اكەم "شوقان ءۋاليحانوۆ" ءفيلمىن ءتۇسىردى. مەن ءالى دە تاجىريبەمنىڭ ازدىعىنا قاراماستان سول فيلمدە باستى رولدە وينادىم.

بىردە اكەم كەزەكتى ەپيزودتان كەيىن: "مەن تاۋەكەلگە بارىپ وسىنداي قيىن باستى رولگە سەنى تاڭدادىم. بەكەر بولعان ەكەن. سەنەن ەشتەڭە شىقپايدى" دەپ قاتتى اشۋلاندى دا، تۇسىرۋشىلەردى ەرتىپ كەتتى دە قالدى.

مەن كيىز ۇيدە جالعىز قالدىم. جانىمدى قويارعا جەر تاپپاي كويلەگىمنىڭ دالا-دالاسىن شىعارىپجىرتىپ، ءتۇنى بويى نامىستان ورتەنىپ كەتە جازداپ جىلاۋمەن بولدىم.

تاڭەرتەڭ اكەمنىڭ "ساعي" دەپ ايقايلاعان داۋسىنان ويانىپ كەتتىم. ابدەن قالجىراپ شارشاعانمىن، قارنىم اشىپ بارادى، ەكى كوزىم قىپ-قىزىل. كەنەت اكەم: ء"تۇسىرۋ الاڭىن دايىنداڭدار! ناۋقاس شوقاندى تۇسىرەمىز!" دەپ ايقايلاپ جىبەردى.

سول جولى مەنىڭ ۇرەيلى ءجۇزىمدى كورگەن ءبىر بوگدە كىسى: "اسەكە، مىناۋ شىنىمەن ءسىزدىڭ بالاڭىز با؟" دەپ تاڭقالعانى بار.
مەن اكەمە سول كۇندەرى قاتتى رەنجيتىنمىن…