تاۋەلسىزدىك – ءتاۋ ەتەر جالعىز كيەڭ
اقىنداردىڭ ءۇش كۇندىك الامان ايتىسىنىڭ التىن ارقاۋى وسىلاي ءورىلدى
گازەتىمىزدىڭ وتكەن نومىرىندە ەل تاۋەلسىزدىگىنىڭ 19 جىلدىعىنا ارنالعان اقىندار ايتىسى تۋرالى ەسەپتى جاريالاعان ەدىك. بۇگىن سول جىر سايىسىندا وزا شاپقان امانجول التاەۆ پەن اينۇر تۇرسىنباەۆا جانە مۇحتار نيازوۆ پەن بەكارىس شويبەكوۆ سەكىلدى اقىنداردىڭ جاۋاپتاسۋىن وقىرماندارىمىزعا ۇسىنىپ وتىرمىز.
امانجول التاەۆ:
قازاعىم، جانىڭنان دا ارىڭ بيىك،
بولمايدى بويىڭداعى قانىڭ سۇيىق.
بابالار تۇلپار ءمىنىپ، ەل قورعاعان،
شاشاقتى اق نايزانىڭ سابىن ءسۇيىپ.
كەشەگى ەر قازاقتار اتقا مىنگەن.
كىسىنەگەن كۇرەڭنىڭ جالىن ءتۇيىپ.
ولەڭنىڭ قۇرالايىن ورگىزەيىن،
قىرقادان قۇلاعانداي قالىڭ كيىك.
ايتىسقا كەلگەن بۇگىن اعايىنعا،
ولەڭنىڭ ۇسىنايىن بالىن قۇيىپ.
دۇنيەگە توقتاۋ ايتقان قازاق ەلى.
ايتىس دەگەن الاشتىڭ بازارى ەدى.
ءتورت مۇحيتتىڭ اراسىن جالعاستىرعان،
قازاق ەلى الەمنىڭ نازارى ەدى.
وققا ۇمتىلىپ جاتقاندا وزگە ەلدەر،
امان بول، باققا ۇمتىلعان،
قازاق جەرى!
استىندا اسپانداعى اي-تاباقتىڭ،
سال-سەرىنىڭ تاعدىرىنقايتالاپپىن.
نايماننىڭ قىزدارىمەن ايتىسام دەپ،
قىرىققا تولعانىمدى بايقاماپپىن.
ءبارى دە شىققان سايىن جول سۇرايدى،
بىرىنە بەرمەيمىن دەپ ايتاالماپپىن.
كەرىلىپ، اينۇر سۇلۋ سويلە ەندى،
كۇيمە مىنگەن قىزىنداي باي-ماناپتىڭ.
اقىنداردىڭ ءۇش كۇندىك الامان ايتىسىنىڭ التىن ارقاۋى وسىلاي ءورىلدى
گازەتىمىزدىڭ وتكەن نومىرىندە ەل تاۋەلسىزدىگىنىڭ 19 جىلدىعىنا ارنالعان اقىندار ايتىسى تۋرالى ەسەپتى جاريالاعان ەدىك. بۇگىن سول جىر سايىسىندا وزا شاپقان امانجول التاەۆ پەن اينۇر تۇرسىنباەۆا جانە مۇحتار نيازوۆ پەن بەكارىس شويبەكوۆ سەكىلدى اقىنداردىڭ جاۋاپتاسۋىن وقىرماندارىمىزعا ۇسىنىپ وتىرمىز.
امانجول التاەۆ:
قازاعىم، جانىڭنان دا ارىڭ بيىك،
بولمايدى بويىڭداعى قانىڭ سۇيىق.
بابالار تۇلپار ءمىنىپ، ەل قورعاعان،
شاشاقتى اق نايزانىڭ سابىن ءسۇيىپ.
كەشەگى ەر قازاقتار اتقا مىنگەن.
كىسىنەگەن كۇرەڭنىڭ جالىن ءتۇيىپ.
ولەڭنىڭ قۇرالايىن ورگىزەيىن،
قىرقادان قۇلاعانداي قالىڭ كيىك.
ايتىسقا كەلگەن بۇگىن اعايىنعا،
ولەڭنىڭ ۇسىنايىن بالىن قۇيىپ.
دۇنيەگە توقتاۋ ايتقان قازاق ەلى.
ايتىس دەگەن الاشتىڭ بازارى ەدى.
ءتورت مۇحيتتىڭ اراسىن جالعاستىرعان،
قازاق ەلى الەمنىڭ نازارى ەدى.
وققا ۇمتىلىپ جاتقاندا وزگە ەلدەر،
امان بول، باققا ۇمتىلعان،
قازاق جەرى!
استىندا اسپانداعى اي-تاباقتىڭ،
سال-سەرىنىڭ تاعدىرىنقايتالاپپىن.
نايماننىڭ قىزدارىمەن ايتىسام دەپ،
قىرىققا تولعانىمدى بايقاماپپىن.
ءبارى دە شىققان سايىن جول سۇرايدى،
بىرىنە بەرمەيمىن دەپ ايتاالماپپىن.
كەرىلىپ، اينۇر سۇلۋ سويلە ەندى،
كۇيمە مىنگەن قىزىنداي باي-ماناپتىڭ.
عاسىردىڭ باستالعاندا قوس ورنەگى،
الاشتىڭ زيالىلارى وسەم دەدى.
قازاقتىڭ اۆتونومياسىن جاريالاعان،
ءدال بۇگىن الاشوردا كوسەمدەرى.
ول كەزدە ءبىز قاۋقارسىزبولاتىنبىز،
كيىكتىڭ لاعىنداي نوسەردەگى.
دۇنيە اق، قىزىل بوپ بۇلىنگەن سوڭ،
ۇيىتقىمىز توگىلدى كەسەدەگى.
ءتۇبى ءبىر تاۋەلسىزدىك الامىز دەپ،
قايتپاعان ءاليحاننىڭ مەسەلدەرى.
الاشتىڭ كوسەمدەرىنە قويىلسا ەكەن،
استانا، ءبىر ەسكەرتكىش كوشەڭدەگى.
شىققانبىز ەكەۋمىز دە ۇلىق بەلدەن،
شىققانبىز قازاق دەگەن عۇرىپتى ەلدەن.
الدىڭدا باعىت بەرگەن اعاڭ ەدىم،
قارىنداسقا سالەمىن تۇرىپ بەرگەن.
اياۋلى اينۇر سۇلۋ، سامعا ەندى،
اققۋ قۇسى ۇشقانداي تۇنىق كولدەن.
انالار كوز تاستاسام دالامىزعا،
اينالعان جاقسىلاردىڭ ءبارى اڭىزعا،
كەشەگى توميريس پەن زارينالار،
بيلىگىن جۇرگىزبەپ پە ەد دالامىزدا.
قازاقتىڭ مەيىرىمى بايقالادى،
قاراساڭ دومالاقتاي انامىزعا.
قارقاباتتاي انانىڭ ءازيز ءجۇزى،
ساقتالعان ىزگىلىكپەن سانامىزدا.
قازاق دەگەن ۇلتىمنىڭ اقىلى بار،
تولە، ايتەكە، قازىبەك بابامىزدا.
تار قۇرساۋلى زاماننان شىعا الماي،
كۇڭىرەنىپ وتپەپ پە ەدى
سارا قىز دا.
كەشەگى ءلاززات پەنەن ءسابيرالار،
ازاتتىق دەپ مەرت بولعان قارا مۇزدا.
تاۋەلسىزدىك دەگەنىڭ وسى ەمەس پە،
اينۇرلاردى سايراتقاندالامىزدا.
اينۇر تۇرسىنباەۆا:
اللا دەپ كەلدىم تاعى دا،
اۋلىڭنان شىقسىن اسقاق ءان.
كۇن-انام، كۇلىپ كوگىمنەن،
شۋاق-نۇرىڭدى شاش ماعان.
كوك اسپانىمدى جامىلىپ،
قارا جەر، سەنى جاستانام.
استانا جۇرتى، ارمىسىڭ،
تامىرىن تەرەڭ تاستاعان.
تاۋەلسىزدىكتىڭ وسىنداي،
دۋماندى تويىن باستاعان.
توردەگى جاتقان قارت پەنەن
بەسىكتەگى جاس بالاڭ،
اللانىڭ نۇرى ايمالاپ،
التىن ءتاج كيگەن استانام.
ابىلاي بابام تۋ تىگىپ،
قولباسى بولعان استانام.
نۇرلى جول سالىپ نۇر-اعام،
جولباسى بولعان استانام.
تۇلپارلاردىڭ دا ىشىندە،
جورعاسى بولعان استانام،
بەرەكە مەنەن بىرلىككە
جول باسى بولعان استانام.
التى الاشىمنىڭ ايبىندى،
ورداسى بولعان استانام.
اللا دەپ قىزىڭ سويلەسە،
سوزىمنەن حالقىم تانىسىن،
ۇلبيكە مەنەن سارانىڭ
مۇرا بوپ جەتكەن ءانى ءۇشىن.
ءاليا مەنەن مانشۇكتىڭ،
توگىلگەن ەل دەپ قانى ءۇشىن.
اسەلحان مەنەن ءاسيانىڭ،
ولەڭگە قۇمار جانى ءۇشىن.
جازيرا مەنەن كەشەگى
ءلاززاتتاردىڭ ارى ءۇشىن.
الدىڭا شىقتى اينۇر قىز،
ۇناسا جۇرتقا شابىسى.
جالعىز-اق قورعاپ كورەيىن،
قىزداردىڭ بارلىق نامىسىن.
اعاعا قاتتى سويلەسەم،
ساعىمىز ءبىزدىڭ سىنباي ما،
بىرلىگىن ەلدىڭ جىرلاساق،
ءتۇيسىنىپ ەلىم تىڭداي ما؟
قادىرىن ءسوزدىڭ بىلەتىن،
امانجول، سىزدەي ۇل قايدا؟
ەكى كۇن بويى ايقاسىپ،
بويداقتارمەنەن شىعىپ ەم،
كونبەيدى ءتىپتى ىڭعايعا،
قادىرىن قىزدىڭ بىلەتىن،
امانجول جاقسى مۇندايعا.
باعاسىن ەگەر بىلمەسەڭ،
ءبىر دەمدە ۇشار باق دەگەن،
مەن ءسىزدى سىيلاپ جۇرەيىن.
كۇندە بولمايدى وسىنداي،
تاماشا قىزىق ءسات دەگەن.
قارىنداسىڭ بوپ وزىڭە،
ارناپ كەتەيىن ءتاتتى ولەڭ،
اي ماڭداي مەنىڭ اعامسىز،
نيەتىم سىزگە اق دەر ەم.
دۋلىعاڭ تۇسسە باسىڭنان
ءيىلىپ جەردەن اپ بەرەم.
امانجول التاەۆ:
اينۇرجان، بىلىنبەسىن ىزعار ءۇنىم،
ءوزىڭدى قۇلاتپاسپىن قۇزعا بۇگىن.
الدىڭداعى ءدال مەندەي ەر بولماسا،
جاس بالا بىلەر دەپ پە ەڭ قىز قادىرىن؟!
باسىنا بىرلىكتى ەلدىڭ باق كەلەتىن،
وسىنداي مەيىرلەنەر شاق كەلەتىن.
ايتىستىڭ ارشىنداعان وعىلانىنا،
سىزىلعان اقىن قىزدار تاپ كەلەتىن.
وزىڭدەي اقىن قىزدار امان بولسىن،
دۋلىعامدى كوتەرىپ اپ بەرەتىن.
امانجول بىلگەنىنشە مۇسىندەسىن،
بىلەمىن قارىنداستىڭ كىشىرمەسىن.
وزىڭە ءسوز ساپتايىن اينۇر قالقا،
ارۋ دەگەن زاتىڭدى تۇسىنگەسىن.
ەشقاشاندا ءبىر اللا قازاعىمنىڭ
باسىنان دۋلىعاسىن تۇسىرمەسىن.
تۇلپارعا تۇمار تاقتىرعان،
اتانعا كىلەم جاپتىرعان.
شۋعا كەپ كوشىن توقتاتىپ،
التىننان قازىق قاقتىرعان.
قازاقتىڭ باسىن قۇراعان،
قاراشاسىنا ۇناعان،
تاۋەلسىزدىك تاڭىن قۇرام دەپ،
اللادان مەدەت سۇراعان.
ازاتتىق دەسەم كەرەي مەن
جانىبەك ەسكە تۇسەدى.
كەلسە دە نەبىر اقتابان،
قازاقتى قۇداي ساقتاعان.
ابىلايدايىن ەرىممەن،
تاۋەلسىز كۇندە ماقتانام.
باتىرى ەلدى قورعاعان،
بيلەرى ءسوزىن جولداعان،
ءۇش ءجۇزدىڭ قۇراپ باستارىن،
جاماندىق ءىسى بولماعان.
ازاتتىق دەسەم كەشەگى،
ابىلاي ەسكە تۇسەدى.
«ەرەۋلى اتقا ەر سالعان،
ەگەۋلى نايزا قولعا العان».
ەسىلەر جەردە ەسىلگەن،
كوسىلەر جەردە كوسىلگەن.
قايمانا قازاق قامى ءۇشىن،
ءازىز دە باسى كەسىلگەن،
يساتاي، ماحامبەتتەردى،
شىعارام قايتىپ ەسىمنەن.
ارتىنا اسكەر جيىلعان،
سوققىسىن بەرگەن قيىردان.
شەگىرمەن ون جىل سوعىسىپ،
قورعا دەپ جەردى بۇيىرعان،
ازاتتىق دەسە كەشەگى
حان كەنە ەسكە تۇسەدى.
الاشىم، مەنىڭ الاشىم!
بەل بۋىپ العا باراسىڭ.
ءاليحان، احمەتتەردىڭ
تومەندەتپەيىك باعاسىن.
ماعجانداي اقىن ناركەسكەن،
تولعاعان زامان جاراسىن،
الاشتىڭ ارداق ۇلدارىن
ەسكە الماي قالاي قالاسىڭ؟
جەلتوقسانداعى جاڭعىرىق،
بولۋى ابدەن زاڭدىلىق،
ەرىڭدى تاقتان تايدىرىپ،
كەلگەندە كولبين قاڭعىرىپ.
وتاندى سوندا بوزداتتى-اۋ،
الىستان اسكەر الدىرىپ.
قازاعىم باردا وشپەيدى،
جەلتوقسانداعى جاڭعىرىق.
جايىما كەلسەم بۇگىنگى،
ەستىرتتىڭ قازاق، ءۇنىڭدى.
كوك كۇمبەزىڭدى كوتەرىپ،
كوك بايراعىمىز تىگىلدى.
قادىرىن ەلدىڭ بىلگىزگەن.
قازاققا تۇلپار مىنگىزگەن،
ەقىۇ-نىڭ تاعىنا،
قازاقستاندى مىنگىزگەن.
اقورداسىنا قازاقتىڭ،
ەلۋ التى ەلدىڭ باسشىسىن،
سالەمىن الىپ كىرگىزگەن.
موڭعوليا، قىتاي، يرانعا،
شاشىراپ كەتكەن قازاقتىڭ،
باستارىن قوسىپ جيناعان،
اتامەكەنگە اپ كەلىپ،
باسىنا وردا سىيلاعان.
ءجۇز وتىز ەلدى بولمەگەن،
تاۋەلسىز كۇندە ورلەگەن،
نۇرسۇلتان سىندى ەرىم بار،
وسىنداي ەردى باپتاعان،
بىرلىگىن استە ساقتاعان،
الدىمدا وتىرعان وسىناۋ،
قازاقتاي قايسار ەلىم بار.
نازاردا بولسىن جەرىمىز،
بىرلىكتە بولسىن ەلىمىز،
ەندىگى تىلەك نۇراعا،
كوركەيتىپ ءتىلدى بەرىڭىز!
وزىڭە ءۇمىت ارتادى،
قازاقتاي اسىل ەلىڭىز،
ەل-جۇرتىڭ ەدى ويىڭىز،
بيىكتەي بەرسىن بويىمىز.
حالىقتان اقشا توناعان،
جەمقوردىڭ ءبارىن جويىڭىز.
ءبارىن ايت تا، ءبىرىن ايت،
باياندى بولسىن بۇگىنگى،
ازاتتىق دەگەن تويىمىز!
اينۇر تۇرسىنباەۆا:
ەلباسى جايلى نەگىزى،
مەنىڭ دە ويىم وسى ەدى.
پاتشاعا قارسى شىقپا دەپ،
قاسيەتتى قۇران كىتاپتا،
جازىلىپ كەتكەن دەسەدى.
اللاعا قارسى شىقپايىن.
مۇسىلماندىعىم وسى ەدى.
بۇكىل جۇرتىنىڭ شەشەنى،
تۇركى جۇرتىنىڭ كوسەمى،
كۇلتەگىندەردەي كوشەلى،
ساق بابالارىم كيىنگەن،
ساف التىنداردىڭ كەسەگى.
اۋىزىن اشسا اقىل مەن
پاراسات جەلى ەسەدى.
ەۋروپا تۇگىل الەمنىڭ
ەسىن شىعارعان ەسەبى.
ەلباسىسى بار وسىنداي،
ەلىمنىڭ باعى بەس ەلى.
جاقسىلىعىمدى ايتايىن،
اقىندىق سونداي قاسيەت.
تاۋەلسىزدىكتىڭ جولىندا،
ەرلەردىڭ كەتكەن باسى كوپ.
يساتاي مەنەن ماحامبەت،
نارىن قۇمداعى اسىل ەد.
امانگەلدى مەنەن بەكبولات،
اق پاتشا مىسىن باسىپ ەد.
ءاليحان، احمەت، مىرجاقىپ،
تاۋەلسىزدىككە عاشىق ەد.
مۇستافانىڭ دا پاريجدە،
ەلىم دەپ اققان جاسى كوپ.
سولاردىڭ سوڭعى سارقىتى،
قايراتىم قانداي جاسىن ەد.
نەگىزى ءبىزدىڭ قازاقتىڭ،
تاريحى سونداي قاسىرەت.
سۋبحان اللا تىلەگىم،
نۇرىڭدى بىزگە شاشىپ ءوت!
ازات تا عاجاپ ءومىردى
قازاققا ماڭگى ءناسىپ ەت!
توككەن تەر مەنەن ەڭبەكتىڭ
تابىمەن كەلگەن ەركىندىك.
وتىز جەتىدە انانىڭ،
زارىمەن كەلگەن ەركىندىك.
جەلتوقساننىڭ العاشقى،
جەلىمەن كەلگەن ەركىندىك.
قايراتتاي قايسار بالاڭنىڭ،
قانىمەن كەلگەن ەركىندىك.
ءجازيرا مەنەن ءلاززاتتىڭ،
ارىمەن كەلگەن ەركىندىك.
شامشىدەي اسىل اعانىڭ
انىمەن كەلگەن ەركىندىك.
قاسىرەت پەن قايعىنىڭ،
دامىمەن كەلگەن ەركىندىك.
امانجول اعام سەن ەدىڭ،
اي ماڭدايلى، ايبارلىم،
ءۇش جىل بويى ايتىستا،
سەن شىقپاي قويدىڭ، اعاتاي.
مەن وعان ءبىراز ويلاندىم،
ءتيىسۋشى ەدىم بۇرىن دا
ەركەلىكتى نەگىزى،
باياعىدا قويعانمىن.
اعا دەپ، بۇگىن قۇرمەتپەن،
جولىمدى بەرىپ كەتەيىن،
اتاسى سول عوي ويلاردىڭ.
ۋاقىتشا دەيدى دۇنيە،
جۇلدەگە ابدەن تويعانمىن.
ايتىستان قالماي، امانجول،
تورىندە ءجۇرشى تويلاردىڭ.
داعدارىس كەلگەن ەكەن دەپ،
داعدارىپ قالار ەل مە ەدىڭ؟
ەۋروپا شۋلاپ جاتىر عوي،
قارجى دەپ ايتىپ سەنگەنىم.
قازاقستاندا بىراق تا،
كۇندە توي بولىپ جاتىر عوي.
اقىن مەن ءانشى ەرمەگىڭ،
قادىرى كەتە قويعان جوق،
ءبىزدىڭ حالىقتا تەڭگەنىڭ.
كوك بايراقتاعى قىرانداي،
قياعا قانات سەرمەدىڭ.
ەسەلەپ اللا قايتارسىن،
ەلباسىمىزدىڭ ەڭبەگىن.
حالقىما ماڭگى جار بولسىن،
تەك قانا كوكتە ءتاڭىرى!
حالقىما قيىن بولماسىن،
زاماننىڭ قيىن نارىعى.
توردە وتىرعان كوكەلەر،
ۇزىلمەي جۇرتتان تامىرى،
ءىسىڭدى حاققا تاپسىرىپ،
حالقىڭا جاسا جاقسىلىق.
حالىقتىڭ بولسا سابىرى،
حاننىڭ دا كەتپەس قادىرى.
* * *
مۇحتار نيازوۆ:
وكپەسىن قولىنا ۇستاپ جەتتى اقىندار
ءورىسى كەڭەيگەسىن ولەڭدەگى.
ءورىسىمىز كەڭەيمەي نە بولىپتى
ەلىمىز ءار ءسات سايىن كەمەلدەندى.
ات ارباسىن توزدىرعان اتالاردىڭ،
اقىرى اقتالعانداي بار ەڭبەگى.
قازاقستان بۇگىندە جەر بەتىنىڭ،
تەك قانا ءبىر اللاعا تاۋەلدى ەلى.
ەكى باس سىيعان ەمەس ءبىر قازانعا،
دەگەن ءسوزدىڭ كورىندى كونەرگەنى.
ماسەلەنىڭ ءدال مۇنداي ەمەستىگىن،
ەلوردا كۇنى كەشە دالەلدەدى.
تىرلىكتىڭ تاعى دا اتتى تانىس تاڭى،
كەپ قالدىق تەكتى
جۇرتپەن تانىسقالى.
ۇرەيىڭدى جەڭدىرىپ، ۇمىتىمە،
ۇلكەندەرمەن ۇزەڭگى قاعىسقالى.
جاراتقان ءتول ونەرگە تولقۇجاتتى،
ايتىسىڭ قايتا قولعا تابىستالدى.
اپىر-اۋ، قانداي باقىت باسىمىزدىڭ،
قايتادان حالىقپەنەن قاۋىشقانى؟!
اسسالاۋما عالەيكۋم، قازاق دەگەن،
ارمانعا قول جەتكەن ەل الىستاعى.
ايعا شاۋىپ مەرت بولماي، امان تۇسكەن،
ازيانىڭ ازۋلى ارىستانى.
باق تايماسىن وسىناۋ بايتاعىڭنان،
شاڭىراعىڭ امان تۇر شايقالۋدان.
كۇندىك جەردەن كوز تارتىپ، بايتەرەگىڭ،
كەمدىك كورىپ جاتقان جوق جايقالۋدان.
زامان بۇل قاي ادامنىڭ ۇرتىن اشساڭ،
اۋزىنان ەكى قاسىق ماي تابىلعان.
ەلباسىنا ەرەكشە ەل العىسى
استانانى تۇرعىزعان ايتاقىردان.
ارقاعا تونىكوك پەن كۇلتەگىننىڭ
قاسقايتىپ، قاعاناتىن قايتا قۇرعان.
بەكارىس شويبەكوۆ:
مۇندايدا پەيىل بار ما اشىلماعان؟
مۇندايدا كوڭىل بار ما تاسىماعان.
تاۋەلسىزدىك تويىنىڭ قارساڭىندا
دۇرمەككە دۇرىس بولماس قوسىلماعان.
بارمىسىڭ قارا ورمانداي، قالىڭ ەلىم،
قادىرىن، قارا ولەڭنىڭ قاشىرماعان.
باتىرى دۇشپانىنا باس ۇرماعان،
اقىنى باسىنان ءسوز اسىرماعان.
ارمىسىڭ، قازاعىمنىڭ استاناسى،
جۇزىنەن قۋانىشىن جاسىرماعان.
ەلۋ ەل پاتشاسىن كۇتەمىن دەپ،
ەكپىنى ءالى كۇنگە باسىلماعان.
...الىسپەن، جاقىنمەن دە تاتۋ بولعان،
قايتا ءبىزدىڭ كۇنىمىز كوكتەم ەكەن.
ون ءبىر جىلدا باستارىن ءبىر قوسپاعان،
ەقىۇ-نىڭ كەنەۋى كەپكەن ەكەن.
ءبىر-بىرىنە الاكوز پاتشالاردىڭ،
باسىن قوسقان قازاعىم تەكتەن ەكەن.
قازاقستان بولماسا ەۋروپاڭ دا،
جەتەتۇعىن جەرىنە جەتكەن ەكەن.
الدىڭنان تۋعان كەزدە ارايلى ارمان،
ءبىر ساتتە وزگەرەدى قالاي زامان؟
استاناعا كەلگەن سوڭ بارلىعىنىڭ،
كوزقاراسىن وزگەرتۋ وڭاي بولعان.
جاسانعان باس قالانى كورگەن كەزدە،
تامسانىپ شەتتەرىنەن قاراي قالعان.
كوزدەرى سۇرىنگەنىن وزدەرى ايتتى،
بىزدەگى سالتاناتتى سارايلاردان.
كوشپەلى ەلىمىزدىڭ كورسىن ەندى،
كوش ىلگەرى ەكەنىن تالايلاردان.
قازاقستان - ۇياسى قارلىعاشتىڭ،
اسپانى ازاتتىق پەن اراي قۇشار.
تىنىشتىق پەن بەرەكە ساقتالىپ تۇر،
ارتتا قالىپ تالاي شىڭ، تالاي قۇزار.
ەلباسىمىز تورەدەي ءادىل شىعىپ،
ەلىنە كوكىرەكتەن جىر اعىزار.
باباسى ءوز ۇياسىن بۇزباعاننىڭ،
بالاسى ءوز ۇياسىن قالاي بۇزار.
ءبىز ءبىر كۇندە جەتپەدىك باققا بۇلاي،
تاۋەلسىزدىك ىستىعى-اي، اپتابىن-اي!
ءۇش ءجۇزدىڭ باسىن قوسىپ ءبىر كەزدەرى،
پاتشاڭدى قوندىردى عوي اتقا قۇداي.
ايرانداي ۇيىپ كەلە جاتقان ەلدى،
ءسۇت بولىپ توگىلۋدەن ساقتا قۇداي.
بەكارىس شويبەكوۆ:
ەر قادىرىن بىلەر ەل امان بولسىن،
جەرىم امان بولسىنشى تۇگى مايلى.
قازاقتىڭ ىنتىماعىن بەرسىن قۇداي،
ىنتىماقتان ايىرىلعان ۇلى قايعى.
باياعى بابالارىم ايتقانداي-اق،
تاتۋ ەلگە تاقسىرەت جۋىمايدى.
كەپتەلگەن ءسوزدى ايتايىن كومەيگە ەندى،
اقىندار دەپ وتىر عوي نە دەيدى ەندى.
بوستاندىقتىڭ قۇدىرەتى كۇشتى ەكەن عوي،
جاراتقان يەم ءوزى جەبەيدى ەندى.
شەتتە جۇرگەن قانداستار ەلگە كەلىپ،
ەلىمىز ودان سايىن مەرەيلەندى.
«ەگەمەن قازاقستان» گازەتى
