حاميت ەسامان. حالىقپىز ءبارىن كەش ۇعار...
ءفاني
مەكەنى قىرىق ءتۇرلى قۇلشىلىقتىڭ،
يەسى ءتۇبىرى جوق تىرشىلىكتىڭ.
قابىلىنا ولتىرتكەن ابىلدارىن،
ءفانيدىڭ ديدارىنان تۇرشىگىپپىن.
ول كەلگەن كۇن ءبارىن دە كۇيرەتەدى،
تۋا بىتكەن بيشىدەي بيلەتەدى.
تارك ەتەدى بورىلىك بولمىسىڭدى،
يكەمدەلسەڭ يتتىككە ۇيرەتەدى.
تالقاندايدى ءتاجىڭ مەن تاعىڭدى دا،
تۇگەل ورتەپ جىبەرەر باعىڭدى دا.
قۇلانداي قۇيرىق-جالسىز كۇن كەش مەيلى،
تاپپايسىڭ جەريتۇعىن قاعىڭدى دا.
تاتى كەتپەي تامۇقتىڭ تاڭدايىڭنان،
بەس باتپاندىق بەينەتىڭ بالدايىڭنان.
ايدان اپپاق كوڭىلىڭ كىربىڭ تارتار،
ءتاڭىر تانىپ سۇيمەسە ماڭدايىڭنان.
ءفاني-اجال، سولعان گۇل، سەمگەن تامىر،
جەردىڭ بەتىن ولشەۋسىز كومگەن قابىر.
ءبىر قۇتقارسا قۇدىرەت قۇتقارادى،
ول دا اۋەلدە ءبىر ءوزىڭ سەنگەن ءتاڭىر.
بوزشاعالا
داريعا-اي قۋ مەن قۋدى قاعىستىرعان،
اڭ مەن اڭ، قۇس پەن قۇستى جارىستىرعان.
تاڭعى جۇلدىز تۋعاندا ءسۇت ساۋلەلى،
سەنىڭ داۋسىڭ ەستىلدى الىس قىردان.
اقشاعالا تەكتەسىم بوزشاعالا،
قوسىلارمىز ءتاڭىرىم جازسا عانا.
سەنى ەشكىمگە تەڭەمەن، تەڭىڭ دە جوق،
وتىرىك ايتىپ اتانبان تازشا بالا.
كەشەگى شايىرلاردىڭ كوزىندەيمىن،
دۋالى اۋزىنداعى سوزىندەيمىن.
ءفاني
مەكەنى قىرىق ءتۇرلى قۇلشىلىقتىڭ،
يەسى ءتۇبىرى جوق تىرشىلىكتىڭ.
قابىلىنا ولتىرتكەن ابىلدارىن،
ءفانيدىڭ ديدارىنان تۇرشىگىپپىن.
ول كەلگەن كۇن ءبارىن دە كۇيرەتەدى،
تۋا بىتكەن بيشىدەي بيلەتەدى.
تارك ەتەدى بورىلىك بولمىسىڭدى،
يكەمدەلسەڭ يتتىككە ۇيرەتەدى.
تالقاندايدى ءتاجىڭ مەن تاعىڭدى دا،
تۇگەل ورتەپ جىبەرەر باعىڭدى دا.
قۇلانداي قۇيرىق-جالسىز كۇن كەش مەيلى،
تاپپايسىڭ جەريتۇعىن قاعىڭدى دا.
تاتى كەتپەي تامۇقتىڭ تاڭدايىڭنان،
بەس باتپاندىق بەينەتىڭ بالدايىڭنان.
ايدان اپپاق كوڭىلىڭ كىربىڭ تارتار،
ءتاڭىر تانىپ سۇيمەسە ماڭدايىڭنان.
ءفاني-اجال، سولعان گۇل، سەمگەن تامىر،
جەردىڭ بەتىن ولشەۋسىز كومگەن قابىر.
ءبىر قۇتقارسا قۇدىرەت قۇتقارادى،
ول دا اۋەلدە ءبىر ءوزىڭ سەنگەن ءتاڭىر.
بوزشاعالا
داريعا-اي قۋ مەن قۋدى قاعىستىرعان،
اڭ مەن اڭ، قۇس پەن قۇستى جارىستىرعان.
تاڭعى جۇلدىز تۋعاندا ءسۇت ساۋلەلى،
سەنىڭ داۋسىڭ ەستىلدى الىس قىردان.
اقشاعالا تەكتەسىم بوزشاعالا،
قوسىلارمىز ءتاڭىرىم جازسا عانا.
سەنى ەشكىمگە تەڭەمەن، تەڭىڭ دە جوق،
وتىرىك ايتىپ اتانبان تازشا بالا.
كەشەگى شايىرلاردىڭ كوزىندەيمىن،
دۋالى اۋزىنداعى سوزىندەيمىن.
كەشكى ناماز اۋەنىن انت قىلايىن،
انادان العاش تۋعان سەزىمدەيمىن.
قارا كوزدەر جۇرگەندە ەلەمەستەن،
بولعانداي بولدى شولگە تەرەك وسكەن.
جانارىڭنىڭ ىشىندە جۇلدىز قايناپ،
سۇلۋ سۋرەت بوپ ۇشقان سەن ەمەس پە ەڭ...
شاك قىلار كىم پەرىشتە پاكتىگىڭە،
ءزامزام سۋى سياقتى ءتاتتى ۇنىڭە.
ءتاڭىردىڭ تاڭ نۇرىنداي اقتىعىڭ بار،
دەس بەرمەس گۇلزارلاردىڭ اق گۇلىنە.
باقىتىما باق قوسار بوزشاعالا،
ولەڭىمدى وزىڭە ناز ساناما.
ساپارلاسىم بولارسىڭ ساعى سىنباس،
ال قالعانى تاعدىرىم جازسا عانا...
ۇلى ارمان
عالامنىڭ تۇيسىگىن قوزعاعان،
دۇنيەدە ەش اقىن جازباعان-
ۇلى جىر باستاعىم كەلەدى،
باۋرىنا باساتىن بوز دالام.
فانيگە العاشقى ءام سوڭعى رەت كەلگەسىن،
ەلەمەي ولەڭنەن وڭگەسىن،
ءتورت شۋماق ۇلى جىر جازسام-اۋ،
جۇباتىپ جالعاننىڭ پەندەسىن.
ۇلى جىر تەك تارتسا جۇرتىمنان،
ارتىلسا مىڭجىلدىق ۇرقىمنان.
بارلىعىن بىلگەن كۇن، تىيىلار-
ايباتىن شەككەندەر سىرتىمنان.
ولەڭگە قايعىمدى قوسقاندا،
اڭسارىم اۋادى اسپانعا.
قۇس جولىن بەتكە الىپ كەتكەنمەن،
اينالسام مىڭجىلدىق داستانعا.
فانيگە اقىن بوپ كەلگەسىن،
ەلەمەي ولەڭنەن وڭگەسىن
ۇلى جىر جازارمىن، ءتاڭىرىم-
ۇمىتىپ كەتپەسە پەندەسىن.
قاناتىن قىرانشا قومداعان،
قىرانشا زاۋ كوككە سامعاعان.
تاريحتا ساناۋلى-اق اقىن بار،
ۇرقىنا ۇلى جىر جالعاعان.
* * *
نەكەسىز-اق باسىما باق قوندىرعان،
جۇرەگىمدى ءۇنسىز ويعا شومدىرعان.
ىزگى نۇردان جارالعانداي ديدارىڭ،
پەرىشتەنىڭ ءوزىن ەستەن تاندىرعان.
ءدام تاتقىزار جۇماقتاعى جەمىستەن،
ارتىق ەمەس سەنەن ءسىرا پەرىشتەڭ.
ۇمىتتىردىڭ قىرىق جىلعى قايعىمدى،
قىرىق ءورىم شاشتى قىزبەن سەنىسكەن.
قىرىق قىزدى سۇيگەن ەكەم ۇنامدى،
قىرىق قىزعا ايتتىم جىرمەن دۇعامدى.
اينالايىن سونىڭ ءبارىن بىلسەڭ سەن،
ەشقاشاندا كەشپەس ەدىڭ كۇنامدى.
كىنالىمىن،
قايتەم جۇرەك كونبەسە،
ءتاتتى دامنەن تاتقىسى كەپ شولدەسە.
كوزىڭە ەندى ءشوپ سالماۋعا ءسوز بەرەم،
قىرىق كۇندىك توي جاسايىق ەندەشە.
جانىم سەنى اقىن ماڭگى ءسۇيسىنشى،
قىرىق شىراعىڭا جۇرەك كۇيسىنشى.
قاجەتى جوق پەندەلەردىڭ بىزدەرگە،
نەكەمىزدى پەرىشتەلەر قيسىنشى.
قىزىل ولەڭ
ماعان قاراي ايدايدى جەل كۇز بۇلتىن،
جاپىراقتار تارتتى سودان قىزعىلتىم.
التىن تۇيمەلى ءبىر ارۋ اڭساتىپ،
قىزىل ءىڭىر بوپ باستالدى ءبىزدىڭ ءتۇن.
قىر استىندا قىزىل كىرپىك كۇزىم تۇر،
بۇل دۇنيە جىلىتپادى ءجۇزىن ءبىر.
بۇرىمدىنىڭ بۇرىمىنا قوسا ورەر،
قىرلارعا ەندى قاپتامايدى قىزىل گۇل.
زىلدەي بولىپ مۇڭ باسقاندا ەڭسەنى،
جيىلەيدى كوڭىلىڭنىڭ كەمسەڭى.
ارزۋ ايتساڭ اققۋلارعا اققانات،
سول بولادى دۇنيەنىڭ ولشەمى.
سۇيگەنىڭدى سۇيدىرمەيدى-اۋ بۇل جالعان،
ساۋساعىندا ساقيناسى ءبۇر جارعان.
قىزىل ىڭىردەن باسقانى كورمەگەن،
مەن بولارمىن مۇڭعا جۇكتى مۇندار جان.
بۇل دۇنيەدە قىزىل ءتۇستى ءبىز عانا،
ءبىزدى ۇعاتىن ايماڭداي قىز ءسىز عانا.
قىزىل گۇلدەر سىيلاي الماي قامىقتىم،
جار قىزىعىن كورسەتەتىن قىزعا دا.
كوزدەن عايىپ قىزىل دۇنيە تۇبىندە،
ەش مازمۇن جوق تاسىڭ تۇگىل گۇلىڭدە.
ەندى ارعىسى اللاعا ايان تەك قانا،
ەسكى مۇڭىم ەسىك قاقتى بۇگىن دە...
* * *
ءبىر يىسكەپ شاشىڭنان،
عازال ءورىپ كەتەرمىن.
جازىعىمدى جاسىرعان،
قارىزىڭدى وتەرمىن.
گۇلدەن ورگەن ءتاجىڭدى،
ەسىمە السام ەگىلەم.
ايتا ءجۇرىپ نازىڭدى،
قوشتاسىپسىڭ مەنىمەن.
اڭساپ شەكسىز زەڭگىردى،
ءوزىمدى-ءوزىم الداپپىن.
سەن سۇيەتىن زەر گۇلدى،
مەن قۇرمەتتەي الماپپىن.
جىگىن شاعىپ جانىمنىڭ،
جىلاپ اقتى جىلعالار.
تاسپىسىندەي ءتاڭىردىڭ،
تىزبەكتەلدى تىرنالار.
مەن دە جاتام قامىعىپ،
ەسكە ءتۇسىپ جايراڭ كەز.
كۇرەڭ كۇزگە زارىعىپ،
كۇرسىنبەشى اينامكوز.
ەندى بولەك گۇلدەيسىڭ،
ەمەس بىراق باقتا بۇل.
ارمانىمدى بىلمەيسىڭ،
اققۋىم-اي اقكوڭىل!!!
* * *
شاھاردا ءبىزدىڭ سۇلۋ بار ەدى،
ادام بىتكەندى شايىر قىلاتىن.
جانارىنداعى جىلۋ دا ادەمى،
مەيىرىم سىيلار قايىرلىعا تىم.
سۇڭقار بويىنان كيە ءبىلىندى،
ءپىر تۇتتى-اۋ ءسىرا ۇماي انانى.
ءدال مەندەي ول دا سۇيەدى مۇڭدى،
ءدال مەندەي ول دا جىلاي الادى.
لايلىدەي ەدى،
بولدىم دا ءماجنۇن،
عازالدار جازدىم كۇيگە ەنىپ تەكتى.
ءجۇرىپ ول سۇلۋ كوز الدىمدا از كۇن،
ءسال كەيىنىرەك ءۇي بولىپ كەتتى.
ومىردەن ءجۇردىم جەرىپ نەشە مەن،
كۇرەڭ تارتقاسىن بىلدەي ارمانىم.
سول ءبىر سۇلۋدى كورىپ كوشەدەن،
تاكاپپارلىقتان ۇندەي المادىم.
ەسىمە ءتۇستى ەندى تابا المايتىنىم،
قالىپ ەدى ول كەزىگىپ قايدان.
سىنعان كەسەنىڭ جامالمايتىنىن،
مەن ودان بۇرىن سەزىنىپ قويعام.
اسپان جىلاپ تۇر،
سۇراعان مۇڭىم،
ەكەۋ بولىپتى ەڭىستە شىنار.
پەرىشتە ەمەس شىعار ول بۇگىن،
بالكىم قاتەلەستىم پەرىشتە شىعار.
* * *
كوكتەمگى قۇستار سالادى ءبىر ءان،
قۇستار-اي مەنى جىلاتتىڭ نەگە؟!.
قاعادى ايدىڭ جامالى بۇلاڭ،
ايداي ارۋدى ۇناتتىم نەگە...
ولەڭ ارناسى تارىلدى، گۇلىم،
سۇلۋ سەزىمنىڭ كاۋسارىنداعى.
قاق ورتاسىنان جارىلدى بۇگىن،
گاۋھار جۇزىگىڭ ساۋساعىڭداعى.
ءوزىڭدى عانا ولەڭ ەتكەندە،
ايبوزىم تۋعان سەزىم ەدىم عوي.
ەگەر مەن ەرتەڭ ولە كەتكەندە،
سوڭىمدا قالار كوزىم ەدىڭ عوي.
كوكتەمگى قۇستار سالادى ءبىر ءان،
قۇستار-اي مەنى جۇباتتىم دەمە.
قاققاندا ايدىڭ جامالى بۇلاڭ،
قالقام-اي مەنى جىلاتتىڭ نەگە...
كوز سالمان ەندى شۋاقتى ايدىنعا،
بيىكتىڭ ءبارى سەكىلدى الاسا.
جارىم جۇرەگىمدى جۇباتپايمىن دا،
جىلاسىنشى ءبىر جەتىم بالاشا.
ايتقانمەن ساعان زارپىمدى اشىنا،
ءبارىبىر ماڭگى ويدا قالاسىڭ...
ورامال بايلاپ التىن باسىڭا،
التىنىم مەنىڭ قايدا باراسىڭ؟!.
دۇعا
كەلمەستىڭ كەمەسىنە ءمىنىپ بارام،
قارايدى دۇنيە ءبارىن ءبىلىپ ماعان.
ءبىزدى جوقتان بار ەتكەن قۇدىرەتتى،
اللانىڭ حاق ەكەنىن ۇمىتپاعام.
باردان قايتا جوق قىلدى امىرىمەن،
قوش ايتىستىم جالعاننىڭ جارىعىمەن.
اقىرەتتىڭ ايانىن كۇتىپ جاتام،
كۇللى ادامزات تۇرعانشا قابىرىنەن.
بۇگىنگى ءتۇن-ەكەن عوي ءتۇنىم سوڭعى،
جۇرەگىمە توگىلگەن كۇنىم ءسوندى.
قايىڭداردىڭ بۇرىمى تارقاتىلماي،
التىندى جاز بايشەشەك گۇلىم سولدى.
تاۋلار شوگىپ كەتكەندەي اسقارالى،
قىراتتاردىڭ قاتۋلى قاس-قاباعى.
بۇلاق قۇرعاپ قالعانداي، باۋلار قاڭسىپ،
جۇلدىزداردىڭ كوزىنەن جاس تامادى.
ۋا، اللا، قۇدىرەتىڭە قۇلدىق ۇردىم،
شەگىنە دە جەتتىم-اۋ بۇل عۇمىردىڭ.
وزەككە ءورت بوپ تۇسكەن ولەڭ بەردىڭ،
ەندى ۋاقىت قىلماسىنشى جىردى قۇردىم.
بۇل فانيدە تۇرمايدى ەشكىم ماڭگى،
كەتىپ قالعان باقيعا كوشتىڭ الدى.
ءومىر دەيتىن ۇلى كوش...
ۇلى كوشتە-
يا راببىم جاساعان كەش كۇنامدى!..
ەسكى سۋرەت
قوبىزىمنىڭ بۇرايمىن قۇلاعىن كوپ،
سوكپە تاعدىر وتكەندى سۇرادىڭ دەپ;
ەسكە ءتۇسىپ بەيۋاقتا بالالىعىم،
جىلاعىم كەپ تۇرعانى-اي، جىلاعىم كەپ.
پەندە بولىپ موينىنا كۇنانى ىلگەن،
قايتا ءسابي بولا الماي جىلادىم مەن.
قايران كۇندەر قىزدارعا حات جازاتىن،
ارتىنشا ءسوز ەستيتىن مۇعالىمنەن.
كىم ءتۇسىنسىن سونداعى مۇڭدى ءبىزدىڭ،
سەزىمىمدى ەڭ العاش جىر عىپ ءۇزدىم.
سۇيگىم كەلىپ...امالسىز قايتۋشى ەدىم،
جانارىنان سىر اۋلاپ قۇربى قىزدىڭ.
قايدا كەتكەن بارلىعى قىزىعار كۇن،
كۇرەڭ تارتىپ بارادى ءجۇزىم ءار كۇن.
كەستەلەنگەن اق كويلەك كيگەن قىزدىڭ،
بەينەسىن دە كوزىمنەن ءۇزىپ الدىم.
بولاتىن ءۇرزادا الەم ۇلەسىمدە،
مەن دە ءسابي ەدىم عوي...بىلەسىڭ بە؟!
اياۋلى ازاپ سىيلاعان العاش رەت،
بالا عاشىق ءالى كۇن ءجۇر ەسىمدە.
قۇلجاداي سورابىنان جاڭىلىسقان،
كوز اشپادىم ايتەۋىر جابىعىستان.
ساعىنىشىم-بويداعى باستى دەرتىم،
ولەر بولسام ولەرمىن ساعىنىشتان.
اۋىلعا حات
بۇگىندە بولدىق قالالىق،
وزگەردى سولاي پەشەنە.
اۋىلدا قالدى بالالىق،
تەنتەكتىك كەتتى كوشەدە.
قوسىلدىم ايتەۋ قاتارعا،
ارمانىم استە ولمەيدى.
كۇن سالقىن بىراق شاھاردا،
جىلىتۋ قولدان كەلمەيدى.
ازىرگە شۇكىر امانمىن،
كوندىكتىم ءومىر سىنىنا.
كۇن تۇگىل مىنا قوعامنىڭ،
ۇيرەندىك سالقىندىعىنا.
باعىنباي ءتىپتى ەركىمە،
بايلادى ءبىر وي باسىمدى.
ساعىنىشىمنىڭ دەرتىنە،
ولەڭنىڭ دەرتى قوسىلدى.
اڭساتىپ سوناۋ پاك كۇندەر،
قيالىم سولاي باراتىن.
سىرلاسىم بولدى اق گۇلدەر،
مۇڭداسىم بولدى قارا ءتۇن.
بىلمەيمىن ونىڭ سەبەبىن،
ءتاڭىرىم شۋاق شاشقان دا.
سول مەنىڭ ءمولدىر ولەڭىم،
اتىمدى جازار اسپانعا.
قالايمىن سولاي بولعانىن،
بولاتىن شىعار جاقىندا.
ايتامىن ەندى قالعانىن،
كەلەسى جازعان حاتىمدا.
مەنىڭ ءلايلىم
شىرىن سورىپ وسكەندەي ءتاتتى گۇلدەن،
قارعاداي قىز، باۋرادىڭ اقتىعىڭمەن.
ساۋلەتتى سۇلۋلىقتىڭ دۇنيەسى،
سىر تارتىپ جاتتى سوناۋ پاك كۇنىمنەن.
سەنى ءسۇيىپ شوق شايناپ، جالىن كەشكەم،
كوزدى ارباعان بەينەڭدى لاعىل دەسكەم.
جارشىسى ما ەڭ اياۋلى التىن تاڭنىڭ،
شىنار ما ەدىڭ جۇماقتىڭ باعىندا وسكەن.
ارمان جوق جانىڭدا ەندى جازىم وتسە،
جۇرەگىمدى تىم نازىك نازىڭ وپسە.
ومىردە ماحابباتتىڭ زارىن تارتقان-
ادامدار وزىڭە كەپ ءتاجىم ەتسە.
شىركىن سەزىم كورسەتپە ازابىڭدى،
جۇزىڭنەن ايىرماسپىن نازارىمدى.
شالقىتىپ سازعا قوسقان كۇيشى سىندى،
ساعان عانا تىڭداتام عازالىمدى.
توزاڭ ءومىر ءجۇزىڭدى جاسىرماسىن،
مەن تىرىدە سەن ماڭگى قاسىمداسىڭ.
سەن دەگەن سەرتكە بەرىك جۇرەگىمە،
قايعىنىڭ قارا ءمورى باسىلماسىن.
ءتاڭىر ماڭگى تىنىشتىق تاپتىرعانشا،
ءتانىمدى جاننان ءبولىپ لاقتىرعاناشا;
ءلايلىم سەنى كوزىمدەي سۇيە بەرەم،
ماحاببات دۇنيەگە سوت قۇرعانشا.
* * *
پەرزەنتىمىن ءسوز دەيتىن سۇراپىلدىڭ،
وزەگىمە وت ءتۇسىپ بۇراتىلدىم.
ولەڭ بوپ ءولىپ كەتسەم وكىنبەيمىن،
تاعدىرىن كەشىپ بارىپ شىن اقىننىڭ.
شايىردىڭ تاعدىرىن بەر قۇدىرەتىم،
جىرىما قۇشاق جايا جۇگىرەتىن.
سۇلۋ سەزىمدەرىمە سىرىمدى اشىپ،
سوزبەن سالسام كوكتەمنىڭ سۇگىرەتىن.
سەزىم بار جۇرەگىمنەن تامشىلاعان،
اياۋلى اق جاڭبىردان ءان سۇراعان.
اردا ولەڭ ءالى مەنىڭ ايتارىم بار،
ومىرلىك كيە بولىپ قونشى ماعان.
مۋزا تۇرسا ماڭايىن مامىرلاتىپ،
سول شاقتاردان تابادى جانىم باقىت.
قارا ولەڭ جىرلايىنشى قاسيەتىمدى،
بولماسا قاسىرەتىمدى قوڭىرلاتىپ...
ولەڭنەن بۇيىرسا ەكەن ءاز نەسىبىم،
كورەمىز عوي ءومىردىڭ وزگە سىنىن.
جۇرەگىمدەي جاسىرعان جىردى سۇيسەم،
وزىمە بولماس تالاق ءوز بەسىگىم.
جان ەمەسپىن ويى كەم، ەسى بوتەن،
ولەڭىمە الەمدى عاشىق ەتەم.
كوزىمنەن وت ارالاس جاس مولدىرەپ،
شىن اقىننىڭ تاعدىرىن كەشىپ وتەم.
* * *
پەرىشتەدەن ەستىگەندەي ءبىر ىزگى ءۇن،
وڭاشادا جۇرەگىمنەن جىر ءۇزدىم.
اينالعان سوڭ اۋەنىمە ادەمى،
سەنى اڭسايدى سەزىم دەيتىن سىبىزعىم.
كوزدەرىمنەن كۇلىپ اتتى قۇت تاڭى،
سىڭار بولدىق جازىلمايتىن جۇپتارى.
مەنى ەرەكشە ءبىر سەزىمگە بولەيدى،
ەرىنىڭدە قالىپ قويعان ءسۇت ءدامى.
ساعان ءۇمىت ۇيا سالدى ءسۇيسىنىپ،
اقتىعىڭدى اۋەل باستان ءتۇيسىنىپ.
ديدارىنان ءان توگىلگەن پەريزات،
كەلبەتىڭە قالىپتى اسەم كۇي ءسىڭىپ.
كوڭىل ەدىم ءوزىڭدى ويلاپ كۇرسىنگەن،
ولەڭ ەدىم تامىرلاسقان تىلسىممەن.
سامال وپكەن بەتىڭنەن ءبىر سۇيەيىن،
شاشتارىڭنان يىسكەيىن كۇن سىڭگەن.
سەنشى قالقام مەندەگى بۇل سەزىمگە،
باسىما كەپ قونعان باعىم كەزىندە.
كوكىرەگىڭە تامىپ ءتۇسىپ ولەڭ بوپ،
ءومىر بويى مولدىرەيىن كوزىڭدە.
* * *
ونەر دەيتۇعىن عاجاپ-اق،
اتىڭدى جايعان الەمگە.
...جانىمدى ءجيى مازالاپ،
سامساپ تۇر جۇلدىز توبەمدە.
جۇلدىزعا تولى اينالام،
كوز قارىقتىرعان جارىعى.
مەن سولار جايلى ويلانام،
ويشىلدار قۇساپ كانىگى.
تۇسپەيدى جەرگە ماڭگىلىك،
اسپان عوي ونىڭ مەكەنى.
تالايدى جۇرگەن تاڭ قىلىپ،
جارىعى بىزگە جەتەدى.
قۇسقا جەتكىزبەس سامعاسا،
قول جەتپەس قانداي شىنار ەڭ.
ەگەر جۇلدىزدار بولماسا،
ولەتىن ەكەن بۇل الەم.
جەر تابا المايدى قونارعا،
اسپاندا ءجۇرىپ سەيىلمەن.
تومەندە بولعان ولار دا،
جۇلدىز بوپ كەتكەن كەيىننەن.
تاعدىردىڭ كورىپ تالقىسىن،
حالىقپىز ءبارىن كەش ۇعار.
شالقىسا سولار شالقىسىن،
سەبەبى جۇلدىز...نەسى بار؟!
سوندىقتان جەردى سۇيمەيدى،
سۇيەككە بىتكەن پاڭدىعى.
سارىدە سوسىن سيرەيدى،
تومەنگە قۇلاپ ال ءبىرى...
وكپە ارتا كورمە ماعان سەن،
جانە دە ەشبىر تاڭدانبا.
ارمانداپ كەتتىم سودان سوڭ،
«...شىركىن-اي، جۇلدىز بولعاندا!»
ەستەلىك
قۇلىن كۇندەر وزىنە تارتادى ءالى،
جۇرەگىمنەن مولدىرەپ ءان تامادى.
ەسىڭدە مە ەركە قىز ەلىك ءمۇسىن،
ەڭ العاشقى ماحاببات پارتاداعى.
بىلەسىڭ بە سەندە ەدى بار اڭسارىم،
سەنى ۇناتىپ وتكەنىن بالاڭ شاعىم.
اياۋلى ولەڭ جازدىرعان ءتۇن بويىنا،
سىيعا بەرگەن التىنداي قالامسابىڭ.
ساعىنامىن سونداعى شاقتى-اي كەرىم،
دەرتتى جۇرەك ونىڭ دا تاپپايدى ەمىن.
ەستەلىك بوپ كوزىمدە قالىپ قويدى،
ەتەگى جەلبىرەگەن اق كويلەگىڭ.
شىركىن، قايتا ءسابي بوپ جارالعاندا،
ءاي، بىراق جەتە الماسپىز ول ارمانعا.
اق ولەڭ بوپ توگىلىپ تۇرام ىلعي،
اق بانتيگىڭ ويىما ورالعاندا.
اپپاق ارداي سەزىمنىڭ ۇلى اتىمەن،
سەنى عانا جان قۇربىم ۇناتىپ ەم.
سەن سوڭعى رەت ادامشا شاتتاندىرىپ،
العاش رەت اقىنشا جىلاتىپ ەڭ.
حاتپەن قوسا سىيلاپ ەم دەستەلى گۇل،
ارتتا قالدى ادەمى كەستەلى كۇن.
مەن ساقتايمىن سول كۇندى جۇرەگىمە،
سەن دە ساقتا ماڭگىلىك ەستە، كۇنىم!..
«Abai.kz»
