Cيرياعا كەتتىم...
ۇيىقتاپ قالىپپىن. كەرلىپ، سوزىلىپ، «اەو!» دەپ ەسىنەي بەرگەنىم سول، ستول ۇستىندەگى ايەلىمنىڭ تىلدەي قاعازعا جازىپ كەتكەن حابارلاماسىنا كوزىم ءتۇسىپ كەتتتى دە، بىرەۋ بۇيىرىمنەن ىڭق ەتكىزىپ ءبىر ۇرعانداي، قارسى الدىمدا الپامساداي بىرەۋ تاعى ۇرعالى تۇرعانداي، ءتىلىم بايلانىپ، كوزىمنىڭ الدى لايلانىپ، سىلق ەتىپ وتىرا كەتتىم.
– قۇرىدىم، قۇرىدىم، قانشىعى ولگەن قاسقىرداي ۇلىدىم، ۇلىدىم! – دەدىم مەن.
اقساڭداي باسىپ، شەشەم كەلدى.
– نە بولدى بالام؟
– ويباي، اپا، كەلىنىڭىز سيرياعا قاشىپ كەتىپتى!
– كوتەك! توركىنى سيريادا ەمەس ەدى عوي؟
– مىنە، جازىپ كەتىپتى: «مەن سيرياعا كەتتىم! سيريادان كەلگەنشە ساۋ بول!» دەپتى.
اپام ابدىرەسىن اشىپ، كيىنە باستادى. كامزولىن كيىپ، اق جاۋلىعىن تارتىپ...
– وي، اپا، قايدا؟
– سيرياعا.
– وندا نە بار سىزگە؟
– كەلىنىمدى ەرتىپ كەلەمىن!
– سيريا تالتايساق، تابانىمىز تيەتىن جەر ەمەس قوي، ول سوعىس بولىپ جاتقان مەملەكەت! سودىرلار « جيحاد» دەگەندى ويلاپ شىعارىپتى! كەلىنىڭىز سودىرلارعا بايعا تيۋگە كەتتى!
– نە دەيدى؟ سەنى تاستاپ، جامان ىرىم باستاپ... – دەگەن اپام جىلاي باستادى.
– اپا، اسىرە دىنشىلدەر الداپ الىپ كەتتى! نەگىزى، كەم دەگەندە ون بايعا تيەتىن بولدى! ءبىرىنشى بايى بولعانىما شۇكىر! ولار تالاق ايتىپ، ءبىر-بىرىنە سىيلىققا بەرە سالادى ەكەن....
– سيريادان قايتىپ كەلسە، قاتىنسىز وتسەڭ دە، الما!
– قازىر قازاق قىزدارىنىڭ كوبى سيريادا قورلىقتا ءجۇر...
وسى كەزدە كورشىنىڭ ايەلى كىردى دە:
– اپا، قانشايىم كەرەك ەدى، – دەدى.
– سيرياعا كەتىپ قالدى... – دەدى اپام سۇلەسوق.
– كەتكەنى نەسى؟ كەشە مەنەن مىڭ تەڭگە قارىز الىپ ەدى...
– سيريادان كەلگەن سوڭ بەرەدى دە... – دەدىم مەن.
– شىن ايتىپ تۇرسىڭدار ما؟
– ءما، ساۋاتىڭ بار شىعار، وقى!
كورشى ايەل وقىدى دا، كوزدەرىن جىپىلىقتاتتى.
– جىندى ما مىنا قاتىن؟
– حالال جىندى...
– اعاي، سىزگە وبال بولىپتى...
– ءيا، جەسىر ەركەكپىن...
– ەندى نە ىستەيسىز؟
– ساعان ۇيلەنەمىن.
– قويىڭىزشى اعاي... اپامنان ۇياتتى...
– اپاڭ اڭ-تاڭ. كۇيەۋىڭ بىلتىر ولگەن. سەنى الامىن! – دەدىم ىزالانىپ.
– مەن سيرياعا كەتپەيمىن... – دەپ سىزىلا قالدى كورشى كەلىنشەك. ءبىر كەزدە ايەلىم قانشايىم كىرىپ كەلدى.
– ءاي، قايدا ءجۇرسىڭ؟ سيرياعا كەتەمىنىڭ نە؟ – دەپ دۇرسە قويا بەردىم. اپام ورنىنان تۇرىپ، كەلىنىن قۇشاقتاي الدى. جىلاپ–سىقتاپ. سويتسەك، سيرياعا ەمەس، «سيىرعا كەتتىم!» دەپ جازعان ەكەن عوي، ساۋاتسىز! قاتە جازىپتى! سيىرىمىز قورادان شىعىپ كەتىپ، سونى ىزدەپ كەتىپتى! سيرياسى قۇرىسىن! قارا قايىستاي قاتەنەم مەنىڭ!
مۇحتار شەرىمنىڭ Facebook-تەگى پاراقشاسىنان
Abai.kz
