ەرلان ءجۇنىس. كەيدە ويلايمىن...
كەيدە ويلايمىن...
كەيدە ويلايمىن،
شىنىمەن مەن ومىردە بار شىعارمىن،
جاپىراق،
توپىراق پا،
تامشىلاردىڭ،
بالكىم، ءبىرى شىعارمىن، جو-جوق، الدە،
جاي عانا كىتاپتاعى جان شىعارمىن.
جابىققان، جان شىعارمىن، جاڭىلىسقان،
ۇمىتتەن،
ارمانداردان،
ساعىنىشتان،
تۇراتىن ونە بويى ومىرقۇمار،
مۇراتىن ءار عاسىرعا الىپ ۇشقان.
قۇداي-اۋ، ءبىر شەكسىزدىك وي دەگەنىڭ،
جۇرگەنىڭ، قاراعانىڭ، سويلەگەنىڭ،
شىنعا ۇقساپ كەتەدى، سەنىپ قالىپ،
عاشىق بولعىم كەلەدى كەيدە مەنىڭ.
جوق، الدە قۇس پا ەكەنمىن، گۇل مە ەكەنمىن،
وزىمە ءبىر تانىسپىن، ءبىر بوتەنمىن.
ارۋدىڭ تۇسىندەگى بەينە مە ەكەم،
جارىمنىڭ ىشىندەگى مۇڭ با ەكەنمىن.
مەن وسى بار شىعارمىن بۇل ومىردە،
سوناۋ ءبىر تۇكپىرىندە، تۇنەگىندە،
ارۋدىڭ ءمولت ەتتىم بە جانارىندا،
جارىمنىڭ ءلۇپ ەتتىم بە جۇرەگىندە؟
قوعامنىڭ بار شىعارمىن ەسەبىندە،
كەزەگىندە... نەشە جىل، نەشە كۇنگە.
ءومىر سۇرگىم كەلەدى كەيدە مەنىڭ،
شىنىمەن بار شىعارمىن وسى ومىردە؟!.
مۇڭلىقتار،
اۋليەلەردىڭ،
جولشىلاردىڭ،
ارمانىن اپپاق-اپپاق ارشىپ العىم،
كەلەدى،
ەي، ادامدار،
ايتشى ماعان،
مەن وسى بۇل ومىردە بار شىعارمىن؟!
بىلمەيمىن، قايدان كەلگەم، قايدا بولعام،
سالدىم با كۇنگە ساراي، ايعا قورعان؟!
...مۇمكىن، اقىن شىعارمىن، كىم بىلەدى،
كەيدە ويلايمىن...
كەيدە ويلايمىن،
شىنىمەن مەن ومىردە بار شىعارمىن،
جاپىراق،
توپىراق پا،
تامشىلاردىڭ،
بالكىم، ءبىرى شىعارمىن، جو-جوق، الدە،
جاي عانا كىتاپتاعى جان شىعارمىن.
جابىققان، جان شىعارمىن، جاڭىلىسقان،
ۇمىتتەن،
ارمانداردان،
ساعىنىشتان،
تۇراتىن ونە بويى ومىرقۇمار،
مۇراتىن ءار عاسىرعا الىپ ۇشقان.
قۇداي-اۋ، ءبىر شەكسىزدىك وي دەگەنىڭ،
جۇرگەنىڭ، قاراعانىڭ، سويلەگەنىڭ،
شىنعا ۇقساپ كەتەدى، سەنىپ قالىپ،
عاشىق بولعىم كەلەدى كەيدە مەنىڭ.
جوق، الدە قۇس پا ەكەنمىن، گۇل مە ەكەنمىن،
وزىمە ءبىر تانىسپىن، ءبىر بوتەنمىن.
ارۋدىڭ تۇسىندەگى بەينە مە ەكەم،
جارىمنىڭ ىشىندەگى مۇڭ با ەكەنمىن.
مەن وسى بار شىعارمىن بۇل ومىردە،
سوناۋ ءبىر تۇكپىرىندە، تۇنەگىندە،
ارۋدىڭ ءمولت ەتتىم بە جانارىندا،
جارىمنىڭ ءلۇپ ەتتىم بە جۇرەگىندە؟
قوعامنىڭ بار شىعارمىن ەسەبىندە،
كەزەگىندە... نەشە جىل، نەشە كۇنگە.
ءومىر سۇرگىم كەلەدى كەيدە مەنىڭ،
شىنىمەن بار شىعارمىن وسى ومىردە؟!.
مۇڭلىقتار،
اۋليەلەردىڭ،
جولشىلاردىڭ،
ارمانىن اپپاق-اپپاق ارشىپ العىم،
كەلەدى،
ەي، ادامدار،
ايتشى ماعان،
مەن وسى بۇل ومىردە بار شىعارمىن؟!
بىلمەيمىن، قايدان كەلگەم، قايدا بولعام،
سالدىم با كۇنگە ساراي، ايعا قورعان؟!
...مۇمكىن، اقىن شىعارمىن، كىم بىلەدى،
دۇنيە كۇرسىنگەندە پايدا بولعان!؟.
بوز
...ءبىر جارىق مەكەن بايقالا ما الدان؟
بولماسا، توقتا، مەن تۇسەم!
دۋحانالار مەن مەيحانالاردان
مۇڭىمدى ىشەم،
دەرت ىشەم!
الدىمنان مەنىڭ جارقىلداپ، كۇلىپ،
اقجايناق قالقا قارسى الار!
ماەسترو-دوس
ساڭقىلداپ تۇرىپ:
«شايىر كەلدى!» دەپ جار سالار!
شايىر كەلدى دەپ، شارابىن قۇيار،
قىزدىڭ ەرنىندەي شارابىن.
داياشى قىزدىڭ جانارىندا ۇياڭ،
جالت ەتە قالار جانارىم...
جالت ەتەر ساۋلە «وكىنبە!» دەگەن،
ۇنسىزدىك - اۋليە،
ءسوز باتار...
ماەسترو-دوس
«جەتىمدەر»
مەنەن
«وكىل اكەنى» بوزداتار!..
قوزداتار ءبارىن، بوزدايدى دۇنيە،
ءبوزۇمىت، بوزوي، بوزارمان،
ءدال مەندەي ولەڭ جازبايدى دۇنيە،
مەن دۇنيەدەي جازا المان!
جازا العام،
جازعام،
جازىقتى بولعام،
مايىنا كوزدىڭ ءجيى اققان...
الەمنىڭ مىناۋ نازىكتىگى - اردان،
مىقتىلىعى دا - ۇياتتان!
ەي، سۇلۋ قىزدار، وقىڭدار ولەڭ،
ىشتەگى اڭسار تەككە ولەر...
قورىقسا ەگەر اقىندار نەدەن،
ارۋلار سوعان تاپ كەلەر!..
جەتتى ەندى، ءوشىر!
جارىقتى دا ءوشىر!
جۇدەدىم،
جازدىم،
قامىقتىم،
ساعىنعام،
سۇيگەم،
جالىقتىم، كەشىر،
بارىنەن، دوسىم، جالىقتىم!
جۇرەكتىڭ قانىن قوتارىپ ءىشتىم،
كوتەرىپ ءىشتىم كوز جاسىن،
«ەڭ ۇلى اقىن» اتانىپ ءىشتىم،
سەنبەگەنمەنەن ءوز باسىم!
ىشپەيمىن ەندى!
مەيحانالاردان،
الىپ كەت الىس جولدارعا!
...ءبىر جارىق مەكەن بايقالا ما الدان،
ءبىر جارىق جۇرەك بار ما الدا؟!
***
ەي، مۇسىلمان جەلدەر،
سەندەر،
ءبىر حابارىن بەرىڭدەر ونىڭ،
ەي، مۇسىلمان كولدەر،
كوركەم ءجۇزىن كورىڭدەر ونىڭ،
مومىن وزەندەر،
سۋ بەتىندەگى بەينەسىن ساقتاپ،
مومىن كەزەڭدەر،
جان دۇنيەسىندەگى اپپاق،
ماحابباتىن قورىپ،
ماحابباتىن قورىپ،
ماحابباتىن قورىپ،
ەي، الەمدىك جۇرەك،
ەي، قاستەرلى جارىق،
ەي، كيەلى تۇنەك،
ەي، عاسىرلىق مۇڭدار،
ەي، ىڭكارلىك اپپاق،
ەي، مۇسىلمان شىڭدار،
ەي، مۇسىلمان سوقپاق،
جەتكىزىڭدەر ماعان!
جەتكىزىڭدەر بۇگىن،
وپكىزىڭدەر ماعان،
ماڭدايىنىڭ نۇرىن!
****
عاشىقتار رۋحىنا!
دالا – جۇرەك!
دالام، سەنىڭ جامالىڭ ءاجىم-ءاجىم،
سەزىلەدى جانىما قاجىعانىڭ!
...جانارىنان جاس كەپپەس بايان بارىن،
كەۋدەسىنەن كەك كەتپەس قوزى بارىن
سەن كوردىڭ عوي!
زاماننىڭ تىلسىم ءانىن،
تۇيسىنۋگە ۇمتىلام، ۇمسىنامىن.
...سارىبايدى باۋىرىڭا قىسىپ الىپ،
قارابايدى ارقالاپ ءجۇرسىڭ ءالى.
قاي كەزەڭنىڭ سۇرتەيىن ايعىزدارىن،
قاي جاقسىمدى ىزدەيىن قاي قۇزداعى؟!
ايتاڭسىقتىڭ باسا الماي وكسىگەنىن،
جۇباتا الماي ءجۇرمىسىڭ ايقىزدى ءالى؟
دالام، سەنىڭ باۋىرىڭ قاتپار-قاتپار،
ءار قاتپاردا تاڭبالار، اقتاڭداقتار.
جاپىراعىن توناتقان شوق شىنارلار،
عاشىقتارىن جوعالتىپ جاتقان باقتار!
شەرلى زامان –
جۇرەكتە جارا قاتقان،
شىپ-شىپ ەتىپ تۇر ءالى جارادان قان.
شىنجىرلارى بار ءالى بىلەك كەسكەن،
مىلتىقتارى بار ءالى مارال اتقان!
و، بيىگى بولسا دا وبال ۇعار،
سۇڭقار ەمەس، سول تۇسقا قونار ۇلار.
ءار باقسىنىڭ ءبىر-بىردەن سايتانى بار،
ءار جاقسىنىڭ ءبىر-بىردەن قودارى بار!
دالام، سەنىڭ جاۋىرىنىڭ جىرىم-جىرىم،
ءجۇرىپ وتكەن جولى ما بۇرىنعىنىڭ،
ات سۇيرەگەن جەر مە ەكەن تۇلىمدىنى،
جات سۇيرەگەن جەر مە ەكەن بۇرىمدىنى؟!
جەر مە الدە قاراباي جىلقى ايداعان،
باتىرىپ قارا وكشەسىن جىرتا ايداعان،
بايان قىزدىڭ قاسىنا قورقاۋ ەرىپ،
ەر قوزىنىڭ باسىندا بۇلت ويناعان؟!
جاۋ ەرە مە جانىڭا، دوس ەرە مە،
نە جازعانىن كورەرسىڭ پەشەنەگە.
اۋليەلەردى ىزدەسەڭ – مازارلاردا،
عاشىقتاردى ىزدەسەڭ – كەسەنەدە!
قارابايلار – جىلقىسى وتكەن جەردە،
زاماناسى باسىنا شوككەن جەردە.
...سول قاراباي – اتومى سول دالانىڭ،
ۋلى گۇلگە اينالعان كوكتەمدەردە!
دالام مەنىڭ – داليعان جۇرەك قانا،
جاتار ءبارىن تاڭىردەن تىلەپ قانا.
عاشىق بولسا ءبىر ۇلى – گۇلگە ورانىپ،
جاسىق بولسا ءبىر ۇلى – جۇدەپ قانا.
سارىبايداي سارعايىپ ارمان قالدى،
قارابايداي قارايىپ جالعان قالدى،
بايان-ءۇمىت،
قودار-دەرت،
قوزى-مۇڭ-اي،
سول جۇرەكتە شەمەن بوپ قالعان ماڭگى!
ءسات
جۇلدىزدان جارىق جەتكەنشە،
ساعىنىپ ۇلگەردىم سەنى،
جانىمنان تۇرىپ كەتكەنشە،
ساعىنىپ ۇلگەردىم سەنى،
كوبەلەك قانات قاققانشا،
ساعىنىپ ۇلگەردىم سەنى،
قالالار شامىن جاققانشا،
ساعىنىپ ۇلگەردىم سەنى،
ءبىر تامشى تامام دەگەنشە،
ساعىنىپ ۇلگەردىم سەنى،
ءبىر شىرپى جانام دەگەنشە،
ساعىنىپ ۇلگەردىم سەنى،
ءبىر ويدان قايتام دەگەنشە،
ساعىنىپ ۇلگەردىم سەنى،
ءبىر ءسوزدى ايتام دەگەنشە،
ساعىنىپ ۇلگەردىم سەنى،
قۇس ۇشىپ قونام دەگەنشە،
ساعىنىپ ۇلگەردىم سەنى،
قۋ كوڭىل قالام دەگەنشە،
ساعىنىپ ۇلگەردىم سەنى،
زارىڭدى تارتام دەگەنشە،
ساعىنىپ ۇلگەردىم سەنى،
جۇگىڭدى ارتام دەگەنشە،
ساعىنىپ ۇلگەردىم سەنى،
پەررونعا شىعام دەگەنشە،
ساعىنىپ ۇلگەردىم سەنى،
ءبارىن دە ۇعام دەگەنشە،
ساعىنىپ ۇلگەردىم سەنى،
ساعىنبان ەندى دەگەنشە،
ساعىنىپ ۇلگەردىم سەنى،
«ماحاببات ءولدى» دەگەنشە،
ءولتىرىپ كەتشى مەنى!
***
ارمانعا سەنە المايتىنىمىز،
جالعانعا كونە المايتىنىمىز،
جىلاعان باقتارعا بارمايتىنىمىز،
جاڭبىردىڭ استىندا قالمايتىنىمىز –
قانداي جاقسى!
كەزدەسۋگە تەز جەتپەيتىنىمىز،
كەشىكتىڭ عوي دەپ سوكپەيتىنىمىز،
جاڭبىر مەن جاسقا شىلانعان ءجۇزدى،
جۇباتپاق بولىپ وپپەيتىنىمىز –
قانداي جاقسى!
ءوزىمىزدى سىرت ۇستايتىنىمىز،
ءسوزىمىزدى سىرت ۇستايتىنىمىز،
جاڭبىردا قالىپ، جاۋراعان ءتاندى،
جىلىتپاق بولىپ كۇشپايتىنىمىز –
قانداي جاقسى!
بوشالاڭ
ءار ءسات سايىن الىستايمىز دوستاردان،
الىستايمىز ءتاڭىرىمىز قوسقاننان.
تولتىرىلعان تاعدىرىڭنىڭ كوزەسى،
تولتىرا الماي كوڭىلىڭدى بوس قالعان.
وزگە تۇگىل، ءوزىڭدى ءوزىڭ ۇناتپاي،
سۋىق سەزىم سىرعاقتايدى سىناپتاي.
جۇرەك قانا جالپ-جالپ ەتىپ قويادى،
جەلدى كۇنى جانا الماعان شىراقتاي.
كەرتە-كەرتە كورگەن بيىك كەتىلدى،
كۇن اينالماي قۇلاي سالار سەكىلدى.
جەل جاعىڭنان ءبىر جىلى ءسوز ەستىلسە،
قاراپ تۇرىپ جىلاي سالار سەكىلدى،
كۇدىكتەن دە، ۇمىتتەن دە كەكىلدى،
كەمدى كۇندە جەرىپ كەتەر سەكىلدى.
ماڭدايىڭنان سيپاي قالسا ءبىر ادام،
مايداي سودان ەرىپ كەتەر سەكىلدى.
ويناماي-اق وتقا بارعان سەكىلدى،
بارعا دا ارمان، جوققا دا ارمان سەكىلدى،
باس بۇرارعا مۇرسات تا جوق، مۇرشا جوق،
جاۋىرىننان وق قادالعان سەكىلدى.
ويىڭ دا وياۋ، ارىڭ دا وياۋ سەكىلدى،
جولىڭ – جاياۋ، سارىن – باياۋ سەكىلدى،
ءبىر قاراساڭ اق پەن قارا ءومىرىڭ،
ءبىر قاراساڭ قالىڭ بوياۋ سەكىلدى.
جىلىتىپ تا، جىلىنىپ تا جارىتا الماي،
جارعا بىتكەن جاداعايلاۋ كارى تالداي،
ءوز ءسوزىڭدى ءوزىڭ تاعى ايتا الماي،
ءوز قولىڭنان ءوزىڭ تاعى تارتا الماي،
قورلاناسىڭ، تۇرام دەيسىڭ جوعارى،
ارلاناسىڭ جاعالاۋعا اعانى.
مۇڭنان باسقا ەشتەڭەڭ جوق اياۋلى،
جىردان باسقا ەشتەڭەڭ جوق باعالى.
بۇگىن كۇمان، ەرتەڭ تاعى تۇماندى،
سەن كىمدەردى، سەنى كىمدەر ۇعا الدى؟!
بىرەۋلەرمەن ۇناتپايسىڭ كۇلۋدى،
بىرەۋلەرمەن ۇناتاسىڭ جىلاۋدى.
قىزجىميعان
اينا تاۋىپ الدىم مەن، كادىمگى اينا،
بۇل ايناعا بار الەم شاعىلعاي ما،
بۇل اينادان باسقا الەم كورىنگەي مە،
بۇل اينادان باسقا جان تابىلعاي ما.
ايناعا كىم قاراعان-قاراماعان،
مەرەيلى ادام، ول الدە جارالى ادام؟
...ءبىر ساتتە سول اينادان قىز جىميدى،
جاپ-جارىق بوپ كورىندى جانارى ودان.
قىز قارادى اينادان، قىز قارادى،
مۇزداتتى ويدى بويىمنىڭ مۇزداعانى.
قاراعان كىم ايناعا ەڭ سوڭعى رەت،
قاماعان كىم و، مۇندا قىز بالانى؟!
قىز قاراعان اينادان، اي قارادى،
ويلانادى، سەزىم بوپ بايلانادى.
دجوكوندانىڭ جۇمباعى سەكىلدى ەدى،
شاتتىققا دا، قايعىعا اينالادى.
شاشىلىپ قىز جيناعان جۇك قالدى ما،
قۇرتتى ما ول ءوزى-ءوزىن، قۇتقاردى ما؟
قارادى ما كوركىنە كوڭىلى تولماي،
كوزى تويماي، و، بالكىم سۇقتاندى ما؟
قارادى ما سول ءبىر قىز شاتتانعاندا،
جانارىنان جالت ەتىپ وت جانعاندا.
قالدىردى ما قاپىدا اينانى ۇمىت،
كەزدەسۋگە اسىعىس اتتانعاندا؟
قارادى ما سول ءبىر قىز جىلاپ تۇرىپ،
تاعدىرىنان جۇبانىش سۇراپ تۇرىپ،
ءبىر باقىتىن تابا الماي ءوتتى مە ەكەن،
كەتتى مە ەكەن سول ساتتە لاقتىرىپ؟
قايتا تاۋىپ الدى ما، تاپپادى ما،
نازالانىپ ناريزا شاقتارىنا،
كوز الماي قاراي-قاراي قايران ارۋ،
ءوز جانىن وسى ايناعا ساقتادى ما؟
كۇندەرىنەن ءبىر قايىر كۇتتى مە وتكەن،
كۇماندى كۇز وتكەندە، كۇپتى كوكتەم.
ىبىلىسكە جۇرەگىن ساتىپ قاي جان،
جاس سۇلۋدى ايناعا تۇتقىن ەتكەن؟!
حاننىڭ قىزى بولدى ما، قايىرشىنىڭ،
اشا الماعان سۇلۋ ما شايىر سىرىن؟
قايتاردى ما مەسەلىن باقسى ۇلىنىڭ،
ارباۋىنا ءتۇستى مە ويىنشىنىڭ؟
سۇيگەن سەرتتەن تايعان با، دوس الداعان،
كۇندى كۇنگە جان با ەكەن قوسا الماعان.
قىزجىميعان بۇل اينا مىلقاۋ، سوقىر،
قىز جانىنىڭ جۇمباعىن اشا الماعان.
بىلە المادىم قاي جان ەڭ، قاي عاسىر ەڭ،
تۇستە سۇرەم مەن سونى، ويدا سۇرەم.
مۇڭدى، نازدى، شاتتىقتى، ءبارىن جۇتقان،
قىزجىميعان-دۇنيە-اي اينا ىشىنەن.
***
لالا گۇلى: «ءبىر قىزدى سۇيەم!» دەدى،
«سۇيە عوي!»،
سۇيگەن جۇرەكتەر عانا مىنا الەمگە يە عوي!
لالا گۇلى: «سول قىزدى كورسەم...» دەدى،
كورەلىك،
كورە الماساق دۇنيە كەتەر ەدى كونەرىپ.
لالا گۇلى: «سول قىزعا سىيلا مەنى» دەگەنى،
يا، مەنىڭ دە سۇلۋعا گۇل سىيلاعىم كەلەدى!
...گۇلدى بەردىم، سوندا قىز: «سۇيەم سەنى!» دەگەنى،
و، قۇدايىم، ال مەنىڭ نە جازىعىم بار ەدى؟!
***
وسى كوز – تۋىس ماعان،
وسى ەرىن – باۋىر ماعان،
كوڭىلمەن سۋىسپاعان،
جۇرەكپەن اۋىرماعان،
كەزدەسكەن كەز ەسىمدە،
ۇيالشاق ءتۇن ەسىمدە،
سەن سونى سەزەسىڭ بە،
سەن سونى بىلەسىڭ بە؟!
جانارىڭ... ەسىمدە مۇڭ –
ولەڭدەي وقىلماعان،
وسى قول – دوسىم مەنىڭ،
بۇل قۇشاك – جاقىن ماعان!
كەشىكپەي كەلشى دەدىڭ،
كەلمەدىم، الىستادىم،
ويلارىڭ – كورشىلەرىم،
سوزدەرىڭ – تانىستارىم!
ساۋلەم-اۋ، سودان بەرى –
كەرى جول، تەرىس ورام،
ۇناتسا ادام نەنى،
ۇزاماۋشى ەدى سودان،
ال مەن شە،
بەزىنەمىن،
دۇنيە – كوزىمە جىن،
بوتەنمىن وزىمە ءوزىم،
دۇشپانمىن وزىمە ءوزىم!
جۇرەگىمدى ساقتا...
جۇرەگىڭدى ساقتا،
جۇرەگىمدى ساقتا،
بۇل الاعاي شاقتا،
بۇل بۇلاعاي شاقتا!
كۇنگە كەرەك جۇرەك،
تۇنگە كەرەك جۇرەك،
ساعان قۇنسىز بولسا،
گۇلگە كەرەك جۇرەك!
جۇرەگىڭدى جەبە،
جۇرەگىمدى جەبە،
ءوزىڭ سۇيمەگەن سوڭ،
وزگە سۇيمەس دەمە.
جۇرەگىڭدى قورعا،
جۇرەگىمدى قورعا،
سوعىپ ءجۇر ول زورعا،
سوعاتىنداي سورعا.
جۇرەگىمدى تىڭدا،
جۇرەگىڭدى تىڭدا،
شاقىرماشى قۇزعا،
باتىرماشى مۇڭعا.
جۇرەگىڭە – راحىم،
جۇرەگىمە – راحىم،
جۇرەك دەگەن –
سۇلۋ،
جۇرەك دەگەن –
اقىن.
جۇرەگىڭدى ساقتا،
جۇرەگىمدى ساقتا،
يا، ءتاڭىرىم، كوز بەر،
جۇرەك كوزى جوققا!
قايىرىم
وزگەرتكىڭ كەلسە دە وزگەرتە المايتىن،
ءبىر جول بار، ەكى رەت جۇرۋگە بولمايتىن،
وزەن بار، ەكى رەت كەشۋگە بولمايتىن،
جۇمباق بار، ەكى رەت شەشۋگە بولمايتىن،
ەسىك بار، ەكى رەت اشۋعا بولمايتىن،
پەرنە بار، ەكى رەت باسۋعا بولمايتىن،
ءبىر سىر بار، ەكى رەت بىلۋگە بولمايتىن،
ءومىر بار، ەكى رەت سۇرۋگە بولمايتىن،
قانات بار، ەكى رەت كاعۋعا بولمايتىن،
شىراق بار، ەكى رەت جاعۋعا بولمايتىن،
ول – قىزدىڭ جۇرەگى: جارىق كۇن، قارا ءتۇن،
ەكى رەت، ەكى رەت كەشىرە الاتىن!
جۇمباقتاس
كوكشەتاۋ – تەكشەلى تاس، تەپسەڭ قىرلار،
كوركەمىن سۇيسەڭ – ءان ساپ، وپسەڭ – جىرلار.
اڭقىلداپ اق قايىڭعا اقتارىلساڭ:
«كوكەشىم، كۇتتىم سەنى» دەپ سىبدىرلار...
شوق قايىڭ، شوق-شوق قايىڭ، شوعىر قايىڭ،
سەن الدىڭ كوڭىل كىرىن، كوزدىڭ مايىن.
سەزىمدى ءبىز جىرلاماي، كىم جىرلاسىن،
ءبارىبىر ۇعا المايمىز ءومىر جايىن.
كورىنەر تاۋدان ارقار ءتۇس اۋعاندا،
قاڭقىلداپ قوبدا جاقتان قۇس اۋعاندا.
ماحاببات – ول دا ەركىندىك!
ەركىندىكتەن
تۋادى تاۋەلدىلىك تۇسالعاندا!
قۇل دا وزگە ماحابباتتا، قۇربان دا وزگە،
جارق ەتەر بوتەن دۇنيە جۇمعان كوزدە.
جاناردان جاس ەرىكسىز ىرشيدى ەكەن،
بەتپە-بەت سۇلۋلىقپەن تۇرعان كەزدە!
مەزگىلدەر كوشىپ جاتىر شاقتان-شاققا،
اياۋلى-اۋ قايبىر شاققا تاپ بولساق تا.
...ءجۇزىمدى جاس شىلاعان بۇرا بەردىم،
جۇمباقتاس ءجۇزىپ بارا جاتقان شاقتا!
***
بايقايمىسىڭ، دۇنيەنىڭ نازى بوتەن:
نازىك گۇلگە ءبارى دە نازىك ەكەن،
ءبارىن گۇل دەپ ويلايدى ول، ويلاي بەرسىن،
نازىكتىگى، و، كىمنىڭ جازىعى ەكەن؟!
قارا تاسقا ءبارى دە قارا، قاتتى،
قارا تاس دەپ ويلايدى ول قاراقاتتى،
«تاس ەمەسپىز!» دەپ قانشا كۇرەستىك ءبىز،
جاس جۇرەكتەر بولعانشا جاراقاتتى.
سەن بيىك بول وزگەنىڭ بيىگى ءۇشىن،
ءوزىڭ دە ءسۇي وزگەلەر ءسۇيۋ ءۇشىن،
قارا تاستان قۇمىرا جاساي كورمە،
اپپاق گۇلدىڭ كوز جاسىن قۇيۋ ءۇشىن!
***
ءومىر – ءومىر!
باسقا اتاۋى بار ما ونىڭ؟!
تاڭدا ءوزىڭ اۋىرى مەن جەڭىلىن.
ءومىر – سەنىڭ ءۇمىتىڭ مەن ارمانىڭ،
قۋانىشىڭ، قايعى-مۇڭىڭ، سەنىمىڭ.
ماڭىزدى ەمەس قاشان، قايدان باستالدى،
سوڭىن ىزدەپ، نە ەتەسىڭ، دوس، نە ءۇشىن دەپ!..
...ساعىندىرىپ تۇرۋ كەرەك دوستاردى،
ساعىنىشىن باسۋ ءۇشىن «دوسىم!» دەپ.
قويشى، قالقام، ءپالساپانى، تۇيگەندى،
ءبىر انىق قوي تۇبىنە ونىڭ جەتپەسىڭ.
...وكپەلەتىپ قويۋ كەرەك سۇيگەندى،
«جارىعىم!» دەپ جازۋ ءۇشىن وكپەسىن.
وسى عانا!
جەڭىسىڭ عوي – ءار كۇنىڭ،
بولادى ونىڭ جەمىسىن دە جىيۋعا.
...اۋىرلاپتاۋ وزگەلەردىڭ تاعدىرىن،
ايتشى، كۇنىم، بىزگە سونشا قيىن با؟
Abai.kz
