وتكەنىمە كوبىرەك ۇڭىلتەر، الداعىمنان جيىرەك تۇڭىلتەر مازاسىز ويلاردىڭ قورشاۋىندا دوڭبەكشىتەر جاسقا جەتىپپىن. سودان با كۇلىپ تۇرىپ تا، كۇيىنىپ قامىعار ادامدى وزىمنەن تابۋشى ەدىم. ال كەشە عانا كۇدىگىمدى جۇلىپ تاستاپ، قۋانىش كۇلكىسىمەن ءجۇزىمدى جادىراتىپ، جۇرەگىمدى بۇلقىنتقان ءبىر اسەرلى شاقتى باستان وتكىزدىم. 75 جاستىق مەرەيتويىممەن شىن جۇرەكتەرىمەن قۇتتىقتاپ، قالامىمنىڭ قايرىلماۋىن، دىمكاس اعزامنىڭ ءالى دە ساۋ-سالاماتتىعىنان ايرىلماۋىن تىلەپ، ىستىق ىقىلاستارىن جولداعان ارداقتى ازاماتتار – نۇرسۇلتان نازارباەۆقا، يمانعالي تاسماعامبەتوۆكە، قاسىم-جومارت توقاەۆقا، باقتىقوجا ىزمۇحامبەتوۆكە، گۇلششارا ابدىقالىقوۆاعا، باۋىرجان بايبەككە، قانات بوزىمباەۆقا، ارىستانبەك مۇحامەديۇلىنا، عالىم مۇتانوۆقا، سونداي-اق وبلىس اكىمدەرى – بەردىبەك ساپارباەۆقا، نۇرلان نوعاەۆقا، نۇرمۇحامبەت ابدىبەكوۆكە، دانيال احمەتوۆكە، كارىم كوكىرەكباەۆقا، سەرگەي كۋلاگينگە، التاي كولگىنوۆكە، اليك ايدارباەۆقا، ەرىك سۇلتانوۆقا، ارحيمەد مۇحامبەتوۆكە تەبىرەنگەن جۇرەگىمنىڭ العىس-ريزاشىلىعىن بىلدىرەمىن.

مەنىڭ شىعارماشىلىق ءھام ءومىر جولىم تۋرالى باق بەتتەرىندە اعىنان جارىلماسا دا، القالايىق دەگەن نيەتتەرىنەن تۋىنداعان وي-تولعامدارىن ارناعان ارىپتەستەرىمە ءبارىبىر ىرزالىعىم شەكسىز.

ال كۇلىپ ءجۇرىپ تاپپاعان كوڭىل ىڭكارىن  – باياندى باقىتىمدى جىلاپ تۇرىپ تاپقانىمدى نەسىنە جاسىرايىن. ول باقىت – مارتەبەمدى اسقاقتاتا ءوسىرىپ، توبەمدى كوككە جەتكىزگەن اياۋلى الاشىمنىڭ ارقامنان مەيىرلەنە قاعىپ، الاقانىنا سالىپ ايالاعانى. قۇدىرەتتى حالقىمنىڭ قۇشاعىنداعى جىلۋى ارقىلى جەتكەن ىستىق ىقىلاسقا تولى شىنايى سۇيىسپەنشىلىگى. مەن ەمىرەنگەن ەلىم بار دا ەركەلەتەر ۇلىنىڭ ءبىرى ەكەنىمدى، سولارمەن ءاماندا ءتىرى ەكەنىمدى، ۇساق ەمەس، ءىرى ەكەنىمدى سەزىندىم.

نوسەرلەتە قۇيعان جاڭبىرعا مالشىنا جەتىپ، تەاتردىڭ ءىشىن كەرنەپ كەتىپ، سىرتىندا سيماي قالعان اقتىلەۋلى، اقپەيىلدى قازاعىما، قانداستارىما ءمولت ەتكەن كوز جاسىمنىڭ تامشىسىنىڭ تازالىعىمەن رياسىز راحمەتىن ايتامىن.

سول شىعارماشىلىق كەشىمنىڭ اسەرلى وتۋىنە بارىنشا اتسالىسقان اقتوتى رايىمقۇلوۆاعا، روزا رىمباەۆاعا، ەرلان بىلالگە، ءسابيت ابدىقالىقوۆقا، ەركىن راقىشوۆقا، ساعىزباي قارابالينگە، بازاربەك اتىعاەۆقا ءھام ارتيست، ءانشى ۇل-قىزدارىما سۇمدىق ىرزامىن. وركەندەرى وسە بەرسىن، ونەرلەرى شارىقتاي بەرسىن.

ايتپاقشى، شىعارماشىلىق كەشىمنىڭ جالعاسى قىركۇيەك ايىندا استانادا وتەتىنىن وزىنە قۇلاققاعىس ەتەيىن، ارداقتى الاشىم!

ءسوزىمدى جىر-سىرىممەن تۇجىرايىن.

تاسكەرەڭ تاعدىردى سىناعان

جەرىم جوق كۇڭكىلدەپ سىباعام.

ءتاۋبا عىپ كەلەمىن تاڭىرگە

كەتسە دە وزگەدە سىباعاس.

باتقان جوق ازىرشە اي، كۇنىم،

قاپقان كوپ قارعىسى قايعىنىڭ.

تورىمنەن،تورەمنەن تۇڭىلسەم،

حالقىمنىڭ العىسى – بايلىعىم.

سەزەمىن ءبىر كۇيدى تانىپ قاپ،

تابادى تۇبىندە انىق باق.

باعامدى ءتور بەرمەس، ەل بەرىپ،

ۇشارمىن قالىقتاپ ... شارىقتاپ.

تىيسا دا شىندىقپەن ۇندەۋدى،

ايتا الام مۇڭدى مەن مۇڭ دەۋدى.

بيىكتەن بيىككە ۇمتىلسام،

قاندەندەر كوبەيتەر كۇندەۋدى.

بىلەمىن كىم وزىق، كىم كەيىن.

سىرىمدى شاشپاي-اق ... مۇڭ دەيىن.

سول مۇڭنان جىر تۋىپ

جۇرتىما

اشسا ەكەن جانىمنىڭ كۇنگەيىن.

جەتسە دە ءبىر ەمەس، ەكى ءولىم

«ەلىم!» دەپ، «حالقىم!» دەپ وتەمىن.

الاشتىڭ باقىتتى ۇلىمىن،

جۇرەگى ۇلتىمنىڭ – مەكەنىم!

ۋاسسالام!

Abai.kz