قارالى حالقىڭ تۋلادى، قالىڭ ەلىڭ شۋلادى.
جۇرتىڭ جوقتاپ جىلادى،اناڭ تالىپ قۇلادى.
قىرىق كۇن ءوتتى كۇدىكپەن، قىرىق كۇن ءوتتى ۇمىتپەن،
شاشىن جايىپ قارىنداس، قالىڭدىق قالدى تىرلىكتەن.

باۋىردىڭ كۇيىپ وزەگى، ءوز ەلىندە، مىناۋ وزەنى،
جاۋ جوق، اشىق اسپاندا، قۇنىڭدى كىمنەن كورەدى؟
جەتىم قالعان بالا بار، جەسىر قالعان انا بار.
قىرشىن جاستىڭ ارمانىن جۇتتى ارسىز، ۇرى-قار.

قىرىق كۇن ءوتتى تۇراقسىز، تالاي ءۇي قالدى شىراقسىز.
سۇراۋى بار سۋدىڭ دا، جاۋابىن كىمنەن سۇرارسىز؟
جەلتوقسان بولدى ىزعارلى، جۇرەكتەرگە بىتپەس سىز سالدى.
توقسان قۇبىلعان جەلتوقسان، حالقىما تاعى نە سىيلادى؟

قويار جۇرت بەلگى باسىڭا، قانىمەن جازىپ تاسىڭا!
«اقتابانداي» شۇبىرتقان، جەلتوقساننان جۇرتىم جاسىما!
قىرىق كۇن تىلەۋ تىلەدىم، سايلاۋدا ءوتتى بىلەمىن.
قىرىق جىل قىرعىن بولسا دا، نامىسىڭدى جىقپا تىلەگىم!

مۇڭىڭ بولدى مۇنايىڭ ، تەگىن بەرگەن ءتاڭىر-قۇدايىم.
ءوز وتىنا قان قۇيعاندى، جۇتسىنشى سول مۇنايىم.
سابىرلىق ساعان تىلەيىن، سابىر قىل حالقىم، تىلەگىم!
ورنىندا بار وڭالار، بار قازاق ەلىڭ تىرەگىڭ!

جارقىن ۋتەشوۆا.
ماسكەۋ.25.01.2012ج

Abai.kz