قۇرمەتتى جولداسىم، ءسابيت. ءسىز مەنىڭ پەتروپاۆلوۆسكىدەگى ورىس مەكتەبىندە ورىس ءتىلى مەن ادەبيەتى پانىنەن ساباق بەرىپ جۇرگەنىمنەن حاباردار بولارسىز. يانۆاردىڭ باسىندا مەنى قىزمەتىمنەن بوساتۋ تۋرالى ماسەلە قوزعالعانىمەن دە ءبىراز ۋاقىتقا باسىلىپ قالعان ەدى. بىراق، يانۆاردىڭ سوڭىندا بۇل جاي تاعى اڭگىمە بولدى دا، مەنى جۇ­مىستان شىعارىپ جىبەردى. نە سەبەپتى بوساتىلعانىمدى سۇراسام، قالالىق وقۋ ءىسىنىڭ مەڭگەرۋشىسى جالپى ساياسي سەبەپتەرگە باي­لانىس­تى دەگەندى ايتتى.

مىنە، 20 شاقتى كۇن بولدى، جۇمىسسىز وتىرمىن. دەكابردە كوركەم ادەبيەتتەردىڭ قازاق باسپاسىمەن تولستويدىڭ ء"ى پەتر", نەكراسوۆ­تىڭ "دەكابريستەرىن" اۋدارۋعا كەلىسىمشارتقا وتىرعان ەدىم. سودان بەرى ودان دا حابار جوق. ول جاقتان مەن وتە قيىن حالدە ورالدىم. اسىرەسە، جۇمىسسىزدىعىم جانىما جامان باتادى.

مەن قازاقستانعا جاڭا جولعا تۇسكەنىم­دى ءوزىمنىڭ قالام ۇشىممەن كورسەت­سەم دەگەن جالعىز تىلەكپەن ورالدىم. قالاي بولعاندا دا ورتالىققا جەتۋىم كەرەك دەپ شەشتىم. ەگەر جولعا قاراجات تاپسام، ورتالىققا بارۋدى ويلاپ وتىرمىن. ارينە، ءوز ءحالىمنىڭ مۇشكىلدىگىن ايتا وتى­رىپ، ءسىزدى دە بىردەمەگە مىندەت­تە­گىم كەلمەيدى. سىزگە وسىلاي جازۋ­عا قازىرگى ءحالىم يتەرمەلەپ وتىر. كەشىرىڭىز. بۇل حاتتى قىدىرىپ كەلگەن تۋىستارىم جاقتان، "ستە­پنياك­تان" جازىپ وتىرمىن. ءتورت-بەس كۇننەن سوڭ قاي­تامىن.

قۇر­مەت­پەن، ماعجان.