حان گاڭنان ءۇش قىسقا اڭگىمە
اي نۇرى
الدە ءبىر مۇزداي سۋىق الاقان ونىڭ ماڭدايىن سيپاعانداي بولىپ، ءتۇس قۇشاعىنان سەلت ەتىپ وياندى. اي نۇرى تەرەزەنىڭ سىرتىنداعى توعايعا توگىلىپ، اعاش اراسىنان سىعالاعان الاكەۋىم اق ساۋلە ەكەۋىنىڭ جاستىعىن كوگىلدىر تۇسكە بوياپتى. شىرت ۇيقى قۇشاعىندا جاتقان جىگىت بەرى قاراي اۋناپ ءتۇسىپ، وعان قۇشاعىن جازدى، بىراق ول باسىن كوتەرىپ، تىكتەلىپ وتىردى، جىگىتتىڭ قولى بوس اۋانى قارماپ بارىپ، كورپەگە سىلق ەتە ءتۇستى. سۇتتەي جارىق اي نۇرى ونىڭ ءجۇزىن ايمالاپ، كىرپىگى مەن بالاداي بالعىن ەرنىنىڭ نوبايىن انىق كورسەتتى. ول ۇيقى قۇشاعىندا جاتقان جىگىتتىڭ جالعىزسىراپ قالۋىنان الاڭداپ، توسەگىنە قيسايىپ، بەتىن اقىرىن عانا جىگىتتىڭ بىلەگىنە باستى.
يىق
ەرتەدە بىرەۋ مەنەن: «ادامنىڭ رۋحاني كۇيىن ءداپ باسىپ اڭعارتىپ تۇراتىن مۇشەسى قايسى؟» دەپ سۇراعاندا، مەن وعان «يىق» دەپ جاۋاپ بەرگەمىن. كىسىنىڭ يىعىنا قاراپ-اق ونىڭ جان الەمىنىڭ قۇلازۋلى كۇي كەشكەن-كەشپەگەنىن بايقاۋعا بولادى. ادامنىڭ يىعى قىسىلعاندا سىرەسىپ، قورىققانىندا قۋشيىپ، ارىنداعاندا كەرىلە قالادى. سەنىمەن تانىسۋدان ىلگەرى جاۋىرىنىم سىرقىراپ اۋىرعان شاقتارى الاقانىممەن مىتىپ، اۋىرعان جەرىمدى ۋقالايتىن ەدىم. سوندا مەن «شىركىن، مەنىڭ مىنا الاقانىم كۇن نۇرى بولسا، نەمەسە مامىر ايىنىڭ مايدا قوڭىر سامالى بولسا، قانداي تاماشا ەدى» دەپ ويلايتىنمىن. تۇڭعىش رەت سەنىمەن قاتارلاسىپ، اسفالت جولدا كەتىپ بارا جاتقانىمدا، جول ويدا جوقتا تارىلا قالىپ، ءبىز ءبىر-بىرىمىزگە جابىسا قالعانداي بولدىق. سول ءسات ەسىڭدە بار ما؟ سەنىڭ قالاقتاي يىعىڭ مەن مەنىڭ قۋشيعان يىعىم سوقتىعىسىپ قالعان سول مەزەتتە جۇقالتاڭ ءيىن سۇيەگىمىزدەن سىڭعىرلاعان قوڭىراۋ ءۇنى شىققانداي بولعان-دى.
ءۇن
ول «ادام جان ۇزەر ساتتە ەستۋ تۇيسىگىنەن باسقا تۇيسىكتەرى تۇگەل جويىلادى، كورە المايتىن، يىسكەي المايتىن، سونداي-اق، اۋىرعاندى دا بىلمەيتىن ساتىندە مىنا دۇنيەنىڭ اۋەنى قۇددى ەشتەڭەنى كورە المايتىن ىشتەگى نارەستەنىڭ ەڭ العاش ەستىگەن ءۇنى سىندى قۇلاعىندا تۇرادى» دەگەندى ەستىگەن. ول كەلبەتى كەلىستى ەمەس، بىراق ءۇنى ادەمى ايەل زاتىمەن بىرگە ءومىر ءسۇردى. ول قاراڭعىلىق قۇشاعىندا سول ايەلدىڭ كۇبىرىن تىڭداپ جاتىپ، ۇيقىعا باتاتىن. ال ايەلى قوڭىرلاتا ءان سالعاندا، قولىنداعى جۇمىسىن كىدىرتە تۇرىپ، كوزىن جۇمىپ، سول اۋەنگە ەلتەتىن. ول كەلىنشەگىنە «سەنىڭ ءۇنىڭ قارىنداشقا ۇقسايتىندىقتان ءوزىڭدى ۇناتقامىن» دەگەندە، كەلىنشەگى سىڭعىرلاي كۇلگەن – «بۇل نە دەگەنىڭ؟». ول ونىڭ ءۇنىنىڭ جىم-جىرت تۇندە قاعازعا جازۋ جازعاندا قارىنداشتان شىعاتىن سىرىلداعان ۇنگە ۇقسايتىنىن وعان ايتا قويعان جوق. ونىڭ بۇل جالعانداعى جالعىز ۋايىمى – جارىنىڭ سول ءۇنىنىڭ وزىنەن بۇرىن ءۇزىلىپ كەتپەۋى ەدى.
قىتاي تىلىنەن اۋدارعان تۇسەلحان بولبان
Abai.kz