(فاريزا وڭعارسىنوۆاعا)

ەسسە

كۇن بايىدى. ەلەڭ-الاڭ، الاگەۋىم مەزگىلدە اتقان تاڭ نۇرى، كوك جۇزىنە شانشىلا كوتەرىلىپ كەلە جاتىپ، تاس توبەدەن قۇلادى. 

ءتۇس اۋىپ، بەسىنگە تايادى. جوعارىدان توگىلىپ، تومەندى ايالاعان، ولكەلەردى، اسۋلاردى، بەلدەردى جىلى شۋاعىنا بولەگەن ايرىقشا قۋات سارقىلىپ بارا جاتىپ قىرقالارعا ءىلىندى، قارت ادامداي قۇبا جوندارعا، قارا جولدارعا ەڭكەيدى. 

كەشقۇرىم شۇعىلا ۇزارىپ، ءجۇرىپ وتكەن جولىندا تولعان، سالتاناتى اسىپ، ساۋلەتى جايناعان التىن تاباق بىرتىندەپ اقىرىن قۇلاقتاندى، قىزىل كۇرەڭ تۇسكە بولەندى، وتتىڭ تابى، ىستىقتىڭ لەبى ازايدى – عالامزاتقا جارىق قۇيىپ تۇرعان، جايلاپ ءوسىپ كەلە جاتقان عارىشتىڭ الىپ نۇكتەسى قىزۋىنان ايىرىلدى. توڭىرەك قارايىپ، تۇنەك كوز بايلادى. اقشام جامىرادى، سوڭسوڭ، اپاق-ساپاق شاقتا، توسىن سۋىق حابار جەتتى. 

قىزىل ىڭىردە، ەل امان، جۇرت تىنىشتا، زاڭعار بيىكتىڭ كوكتەگى شاپاعىنان كوز جاسىنداي تامعان، مۇحاممەد، ساللا(ا)للاحۋ ءالايھي ءۋا ءساللام، پايعامبار كۋا، ءتاڭىر شاپاعاتى، جاساعان يە شاراپاتى، قالا بەردى، شاشقان جارلىق ماحابباتىنان جارالعان ارايلى كۇن، اسىل پەرزەنت جالعان دۇنيەدەن ءوتتى، قىرقا اسىپ، ءتۇن قويناۋىنا ءسىڭدى.

ۋا، قىپشاق، فاريزا دۇنيە سالدى!
ماحامبەتتىڭ قوس ءجۇزدى بولات سەمسەرىندەي – جالعاندىقتى قاق تۋراپ قاقىراتا شاپقان فاريزا اقىن، وڭعارسىنوۆا حانشايىم پاتشالىقتىڭ ءىنجۋ-مارجان بايلىعىنا كوز سالماي، التىن-كۇمىس قازىناسىنا نازار اۋدارماي، دۇنيە-مۇلكىنە قۇشتار بولماي، ىقىلاسى اۋماي، تاكاپپار قالپى بايانسىز، تۇرلاۋسىز فانيمەن قوش ايتىسىپ كەتە باردى.

ءداشتى-قىپشاق دالاسى! الاپات جارىلىستىڭ اياۋلى پەرزەنتى، زور قايراتتى كۇن سونگەندە، زەڭگىر كوك اسپان الەمىن جارقىراعان جاسىق جۇلدىزدار بيلەيدى. 
ادەتتە، تاڭ اتقاندا، قۇسجولىندا ۇركەردەي توپتانا شاشىلعان، جۇزدەگەن شوق جۇلدىزدار، ورىستەن قايتقان ەنەلەرىنە ۇمتىلعان، جاس تولدەردەي جامىراپ اعىپ تۇسەر ەدى. 

ەي، الاش جۇرتى! 

پەندە، يسا، ءالايھيس ءسالام، پايعامبار ءتارىزدى، – ءفاني عۇمىر قىزىعىنىڭ قۇربانى، بىراق، لۇعات قۇراستىرىپ، ريسالە جازعان، جاراتىلىستى تانىپ، جۇمباعىن شەشكەن حاكىم قالايشا باقيدىڭ، كوپعاسىرلىق تاريحتىڭ، شەكسىز زامانالاردىڭ شاڭ-توزاڭى استىندا ءىزىم-قايىم جوعالادى، زادى، ەشتەڭە جويىلمايدى، جوقتان بار جاسالمايدى، قۇدىرەتى كۇشتى قۇداي عانا الىپ قۋاتقا يە، اسقان قايرات، اسىل قاسيەت قوجايىنى، الايدا، اللا(ھ)تىڭ قۇلاي سۇيگەن قۇلى بولادى، ول – ءاسمانىڭ ءسىڭلىسى، ومار ھايامنىڭ قارىنداسى، ادامزاتتىڭ ارۋى. 

قارا تانىپ، ساۋات اشقان، كىتاپ وقىپ، حاقيقاتقا تالپىنعان ول، تەگىندە، حاتقا تۇلپارداي جۇيرىك ەدى، شىندىققا جاق، جالعان سوزگە قاس ەدى... 

بابالارىنىڭ جاۋھار كوزى ەدى ول! سۇلۋلىقتى كورگەن، دانالىققا اسىق، تاڭعاجايىپ دۇنيەنى تاڭ قالىپ جىرلاعان ارۋ اقىن بولا-تۇعىن زەريزا، لال، اقىق فاريزا! 

نەگىزى – شۇعىلا، تەگى – توپىراق، تىرشىلىگىندە وت بوپ ويناپ ءفاني كەشكەن، ورتتەي لاۋلاپ ءومىر سۇرگەن فاريزا شايىر باۋىرى سۋىق ءپىل ساۋىرلى قارا جەرگە اتتانار كەزدە، تار وتكەلدىڭ تابالدىرىعىندا تۇرعاندا، جالىن اتىپ مازداپ جانعان جۇلدىزداردىڭ الاپاتىنداي قۇشاعى ىستىق مازداق عۇمىرعا ولەردەي جابىسىپ، ايىرىلماي ەسىنەن تانىپ، قيماي تالىقسىپ جىعىلمادى.
ءيا، فاريزا اقىن دەرت مەڭدەپ، سىرقات جەڭگەندە، تامىلجىعان ومىرگە جارماسىپ، ولەرمەندىك تانىتقان جوق. 
اجالدان قايمىقپادى، تاعدىرىنان توسىلمادى، بۇرناعىداي العا ءجۇردى، قارسى الدىندا ونى، كەنەسارىنى توسقانداي، تەك ءولىم عانا كۇتىپ تۇردى. 

كۇن ءسوندى، وت ءوشتى، فاريزاعا ءبىر ۋىس توپىراق بۇيىردى.

بىراق، قاسيەتتى كىتاپتار، بابالاردىڭ وسيەتى ايت-قانداي، تاڭ، اسىلى، قايتادان اتادى، كۇن قايىرا شىعادى، زادىندا، باتتى دەگەن، ۋا، ون وق بۇدىن، التى الاش، ەلەڭ-الاڭ الدىنداعى ءتاڭىردىڭ ءبىر كوز جۇمىپ العان تىنىسى، قالت ەتكەن ءبىر تىنىشتىعى ەكەن. 

فاريزا وڭعارسىنوۆانىڭ سوزدەرى مارجانداي ءتىزىلىپ، التىنداي جارقىراعان – كۇن جاۋھارلى كىتاپتارى – الاپات جارىلىستاي ماڭگىلىك.

20–25.10.2014

ديدار امانتاي

Facebook-تەگى پاراقشاسىنان