ۇيىرىمنەن جىرىپ،

ادام ءوزى ءبىلىپ،

مويىنعا ساپ قۇرىق،

الدى مەنى ءبولىپ.

جۇگەن ءتۇستى باسقا،

اۋىزدىقتاپ الدى.

ءتيدى تۇياق تاسقا،

ارقاما ەردى سالدى.

ءارلى-بەرلى ءجۇردى،

شاپشىسام دا كوككە،

ەرتتەپ الىپ ءمىندى،

قامشى ءتيدى ەتكە.

تايدى باستان باعىم،

تىزگىنىمدى سىلكىپ،

تەبىنەدى تاعى

ءبۇيىرىمدى ءتۇرتىپ.

سەزدىم سوققان جەلدى،

اقتى كوزدەن سورام.

نە قىلايىن ەندى،

مىنە، شاۋىپ بارام!

العا كەلسە تىستەپ،

ارتقا كەلسە تەۋىپ،

تۇرعان جىلقى ەدىم،

قويدى سۇلى بەرىپ.

باتسا-داعى جۇرەم

تابانىما تاستاق.

سوعىم قىلار يەم،

ەرتەڭ سويىپ تاستاپ.

ۇيرەتكەن سوڭ قولعا،

كۇندە تۇرسام جاراپ،

جابىرلەمەس ول دا،

ەرگە بولسام قانات.

ايتقانىنا كونسەم،

ايداۋىنا جۇرسەم،

تاپسام ونىڭ ءتىلىن،

كوتەرىلەر ەڭسەم.

بولار كۇنىم قانداي،

ءۇمىتىڭدى ۇزبە!

تۇساۋىمدى الماي،

كىسىنەيمىن تۇزدە.

Abai.kz