باقىت بايتىباەۆا. ءبىزدىڭ كورشىلەر

(اڭگىمە)

كورشىلەر، جالپى قىزىق ادامدار عوي. تۋىستاي بولىپ، اراسىنا قىل وتپەيتىن كورشىلەر بولادى. اراسىنا تەگەنە-تاباق جۇگىرىپ تۇراتىن كورشىلەر بولادى. قىز الىسىپ، قىز بەرىسكەن كورشىلەر بولادى. ارازداسىپ، ءدۇرداراز بوپ جۇرەتىن كورشىلەر بولادى. ءجۇز شايىسىپ، ءبىر-ءبىرىن كورمەستەي بوپ، تۇتىگىپ جۇرەتىن كورشىلەر بولادى. مەيرام –تويدا تورگە شاپشىپ شىعىپ، ءسوز بەرمەيتىن كورشىلەر بولادى. كىسى-قارا جينالعاندا، كومەكتەسىپ، قالبالاقتاپ، جۇگىرىپ جۇرەتىن كورشىلەر بولادى. قايتا-قايتا قارىز اقشا سۇراپ، مازانى الا بەرەتىن كورشىلەر بولادى. ەسىكتەن سىعالاپ، ءار نارسەنى ءبىر سۇرامشاقتانىپ جۇرەتىن كورشىلەر بولادى. ءبىر ماشينە ءشوپ ارتىق اكەلسە، كورە الماستاي، قىزعانىشتان كۇيىپ جۇرەتىن كورشىلەر بولادى. اراق-شاراپتى ءبولىسىپ ىشپەسە، اس باتپايتىن كورشىلەر بولادى. اۋلاسىنداعى اناۋ-مىناۋ جۇمىستارعا قولقابىس تيگىزبەسە، ءومىرىن بوس وتكىزگەندەي كورەتىن كورشىلەر بولادى. اينالاسىنداعى ۇيلەردىڭ ءىرىلى-ۇساقتى مالدارىن ەنى-تۇسىنە دەيىن تانىپ، باسى اۋعان جاققا قايقايىپ كەتىپ بارا جاتقان جاعىنان كەرى بۇرىپ، اۋلاسىنا دەيىن جەتكىزىپ سالاتىن كورشىلەر بولادى. قازانىنا ءبىر شوكىم ەت ءتۇسىپ كەتسە، ماڭايداعىلاردى شاقىرعىسى كەلىپ تۇراتىن كورشىلەر بولادى. ات-تونىن الا قاشىپ، سالەم بەرۋگە ەرىنىپ، قايقاڭ قاعىپ وتە شىعاتىن كورشىلەر بولادى. قۇرعاق ءسوزدى ساپىرىپ، شي باسىن سىندىرمايتىن كورشىلەر بولادى. ءار نارسەنى سىلتاۋراتىپ، وسەك ءسوزدى ساپىرۋ ءۇشىن كىرىپ-شىعاتىن كورشىلەر بولادى. ءبىر كورگەنىن جاتتاپ الىپ، قايتا-قايتا قاقساي بەرەتىن كورشىلەر بولادى. جاقسىسىن ءسال جاسىرىڭقىراپ، جامانىن ءسال اسىرىڭقىراپ ەل-جۇرتقا جاريا سالىپ جۇرەتىن كورشىلەر بولادى. سارەسىن ءوز ۇيىندە ەمەس، كورشىنىڭ ۇيىندە ىشەتىن كورشىلەر بولادى. كورشىنىڭ ۇستىنەن جاڭا بۇيىم كورسە، كورىمدىك بەرگىسى كەلىپ تۇراتىن كورشىلەر بولادى. ەنەسىن جامانداعىسى كەلىپ تۇراتىن كورشىلەر بولادى. كەلىنىن ماقتاعىسى كەلىپ تۇراتىن كورشىلەر بولادى. كورشىنىڭ جەتىپ قالعان بالالارىنا قاراپ، «شىركىن-اي» دەپ تامساناتىن كورشىلەر بولادى. كورشىنىڭ جەتىپ قالعان بالالارىنا قاراپ، قىزعانىشتان دولدانىپ جۇرەتىن كورشىلەر بولادى. شۋىلداعان بالالاردى ۇيىنە شاقىرىپ، سۇزبە-قۇرت، كامپيت ۇلەستىرەتىن كورشىلەر بولادى. اۋلاسىنا كىرىپ كەتكەن بالالاردى سىقپىرتىپ قۋىپ شىعاتىن كورشىلەر بولادى. «اتاڭا ايتا بار» دەپ، ۇرتى تومپيعان بالاعا قۇرداستىق قيقار سوزدەردى جاتتاتقىزىپ جىبەرەتىن كورشىلەر بولادى. «سەنىڭ قىزىڭ مەنىڭ ۇلىما لايىق ەمەس» دەپ، قىرسىعاتىن كورشىلەر بولادى. «سەنىڭ ۇلىڭ مەنىڭ قىزىمنىڭ بۇرىمىنا دا تاتىمايدى» دەپ، جاۋاپ قايتاراتىن كورشىلەر دە بولادى. اۋلاسىنا كىرىپ كەتكەن ۇساق مالدى تابان استىندا سويىپ، جەپ الاتىن كورشىلەر بولادى. قاقپاسىنا سۇيكەنىپ تۇرعان ءىرى مالدى قاس قارايا جوق قىلاتىن كورشىلەر بولادى. بىرەۋدىڭ اۋلاسىندا جايىلىپ تۇرعان كيىم-كەشەكتى كوز الا بەرە، كوتەرىپ كەتەتىن كورشىلەر بولادى. الىسقا كەتسە، ءۇيدىڭ كىلتىن تاپسىرىپ كەتەتىن كورشىلەر بولادى. توركىندەپ بارا جاتسا، بايىنىڭ اش قالماۋىن ءوتىنىپ، قاداعالاپ تاپسىرىپ كەتەتىن كورشىلەر بولادى. ءىسساپارلاپ بارا جاتسا، بالا-شاعاسىنىڭ امان-ساۋلىعىنا قاراپ تۇرۋدى سۇراپ كەتەتىن كورشىلەر بولادى. اۋرۋحاناعا جاتىپ قالسا، مالىمدى سەن جايعاي سال دەپ، سەنەتىن كورشىلەر بولادى. قولىم تيمەيدى، جەمىستەردى ءىس قىلارسىڭ دەپ، باقشاسىنا كىرگىزىپ جىبەرەتىن كورشىلەر بولادى. سوعىم سويىلسا، ىشەك-قارىنعا يە بولعىسى كەلىپ تۇراتىن كورشىلەر بولادى. بالاما قاراي سالىڭىز دەپ، جۇمىسىنا الاڭسىز كەتە بەرەتىن كورشىلەر بولادى. ء«بىزدىم ۇيدە ءسىزدىڭ ات، ءبىزدىڭ ۇندى جەپ قويدى» دەپ، شاعىم ايتا كەلەتىن كورشىلەر بولادى. ءونىم كوپ شىقتى، سەن الماساڭ وبال بولادى دەپ، اۋلاسىنا ءۇيىپ-توگىپ تاستاپ كەتەتىن كورشىلەر بولادى. كورشى جۇبايىنىڭ كارتوپكە جەرىك بولعانىن ەستىپ، تۇقىمدىققا قويعان كارتوبىن، ءبىر ءتۇيىرىن وزىنە قالدىرماستان تۇبىمەن قوپارىپ، اپارىپ تاستايتىن كورشىلەر بولادى. العىسى كەلىپ تۇراتىن كورشىلەر بولادى. بەرگىسى كەلىپ تۇراتىن كورشىلەر بولادى. بىرەۋدىڭ العانىن، بىرەۋدىڭ بەرگەنىن تۇگەندەپ جۇرەتىن كورشىلەر بولادى. العان نارسەسىن قايتارعىسى كەلمەيتىن كورشىلەر بولادى. بەرگەن نارسەسىن ۇمىتىپ كەتەتىن كورشىلەر بولادى.

العان دەمەكشى العىسى كەلىپ تۇراتىن ءبىزدىڭ ءبىر-ەكى كورشىمىز بولعان. العاندا سۇراپ السا جارايدى-اۋ. ۇلكەندەر جۇمىستا، بالالار ساباقتا جۇرگەندە، اۋلاعا ەمىن-ەركىن كىرىپ، قالاعانىن الىپ كەتە بەرگەندى ۇناتاتىنى سونداي، وتىز جىلدان استام كورشى بولعاندا، ولارعا قوي دەگەن ءبىز بولمادىق، وسى العانىم دا جەتەر دەگەن ولار بولمادى. اماندىق-ساۋلىق ءتۇزۋ بولسىن دەپ، بەت-ءجۇز شايىسپادىق. ءبىز دەپ وتىرعانىم، اكە-شەشەم. تەك، باقشانى تاپتاپ، وتاپ كەتەتىندەرى جانعا باتاتىن. الدەبىر اڭگىمە قوزعالا قالعاندا، بالالارعا ايتشى، پوميدوردىڭ ساباعىن ۇزبەي، قياردىڭ جاپىراقتارىن جاپىرماي، المانىڭ بۇتاقتارىن سىندىرماي، مالينانىڭ جەمىستەرىن مىجعىلاماي، قاراقاتتى جانىشتاماي السىن. ءبارى وتالىپ قالسا، كەلەسى جىلى نەنى جەيمىز، دەگەنى بار مامامنىڭ سول كورشى اپايعا. سودان بەرى پوميدوردىڭ ساباعى ۇزىلمەدى، قياردىڭ جاپىراعى جاپىرىلمادى، المانىڭ بۇتالارى سىنبادى، مالينانىڭ جەمىستەرى مىجعىلانبادى، قاراقات جانىشتالمادى. ال، كارتوپ كۇزگە تامان جۇيەلى تۇردە قوپارىلا بەردى. ۇساقتاۋ شىققان جىلى ءۇش-ءتورت ءتۇپ قوپارىلىپ قالادى. ءىرى شىققان جىلى ءبىر ءتۇپ تە جەتەتىن بولۋ كەرەك. مال جايعاپ بولعاننان كەيىن، جاعاتىندارىڭ دەپ اكەمنىڭ ءۇيىپ قوياتىن تەزەك-قيلارىنا دا وقتىن- وقتىن شابۋىل جاسالىپ تۇرادى. اكەم ادەتىنشە: «وي، اكەڭ» دەيدى دە قويادى. مامام سابىر ساقتاپ: «الاتىن بولساڭدار، شەتىن كەرتپەي، سىندىرماي، ۇنتاقتاپ، كوڭگە اينالدىرماي الىڭدار» دەيدى. شەتتەرى كەرتىلمەيتىن، سىنىپ، كوڭگە اينالمايتىن بولدى. اكەم قۇرىلىستا بولعاسىن، اۋلادا توبە-توبە بولىپ اعاش جينالىپ قالادى كۇز كەزىندە. جازعى تۇرىم، سول توبە-توبە ۇيىلگەن اعاشتار سيديىپ-سيديىپ، جەتىمسىرەپ قالادى. كەلەسى جىلى تاعى سول. ودان ارعى جىلى دا. ودان ارعىسىنىڭ ارعى جىلى دا. يتتەردىڭ ءبىرى قارتايىپ، ءبىرىن اتىپ، ەندى ءبىرى ۇرلانىپ جاتتى. ولاردان قالعان ۇيشىككە جاڭادان اكەلگەن كۇشىكتەر يەلىك ەتتى. اۋلاداعى بار دۇنيە تاسىلىپ جاتتى. ءۇي يەلەرى كەلگەندە يتتەر قۇيرىقتارىن بۇلعاڭداتىپ قارسى الادى. شاۋىلدەپ ءجۇرىپ، ۇيىلگەن وتىننىڭ، اعاشتاردىڭ، ءشوپ قورانىڭ ماڭايىنا ەرتىپ بارادى. كىنامىز جوق دەگەندەي ءبىرتۇرلى جۇزبەن قاراپ، كورشى ءۇيدىڭ تەرەزىن كورسەتىپ، ءۇرىپ-ءۇرىپ قويادى.

ۇلكەندەردىڭ ۇلكەن دۇنيەلەرىن اكەتىپ جاتسا، بىزدەردىڭ، بالالاردىڭ ويىنشىقتارى دا تاسىلىپ جاتتى. جۇمىسىندا بەرىلەتىن سىياقىنى العان سايىن مامام دۇكەننەن قۇشاق-قۇشاق ەتىپ ويىنشىقتار اكەلەدى. اي سوڭىندا سونىڭ ءبارى كورشىنىڭ اۋلاسىندا جاتادى. مونشاقتارىم دا، كىتاپتارىم دا، قۋىرشاقتارىم دا، باسقالارى دا.

اقىل كىرە باستادى-اۋ دەيمىن، الدە، جالىقتى ما، اكەم جۇمىسقا كەتەردە قوراعا قۇلىپ سالاتىندى شىعاردى. ەندى تاۋىق، جۇمىرتقا، قىستان قالعان ەتىك-پيمالار، ايىر- كۇرەكتەر، تىرناۋىشتار مەن وراق-بالعالار امان قالاتىن بولدى. اعاشتار سول كەتكەنىمەن كەتىپ جاتتى. ءشوپتى ءبىزدىڭ مال كورشىنىڭ مالىمەن ءبولىستى. قي-تەزەك جينالاتىن قوراعا دا ىلگەك ءىلىندى. وعان پىسقىرعان كورشى بولمادى، تىشقاننان بەتەر ءبىر شەتى كەرتىلىپ جاتتى. ءسويتىپ، العان باعىتىنان ءبىر مىسقال دا اۋىتقىماي، تاسىمال قىزمەتى جالعاسىپ جاتتى. ۇيەلمەلى-سۇيەلمەلى ونشاقتى بالانىڭ الدى جەتىلىپ، ءبىرى وقۋعا كەتىپ، ءبىرى تۇرمىس قۇرىپ، ءبىرى قىزمەتكە تۇرا باستاعاندا، قي-تەزەك تاسۋ تىيىلىپ، كارتوپ قازىلۋىن قويىپ، باقشاعا شابۋىل باسەڭسىدى.

تاعى ءبىر باس اۋرۋ - كومىر ماسەلەسى بولدى. قىس قاتتى بولعاسىن، التى-جەتى توننا كومىر تۇسىرتەدى ءار جىلى. بالا كۇنىمىزدە سول كومىر اۋلادا، قاردا كومىلىپ جاتا بەرەتىن. كۇن ساناپ كەمىپ بارا جاتقانىن كورىپ، اكەمىز كومىردى اۋلانىڭ بۇرىشىنا قاراي ىعىستىردى. كومىر العان بەتىنەن قايتپاي، كەمىگەنىن جالعاستىرا بەردى. قاقاعان قىستا قۇرىلىس سالىپ جۇرەتىن اكەمنىڭ دەنساۋلىعى سىر بەردى. اكەلگەن التى-جەتى توننا كومىردى ەكى ۇيگە ءبولىسۋ قيىن ەكەن. وعان تاعى ءبىر-ەكى توننا قوسىلادى. ءبىر كەشتە اۋلاعا ەسكى اۆتوبۋستىڭ قاڭقاسى كەلدى. ەسىك-تەرەزەلەرىنەن ايىرىلعان، دوڭعالاقتارى ايدالاعا قاڭعىپ كەتكەن، ءتۇر-ءتۇسىنىڭ قانداي بولعانى بەلگىسىز، جاۋىن استىندا ابدەن دىردەكتەپ، تاتتىڭ ءدامىن تاتا باستاعان، كەزىندەگى اۆتوبۋستىڭ قاڭقاسى. اۋلانىڭ ءبىر قۋىسىنا ورنالاستى. بۇرىنعى تەرەزە بولعان قۋىستارعا تاقتاي جاپسىرىلدى. قار استىندا جاتىپ ابدەن جامان ۇيرەنىپ قالعان كومىر سول قاڭقاعا كىرگىسى كەلمەي، ارەڭ كوندى. اۋلا تازارىپ قالدى. ودان سايىن تازارتا تۇسەيىن دەگەندەي، كۇندە قار جاۋادى. قار لاقتىرىسىپ، قارمەن اتىسىپ، قار شىعارىپ، بىزدەر، بالالار مارە- سارەمىز.

بىردە، تاڭەرتەڭ ۇيقىمىز اشىلماي، اۋلاعا شىقساق، كومىر قورا جاقتان ۇزىننان-ۇزاق، ءجىپ-جىڭىشكە بولىپ سوزىلعان، قار ۇستىندەگى قاپ-قارا ءىزدى كوردىك. ءىز ەشقايدا بۇرىلماستان، تۇپ-تۋرا كورشىنىڭ اۋلاسىنا كىرىپ، جوق بولادى. قار جاۋعانىن توقتاتپادى. ءبىر رەت پايدا بولعان ءىز دە ءوز دەگەنىنەن قايتپاي، كۇندە ءبىزدى ەسىك الدىندا قارسى الاتىن بولدى. ءتۇن ايازدى بولعاندىقتان، قارا توبەتىمىز شوپكە كىرىپ الىپ، جىلىنىپ قالعىپ كەتەتىن بولسا كەرەك. اكەمنىڭ امالى تاۋسىلدى. قارا توبەت سونى سەزدى بىلەم، جىلى ورنىن كومىر قوراعا اۋىستىردى. باستالعانىنا ءبىراز جىلدار بولىپ قالعان قىزىق سول كەزدە جالعاستى.

تاڭەرتەڭ اكەم دالاعا شىقسا، جاڭا جاۋعان قاردىڭ ۇستىندەگى ادامنىڭ ءىزىن كورەدى. ونىڭ قاسىندا ەرىپ بارا جاتقان توبەتتىڭ ىزدەرى. ءجىپ-جىڭىشكە بولىپ سىزدىقتاپ كەتىپ بارا جاتقان كومىردىڭ ءىزى بايقالمايدى. «بۇ قالاي؟» دەپ ويلانىپ بولعانشا، ەكى ءۇيدىڭ، تويىس، ەكى اۋلانىڭ اراسىن ءبولىپ تۇرعان شاعىن تورشانىڭ ارتىنان، نوعاي ما، شالا قازاق پا، ايتەۋىر ءتىلىن شايناپ پا، بۇرىپ پا سويلەيتىن، كورشى، كاريما اپايدىڭ اششى ءۇنى شىعادى:

- شوڭعالي، ءاي شوڭعالي... الدە قايدا، ايتام قايدا... شەلەكتەر قايدا... اپەر قايدا...

كورشى اپايدىڭ نە ايتقانىن ۇقپاي، اكەم اڭ-تاڭ. كورشى اپاي قولدارىن ەربەڭدەتىپ، كومىر قورا جاقتى كورسەتىپ تۇر.

دۇنيە توڭكەرىلىپ جاتىر دەسە دە، اياقتارىن اسىقپاي باساتىن اكەمىز اياڭداپ كومىر قورا جاققا بارسا... تۇندە جاۋعان قاردىڭ بەتىنەن شالقالاي قۇلاعان ادام دەنەسىنىڭ باستىرىلىپ قالعان ءىزىن كورەدى. جانە ونى ماڭايلاپ جۇگىرگەن توبەتتىڭ ىزدەرى. «مەنى كورىڭدەر» دەگەندەي ەكى شەلەك تۇر ءمىز باقپاي كومىر قورانىڭ تاپ الدىندا. بىرىنە جارتىلاي كومىر سالىنىپتى. ەكىنشىسى بوس. ماسەلەنىڭ ءمان-جايى تۇسىنىكتى بولا باستادى. ءشوپ اراسىنداعى جىلى ورنىن كومىردىڭ ۇستىنە اۋىستىرعان توبەتىمىزدىڭ ۇيقىسىن بولگەن تۇنگى قوناق ونشا ۇناماسا كەرەك. «مىناۋ قايسىڭ-ەي؟ دەپ ءجون سۇراسپاق بولىپ، ارس ەتە تۇسكەندە، كورشى، كاريما اپاي سەرەكتەي قۇلاپتى. قانشا ايتقانمەن، كۇندە كورىپ جۇرگەن ءجۇز تانىس كورشى عوي، بەتىن جالاپ، ەسىن كىرگىزىپ، ايەل ادامعا تۇندە جالعىز جۇرگەن جاراماس دەپ، اۋلاسىنا دەيىن شىعارىپ سالىپتى. اكەمنىڭ مىرس ەتىپ كۇلىپ جىبەرگەنىن كورىپ، كورشى اپاي ادەتىنشە، شالا قازاقشا، شالا بىردەمەشە باستىرمالاتا جونەلەدى:

- شوڭعالي دەيم، ءاي، شوڭعالي، ءيتىڭ قايدا... بايلامايسىڭ قايدا... جۇرەگىم ۇشتى قايدا... ولە جازدادىم قايدا... ءيتىڭ بەتىمدى جالادى قايدا... شەلەكتەردى اپەر قايدا...

قۇدايى كورشى عوي، اكەمىز شەلەكتەردى تولتىرىپ كومىر سالىپ، كورشى اپايدىڭ قولىنا ۇستاتادى. تۇندەگى ادال قىزمەتىنىڭ بۇلاي جالعاسقانىن كورگەن توبەت يەسىنە ءبىر قاراپ، كورشى اپايعا ءبىر ءۇرىپ، تۇككە تۇسىنبەسە كەرەك.

اعاش جونۋدىڭ شەبەرى عوي، اكەمىز جۇمىستان كەلىسىمەن، بالتا، شاپقىسىن الىپ، جىڭىشكە اعاشتاردان جونىپ، كەرتىپ، ءبىر-بىرىنە قيىستىرىپ، شەگەلەپ، قاعىپ، قارا توبەتىمىزدىڭ بويىنان ءسال اساتىنداي قورشاۋ-قاقپا جاساپ قويدى. وعان ۇساق-تۇيەك جينالاتىن قورانىڭ سورەسىندە ەسىنەپ جاتقان قارا قۇلىپ ءىلىندى. اكەم ءوز-وزىنە ريزا. اكەمنىڭ شەبەرلىگىن كورىپ، مامام ريزا. ەندى اۋلاعا جاڭا جاۋعان قاردىڭ ءسانىن ەشقانداي قارا ءىز بۇلدىرمەيدى. ونىڭ ەسەسىنە...

تاڭعى التىدا اۋلاعا شىققان اكەمدى كورشى اۋلادان شىققان، كاريما اپايدىڭ اششى داۋىسى كۇتىپ الدى:

- شوڭعالي دەيم، ءاي، شوڭعالي... قاقپا قويدىڭ قايدا... ايتپادىڭ قايدا...... ءپالتومدى جىرتتى قايدا... جەرسي ءپالتو قايدا... نانىم كەتتى قايدا... ايتام قايدا، كۇلمە قايدا... ءپالتوم جىرتتى قايدا...

اكەم كۇلە ءجۇرىپ، كومىر قورا جاققا بارسا، كەشەگى جاساپ قويعان الاسا قاقپا-قورشاۋ اعاشتارىنىڭ ءبىرىنىڭ ۇستىندە جەلبىرەپ تۇرعان كورشى اپايدىڭ ءپالتوسىنىڭ ەتەگىن كورەدى. كەلگەن جانعا كىسىمىسىڭ دەپ قاراماستان، قارا توبەتىمىز مىزعىماستان جاتا بەرسە كەرەك. شارۋانى ەندى قاقپا-قورشاۋ اعاشتارى تىندىرىپتى. ەكى شەلەك ۇيرەنشىكتى ورنىندا تۇر ءمىز باقپاي. ىشتەرى بوس. ونسىز دا كەتىك كۇرەك جارتىلاي سىنىپ جاتىر جەردە.

قانشا ايتقانمەن بالەن جىل ىرگەلەس بولعان، الاعان بولعانىمەن، جاۋ شاپتى دەپ اتتاندايتىنداي اناۋ-مىناۋ جات قىلىقتارى جوق كورشى عوي. اكەم شەلەكتەرگە كومىردى تولتىرا سالىپ، كاريما اپايدىڭ اۋلاسىنا قويادى.

- ءپالتوم تولەيسىڭ قايدا... جەرسي ءپالتوم قايدا... جيىرما جىل بولد قايدا...

ىقىلىق اتا كۇلگەن اكەمىز، مالاقايىن باسىنا قيسايتا كيىپ، ديپلوماتيالىق ۇسىنىس جاسايدى:

- ءوي، اكەڭ... كومىردى توگىپ، شەلەكتەردى بەرى اپكەل. تاعى سالىپ بەرەيىن.

كومىر شەلەكتەر ەكى اۋلا اراسىندا ءارلى-بەرلى جۇگىرىسكەننەن كەيىن، ءپالتو داۋى شەشىلدى...

اتتەڭ، ءومىردىڭ زاڭى عوي، اۋىلدى، اۋلانى، قىرىق جىلداي سىرىنا دا، جىرىنا دا قانىق كورشىلەردى قيماسا تا، ءدام بۇيىرتىپ، باسقا اۋداندا تۇراتىن اپايىم قولىنا كوشىرىپ الدى كارى شەشەمىزدى. ءبىز كوشىپ بارا جاتقاندا، اكەمنىڭ ازان شاقىرىپ قويعان «ۇسەنعالي» اتىن قاشاندا «شوڭعالي» دەپ اتايتىن كاريما اپاي قاتتى سىرقاتتانعانىنا قاراماستان، تاياعىنا سۇيەنىپ، اياقتارىن ارەڭ دەپ باسىپ كەلىپ، قاقپاعا كىرۋگە شاماسى كەلمەي، يەكتەرى كەمسەڭدەپ «جولدارىڭ بولسىندى» ايتىپ، شىعارىپ سالدى.

قىلىقتارى قاباق شىتقىزارداي بولسا دا، ۋاقىت وتە كەلە، كۇلىپ ەسكە العىزاتىنداي كورشىلەردىڭ بولعانى جاقسى-اق.

كورشىلەرىڭىز امان ءجۇرسىن.

Abai.kz