بابام سەنى شىن قازىنام دەپ ەدى.
تانىدىڭ با، بايعۇسىم-اۋ ورەلى؟
قاراشى، ءانى،
داۋىسىمدى ەستي ساپ،
بىزگە قاراي ءوزى ءجۇزىپ كەلەدى...

قوڭىر كەشتە مۇڭدى قوستىڭ ءبىر مۇڭعا،
سەنەن وزگە قالدى دەيسىڭ كىم مۇندا؟
قابىرعاسى قاقىراعان ءۇيىمنىڭ،
كيەسىن سەن قاراۋىلداپ تۇردىڭ با؟

كەشىر مەنى، الىس كەتىپ قالسام دا،
قاراڭعىدا بولدى بىزگە جان ساۋعا.
باسە، تەگى، ايعا قاراپ ۇلىپ ەڭ،
جەر-الەمدى سۋ الاتىن قارساڭدا...

بۇل ۇلگىڭدى ەشقاشاندا ۇمىتپان!
قاپ!
قالتاعا سالماپپىن-اۋ سىنىق نان...
كا-كا، كۇشىم،
ءجۇزىپ ماعان جەت ەندى،
ءدىر قاقساڭ دا ءۇش كۇن قىسقان سۋىقتان.

اقتوسىم-اۋ، ارسالاڭداپ كەل ماعان،
ءبارى دۇرىس بولار...
ايتەۋ ەل دە امان.
ساقشىسىڭ سەن، قارا توپان سۋ قاپتاپ
كەتسە داعى ۇيامىزدى قورعاعان.

جاۋىنگەرسىڭ شەپتى تاستاپ كەتپەگەن،
كەشىر مەنى، كىنام بولسا ەپتەگەن.
ءالى-اق ءبىزدىڭ ءنان ءۇيىمىز بولادى،
نەسىبە مەن بەرەكەسى كوكتەگەن.

امال قانشا، بۇرىنعى كۇي جوق، مىنە،
ءبىز امانبىز،
كوزىڭ ەندى جەتتى مە؟
"يت تىلەۋى جاقسى" دەيتىن اتام دا،
"بۇل قاسىرەت تەز جويىلسىن" دەپ تىلە.

جايشىلىقتا جۇرمەيتىن ەڭ كوپ تۇزدە،
سۋ قايتپاسا، قايتۋ ەندى جوق بىزگە.
ءجۇر، كەتەيىك،
قوسىلايىق قاۋىمعا،
ۋا، جاراتقان، ەندى قايعى شەككىزبە!

جۇمىر باستى ۋايىم قالاي تولعايدى...
قامسىز قالدىق.
تۇسىنبەدىم سول جايدى...
كەتەرىڭدە ارتىڭا ءبىر قاراپ ال،
مۇمكىن، ەندى بۇل جەردە اۋىل بولمايدى...

ەسەي جەڭىسۇلى

Abai.kz