اڭگىمەدەگى اقيقات
مەن ونىمەن اڭگىمەلەستىم. نەگىزىنەن اڭگىمەنى ايتقان ول.
– ءسىز ءوزىڭىزدىڭ ەكى ادام ەكەنىڭىزدى بەلەسىز بە؟ – دەدى ول.
ەكى ادام... مەن وعان اڭتارىلا، ءارى تاڭىرقاي قارادىم.
– بىلمەيسىز، – دەدى ول. – سىزدە ءتىپتى مەن ەكى اداممىن-اۋ دەگەن ۇعىم دا، تۇسىنىك تە جوق. ەگەر بىلسەڭىز عوي...
مەن ونى ءۇنسىز تىڭداعاندى ءجون كوردىم.
– ەكى ادام – ەكى ءومىر. الايدا سول ەكى ءومىر – ءبىر ادامعا ءتان. ءيا، تۇسىنگەن جوقسىز. ءسىز وسى كۇنگە دەيىنگى ءومىربايانىڭىزدى ماعان جىپكە تىزگەندەي ەتىپ ايتىپ بەرە الاسىز. سولاي ەمەس پە؟ ەگەر مەن سىزگە سول ءجۇرىپ وتكەن ءومىر جولىڭىزدىڭ تۋرا سودان اينا قاتەسىز تاعى ءبىر كوشىرمەسى بار دەسەم، سوعان يلانار ما ەدىڭىز؟ ۇندەمەي-اق قويىڭىز. ارينە، يلانبايسىز. بىراق ءبىر ادامداعى سول ەكى ءومىر ۇدايى قاتار جۇرەدى. ول ەكەۋى ءبىر-بىرىنەن مۇلدە اينىمايتىندىقتان ونىڭ ەكەۋ ەكەندىگىن ەشكىم بىلە المايدى. شىندىعىندا ول – ەكەۋ. بىرەۋى – شىن، ەكىنشىسى – وتىرىك. ءبىز بىردە وعان، بىردە بۇعان الماسىپ وتىرامىز. ول ەكەۋى ءبىز ولگەننەن كەيىن اجىرايدى. بىرەۋى وسىندا قالادى دا، ەكىنشىسى و دۇنيەگە اتتانادى.
مەن ونىڭ اقىل-ەسىنىڭ دۇرىس-بۇرىستىعىنا كۇماندانا باستادىم. الايدا ونىڭ مەنى تاپ ءوزى سياقتى ءتۇسىنىپ تۇرعاندىعىن ىشكى تۇيسىكپەن سەزىندىم. مەنىڭ بىرنارسەلەردى ۇعىنا باستاعانىمدى ول دا اڭعارعان ءتارىزدى. ءوز ويىمنان ارىلىپ، اڭگىمەگە قايتا قۇلاق ءتۇردىم.
– ەكى ادام. ەكى ادامدا ءبىر جان. قايسىسىن تاڭدايسىڭ. قالاۋ وزىڭدە. سوندىقتان بار، بىراق جوق ادامدار بولادى. سونداي-اق جوق، بىراق بار ادامدار بولادى. بۇل جايت الگى ەكەۋدىڭ قايسىسىن تاڭداۋىڭا بايلانىستى كورىنىس بەرەدى. سولاي.
ول عايىپ بولدى. ءوز-وزىمە كەلدىم. جوق الدە، ءوز-وزىمە الگىندە كەلدىم بە؟ مەن كىممىن؟ مەن ەمەس، ول كىم؟ ەكى ادام... ەكى ادام ەمەس، ءبىر ادام. ءيا، ءبىر ادام. بىراق ەكەۋى ەكى ادام. مەن جانە ول. مەن بارمىن، ال ول جوق. دەمەك، مەن مۇندا قالامىن دا، ول انا جاققا كەتەدى. ءيا، و دۇنيەگە.
كەتسە بارسىن. ول مەن ەمەس. توقتا... ول دا مەن. سوندا ول بوپ تا كەتەتىن مەن. ەگەر مەن ول بولسام وندا، اللانىڭ الدىنا قاي بەتىممەن بارامىن؟ سەبەبى، مەن ەشقاشان ول بولىپ كورگەن جوقپىن. ال مۇندا قالاتىن مەن اللانىڭ الدىنا بارۋعا جارامايدى. جالپى ونىڭ مىنا جۇمىر جەردەن اجىراعىسى جوق. وعان باسقا ەشنارسە ءتىپتى، ءجاننات تا قاجەت ەمەس. سوندىقتان ول وسىندا قالادى. و دۇنيەگە كەتەتىن اناۋ. مەن ونى تانىمايمىن. مەنى ول دا تانىمايدى. سولاي بولا تۇرا مەن ءۇشىن ول جاۋاپ بەرەدى. ويتكەنى ول – مەن. بىراق مەن ول ەمەسپىن.
ءاي، ول! توقتا! مەن سەن بولعىم كەلەدى.
قۇديار ءبىلال.
اباي.kz