ادام باسىنا اۋىر تۇسكەن وسىناۋ ىندەت  كۇننەن  كۇنگە ءورشىپ كەلەدى، بۇرىن  سوڭدى مۇنداي قايعىمەن بەتپە بەت كەلمەگەن بىزدەر، نە ىستەرىمىزدى بىلمەي قالعان حالدەمىز، ادام بولعاسىن مۇنى جاسىرا المايسىڭ.

بۇل اۋىر كەزەڭ وتەدى، الەمدە قارسى ۆاكتسينا دا تابىلادى، باسقاشا بولۋ مۇمكىن ەمەس، تەك وسى كەزدە دەنساۋلىعىمىزعا، ومىرىمىزگە،  جانىمىزداعى جاندارعا  مۇقيات بولايىق، ۇيدە دە، تۇزدە ءوزىمىزدى تازا ۇستايىق، بارىنا قاناعات ەتەيىك،  بىرەۋدى   كىنالاۋعا، نە بىرەۋدەن  كورۋگە مۇلدەم حاقىمىز جوق، بارىنە كەشىرىممەن، سۇيىسپەنشىلىكپەن قارايىق، ۇلكەن بولايىق، كىشى بولايىق جاقىن ادامدارىمىزدى بوس ابىگەرگە سالمايىق،  قاجەتسىز ءدارى دارمەكپەن اۋەستەنبەيىك، ۋايىمعا سالىنبايىق، ادامشىلىعىمىزدى  ساقتاپ، قاراپايىم  جاناشارلىق ءبىلدىرۋدى ۇمىتپايىق!

ءبىز الەمدەگى ەڭ سابىرلى جانە ءتوزىمدى حالىقتىڭ ءبىرىمىز، قازىر دە سول  ىشكى سابىرلىعىمىز بەن توزىمدىلىگىمىزدى ساقتاۋىمىز كەرەك. تالاي تاريحي وتكەلدەر مەن اسۋلاردا، سىن ساعاتتاردا ەلدىك پەن بىرلىكتىڭ ۇلگى ونەگەسىن تالاي كورسەتكەن قازاقپىز، ءومىر مەن ءولىم ساتىندە شىدامدىلىق تانىتقان حالىقپىز. ارقايسىمىز قازاقتىڭ ءتوزىمدى تابيعاتىن جاقسى بىلەمىز، سول قاسيەتى ءۇشىن ءبىرىمىزدى ءبىرىمىز جاقسى كورەمىز، سىيلايمىز.

ءبىزدىڭ اتا - بابالارىمىز ارقاشاندا جاقسىلىقتان ءۇمىت ۇزبەگەن، باستارىنا اۋىر كۇندەر تۇسكەندە ىشتەرىنەن جەڭە بىلگەن، زار قاعىپ ءجۇرىپ، راحاتقا جەتكەن، اۋىرلىقپەن بىرگە جەڭىلدىك بارىن، قيىنشىلىقپەن بىرگە وڭايلىق بارىن، بەلىن قايىستىرعان جۇكتىڭ تۇسەتىنىن، كوڭىلىنىڭ اشىلاتىنىن،  ابىرويىنىڭ كوتەرىلەتىنىنە سەنگەن، سوندىقتاندا بولار ولار قيىن كەزدەردە ابىرويمەن وتكەن، سابىرلىق ساقتاپ، وزدەرىن امان ساقتاعان.

ءبىز ارقاشاندا ەل اماندىعىن ويلاعان، بالە كەلسە  «كەتەر» دەپ توزىمدىلىك ساقتاعان ەلمىز. قازىر دە سەنىم مەن ۇمىتتەن ايىرىلمايىق! سابىر ساقتايىق! وزىمىزگە سەنەيىك! بارشا بولىپ ەل اماندىعىن، اۋىرىپ قالعان جانداردىڭ اماندىعىن تىلەيىك!

سالاۋات كارىم 

Abai.kz