مەنىڭ قورقاتىنىم بۇگىن جەردى جالعا بەرسەك. باستاپقىدا كەرەمەت جەتىستىكتەردى كورۋىمىز مۇمكىن. ءونىم مول الىنار. تاۋ-تاۋ بولىپ ءۇيىلىپ جاتار. "مىنە كوردىڭدەر مە؟! وسىلاي جالعا بەرگەنىمىز قانداي جاقسى بولعان" دەپ باق قۇرالدارى جارنام الاپ باعار. ءبىز دە قاتە پىكىردە بولعانىمىزعا قىسىلاتىن شىعارمىز.
الايدا كوپ جىل وتكەسىن نەمەرەلەرىمىز (ارينە، كىم ەكەندەرىن مۇلدە ۇمىتىپ ماڭگۇرت بوپ كەتپەسە) قۇدايدىڭ كۇنىندە كەلمىسەكتەرمەن قىرقىسىپ، توبەلەسىپ، ءتىپتى قىزىل قانعا بويالىپ، سوعىسىپ جاتسا نە بولادى. ول كەزدە بۇگىنگىدەي شەگىنەتىن جەر قالا ما؟ ۇرپاقتارىمىز باس كوتەرگەندىكتەرى ءۇشىن جازالانىپ، سوتتالىپ جاتپايتىنىنا كەپىلدىك بار ما؟ ءبىزدىڭ ۇلتتىڭ مينتاليتەتىن دە ويلاۋ كەرەك. ءبىز تاۋەلسىزدىكتىڭ ارقاسىندا كومادان ەندى ويانىپ جاتقان ۇلتپىز. شىنداپ بۇرىنعىمىزعا تۇسسە بىزدەن كەيىنگى بويىندا جاۋىنگەر بابالاردىڭ قانى بار بالالار ەزگىگە كونبەيدى. ول ءبىز سەكىلدى ۇرەيمەن وسكەن سوۆەت بالالارى ەمەس. سونى بۇگىنگى جاستارعا قاراپ اڭداپ جۇرگەندەيمىن. ولار ماعجان كورگەن جاستاردان دا وجەت، البىرت سەكىلدى. ويتكەنى ولار قازاقتىڭ باسىنان وتكەن تاريح، باتىرلىق ، ەرلىك تۋرالى تاريحتار جارىققا شىققان كەزدە تاربيەلەندى. 25 جىل ىشىندە وندىرىستىك جۇيەمەن، اۋىلشارۋاشىلىق جەرلەرىمەن قالاي جۇمىس ىستەۋگە جارىتىپ وقىتىلماسا دا، تاريحي جادىلارى جاقسى جەتىلدى. "مەن قازاقپىن!" دەپ كەۋدەلەرىن ۇرىپ ءوستى.
بۇگىنگى وقيعالارعا بايلانىستى ويلانعاندا ەرتەڭ ءۇشىن الاڭدايمىن. مەن وندايدى كورمەيتىن دە شىعارمىن. بىراق كورمەگىردى كورىپ جاتقان نەمەرەلەرىم تيىش جاتقىزبايدى عوي.
سوندىقتان بۇگىنگى جاعدايىمدى تۇزەپ الۋىم ءۇشىن جەردى جالعا بەرىپ جان باققانىم، كەلەر ۇرپاقتىڭ تاعدىرىن ويلاماعانىم، بۇگىنمەن عانا ءومىر سۇرگەنىم، ادىلدىك بولا ما؟. ايتىڭدارشى. مەن وسى ءۇشىن قورقامىن.
بىراق قاشان جانە كىمنەن قورىققانىم دۇرىس ەكەنىن بىلمەيمىن.

قۇدايبەرلى مىرزابەك،

FB-داعى پاراقشاسىنان الىندى.