ەرتەدە باعدات قالاسىندا ءدىندار ءبىر تىگىنشى بار ەدى. بىردە وسى تىگىنشىنىڭ قولىنان ساتىپ العان ماتاسىنىڭ كەمشىلىگىن كەيىننەن بايقاعان الۋشى، ماتانى اكەلىپ، اقشاسىن قايتارۋدى تالاپ ەتتى.

ماتانى الىپ تۇرىپ، نەگە ەكەنىن، تىگىنشىنىڭ كوڭىلى بۇزىلىپ، جىلاپ قويا بەردى. ء«سىرا، اقشاسىن جاراتىپ قويىپ، قينالىپ تۇر ما ەكەن» دەپ ويلاعان الۋشى كەڭشىلىك ەتۋدى ءجون كورىپ: «نەگە جىلادىڭ؟ قينالساڭ، اقشاسىن قايتارماي-اق قوي» دەدى.

سوندا تىگىنشى ءوزىنىڭ جىلاۋ ءمانىسىن بىلاي ءتۇسىندىرىپتى:

«مەن اقشا ءۇشىن جىلامادىم. ماتانىڭ كەمىستىگى بىلىنگەندە، جاراتپاي قايتىپ اكەلدىڭىز. ال مەنىڭ ءومىر بويعى جاساعان قۇلشىلىقتارىمدا جىبەرگەن كەمىستىگىم اللانىڭ الدىندا اشكەرە بولىپ، بارلىعىن جاراتپاي تاستاسا قايتپەكپىن؟ ءسىز ماتانى اكەلگەندە ويىما وسى ءتۇسىپ، ەرىكسىز قايعىرىپ جىلادىم. ماتانىڭ كەمدىگىن بۇتىندەۋگە بولار، ال ومىردە جىبەرگەن كەمشىلىكتەرىمىزدى قايتىپ جوندەرمىز؟!».

مۇرات ءالىمباي

Facebook-تەگى پاراقشاسىنان