ابايدىڭ ماحاببات ليريكاسى
بۇگىن قازاقتىڭ باس اقىنى اباي قۇنانبايۇلىنىڭ تۋعان كۇنى. بۇل كۇندە ءدىندار دا، ءدىلمار دا، ساياساتكەر دە، باسقا دا - ابايشىل. سەبەبى، ابايدىڭ ءسوزى قازاق ويلاۋ قابىلەتىنىڭ شىڭى ىسپەتتى. ءبىز، ءار قازاق سول شىڭعا تابان تىرەپ، ابايدىڭ كوزىمەن الەمگە قاراۋعا تالپىنامىز!
اbai.kz پورتالى دا قازاق قادىر تۇتقان اقىننىڭ اتىن يەلەنىپ، ابايدىڭ اتىمەن ۇلتىنا قىزمەت ەتىپ كەلەدى. ەندەشە، ء"ار الاش بالاسىنىڭ جۇرەگىنەن ويىپ تۇرىپ ورىن العان ويشىلدىڭ 171 جىلدىعى قۇتتى بولسىن" دەي وتىرىپ، اقىننىڭ ماحاببات ليريكاسىن وقىرمان نازارىنا قايتارا ۇسىنۋدى ءجون سانادىق.
Abai.kz پورتالى
الىپ اقىن اباي ءوزىنىڭ سانالى عۇمىرىندا ماحاببات تاقىرىبىندا كەڭ جازىپ، ايتىپ اندەر شىعارىپ كەتتى. ابايداي بۇل تاقىرىپتى كەڭ كولەمدە، تەرەڭ ماعانادا، شىنشىل عاشىق جۇرەگىمەن اشىپ بەرگەن قازاقتا مۇنداي اقىن جوق.
ءسوز باسىن مىنا ولەڭمەن باستاساق پا دەيمىن:
ماحابباتسىز - دۇنيە بوس
قايۋانعا ونى قوسىڭدار.
قىزىقتان وزگە قالساڭ بوس،
قاتىنىڭ، بالاڭ، دوسىڭ بار.
دەپ كەلەدى. ماحابباتى تەك سۇيگەن جارىنا عانا ەمەس، ءوز پەرزەنتىنە دوس-جاراندارىنا ماحابباتپەن قاراۋعا شاقىرادى. جۇرەگىندە ماحاببات جوقتارعا قايۋنعا تەڭەپ، ماحاباتسىز بۇل ءومىردىڭ ءمان-ماعاناسى جوق ەكەنىنە كوز جەتكىزىپ تۇر.
اباي سۇل قىز، ادال جار، جىگىتتىڭ سۇلتانى، عاشىق بولۋ، ءسۇيۋ، ماحاببات ءلاززاتى، تاۋقىمەتى، ايەل تەيسىزدىگى، ساعىنىش پەن كۇيىنىش وسى ومىردە كەزدەسەتىن ماحابباتتىڭ بار بەلگىسىن مەن كورىنىسىن جازىپ كەتكەن.
قاقتاعان اق كۇمىستەي كەڭ ماڭدايلى،
الاسى از قارا كوزى نۇر جاينايدى.
جەڭەشكە قارا قاسى سىزىپ قويعان،
ءبىر جاڭا ۇقساتامىن تۋعان ايدى.
ماڭدايدان تۋرا تۇسكەن قىرلى مۇرىن،
اقشا ءجۇز، ال-قىزىل بەت ءتىل بايلايدى.
اۋزىن اشسا، كورىنەر كىرسىز ءتىسى،
سىقىلدى قولمەن تىزگەن، ءىش قاينايدى.
اباي سۇلۋ قىزدىڭ كوركىن وسىنداي تاماشا سۋرەتتەپ كەلەدى دە:
سويلەسە، ءسوزى ادەپتى ءام ماعانالى
كۇلكىسى بەينە بۇلبىل قۇس سايرايدى
دەپ قىز سۇلۋلىعىنىڭ بەينەسى ەندىگى جەردە ادەپ، سىپايىلىعىن ايتا كەتەدى.
جىگىتتى جۇرت جاقتاعان قىز ماقتاعان،
كەي جىگىت ماقتان ءۇشىن قىلىق قىلماي
بويىندا مايدالىق پەن سىر ساقتاعان،
كەي جىگىت ارسىزدىق پەن ۇيات سىنباي،
قولى جەتپەس نارسەگە تىرتاقتاعان.
دەپ جىگىت بەينەسىن دە ۇيلەستىرىپ الىپ كەتىپ سۇلۋ قىزبەن جىگىتتىڭ دە جىگىتى بار ەكەنىن ەسكەرتەدى.
جىگىتتەر ويىن ارزان كۇلكى قىمبات دەگەن ولەڭىندە بوزبالالارعا ءوزىنىڭ اقىل-كەڭەسى مەن شىن ىقىلاسىن بىلدىرەدى.
شىن كوڭىلمەن سۇيسە ەكەن، كىمدى سۇيسە
ءبىر سوزىمەن تۇرسا ەكەن، جانسا-كۇيسە
قىرمىزى قىزىل جىبەك بوزبالالار
وڭعاق بۇلداي بىلعايدى، ءبىر دىم تيسە
دەپ بوزبالالارعا ءجون سىلتەيدى.
شۋ دەگەن دە كورىنەر سۇلۋ ارتىق،
كوبى كوپشىل كەلەدى ونداي قانشىق.
وسى شۋماق ولەڭىندە سۇلۋ قىزدىڭ دا ءوز كەمشىلىكتەرى بولاتىنىن، بەتىم باردا بەتىمە كىم شىدار دەپ كىمى پاڭداۋ كەلەدى، كىمى تانتاق، دەپ ايتىپ جاقسى جار ونداي ىستەردەن اۋلاق بولعاي...
اقىل كەرەك، ءىس كەرەك، مىنەز كەرەك
ەر ۇيالار ءىس قىلماس قاتىن زەرەك
دەپ نەندەي نارسە كەرەك ەكەنىن ايتىپ جاتىر.
بىرەۋدى كوركى بار دەپ جاقسى كورمە،
لاپىلداق كورسە قىزار ناپسىگە ەرمە!
ايەل جاقسى بولمايدى كوركىمەنەن،
مىنەزىنە كوز جەتپەي، كوڭىل بەرمە!
جىگىتتەرگە شىنىندا نەگە كوڭىل اۋدارۋ كەرەك ەكەنىنە قۇلاق قاعىس ايتادى.
قاتىنىڭ سەنى سۇيسە، سەن دە ونى ءسۇي،
قورجاڭ سۋىق كەلەدى كەي ساسىق مي.
ەرى اقىلدى، قاتىنى مىنەزدى بوپ،
تاتۋ بولسا، رايىس ۇستىندەگى ءۇي.
جوق بولسا قاتىنىعنىڭ جات وسەگى،
بولماسا مىنەزىنىڭ ەش كەسەگى.
مايىسقان، بەينە گۇلدەي تولىقسىعان،
كەم ەمەس التىن تاقتان جار توسەگى.
جاساۋلى دەپ، مالدا دەپ بايدان الما،
كەدەي قىزى ارزان دەپ قۇمارلان با.
ارى بار، اقىلى بار، ۇياتى بار،
اتا-اناڭنىڭ قىزىعىنان عاپىل قالما.
دەپ اقىن اباي قىزدى قالاي تاڭداۋ كەرەك ەكنىن، نەسىنە كوڭىل ادارۋ كەرەك ەكەنىن، جاقسى قۇربى، ادال جار، ۇيلەنگەنگە دەيىن ۇيلەنگەنەن كەيىن نەندەي قام-قارەكەتتە بولۋ جايلى تۇگەل ايتىپ جاتىر.
دەمەڭدەر ونبەس ىسكە جابىنالاق،
اقىل تاپساق، مال تاپساق قۋانالىق.
قىزدى سۇيسە، ءبىردى-اق، ءسۇي تاڭداپ تاۋىپ،
كورسە قىزار، كۇنە اسىق ديۋانالىق.
ادالدىقتى شىنايى سۇىسپەنشىلىكتى جاقسى ىستەرگە يتەرمەلەپ جاتىر.
مەن جازبايمىن ولەڭدى ەرمەك ءۇشىن،
جوق-باردى، ەرتەگىنى تەرمەك ءۇشىن.
كوكىرەگى سەزىمدى، ءتىلى ورامدى،
جازدىم ۇلگى جاستارعا بەرمەك ءۇشىن.
دەپ اقىن اباي ءوزى دە، ايتىپ كەتكەن.
عاشىقتىڭ ءتىلى - ءتىلسىز ءتىل،
كوزبەن كور دە ىشپەن ءبىل.
سۇيىسەر جاستار قاتە ەتپەس،
مەيلىڭ يلان مەيلىڭ كۇل.
دەپ عاشىق جاندارعا قانداي تۇسىنىستىكپەن عاشىقتىق ءوز دەگەنىن ايتپاي قويمايتىنىن مەڭزەپ وتىر.
عاشىقتىق، قۇمارلىق پەن - ول ەكى جول،
قۇمارلىق ءبىر ءناپسى ءۇشىن بولادى سول.
سەنەن ارتىق جان جوق دەپ عاشىق بولدىم،
مەن نە بولسام بولايىن، سەن امان بول.
اباي عاشىقتىقتى، ءسۇيۋدى، جاقسى كورۋدى ءوز باسىنان وتكىزىپ ءتىل شەبەرلىگى مەن ءسوز كوركەمدىلىگى ارقىلى جەتكىزىپ ايتادى. عاشىق جارىنا - مەن نە بولسام بولايىن، سەن امان بول - دەپ تۇر.
عاشىقتىق كەلسە، جەڭەر بويىڭدى الىپ.
جۇدەتەر بەزگەك اۋرۋ سىقىلدانىپ.
تۇلا بوي توڭار، سۋىر ءۇمىت ۇزسە،
دامەلەنسە، ورتەنەر كۇيىپ - جانىپ.
سىرتقى كوركەمدىلىگى مەن ءسوزدىڭ ىشكى مازمۇنى شىن عاشىق بولعان ادامنىڭ كەيىپىن تانىتىپ جاتادى.
جەلسىز تۇندە جارىق اي،
ساۋلەسى سۋدا دىرىلدەپ،
اۋىلدىڭ جانى - تەرەڭ ساي،
تاسىعان وزەن گۇرىلدەپ.
وسى ولەڭىندە اباي ءوزىنىڭ عاشىقتىق، جاستىقتىڭ كەرەمەت بالعىن شاقتارىن ولەڭ مەن ءان قىلىپ جازادى.
كوزىمنىڭ قاراسى
كوڭلىمنىڭ ساناسى
بىتپەيدى ىشىمدە
عاشىقتىڭ جاراسى
ابايدىڭ عاشىقتىققا دەگەن ونىڭ كوڭلى قانداي ىنتىق، قايتا اينالىپ كەلىپ كوڭلى عاشىقتىققا الىپ كەتەتىن بولسا جازعان ءانى مەن ولەڭى ادامدى سونداي تەبرەنتىپ الىپ كەتەدى.
ولەڭ سوڭىندا:
ەر ەمەس قىمسىنار،
ءار كىم-اۋ، ۇمسىنار.
قۇداي-اۋ، بۇل كوڭلىم
كۇن بار ما ءبىر تىنار؟
دەپ كوڭلى جابىرقايدى.
جىگىت ءسوزى، قىز ءسوزى ولەڭدەرىندە ەكى جاقتىڭ ءبىر-بىرىنە ىستىق ىقىلاسىن، اشىق تۇردەگى ەرىك، جىگەر ىنتاسىن قىسىلماي، قينالماي ولەڭ ءان قىلىپ ايتادى.
ايتتىم سالەم، قالامقاس،
ساعان قۇربان مال مەن باس.
ساعىنعاننان سەنى ويلاپ،
كەلەر كوزگە ىستىق جاس.
سەنەن ارتىق جان تۋماس،
تۋسا تۋار - ارتىلماس.
ءبىر وزىڭنەن باسقانى،
ىنتىقتىعىم ايتىلماس.
سىزدە سىمبات، بىزدە ىقىلاس،
وسى ءسوزىم ءبارى راس،
سىزدەي جاردىڭ جالعاندا
قىزىعىنان جان تويماس.
جىگىت ءسوزى ايتىلادى دا وعان قىز سوزىندە:
قيىستىرىپ ماقتايسىز
ويلاساڭ نە تاپپايسىز؟
بىزدە ەرىك جوق ءوزىڭ ءبىل،
الدەنەگە باستايسىز.
ءبىز دە اركىمدى بايقايمىز،
تاپ بەرگەننەن تايقايمىز.
سىزدەي اسىل كەز بولسا،
قايتىپ باستى شايقايمىز؟
قابىل كورسە كورىم جاي،
تاستاپ كەتسەڭ ياپىرماي
يت قور ادام بولار ما
بۇل جالعاندا سورلىڭداي؟
دەپ قىز ءسوزىن بىلدىرەدى.
كەيدە ەسەر كوڭىل قۇرعىرىڭ،
ماحاببات ىزدەپ تالپىنار.
ىشسەم دەپ بەينەت سۋسىنىن،
اساۋ جۇرەك القىنار.
ەسەر كوڭىل دەپ ماحابباتقا اساۋ جۇرەگى القىنعانىن ىزدەپ، تالپىنعانىن مەڭزەپ، ءوز جۇرەگىنە تەرەڭ بويلايدى.
ايانداپ اقىرىن،
جۇرەكپەن الىسىپ.
سىبىرىن، تىقىرىن،
كوڭىلمەن تانىسىپ.
جۇرەگى ەلجىرەپ،
بۋىندار بوسانىپ،
راحاتپەن السىرەپ،
كوزىنە جاس الىپ.
ەكى ىنتىق جانداردىڭ سەزىمدەرىن سول كەزدەگى قانداي كۇيدە ەكەنىن شەبەرلىكپەن سىرتقى جانە ىشكى ءتۇر ۇندەستىگىمەن ءبىلدىرىپ وتىر.
اباي تاعى ءبىر ولەڭىن دە:
بۇراڭ بەل، بويى سۇلۋ، كىشكەنە اياق،
بولادى وسىنداي قىز نەكەن-ساياق.
پىسكەن الما سەكىلدى ءتاتتى قىزدى،
بولامىن دا، تۇرامىن كورگەندەي-اق،
ەگەر قولىڭ تيسە بىلەگىنە،
لۇپىلدەپ قان سوعادى جۇرەگىڭە،
بەتىڭدى تاياپ بارساي تاماعىنا،
شىمىرلاپ بۋ ەنەدى سۇيەگىڭە.
سول كەزدەگى سەزگەن، كورگەن، بىلگەنىن ەش مۇلتىكسىز اقىندىق زور شابىتپەن ەركىن، اق قاعازعا تۇسىرە سالعان.
اباي عاشىق جارىن قانداي سۇيسە سونداي كۇىندى، جۇرەگىنىڭ تۇبىنەن زارلاندى، قايعىردى كەرەك بولسا ولەڭ ءان بولىپ توگىلدى.
اۋرۋ جۇرەك اقىرىن سوعادى جاي،
شارشاپ قالعان كەۋدەمە تۋلاي الماي.
كەيدە ىستىق قان باسىپ كەتەدى ونى،
دومبەكشىگەن تۇندەردە تىنشي الماي.
دەپ ءوز حالىن بايانداي وتىرىپ...
جارق ەتپەس قارا كوڭلىم نە قىلسا دا،
اسپاندا اي مەنەن كۇن شاعىلسا دا،
دۇنيەدە، ءسىرا، سەندەي ماعان جار جوق،
ساعان جار مەنەن ارتىق تابىلسا دا.
سورلى اسىق، سارعايسا دا، ساعىنسا دا،
جار تايىپ، جاقسى سوزدەن جاڭىلسا دا.
شىدايدى ريزا بولىپ جار ىسىنە،
قورلىق پەن مازاعىنا تابىنسا دا.
دەپ اسىل توقجانىن ارمانداپ قوسىلا الماي كەتكەن ابايدىڭ توقجىنى عوي...
وسى ولەڭىندە اباي جارىنا دەگەن كوڭلى تازا بولسا ولەڭى دە، اسپاندا اي مەنەن كۇن شاعىلسا دا قارا كوڭلىن ەش نارسە باسا المايتىنىن، نە كورسە دە شىدايتىنىن ولەڭ انىمەن ادام ايتقىسىز تۇردە جەتكىزەدى.
قور بولدى جانىم،
سەنسىز نە مەنىڭ كۇنىم،
بەك ءبىتتى ءحالىم
تاعدىردان كەلگەن زۇلىم.
تاعدىر ەتسە اللا
نە كورمەيدى ءپاندا؟
دەپ تاعدىرىنا مويىنسۇنىپ ايتادى داعى:
عاشىقتىق - قيىن جول
جەتسەڭ - جەتتىڭ
جەتپەي ءوتتىڭ
نە بولدى؟
ارماندا ءومىر
ءوتتى
ويلار ما ەكەن ءبىر مەنى سول؟
عاشىقتىقتىڭ كەلۋى تەز، جەتۋى قيىن ارماندا ءومىر ءوتتى دەپ ايتىپ جاتىر.
سۇيسىنە المادىم، سۇيمەدىم.
سۇيەگىم جاسىپ سور قالىڭ،
ءسۇىسىپ ساعان تيمەدىم،
بولا المادىم سەنىڭ جارىڭ.
مىنا ولەڭىندە كۇدەرىن ءۇزىپ توقجانىنان ايىرىلعانىن سورىم قالىڭ دەپ ايتادى.
جۇرەك - تەڭىز، قىزىقتىڭ ءبارى-اسىل تاس،
سول قىزىقسىز ومىردە جۇرەك قالماس.
جۇرەكتەن قىزۋ-قىزبا كەتە قالسا،
وزگە تاننەن ەش قىزىق ءىس تابىلماس.
شىنىندا دا، جۇرەكتەن قان تارايدى جان سوندا مەكەن قىلادى، جۇرەك ارقىلى تابىلعان قىزىق، اسىل دا، ادال دۇنيەلەر، جۇرەكپەن تابىلماعان دۇنيەلەر قىزىقسىز، ال جۇرەكتىڭ قىزۋ - قىزبا نۇرى سونسە وزگە ءتان ونىڭ قىزىمەتىن اتقارا الماس، دەپ ايتىلادى.
جۇرەگىم، نەنى سەزەسىڭ
سەنەن باسقا جان جوق پا؟
دۇنيەنى كوڭلىم كەزەسىڭ،
تياناق جوق پا، قوي توقتا!
كۇيەسىڭ جۇرەك كۇيەسىڭ،
كۇيگەنىڭنەن نە پايدا؟
دۇنيە دە نەنى سۇيەسىڭ
ءومىر قايدا دوس قايدا؟
اباي ءوز-وزىمەن سىرلاسىپ كەڭ وي تەبرەتىپ، وزىنە باسۋ ايتقانداي ەكى جاقتى كوڭىلى مەن دۇنيەگە وي كوزىمەن قاراپ وتىر.
ماحاببات، دوستىق قىلۋعا
كىم دە بولسا تەڭ ەمەس.
قازىر دايىن تۇرعا -
بەس كۇندىك عاشىق ءجون ەمەس.
سۇىسپەك كوڭلىم ويلايدى،
جاننىڭ ءبارى - قاتى باس.
ءسۇيىسۋ توزباي تۇرمايدى،
ەڭبەككە از كۇن تاتىماس.
ماحابباتقا دەگەن كوز قاراسى ەكى ادامنىڭ دا، بىردەي بولۋى، تەڭ بولۋى، جوق ەكەنىن تىلگە تيەك ەتىپ، ۋاقىتشى كۇىپ-جانۋدىڭ ەش ءجونى جوق دەپ كوڭىلدىڭ كەرى تارتپا بولا قالاتىنىن، ناعىز سىناق كەلگەندە ءسۇيىسۋدىڭ توزباي تۇرمايتىنىن ايتىپ كەتەدى.
جاس جۇرەگىم
جاندى مەنىڭ
جاي تابا الماي، ياپىرىم!
ءوزىڭ وڭدا
جاقسى جولعا
اقىرىن .
دەيدى.
وزگەگە، كوڭلىم، تويارسىڭ،
ولەڭدى قايتىپ قويارسىڭ؟
ونى ايتقاندا تولعانىپ،
ىشتەگى دەرتتى جويارسىڭ.
ولەڭنىڭ قانداي زور قۇدىرەتكە يە ەكنىن، شەرمەندە شەرىن تارقاتاتىن سىرلاس، مۇڭداس بولاتىن وسى ولەڭ ەمەس پە...
ءبىر سۇلۋ قىز تۇرىپتى حان قولىندا.
حاندا جانىن قيادى قىز جولىندا،
التىن - كۇمىس كيگەنى، قامقا، تورعىن،
كۇتۋشى قىز-كەلىنشەك ءجۇر سوڭىندا.
كارى، جاس داۋرەنى وزگە تاتۋ ەمەس.
ەپكە كونەر ەت جۇرەك ساتۋ ەمەس.
كىمدە-كىم ۇلكەن بولسا ەكى مۇشەل.
مال بەرىپ العانمەنەن، قاتىن ەمەس.
اقىن اباي كورىنىپ تۇرعانداي ايەل تەڭسىزدىگىن كورسەتكەن، قىزدارىن تەڭگە ەمەس مالعا بەرگەن زاماندى داتتايدى، قارسىلىعىن بىلدىرەدى.
ەسەرلەر جاس قاتىندى تۇتادى ەكەن.
جاس قايعىسىن بىلدىرمەي جۇتادى ەكەن.
ورتاسىندا بۇلاردىڭ ماحاببات جوق،
تۇساپ قويىپ قاشىرار بۇقا ما ەكەن؟
مالى كوپتىڭ بۇل دۇنيەدە ءسوزى، ءىسى جۇرەتىنىن جيرەنىپ ايتادى دا:
باي قارتايسا، مالىنان بەرەر شىلبىر،
مال ءومىردى جاڭعىرتپاس، قۇداي ۇرعىر.
بىرەۋدىڭ قىزىن الىپ مالعا ساتىپ،
باياعىنى ىزدەگەن قانداي قۇرعىر؟
دەپ ول زاماندار ارتتا قالاتىنىن ايتادى.
قۇداي-اۋ، قايدا سول جىلدار،
ماحاببات قىزىق مول جىلدار؟!
اقىرىن اقىرىن شەگىنىپ،
الاستاپ كەتتى-اۋ، قۇرعىرلار.
كوزىمە جاس بەر، جىلايىن،
شىدام بەر سابىر قىلايىن.
جارالى بولعان جۇرەككە
داۋا بەر جاماپ سىنايىن.
دەپ. ماحابباتقا قىزىق مول جىلدارىن، باسىنان وتكەن عاجايىپ، عاشىقتىق، ماحابباتقا قۇشتار كەزدەرىن ساعىنعان بولىپ... كەلەسى شۋماقتا جارالى بولعان جۇرەگىنە داۋا ىزدەپ ول كەزدەردىڭ كەلمەسكە كەتكەنىن ساعىنىشپەن ەسكە الادى.
قارنى توق قاسا نادان ۇقپاس ءسوزدى،
ءسوزدى ۇعار، كوكىرەگى بولسا كوزدى.
قادىرىن جاقسى بىلەر جانعا
تاپپاي ايتپا وعان دا، ايتار كەزدى.
ابايدىڭ ءوزى ءسوز قادىرىن، ءسوز قۇدىرەتىن، جاقسى بىلگەن تەرەڭ تۇسىنگەن، ونى جەتكىزە بىلگەن وزگەلەرگە دە، - ء«سوز تۇزەلدى، تىڭداۋشى سەن دە تۇزەل» دەپ بارشاعا جاقسى جولعا شاقىرىپ جازعان ەمەس پە ەدى...
اباي ءۇشىن ءومىر ساۋلەسىنىڭ گۇلى دە، كوركەمدىلىكتىڭ كوركى دە،پوەزيا ەدى.
ماحاببات پەن سۇلۋلىق بۇل ماڭگى وشپەيتىن شىراق ەمەس پە. ادامعا دەگەن ماحاببات ومىرگە دەگەن ۇمتىلىس جاستاردىڭ ءبىر-بىرىنە عاشىقتىعى ءومىر سۇلۋلىعى، تابيعات كوركى ادىلەتسىزدىكتەن تۋعان وزبارلىق مىنە وسىلاردىڭ ءبارىن اباي ايتا ءبىلدى.
اباي ءوزى ولسە دە م.و.اۋەزوۆ ايتقانىنداي: «مۇراگەرى بىزگە التىن دا اسەم سازدى سوزدەرى قالدى - ءبىزدىڭ كوز الدىمىزدا جانى مەن ءتانى پوەزيالىق ماحابباتقا الىپ بەينەسى قالدى» دەپ كەلتىرەدى.
اباي عاشىق بولدى، سۇيە ءبىلدى، سونىمەن بىرگە كۇيىندى، ساعىندى، اڭسادى ماحابباتتىڭ جاقسى جامانىن تارتتى. ءدامى بۇزىلمايتىن ولەڭ، ءتۇسى سارعايمايتىن ءان قالدىردى. وسىنىڭ ءبارىن سەزىنىپ ايتا، جازا، ءان قىلا بىلگەن قازاقتىڭ باس اقىنى ابايداي جاننان اينالايىن دەمەسكە امال جوق. قازىرگى جازعانىمىز ابايدىڭ تەك ءبىر قىرىنان عانا كورىنۋى...
ءارينا ابايداي اقىندى قانشا جازسا دا از، - ءبىزدىڭ ماقساتىمىز ابايدى دارىپتەۋ، ناسىحاتتاۋ ونى تەرەڭ تۇسىنە ءبىلۋ. ءار دايىم ابايشا ءسۇيىپ، ابايشا ءتۇسىنىپ، ابايشا ءبىلۋ بارشامىزعا بۇيىرسىن.
جاڭبىرمەنەن جەر كوگەرسە - ابايمەنەن ەل كوگەرەدى دەگىم كەلەدى.
ابايدىڭ (قىرىق بەسىنشى قارا سوزىندە) ادامشىلدىقتىڭ الدى - ماحاببات، عادىلەت سەزىم. بۇلاردىڭ كەرەك ەمەس جەرى جوق، كەرىسپەيتۇعىن دا جەرى جوق. ول - جاراتقان ءتاڭىرىنىڭ ءىسى. ايعىر بيەگە يە بولماقتا دا ماحاببات سەزىم بار.
بۇل عادىلەت، ماحاببات سەزىم كىمدە كوبىرەك بولسا، ول كىسى - عالىم، سول - عاقيل. ءبىز جانىيىزدان عىلىم شىعارا المايمىز، جارالىپ جاسالىپ قويعان نارسەلەردى سەزبەكپىز، كوزبەن كورىپ، اقىلمەن ءبىلىپ.
بۇل سوزدەردىڭ ماعاناسىن بىلگەن ادامعا وتە ۇلكەن، تەرەڭ...
اباي وسى ءبىر كەسەك سوزبەن ادام مەن عالام جاراتىلىسىنىڭ ۇيلەسىمدى ءومىر ءسۇرۋىنىڭ تەتىكتەرىن سيعىزىپ جىبەرگەن.
ماحابباتقا - عادىلەت كوزىمەن قارايىق قۇرمەتتى اعايىندار!!!
ماقسات وسەربايۇلى
Abai.kz