تۇندە، قوناقتىقتان كەش كەلدىم. ءۇيدىڭ جانىنداعى ماگازىن كەيدە تاڭعا قول سياتىن تەسىك اشىپ، ساۋدا جاسايتىنى ەسكە ءتۇسىپ، تەمەكى ءۇشىن بارىپ ەدىم، جابىق تۇر. قايتا بۇرىلىپ كەلە جاتقام، بىردەمە "قور" ەتە قالدى! العاشىندا يت ەكەن دەپ شوشىدىم. بىراق يتكە ۇقسامايدى. ماگازىنگە بارار جولداعى كورشى ءۇيدىڭ پودەزىنىڭ الدىندا بىرەۋ قورىلداپ جاتىر. كۇننىڭ سۋىعى مىناۋ، مىناۋ نە جاتىس؟ تەلەفوننىڭ فونارىن قوسىپ قارادىم. ىشكەن شيتوشكەسى مەن كولاسى جانىندا ۇيقىنى باسىپ جاتىر. ءارى-بەرى نۇقىپ، داۋىستاعانعا مىڭق ەتپەدى. ۇيگە قاراي بەتتەدىم. "سۋىق كۇندە قاتىپ قالادى اۋ" - دەگەن ويدان توقتاپ، پوليتسياعا حابارلادىم. ترۋبكانى قىز بالا كوتەرىپ، قابىلدادى ايتقانىمد. كەتە بەرۋگە بولار ەدى، ء"مىلىتسا كەلگەنشە تۇرا تۇرايىنشى" - دەپ شەشتىم. الگىنىڭ جانىنا قايتا كەلسەم، ءۇن جوق! "جاڭاعى قورىلى جان تاپسىرۋ بولماسىن" - دەپ، كەلىپ، تاعى دا ءۇڭىلدىم. بۇل جولى جارىقپەن انىقتاپ قارادىم. سەسپەي جاتىر. دەم دە جوق سياقتى. "وبال-اي، تىنعان ەكەن!" - دەدىم ىشتەي. ء"سىز كورگەندە قالاي جاتىر ەدى؟" - دەپ سۇراپ قالار دەگەن وي كەلدى. ەسالاڭ وي سارت ەتە قالعاندا سۋرەتكە ءتۇسىردىم. سوسىن قايتادان كەلىپ، ارى-بەرى ىرعاپ كورىپ ەدىم، الگىم:
- وتيامات! ب . اپجدششك جدلر ، اپقجرولفدلو ! - دەگەندەرىن جىبەردى ماعان. ءوزىمدى بوقتاعانعا قۋانعانىم تۇڭعىش رەت شىعار! ءتىرى ەكەن! كىشكەنە باسىن كوتەرىپ جاتقىزايىن، مۇمكىن ويانار دەپ، قوزعاماق بولىپ ەدىم، ءالىم كەلمەدى. ءسال ارىرەكتەن ءبىر جىگىت ءوتىپ بارادى ەكەن. ونى توقتاتىپ، "مىنانى تۇرعىزايىق، ءولىپ قالار" - دەپ ەدىم، الدىمەن مەنىڭ سايقىمازاق ءارتىس ەكەنىمدى تانىپ، ىرجيدى دا "اعا، اسىعىس ەدىم" - دەپ، كەتىپ قالدى. سول كەزدە اناۋ جاتقان پودەزدگە ەكى ادام بەتتەپ كەلەدى. ەرلى-زايىپتىلار بولسا كەرەك، كۇيەۋىنە ايتىپ ەدىم "ەتا نام نە كاساەتسيا!" - دەپ، تۋرا سول ەسىككە كىردى دە كەتتى! "قوي، مىنا ەلدەن قايران جوق، كوشەدەن جارق-جۇرق ەتىپ پوليتسيا ارى-بەرى ءوتىپ جاتۋشى ەدى عوي، توقتاتايىن " - دەپ جول بويىنا شىقتىم. قايداعى... پوليتسيا مەنىڭ حابارىمنان كەيىن 23 مينۋتتا كەلدى. 23 عاسىر وتكەندەي بولدى. ءوزىمىزدىڭ قارا دومالاق جىگىتتەر ەكەن. ولار كەلىپ، وياتىپ كورىپ ەدى، الگى بىردەن باسىن كوتەردى! "جىگىتتەر، الىپ كەتىڭدەر، قۇدايدىڭ جاراتقان پەندەسى عوي، دالادا قاتىپ قالار" - دەدىم، ويانسا تاستاپ كەتەر دەگەن جامان وي كەلدى عوي، ويتكەنى. ء"يا اعا، تاستامايمىز، الىپ كەتەمىز، سىزگە راحمەت" - الگىنى الىپ جونەلدى.
ويانا سالا اناۋ:
- جىگىتتەر، تەمەكىلەرىڭ بار ما؟ - دەدى. كۇلىپ جىبەردىم. كۇلكىم ىزانىڭ الدە كۇيىنىشتىڭ كۇلكىسى سياقتى بولدى.
ماقتانايىن دەپ، نە ماقتاسىن دەپ جازىپ وتىرعام جوق. جاۋىز بوپ بارامىز. ءسال كەمشىلىگى باردى جەرلەۋگە اسىعامىز. جۇندەي تۇتەمىز... مىنانىڭ كەمشىلىگى بومج بولعاندىعى. ساۋ جۇرسە مەن دە الىس جۇرەر ەدىم ودان. جاقتىرماس ەدىم. بىراق ءتىرى پەندەنىڭ كوز الدىڭدا قاتىپ قالۋىنا سەبەپ بولعان قانداي جامان!...
قىسقاسى، چيا ەتا زابوتا؟ سونى ايتىڭدارشى.

اسقار نايمانتاەۆ

Abai.kz