ۇلى ماحاببات نەمەسە قۇلجا كەشىندە
(اقىن مارفۋعا ايتحوجينانىڭ 80 جىلدىق مەرەيتويىنا ارنايمىن)
«اۋىلىم الاتاۋدىڭ ىرگەسىندە،
سىر جاتىر اق كويلەكتىڭ بۇرمەسىندە...»
وسىلاي ولەڭدەتكەن وڭشەڭ اقىن
باس قوستىق قۇلجا قالا ءبىر كەشىندە.
«قۇلجاداي قالا بار ما جەر بەتىندە؟!» –
دەگەنىڭ جانىمىزدى تەربەتۋدە.
تيان-شاننىڭ اسقاقتىعىن سىزدەن كوردىم،
سايرامنىڭ سۋرەتى بار كەلبەتىڭدە.
تال بويىڭ كۇمىس سىمعا تىرتىلعانداي،
جان اپا، كوركىڭ قانداي، نارقىڭ قانداي!
بوزدادى توقسانداعى ءمادي[1] اقىن،
«شىركىن-اي، قىز قايدا، – دەپ،– مارفۋعامداي!»
ىلەنىڭ وتكەل بەرمەس اعىنىسىڭ،
قۇلجانىڭ قولعا تۇسپەس لاعىلىسىڭ.
ۇلى اقىن بولماسا دا، ۇلى قارتىم
قوزعادى قىرىق جىلعى ساعىنىشىن.
ول قازاق – بۇل قازاقتىڭ ءبىر بۇتاعى،
قۋ تاعدىر اقپا قۇمداي سىرعىتادى.
جاس جىگىت ولەڭىڭدى جاتقا سوقسا،
اقىن شال شاراپ ەمەس، ۋ جۇتادى.
ءتولىسىڭ ءۇيسىنتاۋدىڭ اق قار باسقان،
كەلەسىز اپپاق ارعا داق سالماستان.
تۋعان جەر ماحابباتىن كورىپ تۇردىم،
ءماديدىڭ جانارىنان اققان جاستان...
عالىم قاليبەكۇلى،
اقىن، حالىقارالىق «الاش»
ادەبي سىيلىعىنىڭ يەگەرى.
[1] ءمادي – قىتايدىڭ بەلگىلى اقىنى م.ءابدىراحمانوۆ
Abai.kz
