كەتەرىندە جىلاي دا الماي قالادى...

ءان مۇڭمەن تەربەلىپ، سىرلى، كوكىرەكتى سىزداتار سيقىرىمەن، وزەگىڭە وت تۇتاتادى. قازاعا جينالعان قاۋىمنىڭ جىلاماعانى از. قارالى قاۋىمنىڭ توبەسىندە نۇرعيسا ەسىمدى پەندەنىڭ مۇردەسى دە، رۋحى دا بىرگە قالىقتاپ بارادى... ارينە، سىزىلتىپ ءان سالعان قۇستارمەن بىرگە.

وتەجاننىڭ جۇلدىزى

2009 جىلدىڭ جەلتوقسان ايىنىڭ العاشقى كۇندەرىنىڭ ءبىرى. سəلەم ءسəتى ءتۇسىپ، اقىن وتەجان نۇرعاليەۆتىڭ ۇيىنە باس سۇقتىم. اتى الاتاۋداي بولعانمەن، قۇجىراسى كۇڭگىرت اقىننىڭ كىتاپحاناسى بىردەن قىزىقتىردى. سورەلەر مايىسىپ تۇر. كوزىمدى كوپ كىتاپقا ساتىپ، ەبىن تاۋىپ باعاسىنا قاراي وتىرىپ، بىرنەشەۋىنە قول جەتكىزدىم.

– سەن بىلەسىڭ بە؟ Əدەبيەتتە ۇستاز دا، شəكىرت تە جوق. ۇستازىڭ بولسا، ءولدىڭ. ابايدىڭ تۇل بولعانى سول. شəكəرىم دە وعان ۇقساعان جوق. كىتابىم شىقپاعالى 20 جىلداي بولدى. سىيلايتىن ءبىرلى-جارىم ادامدار ءولىپ ءبىتتى. قاراتاسقا اينالىپ اباي تۇر. قۇلاق جوق. تىڭدامايدى. جاۋلار قالعىمايدى. ولار مەنىڭ ولگەنىمدى كۇتىپ وتىر. ولگەن كۇنى تىرىدە قيا المايتىن بىرەر اۋىز ءسوزىن سىيلاپ، قايتىپ ءتىرىلىپ كەتپەسىن دەپ تاسپەن باستىرىپ قويادى، – بۇل وتەجان اعانىڭ العاشقى اڭگىمەدەگى مەنىڭ ساۋالىما بەرگەن جاۋابى ەدى.

اراداعى اڭگىمە ۇزاققا سوزىلعان. كەيىن دە «جاس قازاق ءۇنى»، «ۇشقوڭىر» گازەتتەرىندە سۇحبات تۇرىندە دە بەرىلگەن. ءسوز اراسىندا ول كىسىدەن:

 – ءوزىڭىز اقيقاتتىڭ ءبəرىن ايتىپ وتىرسىز. ال وسى مəسەلەلەر جەكە شىعارماشىلىعىڭىزدا قالاي؟ – دەگەندى سۇراپ قالدىم.

– ءوزىم وسىنىڭ ءبəرىن ايعايلاپ ايتقىم كەلسە دە، ءəلسىز عانا جانمىن. قازاقتىعىم قايناپ تۇرسا دا، بولمىستى جەڭە المايمىن. قوعامعا كەرەكسىزبىن. Əركىم əڭگىمەلەسكىسى كەلەدى. ەكىنشى رەت قاشادى: «قىرت شال» دەپ قورقادى. سەن دە ەكى كەلمەيسىڭ. قازىرگىلەرگە اششى سىن ەمەس، ماقتاساڭ جاعاسىڭ. مەن جاقپايمىن. ونى وزىڭدە اڭعارىپ وتىرسىڭ. ۇعاتىن قۇلاق بولسا، كەزىندەگى «افينانىڭ مەكتەبىندە» ءبəرىن ايتقانمىن. جاۋلارىم كوپ. قۇرتقىسى كەلەدى. قۇرتاتىنى – بىلمەۋ. باياعىدا جوڭعارلاردىڭ قولىنا تۇسكەن ءبىر بالا اتتىڭ قۋ باسىن قۇشاقتاپ: «سەنى تۇلپاردىڭ باسى دەپ كىم ايتادى، مەنى تولىباي سىنشىنىڭ بالاسى دەپ كىم ايتادى» دەپ زار جىلاپ وتىرىپتى دەيتىن اڭىز بار. سول بالانى جوڭعارلار تاۋىپ الىپ ات سىناتىپ، ات باقتىرادى. جالعىز-اق كۇندە ەڭ جۇيرىك تۇلپاردى ءمىنىپ، جۇلدىزشا اعىپ ەلىنە كەلەدى. مەنىڭ «جوڭعارىم دا»، «قازاعىم دا» جوق، – دەپ مۇڭىن شاققان اعامىز. ءسوزىنىڭ سوڭىندا:

 – بريلليانت دەگەن جىلتىراق تاس بار. بىلاي قاراساڭ، جاي عانا تاس. قىرلاساڭ، قىمبات باعالى اسىل. ءبىزدىڭ əدەبيەتىمىز بەن تاريحىمىزعا دا سونداي قىر كەرەك. ءبىرىمىزدى ءبىرىمىز كوتەرسەك، قازاقتى كوتەرەمىز. قازاقتى كوتەرىپ، حالقىمىزدىڭ ءتورت قۇبىلاسىن تۇگەندەسەك اق جۇلدىزىمىز تۋادى، – دەيدى.

سونان بەرى دە تالاي جىل ءوتتى. ول كىسىنى اتتاناردا اۋىز جاپپاي «ماقتاعان» قاۋىمى «قارا تاستىڭ استىنا باستىرىپ» قويدى. ءپاني مەن باقيدىڭ اراسى شالعاي، ءۇنى جەتپەيدى. الاتاۋ مەن ارقانىڭ اسپانىندا سام جامىراعان سايىن، زەڭگىر كوككە تەلمىرىپ، قازاق اقىنى وتەجان نۇرعاليەۆتىڭ جۇلدىزىن ىزدەيمىن.

اسپاندا سانسىز مونشاق جىلتىرايدى. اعامىز ارمانداپ كەتكەن اق جۇلدىز ءəلى تۋماپتى. مەن كوك اسپانعا تەلمىرگەن سايىن، شوعىرلى جۇلدىزدار تۇكپىرىنەن: «Əدەبيەتتە ۇستاز دا، شəكىرت تە جوق!» دەگەن ءبىر ءۇن جاڭعىرىعىپ، قۇلاعىمدا كۇمبىرلەيدى. يەسىن تاپپاي دال بولامىن. وتەجاننىڭ جۇلدىزى...؟

كەڭەسجاننىڭ وسيەتى

1998-2001 جىلدار اراسىندا اباي اتىنداعى الماتى مەملەكەتتىك ۋنيۆەرسيتەتىنىڭ فيلولوگيا فاكۋلتەتىنەن اسپيرانتتىق ءبىلىم السام دا عىلىم كانديداتىندىق ەڭبەك قورعاي المادىم.

كەڭسەجان شالقار ەسىمدى جازۋشى اعامىز بار ەدى، 1960 جىلداردىڭ باسىندا ارعى بەتتەن اسىپ كەلگەن. 1931 جىلدارى شاكەرىم قاجى اتىلعاندا قىتاي اسىپ كەتكەن ايدىنكول، شالقار ەسىمدى شۇبارتاۋ كوتەرىلىسشىلەرىنىڭ ۇرپاعى. كەزىندە اقىن، كۇيشى، بالۋان دەگەندەي سەگىز قىرلى، ءبىر سىرلى ازامات بولعانمەن قازىرگى تۇرمىستىڭ قىسىمىمەن سىرلى اياقتىڭ سىرى كوشىپ، سىنى كەتكەندەي جۇدەۋ كورىنەتىن. سوندا دا ءوزىن باياعىداي ءور ۇستاۋعا تىرىساتىن اقپەيىل، ەر كوڭىلدى جان. ءتىپتى كەيدە شايقىلاۋ مىنەز دە بايقاتىپ قالادى.

سول اعامىز ءجيى قوڭىراۋلاتادى:

– ءاي، بالا، نە ىستەپ جاتىرسىڭ. سەندەر سالەم بەرگەندى بىلمەيسىڭدەر. مەن سەنىڭ سالەمىڭە ءزارۋ بوپ تەلەفول شالىپ تۇرعانىم جوق. سەن مىنا جۇرتتان قالىپ قويماۋدىڭ قامىن جاسا. اناۋ كانديداتتىعىڭ نە بولدى؟ مىنالار قولىڭدا قاعازىڭ بولماسا سەنى ادام دەمەيدى. باسقانى قوي، تەزىرەك قورعاپ ال. ايتپاقشى، جەتەكشىڭ كىم ەدى؟ انا تۇرسىنبەك، زۇفار اعالارىڭنان قايىر بار ما؟ ءاي، ولاردى بىلمەيمىن. سەن ولار ءۇشىن ەمەس، ءوزىڭ ءۇشىن قورعايسىڭ عوي. تاعى دا ايتامىن، باسقالارمەن تەڭەسۋ ءۇشىن تەك قانا ەڭبەگىڭدى تەزىرەك قورعاپ الۋىڭ كەرەك. ۇقتىڭ با؟ ءتىپتى، ايتاتىن اۋىز كەرەك بولىپ جاتسا بىزدە قاراپ جاتپاسپىز. باسقانى قوي، تەز-تەز قورعا، الدىمەن كانديداتتىق، سوسىن دوكتورلىق، ۇقتىڭ با؟!

وسىلايشا الدە نەشە قوڭىراۋلاتقان اعام دا و دۇنيەلىك تۇراعىنا اتتانىپ كەتە باردى. ال، ونىڭ وسيەتى ءالى ورىندالعان جوق.

اعامنىڭ سول سوزىنەن كەيىن دە تار كوپىرلەردە تالاي تاياق جەدىم: «كانديداتتىق نەمەسە دوكتورلىق قورعاپ پا ەڭ؟!» دەگەن ساۋال الدىمنان قارا مىسىقتاي كەس-كەستەيدى. ءبىلىمى ماعان جەتپەيتىن، بىراق ارقالاعان اتاعى «تاۋداي» مەسقارىنداردىڭ تالايىن كوردىم. قۋىس كەۋدەلەر شىرەنگىش كەلە مە قالاي، تاناۋىنىڭ ۇشىمەن قاراعىسى كەلەدى.   قىسقا ءجىپ، قىسقا عۇمىر، وتكىنشى-وكىنىشتى ساعات، كۇن...

ءجادي شاكەنۇلى

Abai.kz