وسى كۇنى قىتايلار ويىنشىق مىلتىقتىڭ ءتۇر-ءتۇرىن شىعارىپ، ءبىزدىڭ بالالاردىڭ قولىنا ۇستاتىپ قويدى. ول مىلتىقتىڭ ەڭ ناشارى كوز شىعارادى. ال، قۋاتتىلارى جاقىن جەردەن اتسا، ميدى تەسىپ كەتەدى.

بۇل – ۇلت ءۇشىن قاۋىپتى-اق نارسە. الپاۋىت ەلدەر ۇلكەندەرىمىزدىڭ قولىنا سونداي ءبىر سويقان ويىنشىق ۇستاتىپ قويدى. ونى – الەۋمەتتىك جەلى دەپ اتايدى. بۇل بالە كەز-كەلگەن ەلدە كوتەرىلىسكە مۇرىندىق بولا الادى. قازىر وعان كىرمەيتىن ادام سيرەك. ءاليحان بوكەيحان: «...كۇشتى ءبولۋ ۇشىن بىرلىك كەرەك» دەگەن ەدى، ەندى بىزدە بىرلىك ەشقاشان بولمايتىن ءتۇرى بار. ويتكەنى، اباي اتام ايتپاقشى: «قازاقتىڭ ...ءتىرىسىنىڭ جاماننان امانى جوق».

قازىر دە ۇلتتى وياتقىسى، ويلاندىرعىسى كەلگەن ەل جاقسى كورەتىن ادامعا جويقىن شابۋىل باستالادى. ولاردى وتىرسا – وپاق، تۇرسا – سوپاق، سويلەسە – ەسەك، سويلەمەسە – كەسەك قىلۋعا جانىن سالادى. ول ءۇشىن ارنايى جاساقتالعان ءبىر توپ مىڭ ادامنىڭ اتىنان شيبورىدەي شۋلاپ، يتتەي تالايدى. ماسەلەنى تولىق تۇسىنبەگەن جۇرت سوعان سەنىپ قالادى.

بالەقورلار مەن جالاقورلاردىڭ قوعامدىق پىكىر تۋعىزۋىنا بۇل «مىلتىق»تاپتىرمايتىن مۇمكىندىك بولدى. سونداي سۇمدىق سوعىستىڭ ەكى جاعىندا تۇرعان قاراكوزدەرىمىزدىڭ اراسىندا قانداي باۋىرمالدىق سەزىم، بىرلىك، تاتۋلىق، ىنتىماق بولماق؟ وسى بەتىمىزبەن سيىردىڭ بۇيرەگىندەي بىتىراپ كەتكەنىمىز كەتكەن سياقتى... ۇلتىمىزدىڭ دۇشپاندارىنىڭ جۇمىسى كوپ جەڭىلدەپ قالدى. اباي اتامنىڭ «قازاعىم، ەندى ەل بولمايسىڭ-اۋ...» دەپ ايتقانى ايداي كەلدى مە دەپ قورقامىن...

سەرىك قاليەۆ

Facebook-تەگى پاراقشاسىنان