بۇكىل پوەزيا ۇناماي قالعان كەزدە، الماتىدا تاڭعى 04:00-تە ويانىپ اپ، اي ساعىمىن ۇستىمە جامىلىش قىپ، اپپاق ارعىماعىمدى ءمىنىپ الىپ، ارماننىڭ ءۇيىمنىڭ ءدال جانىنان ءوتۋىن كۇتىپ تۇردىم دا، ول وتە بەرگەندە قۋالادىم. بۇكىل پوەزيا ۇناماي قالعان كەزدە، سول كەزدە قوڭىلتاقسىپ جازعان جىرىم – جىلقىنىڭ جالىنا بايلانعان كۇيى، تاڭنىڭ اقبوز قىلاڭىنا كىرىپ كەتكەن.

بۇكىل پوەزيا ۇناماي قالعان كەزدە،

سونداعى پوەزيا ىزدەپ جازعان جىرىم مىناداي ەدى،

بايان اپامنان تۋعان قىزدىڭ قولىندا قىناداي ەدى، ەشكىم مەنەن "بۇكىل پوەزيا ۇناماي قالعان كەزدە،

ناعىز پوەزيانىڭ قانداي بولاتىنىن؟" سۇراماپ ەدى.

اقىندار شاراپتىڭ بۋىنا قيالىنىڭ تۇمانى شاتىسىپ قۇلاعانىمەن،

ناعىز پوەزيا ىزدەپ زارىعىپ قۇلاماپ ەدى.

ەشكىم مەنىڭ ارتىمنان ناعىز پوەزيا ىزدەپ ارعىماقپەن كەتىپ بارا جاتقانىمدا شۇباماپ ەدى...

تەك سوندا مەنىڭ ارتىمنان بايان اپامنان تۋعان،

ءمارمار سۇيەكتى كەۋدەسىنىڭ ىشىندە ويناپ تۇرعان جۇرەگى "كوكبورىم" دەيتىن بالاۋسا قىز قۋالاپ ەدى...

ول قىزدىڭ ءتۇس پە، ءوڭ بە، ءوڭ مەن ءتۇستىڭ اراسىنا كىرىپ پانالاعان پەرى مە،

نە ەكەنىن تۇسىنە الماعان حافيز باسىم،

ەكى ساۋساعىمدى ەڭىرەپ تۇرعان تاس مۇسىندەردىڭ كوز جانارىنىڭ استىنداعى سۇمدايرىعىن تىرمالاپ، سۇمدايرىعىنان اققىسى كەلگەن سۇمدىق جاس ءوزىن بۇلاعان ەدى...

سوندا مەن اقىننىڭ مۇسىنىنە قاراپ:

– "مۇقاعالي، سەن ناعىز پوەزيانى تابا الدىڭ با؟"- دەگەنىم،

مۇقاعاليدىڭ ميىعىنان مىرس ەتكەن ءدانىشپان مۇسىنىنە ۇناعان ەدى.

ءوزىڭ دە سول جولى مۇقا،

ماعان قاتتى ۇناعان ەدىڭ.

ەڭكىلدەپ كەلىپ باس سالماق بولدىڭ،

رايىمبەك داڭعىلىنداعى ءمۇسىنىڭنىڭ اينالاسىنداعى جولاۋشىلاردان ۇيالىپ،

– بۇلار پوەزيا بولىپ شىرىلداپ بەسىككە كىرىپ،

ساعان بۇكىل پوەزيا ۇناماي قالعان كەزدە،

الىپ اۋىل سياقتى قوقسىعان قالالارىمىزعا كەتتى-اۋ ەسىكتەن شىعىپ...، -دەي بەردىڭ نەگە، و، مۇقا؟

تىك تۇرىپ الدىم جاسىندى ايشىقتارىممەن جولىڭا!

بايان سۇلۋدىڭ قىزىن جەتەكتەپ اكەپ بەر قولىما.

ويتكەنى، بۇگىنگى الەمنىڭ قىزىل-قوڭىر سىلەسى اۋىر كولەڭكەلەرى –

يىعىمنان قيعاش ءتۇسىپ تۇر.

بۇكىل پوەزيا ۇناماي قالعان كەزدە،

ارعىماعىمنىڭ وزىنە اينالىپ مەنى كۇتىپ تۇرعاندا ارمان، بەلدە،

و، ارمانىما ۇدەرە قاراعان مەن،

بەلىمدى التىن كوبىكپەن باتىرىپ زاڭعار كولگە،

بۇكىل پوەزيا ۇناماي قالعان كەزدە،

مەن شومىلعان كولدەرگە پەرى كەلىپ،

بىزگە ۇنايتىن ەڭ سوڭعى پوەزيا –

پەرى ارتىنان ىلەسىپ بارعان توردە.

مەن سوندا ماس بولامىن كوڭىلدەرگە،

ارۋاقتاي پاك، ەركىن ومىرلەرگە،

مەن سوندا ماس بولامىن قاراپ تۇرىپ،

ولەڭىمنەن تۋلاعان سەنىمدى ەرگە.

سول سەنىمدى باتىردىڭ كوزىن ءسۇيىپ،

بۇكىلدەي ءسىڭىپ كەتەر ءوڭىم دە ورگە.

بۇكىل پوەزيا ۇناماي قالعان كەزدە،

ەسىكتەن باياۋ شىعىپ كەتە بەرەم،

رەنجىمەڭدەر، اق قازدار قونعان بەلدەر،

اق قاعازدارىم ۇشىپ توڭعان بەلدەر،

جاس قوزى دۇنيەگە كەلىپ،

توڭعاعى تاستاي قاتىپ تولعان جەرلەر،

جالاماداي جاۋىنىڭ جايقى سۇسىن،

قوس كوزىندەگى وراقپەن ورعاندا ەرلەر،

ماعان كەلىپ ۇنامدى ولەڭ ىزدەپ،

سوڭىمداعى جىڭىشكە تالعامعا ەرگەن.

بولا ما ارمانىڭدى "ارمان" دەۋگە،

"بۇكىل پوەزيا ۇناماي قالعان كەزدە..."

و، اق اپا، بايان اپا!

ءاپ-اپپاق پوەزيا قانداي بولادى؟

بايان سۇلۋدىڭ ەڭ سوڭعى كوز جاسى عوي –

پوەزياعا ءسال ۇقساپ تامعان جەرگە...

قالعان الەم ولەڭگە ۇقساماي تۇر...

بۇكىل پوەزيا ۇناماي قالعان كەزدە...

پوەزيانىڭ ءىلىمىن كوككە اپ كەتتى،

جەردە ونىڭ ءىلىمى جوق، سارناي بەرمە...

سەنىڭ بەلىڭ پوەزياعا ىرعالماستان،

قۇر شاراپ، كوك شولمەككە تالعان بەل مە؟

پوەزيا ىزدەمە، كوككە اپ كەتكەن،

پوەزياعا جاقىنداپ قايتقانداردى،

بولادى عوي "جارتىلاي ارمان" دەۋگە...

تازالىقپەن اسپانعا قول سوزامىز،

– پوەزيانىڭ ءىلىمىن جەرگە ءتۇسىر،

و، قۇدايىم، بۇلت قۇيرىقتى شۇبالاڭ تاڭدار نەگە؟

بولا ما بۇكىل ءتىرى اقىنداردىڭ جازعاندارىن،

"پوەزيا" دەۋگە، "ارمان" دەۋگە؟

بولاتىن شىعار مۇمكىن –

كوككە اپ كەتكەن پوەزيانىڭ ءىلىمىنىڭ،

بىرەر ماي تامشىلارى قيال ويعان توبەڭە تامعان دەۋگە،

پوەزيانىڭ ءىلىمىنىڭ كوكتەن ءتۇسىپ،

ازيانىڭ ەڭ اپپاق قىزىنىڭ كورپەسىنە كىرگەنىن كورىپ تۇردىم،

بۇكىل پوەزيا ۇناماي قالعان كەزدە...

سول قىزدىڭ قۇشاعىندا ولەڭ جاتسا –

بۇل ءپانيدى بولاما جالعان دەۋگە،

ا، ايتىڭدارشى؟...!

كوكبورى مۇباراك قيزاتۇلى

Abai.kz