بىزگە ءار رۋعا، ءار جۇزگە جەكە باتىر كەرەك بولدى
قىتاي جازۋشىسى ءۇي حۋانىڭ ء"تىرى ءجۇر" اتتى رومانىن وقىپ شىقتىم. لاو شەنىڭ "ارباكەشىن" وقىعان كەزدەگىدەي كۇيگە ءتۇستىم.
قاي قوعامدا بولماسىن، "كىشكەنتاي ادامداردىڭ" ءۇنى، حاقى جوق قوي. حاقىسىز، سۇراۋسىز اتىلعان، سوتتالعان، "ولتىرىلگەن" جانداردىڭ جانايقايىن ەستىگەننەن، سەزىنگەننەن ارتىق تاۋقىمەت بار ما؟
ءبىزدىڭ ەل ۇمىتشاقتىق دەرتىنە شالدىققان. كۇنى كەشە بولعان وقيعالار سانامىزدان سىزىلىپ كەتكەن. ايتپەسە، ءۇي حۋانىڭ "كورگەندەرىن" ءبىزدىڭ دە اكە-اتالارىمىز باستان كەشتى، ءبىز دە سوعان ۇقساس ءومىردىڭ شەت جاعاسىن كوردىك. بىراق، "جازعىزباسىمىز" جازدىرمادى.
بىزگە ءار رۋعا، ءار جۇزگە جەكە باتىر كەرەك بولدى. سولاردى تۇگەندەيمىز دەپ ءجۇرىپ، شىندىقتان تەرىس اينالىپپىز!
سولاي ەمەس پە؟
قانات ابىلقايىردىڭ جازباسى
Abai.kz
