ماعان تۇسىنىكسىز تىلدە ەكى قىز شۇلدىرلەپ سويلەسىپ تۇردى قاسىمدا. باستاپقىدا قىتايلار  ما ەكەن دەدىم، بىراق ءبىزدىڭ ەلدە جۇرسە، قازاقشا بىلەتىن شىعار دەپ:
- قاي تىلدە سويلەپ تۇرىسىڭدار؟ – دەپ سۇرادىم.
ەكەۋى دە مەنى تۇسىنبەگەنىن بايقاتتى. مەن بوي بەرمەي:
- قايدان كەلدىڭدەر؟ - دەدىم.
- مى ۆاس نە پونيماەم! - دەگەنى سوندا الگىلەردىڭ ءبىرى ورىسشالاپ.
- تىلدەرىڭ قانداي؟ ء«تىل»، ء«تىل» - دەپ مەن ءتىلىمدى كورسەتتىم. قالاي بولسا دا ءبىز ءتىل تابىسۋعا ءتيىسپىز عوي.
سول كەزدە سوزىمىزگە ءبىر قازاق əيەلى ارالاسىپ:
- ولار دۇنگەندەر. ولار ءوز تىلدەرىندە سويلەپ تۇر، - دەدى.
- مەن دە ءوز تىلىمدە سويلەپ تۇرمىن. بىراق ولار مەنى تۇسىنۋگە تىرىسۋى  كەرەك قوي، - دەدىم.
- وني نە وبيازانى گوۆوريت ي زنات كازاحسكي! - دەپ قازاق əيەلى داۋىسىن كوتەردى.
- ولار قايدان كەلدى؟
- ولار ءبىزدىڭ دۇنگەندەر. Əر ەلدىڭ ءوزىنىڭ ءتىلى بار، ولار سەنىڭ تىلىڭدە سويلەۋگە مىندەتتى ەمەس. - دەپ الگى ايەل شۋ كوتەرە باستادى.
- ءسىز بۇل جايدى شۋعا اينالدىرماڭىز! مەن ءۇشىن بۇل جəيت – قىزىق. ول مەنىڭ ءتىلىمدى بىلمەيدى، مەن ونىڭ ءتىلىن بىلمەيمىن. بىزگە ءتىل تابىسىپ كورۋ كەرەك. مەن ونى تۇسىنۋگە تىرىسىپ جاتىرمىن. ال ولار بولسا، ەكى قازاقتى ءبىر بىرىنە ايداپ سالىپ، تۇك بىلمەگەندەي ءموليىپ تۇر. ءسىز ارالاسپاڭىز سوزگە! - دەدىم.
وسى ساتتە ءبىر ورى قىزى داۋىسىن كوتەرىپ بىلاي دەدى:
- ەتو نە ەتيچنو گوۆوريت و چەلوۆەكە كوتورىي ريادوم، بۋدتو نەت ەگو. يا ۆسە پونيالا.
- ليۋدي ستراننىە! سچيتايۋت، چتو ۆسە دولجنى گوۆوريت نا كازاحسكوم! - دەپ باعاناعى قازاق əيەل مەن ورىس قوسىلىپ مەنى سوگە جونەلدى.
- قويىڭدار! سوزگە ارالاسقان وزدەرىڭ. مۇمكىن ءبىز دۇنگەن  قىزدارمەن ءتىل تابىسىپ كەتەر مە ەدىك. سەندەر داۋعا اينالدىرىپ جاتىرسىڭدار. ال ماعان بۇل جəيت قىزىق. شەت ەلگە بارساق ساۋساق پەن بولسا دا، ىمداساق تا، تۇسىنىسەمىز عوي. - دەدىم. بىراق ارى قاراي بۇل ەسپەريمەنتتى جالعاستىرعىم كەلمەي قالدى...

ايگۇل قوقاي

FB-داعى جەكە پاراقشاسىنان الىندى.