قالامگەر ۋاحاپ قىدىرحانۇلى 85 جاستا

ءيا، ءبىز جاراسىمدى وتاۋ ەدىك. جەلپىنىستى جاستىق كوڭىلىمىزدىڭ  كەرەگەسى بۇگىنگى «ديدار» گازەتى «كوممۋنيزم تۋى» بولىپ تۇرعان سوناۋ 1958-جىلى كەرىلە باستادى دا، جەدەلدەتە ۋىعى شانشىلىپ، شاڭىراعى كوتەرىلدى. رەداكتسيا حاتشىلارى القاسىنىڭ (سەكرەتارياتىنىڭ) ادەبي قىزمەتكەرى مەنىڭ «تارعىن» ورتا مەكتەبىندە بىرگە وقىعان دوسىم – فوتوگراف توقان بەرعاليەۆ، اۋىلداس جولداسىم، الماتىدا وقىعان  سۋرەتشى-ءمۇسىنشى تالاپتان يمانباەۆ ۇشەۋىمىزگە ەكى جىلدان سوڭ رامازان ساعىمبەكوۆ، ۋاھاپ قىدىرحانوۆ قوسىلدى. رەداكتسيا ۇجىمىن جاس جۋرنالشىلارمەن تولىقتىرۋدى، نىعايتۋدى كوزدەگەن رەداكتورىمىز بەيسەنعالي تايكىمانوۆ  الماتىداعى ارىپتەستەرىمەن سويلەسىپ، كەلىسىپ، قازاق راديوكوميتەتىنەن  رامازاندى (قاراعاندىلىق), «لەنينشىل جاس» گازەتى رەداكتسياسىنان ۋاھاپتى (زايساندىق) بىزگە اۋىستىرىپ الدى.ەكەۋى دە ديپلومدى، تاجىريبەلى جۋرنالشى  ەكەن. رامازان جاۋاپتى حاتشى، ۋاھاپ مادەنيەت جانە تۇرمىس ءبولىمىنىڭ مەڭگەرۋشىسى بولىپ تاعايىندالدى. ۋاھاپ كەلە سالا «ادەبيەت ۇيىرمەسىن» ۇيىمداستىرىپ، گازەت وقىرماندارى اراسىنداعى تالاپتى جاس اقىن-جازۋشىلارمەن بايلانىس ورناتتى.

جاس مولشەرىمىز قارايلاس بولعان سوڭ قالجىڭىمىز جاراسىپ، مەن رامازاندى «جاۋاپسىز حاتشى»، «سۇلۋ»، ال ۋاھاپتى «شىرايلىم»، توقاندى «ۆەليكي لەكتور»، تالاپتاندى «تاپاي» دەپ اتاپ ءجۇردىم. ماماندىعى بۋحگالتەر توقان اۋىلشارۋاشىلىق، ونەركاسىپ ەكونوميكاسى، ىشكى-سىرتقى ساياسات ماسەلەرىن تالداپ اڭگىمەلەگەندە سول تاقىرىپتارعا ماقالا جازىپ جۇرگەن عالىم اۆتورلارىمىزدى تاڭداندىراتىن. سويتسەك، ول ءوز توتەسىنەن كوپ ىزدەنىپ، كوپ وقيدى ەكەن. ءتيىستى بولىمدەرىمىزگە بەلسەنە جاردەمدەسىپ ءجۇردى.

تالاپتان اتاقتى ءمۇسىنشى حاكىمجان ناۋرىزباەۆتىڭ شاكىرتى ەدى. وبلىستىڭ ەڭبەك ارداگەرلەرىنىڭ بىرنەشەۋىنىڭ كەۋدە ءمۇسىنىن جاسادى. ۇلان اۋدانىنىڭ «تارعىن» ورتا مەكتەبىنە كەزىندە سوندا وقىعان، ۇلى وتان سوعىسىندا سوۆەت وداعىنىڭ باتىرى اتاعى بەرىلىپ، 22 جاسىندا قازا تاپقان ىزعۇتتى قۇرمانبايۇلى ايتىقوۆتىڭ ءمۇسىنىن تارتۋ ەتتى.

1960-جىلى  الماتىدان بىزگە تاجىريبە جيناقتاۋ مەرزىمىنە ۋاقىتشا قىزمەتكە مۇرات قاشقارباەۆ دەگەن جىگىت كەلدى دە، اقىرىندا رەداكتسيانىڭ ەڭبەكشى حاتتارى بولىمىندە ادەبي قىزمەتكەر بولىپ تۇراقتاپ قالدى.

ءسويتىپ، التاۋىمىزدىڭ وتاۋىمىز ىشكى-سىرتقى تىرلىك-تىرشىلىگى ءبىر شات-شادىمان شاڭىراققا اينالدى. نە سەنبى، نە جەكسەنبى كۇندەرى ءبارىمىز بالا-شاعامىزبەن كەزەك-كەزەكپەن باس قوسۋدى داستۇرگە اينالدىردىق. اڭگىمەمىز، ءازىل-كۇلكىمىز ءبىر ارنادا توعىسىپ، كەلىنشەكتەرىمىز ابىسىنداي، بالالارىمىز اعايىندارداي بولىپ، قىمبات ساتتەرىمىز كوبەيە بەردى.

الايدا، كوپ ۇزاماي ۋاحاپتى الماتى قايتا شاقىرىپ اكەتتى. اۋەلى قازاق راديوسى باس رەداكتورىنىڭ ورىنباسارى قىزمەتىن اتقاردى دا،  كەيىنىرەك  «سوتسياليستىك قازاقستان» (قازىرگى «ەگەمەن قازاقستان») گازەتى رەداكتسياسىنا اۋىسىپ، اۋىل شارۋاشىلىعى ءبولىمىنىڭ مەڭگەرۋشىسى بولدى.   رەسپۋبليكا راديوكوميتەتى مۋزىكالىق باس رەداكتسياسىنىڭ باس رەداكتورى بولىپ رامازان دا الماتىعا كەتتى. 1966-جىلدىڭ قاڭتار ايىندا مەن دە الماتىعا كوشىپ، «قازاق ادەبيەتى» گازەتىنىڭ رەداكتسياسىنا ورنالاستىم.

ايتپاقشى، مەن «شىرايلىم» دەپ ات قويعان ۋاحاپتىڭ ادەبي ءتىلى ءتىپتى شىرايلى، شۇرايلى ەكەن. قاي تاقىرىپتى السا دا ءسوز، سويلەمدەرى ولەڭدەي ءورىلىپ، ءتىلدىڭ مايى توگىلىپ تۇرادى. تاقىرىپتىڭ تابيعاتىنا قاراي  ماقال-ماتەلدەردى شەبەر قولدانادى. ورىسى باسىم ولكەدە وسكەن بىزگە تاڭسىق اتالى سوزدەر، اتاۋلار، توسىن تەڭەۋلەرگە باي. ول تۇستا ءبىزدىڭ كىتاپحانالاردا، كىتاپ ساتىلاتىن دۇكەندەردە، مىسالى: مۇحتار اۋەزوۆ، ءسابيت مۇقانوۆ، عابيت مۇسىرەپوۆ، عابيدەن مۇستافين سىندى ايگىلى جازۋشىلارىمىزدىڭ دا كىتاپتارى بولا بەرمەيتىن. كەيىن تاريحي حيسسالاردى، قازاق ادەبيەتىنىڭ شوقتىقتى شىعارمالارىن  وقي باستاعانىمدا ۋاھاپتىڭ ءتىل كوركەمدىگىنىڭ توركىنى قايدا ەكەنىن ءبىلدىم.

ۋاھاپتىڭ اراب ءتىلىن ەركىن وقىپ، جازاتىنىنا  دا  كەيىن كۋا بولدىم.  1990-جىلدىڭ كوكتەمى. جازۋشىلار وداعى كوركەم اۋدارما جانە ادەبي بايلانىس باس رەداكتسياسىنىڭ توراعاسى ەدىم. «جازۋشى» باسپاسىنىڭ جوسپارىنان  “قۇران كارىمنىڭ قازاقشا اۋدارماسى. اۋدارۋشى ۋاحاپ قىدىرحانۇلى» دەگەن نىسان كوزىمە ءتۇستى دە، تەلەفون شالدىم. راس ەكەن. تۇركيادان حاليفا التاي اعامىزدىڭ ماتىندىك (جولما-جول) ءتارجىماسىنىڭ قولجازباسى كەلىپتى. سوعان قولقابىس جاساپ، شىعارتپاق بولىپ جوسپارعا قوسىپتى. جوعارعى جاق ونى قۇپتاماي، «ءوزىمىز اۋدارۋىمىز كەرەك» دەپتى. ءتارجىماشى تابىلماپتى دا، اقىرى ۋاحاپقا توقتاپتى. «جازۋشى» - وداقتىڭ قۇزىرىنداعى باسپا.  ءبىز دەرەۋ  كوميسسيا قۇردىق. اۋدارۋ كسرو جازۋشىلار وداعىنىڭ مۇشەسى قىدىرحانۇلى ۋاھاپقا جۇكتەلدى. عىلىمي كەڭەسشى – اراب ءتىلىنىڭ مامانى، عىلىم كانديداتى بولات كومەكوۆ. قاۋلى قابىلداندى. “جازۋشى” باسپاسىنا حات جازىلدى. ءسويتىپ، “قۇران كارىم” 1991-جىلى 200.000 دانا بولىپ باسىلىپ شىقتى. قۋانا قولعا الىپ، قىزىعا كوز جۇگىرتسەم – ءبىر «جاڭالىعى» بار. “اۋدارعاندار: راتبەك قاجى نىسانبايۇلى، ۋاھاپ قىدىرحانۇلى” دەپ تۇر! ۋاھاپتىڭ اۋدارما قولجازباسىن وقىعانبىز، تالقىلاعانبىز، ال قاجىنىڭ توبەسىن دە، ءبىر جاپىراق قاعازىن دا كورگەن ەمەسپىز. ۋاھاپقا تەلەفون شالىپ:

–وۋ، جولداس، قۇراننىڭ اۋدارماشىسى سەن عانا ەدىڭ عوي، قوسالقى اۆتور   قايدان پايدا بولدى؟ – دەيمىن.

-ونى، ەندى سەن سۇراما. مەن ايتپايىن...

-سوندا قۇراننىڭ تەڭ جارتىسىن راتبەك قاجى اۋدارعان بولدى عوي؟ ويتپەسە ونىڭ اتى-ءجونى نەگە سەنىڭ توبەڭدە تۇر؟

-ونى دا سۇراما. الدا-جالدا بىلگىڭ كەلىپ بارا جاتسا باسپانىڭ ديرەكتورى قالداربەككە، ايتپەسە، ودان جوعارىعا شىق.

سۇراستىرا كەلە قاسيەتتى قۇران توڭىرەگىندە بولعان ءبىراز قيسىنسىز «حيكاياتتاردى» ەستىدىم. «جوعارعى جاقتان» جاسالعان كوپە-كورىنەۋ زورلىققا  ىزام كەلدى. اۋدارماشىعا تاعى دا ءتىل قاتتىم.

–قايتەسىڭ سونى، جاقسى اتاقتى سول-اق السىن. ماعان ونىڭ جولدان قوسىلعانى دا، اتى-ءجونىنىڭ الدا تۇرعانى دا نامىس ەمەس، اللانىڭ ءبىر ءسوزى بولسا دا، دىننەن ءدۇبارا بولىپ قالعان قازاقتىڭ قۇلاعىنا جەتكەنى تابىس، – دەپ، باياعى قويدان قوڭىرلىعىنان تانبادى.

ايتسەدە، انىعىن بىلەيىن دەپ، ر. نىسانبايۇلىنا رەسمي حات جازىپ، اۋدارما قولجازباسىن اكەلىپ تاپسىرۋدى تالاپ ەتتىم. ءلام-ميم دەمەي، جىم-جىرت قالدى.

قاشاندا سوراقىلىق ءبىر باستالسا، توقتاۋى قيىن. ول - الىمساقتان ءمالىم ءجايت. ءبىر تانىسىمنىڭ ۇيىندە “كتو ەست كتو؟!» دەگەن كىتاپتى كورىپ، اۋدارىستىرىپ قاراپ وتىرسام – راتبەك قاجىمىز ول جيناققا قۇراندى قازاق تىلىنە تۇڭعىش اۋدارۋشى دەپ، جالعىز ءوزى ەنگىزىلىپتى.  ول از دەسەم، ەرتەڭىندە “ۆەچەرني الماتى” گازەتىندەگى  سۇحباتىندا قاجەكەم ءوز اۋزىمەن «قۇراندى ءبىرىنشى رەت مەن اۋداردىم» دەپتى. گازەت رەداكتسياسىمەن  حابارلاسىپ، سۇحباتشى تىلشىگە قۇراندى قازاقشالاۋ قاشان، قالاي ۇيىمداستىرىلعانىن، زاڭدى اۋدارماشى بەلگىلى جازۋشى ۋاھاپ قىدىرحانۇلى ەكەنىن ءتۇسىندىردىم، ۋاھاپتىڭ تەلەفونىن بەرىپ، وزىنەن سۇراۋىن ءوتىندىم. «راتبەك قاجى جالعان سويلەگەنىن قويسىن، قۇدايدان قورىقسىن» دەدىم. ءسىرا، ول ارەكەتىمنىڭ اسەرى بولدى-اۋ، ءبىر اپتادان كەيىن گازەت راتبەكتىڭ اۋىزىنا: “قۇراندى ۋاھاپ قىدىرحانۇلى ەكەۋىمىز اۋدارعانبىز” دەگەندى  سالىپتى. ءۋايدا!.. ءمۇفتيدىڭ داۋىسى ونىمەن دە باسەڭدەگەن جوق. اتتاي ون ەكى  جىل بويى ەلدىڭ ىشىندە دە، سىرتتا دا: «قۇراندى ءوزىم اۋداردىم» دەپ، جار سالىپ ءجۇردى. ال، ۋاحاپ وسى جىلدار بويى ءوزىنىڭ ادال ەڭبەگىن اراشالاۋمەن نە تەلەديدارعا شىققان، نە گازەتتە كورىنگەن جوق. «مەنىڭ بۇل  اۋدارمام - ەڭ اۋەلى جاراتقاننىڭ مەنى جارىلقاۋى. سونان كەيىن وزىمە ءوزىم جۇكتەگەن پارىزىمدى شاما-شارقىمشا ورىنداعانىم» دەپ، قاناعات تۇتتى...

ارينە، جالعىز ادامنىڭ نەبارى ءبىرجارىم جىلدا جانتالاسىپ جاساعان ىسىندە كەم-كەتىك بولمادى دەپ ەشكىم ايتا المايدى. ۋاحاپ ون ەكى جىل بويى باسقا تىلدەردەگى  ءتارجىما، تاپسىرلەرمەن سالىستىرىپ، بالامالاردى ءبىر قالىپقا ءتۇسىرىپ، ءماتىن  مازمۇنىن اشىپ، جەتىلدىرە بەردى. وسى قايتا قارالعان نۇسقا قازاقستان مۇسىلماندارى ءدىني باسقارماسىنىڭ ماقۇلداۋىمەن 2002-جىلى ء“داۋىر” باسپاسىنان: «قۇران كارىم. قازاقشا ماعىنا جانە تۇسىنىگى. اۋدارعان – ۋاھاپ قاجى قىدىرحانۇلى. قازاقستان رەسپۋبليكاسىنىڭ مارتەبەلى پرەزيدەنتى نۇرسۇلتان نازارباەۆتىڭ حالىققا سيى. ساتۋعا بولمايدى» دەلىنىپ، 7000 دانا تارالىممەن باسىلىپ شىعارىلدى. سول جىلى رەسەيدىڭ، قازاننىڭ، قىرعىزستاننىڭ باس مۋفتيلەرى، مۇسىلمان ەلدەرىنىڭ الماتىدا تىركەلگەن ەلشىلىكتەرىنىڭ وكىلدەرى، باسقا دا ءدىني عۇلامالار قاتىسقان (نۇر-مۋباراك ۋنيۆەرسيتەتىندە) حالقارالىق عىلىمي-تاجىريبەلىك اۋقىمدى كونفەرەنتسيا وتكىزىلدى. اۋدارما مازمۇندىق، ستيلدىك، تىلدىك، گرامماتيكالىق ساۋاتتىلىق جاعىنان ساراپتالدى. ماقۇلداندى، ماقتالدى.

ەستىگەن قۇلاقتا جازىق جوق. قۇراننىڭ جاڭا باسىلىمىندا ءوزىنىڭ اتى-ءجونى جوق ەكەنىن كورگەن  راتبەك قاجى: «مەنىڭ اۆتورلىق حۇقىعىمدى قالپىنا كەلتىرسىن! كەشىرىم سۇراسىن، ايىپ تولەسىن!» دەپ، سوتقا بارىپتى. سونىسىن ەستىسىمەن ۋاحاپپەن حابارلاسىپ، مەنىڭ راتبەككە جازعان تالاپ حاتىم بارىن، سودان كوشىرمە الا بارۋدى ۇسىندىم. «بولماي بارا جاتسا كورەرمىن، سوت تەرىسباققىزا قويماس» دەدى. ءيا، سۋديا ءىستى قاراماس بۇرىن راتبەكتى شاقىرىپ، ەكەۋى سويلەسكەن سوڭ، مۇفتيەكەڭ ارىزىن قايتىپ الىپتى. سۋديا ۋاحاپپەن دە الدىن الا اڭگىمەلەسىپ، شىندىقتى انىقتاسا كەرەك، بىراق ۋاھاپ ماعان ونىڭ دا ەگجەي-تەگجەيىن  ايتقان ەمەس.

«اي تولعانىن بىلمەيدى، جىگىت بولعانىن بىلمەيدى» دەگەن جاقسى ءسوز بار. سول راس، - دەدى ۇستازى ازاعاڭ ء(ازىلحان نۇرشايىقوۆ) ۋاحاپتىڭ جاسى 70-كە تولعان كەشتەگى جيىندا. - ۋاحاپ دۇنيەجۇزىلىك تاريحي ەڭبەك ەتسە دە، سونىڭ ءمانىسىن ءالى دە ءتۇسىنىپ الايىن دەپ جۇرگەن جوق. وراسان ەشتەڭە تىندىرىپ تاستاماعانداي  قاراپايىم قالپىندا. ءوزىنىڭ تابيعي «بەتەگەدەن بيىك، جۋساننان الاسا» قالپىنان اۋعان جوق. «مەن قۇراندى اۋداردىم» دەپ تەلەۆيزورعا شىقپايدى، راديودا سويلەمەيدى،  گازەتكە جازبايدى. كىشىلىك دەگەن وسى... ورىس حالقى مۇسىلمان ەمەس. بىراق سابلۋكوۆ، كراچكوۆسكي اۋدارمالارى ارقىلى قۇراننىڭ مازمۇنىمەن بىزدەن الدە قايدا بۇرىن تانىستى. وسى ەڭبەگى ءۇشىن كراچكوۆسكي 1951-جىلى كسرو-نىڭ مەملەكەتتىك سيلىعىن الدى. ءبىزدىڭ سابلۋكوۆىمىز دا، كراچكوۆسكيىمىز دە - ۋاحاپ قىدىرحانۇلى... ال، ءبىز مۇسىلمانبىز. امال قانشا...» («ايگىلى ازاعا». ەستەلىكتەر جيناعى. 514-516 بەتتەر).

ءدىن - ادام جانىنىڭ ءامىرشىسى دەيمىز. ءدىنسىز ادامدى ءدىڭسىز جاپىراققا، دىمسىز توپىراققا تەڭەيمىز. 300  جىل بوداندىق،   70 جىل قۇدايسىزدىق ءبىزدىڭ سانا-سەزىمىمىزدى تورلاپ ەدى، سولايشا دىڭكەلەگەن ءدىنىمىز تاۋەلسىزدىكپەن بىرگە قايتا ورالدى دەيمىز. ءوز باسىم تاۋەلسىزدىكتى جاريالاي سالا تامام قازاقتى مەشىتكە جيىپ الىپ، اۋىزدارىنا يمان سالعاندى بىلمەيمىن. سوندا ول قادامنىڭ تاۋەلسىزدىكتىڭ تاڭسارىسىندە 250  مىڭ قازاقتىڭ قولىنا تيگەن، 7 مىڭىن كەيىن ەلباسىنىڭ ءوزى سيعا تارتقان قۇران كارىمنىڭ وسى اۋدارماسىمەن باستالعانىن كىم جوق دەي الدى؟.. ويپىرىم-اۋ، اسا ساۋاپتى، اسا جاۋاپتى، اسا قاسيەتتى وسى قىزمەت سول تاۋەلسىزدىكتىڭ 25 جىلدىعىندا دا ەشكىمنىڭ اۋزىنا ىلىككەن جوق. ۋاحاپ مۇنى ايتپايدى. ول ءوز ەڭبەگى ءۇشىن اللاعا بۇلداناتىن، ادامعا بۇلدايتىن قازاق ەمەس. سوندا بۇل ءىستىڭ ءمان-جايىن باستالۋ-اياقتالۋىنا  قانىق مەن ايتسام، نەسى ايىپ؟ مۇنى ەڭ اۋەلى ازاماتتىق بورىشىم، سونان سوڭ قادىرلى قالامداسىمنىڭ  الدىنداعى پارىزىم دەپ ءبىلدىم.

مەنىڭ باسقا دا ايتارىم بار. ماسەلەن، قۇراننىڭ ءسال كەيىندە رەسەيدىڭ ءبىر قالاسىندا كوپ تارالىممەن باسىلىپ، ساۋدا مۇلكىنە اينالدىرىلعانىن، ەكىنشى باسىلىمداعى «ساتۋعا بولمايدى» دەلىنگەن تۇجىرىمنىڭ ەسكەرۋسىز قالدىرىلعانىن ەستىدىم دە، كوردىم دە. بىراق تاپتىشتەگىم كەلمەيدى، - اقشانىڭ سوڭىنان ەرگەن «ار-ۇيات» اراشانى كەرەك ەتپەيدى...

قازاق ادەبيەتىنىڭ قازىرگى ءبىر اقساقالى ۋاحاپ قىدىرحانۇلىنىڭ كوركەم دۇنيەلەرى: «شاڭقاي ءتۇس»، «تاڭ نۇرى»، «تاسقاينات»، «التىن اي»،«ساعىنىش سازدارى»، «اتتەڭ، التاي-مارقاكول»، «ءوز ەلىم – وزەگىم»، «التاي اۋەندەرى» جانە باسقا تۋىندى-جيناقتارى كەزىندە ادەبي سىننان جوعارى باعا العان. جازۋشى، جۋرنالشى، اقىن، تاريحشى، شەجىرەشى، ەتنوگراف، دىنتانۋشىلىعىمەن بىرگە ول دياسپوراتانۋدىڭ نەگىزىن قالاعان زەردەلى زەرتتەرمەن. ءبىرتۇتاس قازاقتىڭ قابىرعاسىن قاقىراتقان حIح-عاسىردان باستالعان زامانا زاردابى، سىرتقا سىرعىپ، جەر-الەمگە شاشىلىپ كەتكەن قازاقتاردىڭ تاريحى، تاعدىرى، تاۋقىمەتى، شەجىرەلەرى كەڭ دە ناقتى شەرتىلگەن تۋىندىلارىنان باسقا، ءوزى باس رەداكتور بولعان حالىقارالىق «شالقار» گازەتىنىڭ بەتىندە قانشا شەر، شەجىرە جاتىر؟!. قانشا كوركەم بولسا دا، كەڭەستىك ءباسپاسوز بەتتەرىندەگى مەرىزىمدىك سيپاتى بولعان جازبالارىن قوسپاعاننىڭ وزىندە، تاڭدامالارىنىڭ التى تومىن جيناقتاپتى. وعان دەمەۋشى ىزدەپ جاتقان تاعى ول جوق. ءتىپتى، ءوز وبلىسى ۇيىمداستىرعان «التاي-ەرتىس» سەرياسى بويىنشا شىعارامىز دەپ 1911-جىلى وبلىس سۇراپ العان ءبىر تومى ءىزىم-قايىم ءالى جوق.

وسى جەلتوقسان ايىنىڭ 23-ءىنشى كۇنى جاسى جەتىنشى مۇشەلگە تولاتىن ۋاحاڭا ەندى ەكى مۇشەل تىلەي وتىرىپ، ماقالامنىڭ تاقىرىبىنا ورالايىن. ءيا، ءبىز ءبىر وتاۋ ەدىك. الماتىعا تۇراقتاعان ۇشەۋىمىز التى قانات وتاۋىمىزدى ون ەكى قاناتقا جەتكىزدىك دەسەم بولار. ۋاھاپ پەن رامازان بۇرىننان بىلگەن، بىرگە جۇمىس ىستەگەن تارلان اقىندار: تۇمانباي مولداعاليەۆپەن، قادىر مىرزاليەۆپەن، ساعي جيەنباەۆپەن، ساكەن يماناسوۆپەن تابىستىق، - قالامداس دوستار بولدىق. وسكەمەندەگى توقان مەن تالاپتان بىردە دەم الۋعا، بىردە ىسساپارمەن كەلىپ، شۇرقىراسىپ جۇردىك،  مۇرات كوشىپ تە كەلگەن.

...قۋانىش-قىزىعى مول ۋاقىت بىزگە دە مولشەرىن ولشەتپەي ءوتىپ جاتتى. ءالى دە ءوتىپ جاتىر. الايدا التاي مەن الاتاۋعا ورتاق بولعان وتاۋىمىزدا بۇگىندە ۋاحاڭ ەكەۋىمىز عانا بارمىز: الداعى عۇمىرىمىز اللانىڭ قولىندا.

عابباس قابىشۇلى

Abai.kz