2. Несімен қызық?
Қызық ештеңе жоқ. Би-ТОСТ-өлең-ТОСТ-ойын-ТОСТ, ТОСТ ТОСТ ТОСТ!!! Және бір адам емес, әр тостқа шұбатылып 20 адам шығады. Келген 300 адамның 300-і тост айтуға шығады! Бәрінің айтатыны сол бір тілек.

3. Қандай ұлттық салт белгісі бар? Беташардан басқа ұлтты ештеңе жоқ.

4. Ерекше ұлттық тағамдар бола ма?
Қазақша асылған еттен басқа ерекше ештеңе жоқ.

4. Кімге пайдалы?
Ресторанның иесі байға пайда, тамадаға пайда, фонограммамен айтатын әншісімақтарға пайда және банкке пайда.

5. Тарихы, мүмкін дәл осылай той өткізу ата-бабадан келе жатырған шығар?
Жоқ. Бұндай тойлар тек соңғы 25 жылда шықты, сәбет заманында бұлай өтпеді, ал одан бұрынғы заманда тойды тек байлар өткізген, және бұлай 3-4 сағат емес, ат шаптырып, балуан күрестіріп 3-4 күн тойлайтын.

6. Қаражат мәселесі.
3-4 сағаттық тойға орташа 3-4 млн. ақша кетеді, сағатына 1 млн. Көбі кредит алып жасайды, сосын бәлен жыл төлейді.

Демек, біздің қазіргі тойларымызда ұлттық салтты көрсететін ештеңе жоқ, кәдімгі банкеттің бір түрі.
Қуанып баратындар аз, көбі ұялғаннан барады.

Мен ұсынар едім бұндай пайдасыз тойларды тиып, кредит алмай, жағдайың жеткенше ең жақын ағайындарды шақырып үйде, шаңырақта өткізуді.

Ал егер бай болсаң онда баяғыша ұлттық нақышта ат шаптырып, арқан тартқызып, балуан күрестіріп 3 күн тойла, келген адамдар да рақаттанады, шетелдік келсе тіпті есі ауып қалатын шығар дәстүр деп осыны айт деп.

Арман Рахметтің желідегі жазбасы

Abai.kz