تەتسۋو ميۋرا. ارا
سيما ءۇشىن ءساتسىز جاعىداي. تاپ كۇيەۋى ۇزاق ۋاقىتتان كەيىن ۇيگە ورال كۇنى ومىراۋىن ارا شاعىپ العانى. "جوق، كەشە شاقسا قايتەتىن ەدى! – دەپ ويلادى. – نەمەسە باسقا كۇنى. ويتەر بولسا ءبىزىن ءبىر ەمەس ءتورت رەت ءپىسىپ-ءپىسىپ السا دا قىڭق دەمەس ەم. ەندى كەلىپ مىنە! بۇل قىرسىق دەگەندى قويساڭشى!" ارا يۋكاتانىڭ ىشىنە جاسىرىنعان ەكەن. تاڭەرتەڭ سيما ونىسىن جەل قاقسىن دەپ جايىپ قويعان بولتىن. ال سوسىن ىشكى جەلبەگەي كيمونونىڭ سىرتىنان ىلە سالعان كەزدە، تىز ەتكىزگەن. سيما شوشىپ قاپ، كەۋدەسىن قاعىپ-قاعىپ جىبەرىپ ەدى، اياق استىنداعى جارعاق تاتاميگە بىردەڭە قۇلاپ ءتۇستى. ارا ەكەن. ۇزىن اياقتارى جىبىرلاپ ۇيەلەپ جاتتى.
سيما وسىنىڭ الدىندا عانا كىر جاياتىن جەردەن ارى-بەرى ۇشىپ جۇرگەن ارانى كوپ بايقاعان، بىراق تاپ يۋكاتانى تاسالايدى دەپ ويلاماپتى.
ول سول ساتەندە-اق ارانى وكشەسىمەن تاپتاپ تاستادى. كەۋدەسى سىزداپ اكەتىپ بارادى. ءدال قاي جەردەن شاققانى بەلگىسىز، بىراق ءۇرپىنىڭ اينالاسى جان كەتىپ تىرسيدى دا قالدى.
بۇعان دەيىن ءبىر رەت ارا شاقپاپتى دا، سيما مۇنداي جاعدايدا نە ىستەۋ كەرەگىن بىلمەيتىن بولىپ شىقتى. ساۋساعىن سىلەكەيلەپ، ءۇرپىنىڭ اينالاسىنا جاقتى. بالا كۇنىندە ماساعا تالانىپ ۇيگە كەلگەندە، مارقۇم اناسى ءسويتىپ ەمدەيتىن.
سىرىقتىڭ ۇشىنان تۇندىك كيمونوسىن الام دەپ قولىن كوتەر بەرىپ، سيما قاتتى اۋىرسىندى – قۇددى كەۋدەسىنە تىكەن قادالعانداي. جايىلا باستاعان اۋرۋ ەندى سىزداۋىن قويىپ، سولقىلداۋعا كوشتى.
"كيمونونى كيمەي تۇرىپ جاقسىلاپ قاراپ الۋىم كەرەك ەدى", - دەپ وكىندى سيما، ۇيگە كەلە جاتىپ. تۇپكى بولمەدەن نارەستەنىڭ جىلاعانى ەستىلدى.
- قازىر، بالاپانىم! شىدا!
سيما قارنى اشقان بالاسىن الدىنا الىپ، ءتوس تارتقىشىن اعىتا بەرىپ شوشىنا باج ەتتى: ومىراۋى قىزارىپ ءىسىپ كەتىپتى، ءۇرپىسىنىڭ ۇشى عانا قىلتيادى، قىزىل تومپاق قوس ەمشەكتىڭ جىراسىنا قاراي اۋىپ بارادى ەكەن.
- و نە؟
ۇيىقتاعان بولىپ جاتقان اۋرۋ ەنەسى كوزىن اشىپ سيماعا قارادى.
- مىنا ءبىر... ارا شاعىپ الدى، - سيما ۇيالا ءتىل قاتقان. ءارى: «بالا سەكىلدىمىن!» دەپ ويلادى.
- ءويي! – دەپ سەلقوس ەرنىن دۇرديتكەن ەنەسى، كوزىن جۇمىپ الدى. ال نارەستە كەلىننىڭ ساۋ ەمشەگىنە اينالىپ تىنشي قالعان ساتتە: - جىلان تاراننىڭ تۇنباسىمەن سىلاپ قويمايتىن با ەدى، - دەدى كوزىن اشپاعان كۇيى.
جىلان تاران تۇنباسى بارلىق اۋرۋعا قولداناتىن ۇيدەگى جالعىز ەم. ونى دا جىلان تاران ساكەسى سەكىلدى دايىندايتىن. ايرىرماشىلىعى سونىڭ سۇتىنەن تۇندىرىلعان سپيرتپەن اشىتادى.
سيما بالاسىن ەمىزگەن سوڭ، سورەدە بوتەلكەدە تۇرعان جىلان تاران تۇنباسىنىن الىپ، ۇگىتىلە باستاعان قاقپاعىن ەپپەن سۋىردى. مۇرىن جارار وتكىر ءيىس كوزدى دە جىبىرلاتىپ اكەتتى. سيما دارىگە ساۋساعىن مالا بەرىپ، كۇيەۋى ەسىنە ءتۇسىپ قوبالجي قالدى. مۇنداي حوش ءيىستى كىم جاقتىرار دەيسىڭ. مۇڭكىپ تۇرعان سوڭ، ول بۇدان تەرىس اينالماسا نە قىلسىن. الاساپىران وي جۇرەگىن قۇرساپ الدى. بىراق تولعانىپ تۇرار شاما جوق.
"جارايدى. كورشىلەر بۇگىن كەشكە مونشاعا شاقىرعان، - دەپ ويلادى ول، - ابدەن سابىندانىپ تۇرىپ جۋىنارمىن". ءسويتتى دە تۇنباعا ساۋساعىن جانە ءبىر باتىردى.
سىرت كوزگە دارمەنسىز كورىنگەن سيمانىڭ كۇيەۋى شىعىنداۋ چابادانىن كەۋدەسىنە قىسا ۇستاپ، پويىزدان سەكىرىپ ءتۇستى. بالاسىن ارقالاعان ايەلىن كورىپ جىلى جىميعان بولىپ ەدى، ونىسى جۇزىنەن سۋسىپ ءتۇسىپ، تۇنجىراعان قالپى پەررونمەن قارسى ءجۇردى.
- مىنە مەن دە كەلدىم، - دەدى ول، اق اڭشى قالپاعىنىڭ كۇنقاعارىن جوعارى كوتەرىپ.
- كەلۋىڭمەن! – سيما دا جىميعان، بىراق كوزىنە جاس كەپ قالدى دا، بالاسىن تەربەتكەن سەكىلدەنىپ كۇيەۋىنە ارقاسىن بەرە تەرىس اينالدى. بالا ۇيىقتاپ وتىر ەكەن، باسى ەكى جاعىنا كەزەك بۇلتىلداپ تۇردى. كۇيەۋى بۇنى كورمەگەلى جارتى جىل بولسا دا، سولعىنداۋ ىرجيىپ الدىعا ءتۇستى.
ولار كۇرىشتىڭ جاسىل القابىن قاق جارعان ەسكى سوقپاققا ءتۇسىپ، تۇپ-تۋرا قالاشىق شەتىندەگى ۇيلەرىن بەتكە الدى.
سيما ءۇنسىز كەلەدى. كۇيەۋىنە كوپ نارسە ايتپاقشى ەدى، بىراق ونىڭ سولعىن ءجۇزىن كورگەندە-اق ابدىراپ، ءبارىن ۇمىتىپ قالعان.
كۇيەۋى توكيودا اعاششى بولىپ جۇمىس ىستەيتىن. ءبىرىن-ءبىرى التى اي كورمەي جاتىرقاپ قالعان سوڭ با، ول بۇعان بوتەن ادامداي، بوتەن بولعاندا دا كولدەنەڭ جولىققان بىرەۋدەي كورىندى. كۇيەۋى بۇرىن دا كوپ سويلەمەيتىن، قازىر ءتىپتى اۋزىنا سۋ تولتىرىپ العانداي – الدىعا ءتۇسىپ الىپ ادىمداي جونەلگەنىدە، سوڭىنان ەرگەن سيماعا قالىپ قويماۋ ءۇشىن جورتاقتاي جەلۋگە تۋرا كەلدى.
ولار قاۋساعان ەسكى كوپىردىڭ ورتاسىنا كەلگەندە، كۇيەۋى كەنەت ءجۇرىسىن تەجەپ، مۇنى العا وتكىزدى. سيما وزەندى تاماشالاعىسى كەلگەن شىعار دەپ ويلاعان، سويتسە ول بالانىڭ جۇزىنە ءۇڭىلىپ كەلەدى ەكەن.
- مونتيىپ ۇيىقتاپ جاتىر، - دەدى ول.
كۇيەۋىنىڭ جۇزىندە وسىدان التى اي بۇرىن تابىس تابۋعا اتتانىپ بارا جاتقانداعى ساتتەگىدەي قىسىلعاندىق تابى پايدا بولا قالىپتى. سيما قۋانىپ كەتتى.
- ۇلكەيگەن عوي ءا؟
- يا، ءوسىپ قاپتى.
الايدا ۇيىقتاپ جاتقان بالانىڭ جۇزىنە ءىشىپ-جەپ قاراعان كۇيەۋىنىڭ كوزىنە كوزى تۇسكەن ءسات، ۇرەيدەن مۇزداپ كەتتى. قالايشا ول قاتىگەز كورشىلەرى سەكىلدى قايداعى جوقتى ويلاپ تۇر؟ قالايشا بالا وزىنە ۇقسايتىنىنا كۇماندانادى؟
سيما كۇيەۋىنىڭ الدىن وراي كوڭىلدەنە ءتىل قاتتى:
- كورگەن جۇرت بالاقاي وسكەن سايىن ساعان ۇقساپ بارادى دەسىپ ءجۇر.
- مۇمكىن، - دەپ كۇيەۋى شولاق قايىردى.
ۇيگە كەلگەن سوڭ ول ەنەسىنىڭ باس جاعىنا اياعىن ايقاستىرىپ وتىرىپ الدى دا، اڭگىمەگە كىرىستى. سيما تۇپكى بولمەدە بالاسىن تەربەتىپ ءجۇرىپ قۇلاق تۇرگەن.
- ال سايمان سالعان جاشىگىڭ قايدا؟
- حوككايداعا بەرىپ جىبەردىم، - دەدى كۇيەۋى. مىنە وسىلاي! دەمەك ول حوككايدوعا كەتەدى.
- قاشان جۇرمەكسىڭ؟ – دەپ سۇرادى ەنەسى.
- ەرتەڭ، كۇندىزگى پويىزبەن.
سيمانىڭ جۇرەگى قىسىلىپ كەتتى. بۇلاي بولادى دەپ ويلاماعان. شاماسى، ەنەسى دە تاڭ قالعان بولۋى كەرەك. ال كۇيەۋى قاننەن قاپەرسىز توكيوداعى جۇمىس بىتكەنىن، حوككايدودا تابىس تابۋعا مۇمكىندىك بارىن ايتەەەپ وتىر. قوجايىنىمەن بىرگە سول جاققا بارۋدى ۇيعارىپتى دا، جولاي ءبىر قونىپ كەتۋگە سوققان بەتى ەكەن – قوجايىننىڭ رۇحساتىمەن.
سولاي دەپ حات جازسا بولار ەدى عوي! ايتپەسە: «ەرتەڭ... ساعاتتا بارام» دەپ قانا تەلەگرامما سوعا سالعان. سودان كەيىن قالاي بولادى – تۇسىنىكسىز. سيما، ءتىپتى ءبىر جاققا تابىس تابۋعا كەتىپ بارا جاتسا دا، كۇيەۋى ونشاقتى كۇن، بولماعاندا ءبىر جەتى ۇيدە بولاتىن شىعار دەپ ۇمىتتەنگەن. ال ول بولسا ءبىر-اق تۇنگە كەلگەن، ەرتەڭ تاڭەرتەڭ الىس ولكەگە قايتا كەتپەكشى.
سيما، نەگە ەكەنى، كۇلىپ جىبەردى. كۇيەۋى بىردەڭە ىزدەگەن كىسىشە ءۇي ءىشىن تۇنجىراي ءتىنتىپ وتىر. ءۇي دەگەنى ەدەنى تاقىر توپىراقتى ءارى اسحاناسىنان ءسال تومەندەۋ جاتقان قوپسى.
- نە كەرەك؟ – دەپ سۇرادى سيما.
ول بىراق جاۋاپ بەرمەستەن اۋلا جاققا كەتتى. قويمانى بەتكە العانعا ۇقسايدى. «نە ىزدەپ ءجۇر؟» دەپ ويلادى سيما، ميسوسيرۋعا كوكونىس تۋراپ وتىرىپ. كۇيەۋى اينالىپ كەلىپ ەسىكتەن باسىن قىلتيتتى دا، ءۇي ءىشىن قايتادان كوزبەن ءتىنتي باستادى.
- نە ىزدەدىڭ؟
- قايدا كەتكەن؟ زىم-زيا. – دەپ كۇيەۋى مۇرنىنىڭ استىنان مىڭگىرلەدى.
- نە زىم-زيا؟ نە ىزدەپ ءجۇرسىڭ؟
سيما پىشاعىن جوزىنىڭ جانىنا قويىپ ۇيگە ءتۇستى دە، شاركەيىن ءىلىپ اۋلاعا شىقتى. كۇيەۋى قولدارىن ەكۋدەسىنە ايقاستىرا ۇستاپ، قويماعا بەتتەدى. سيما سۋ قولىن الجاپقىشىنا جۇرە ءسۇرتىپ، ىزىنەن ەردى.
قويماعا كىرە كۇيەۋى قاراڭعى بۇرىشتى قاراعان كىسىمسىپ تۇكپىرلەي بەرگەن، كەلەر ساتتە جالت بۇرىلىپ تۋ سىرتىنا بارىپ قالعان سيمانى ءۇنسىز قۇشاقتاي الدى.
"ااا، وسى ەكەن عوي!" - سيما كۇيەۋىنىڭ نە ىزدەپ جۇرگەنىن ۇققانمەن، سول مەزەت كەۋدەسى شانشىپ اۋىرعانى سونشا، قۇشاقتان بوساپ شىقپاقشى بولدى. بىراق بۇل بۇلقىنعان سايىن، كۇيەۋىنىڭ كۇشتى قولدارى قاپسىرا ءتۇستى. سيما بۇدان ارىعا توزە الماي، ايعاي سالدى.
- اۋىرىپ كەتتى! – دەدى جىلامسىراپ. كۇيەۋى تاڭدانىستى كەيىپپەن بوساتىپ، اياعىن باسىپ كەتكەن جوقپىن با دەپ جەرگە قارادى.
- و جاقتا ەمەس. مىنە مىنا جەرىم اۋىرادى. - سيما اۋىر تىنىستاپ تۇرىپ كۇپ بولىپ ءىسىپ كەتكەن ومىراۋىن كورسەتتى. كۇيەۋى ءۇنسىز ەجىرەيىپ قارادى.
- ارا شاعىپ العان.
- ارا؟
- احا. بالا سەكىلدىمىن. ۇيات، ءتىپتى. سيۆا مۇدىرە سويلەپ ءوزىن قالاي ارا شاققانىن ايتىپ بەردى. كۇيەۋى ءۇنسىز تىڭدادى. سيما كۇلەتىن شىعار دەپ ويلاعان، ال ول كەرىسىنشە قاباعىن ءتۇيىپ العان:
- قانە، مۇندا جاقىنداشى.
سيما قويما شاتىرىنداعى تەرەزەنىڭ كوزىنە جاقىنداعان، كۇيەۋى ومىراۋىن كورسەتۋگە بۇيىردى. ول سەنىممەن كيمونوسىنىڭ ءوڭىرىن ايقاردى. تەرەزەنىڭ جارىعى ءالى دە مول ءتۇسىپ تۇرعان، ءتىپتى كوز شاعىلىستىرماس ءۇشىن سىعىرايىپ قاراۋعا تۋرا كەلدى.
ول قۇددى قىمبات ءۇيدىڭ قوڭىراۋىن باساتىن كىسىشە ەپپەن ۇرپىگە ساۋساعىن تيگىزىپ ەدى، ءۇرپى ىسىنگەن ومىراۋعا باتىپ كەتتى. كۇيەۋى قولىن شوشىنا تارتىپ الدى.
- اۋىرا ما؟
سيما ونىڭ ۇستاعانىنان ەش اۋىرسىنعان جوق.
- ەندى... ەگەر جاڭاعى سەن سەكىلدى قاتتى قىساتىن بولسا...
سيما الگى جىلان تاران تۇنباسىمەن سىلانعان كەزدەگى كۇماندى قوبالجۋدىڭ ءمانىسىن ەندى ۇققانداي.
"يا، ومىراۋىم كۇيەۋىمنىڭ قۇشاعىنا شىدامادى", - دەپ ويلاپ، جىلاعىسى كەلدى. باتىپ بارا جاتقان كۇننىڭ شاپاعىمەن ومىراۋى كوكشىل تارتىپ، شىرىگەن الحورىداي كورىندى. ءۇزىپ الىپ، تەرەزەدەن لاقتىرىپ جىبەرسە دە بولعانداي.
- جارايدى، قىمتان. – دەدى كۇيەۋى جىپىلىقتاپ. – جىلان تاران تۇنباسى مۇڭكىپ تۇر. ول ساۋساعىن يىسكەدى.
- شەشەم ۇيرەتتى، - دەدى سيما كيمونوسىنىڭ جاعاسىن جوندەپ جاتىپ.
- مەنى دە بالا كۇنىمدە تالاي ارا شاققان. – كۇيەۋى ەسىككە بەتتەدى. سيما ونىڭ ايتەۋىر وزىنەن تەرىس اينالماعانىنا جۇبانعان.
سول ءتۇنى كۇيەۋى قايىن ەنەسىمەن بىرگە وشاق تۇبىندە وتىرىپ ازداپ ساكە ءىشتى دە، ايەلىنىڭ ارقاسىنا قاراپ بۇركەنىپ جاتىپ ۇيىقتاپ قالدى.
تەك ءبىر رەت قانا ەپپەن سيپاعان. «الاقانى بارعان سايىن قاتايىپ كەلەدى، - دەپ ويلادى سيما. – شاماسى، ۇنەمى تاقتايدىڭ كەدىر-بۇدىرىن سۇرگىلەي بەرگەننەن شىعار". سيمانىڭ ايقاسقان كىرپىكتەرى جاسقا شىلانىپ جاتتى.
سيما تۇك ۇيىقتاي المادى – كورشى ءۇيدىڭ مونشاسىندا كوبىرەك وتىرىپ قالعان سوڭ با، مىنە ەندى تەرلەپ جاتىر. "قالايشا قىبىر ەتپەۋگە بولادى؟ – دەدى ءوز-وزىنە. – بىردەڭە قىلۋعا بولادى عوي..." الايدا باسىنا ەشتەڭە كەلمەدى، سول قالپى.
ءتىپتى ۇزاق ويلانۋعا دا مۇرشاسى جوق ەدى. دەنەسى ورتتەي لاۋلاپ، تاماعى قۇرعاپ بارادى. كۇيەۋىمنىڭ ءوزى ارەكەتتەنسىن، ال مەن كۇتىپ جاتا تۇرامىن دەپ ويلادى. ءارى سابىر ساقتاپ، ۇزاق كۇتكەن. بىراق سول قالپى ەشتەڭە بولعان جوق. "ارت جاعىمدا جاتقان ول دا ويدان جالىعىپ، ۇيىقتاپ قالدى-اۋ. اشۋلاندى ما ەكەن؟" – دەپ ويلاپ جاتىپ سيما دا قالعىپ كەتىپتى.
تاڭەرتەڭ كۇيەۋى جۇلقىلاپ وياتتى.
سيما نە كەرەگىن سۇراماقشى بولىپ اۋناي بەرگەنى سول ەدى، ول كۇتپەگەن سۇراقپەن الدىن ورادى:
- ارانىڭ ۇياسى قايدا؟
- شاتىردىڭ استىندا.
ءالى ەرتە بولاتىن، بىراق كۇيەۋى تۇرىپ شالبارىن كيدى دە، جاتىن بولمەدەن شىعىپ كەتتى.
سىرتتان شىلدەلىكتىڭ شىرىلى ەستىلەدى.
ول شىعىپ بارا جاتقاندا سەلقوس جاتقان سيما ارتىنشا-اق الاڭداي قالىپ، تۇندىك كيمونوسىمەن تىسقا بەتتەدى.
كۇيەۋى ۇيدەن ەنەسىنىڭ كۇرتەسىن كيىپ العان ەكەن، قولعابىن دا تارتىپ-تارتىپ قويادى.
- ورامال اكەل، - دەدى ول. سيما شەگەگە ءىلۋلى تۇرعان ورامالدى الىپ، قولىنا ۇستاتقان. كۇيەۋى ورامالمەن بەتىن تاڭدى.
- كۇرىشتەن بوساعان قاپتى دا... سيما كۇيبەڭدەپ ءجۇرىپ ونىڭ شولاق بۇيرىقتارىن ورىنداۋمەن بولدى. ول ءۇنسىز اۋلاعا شىققان. سيما دا ءۇنسىز ىزىنەن ەردى.
اعاشتاردىڭ باسىنان تاڭعى كۇننىڭ ساۋلەسى تاراقتىڭ ءتىسى سەكىلدى تارام-تارام بولىپ توگىلىپ تۇر. ءار جەردەن شىلدەلىك شىرىلدايدى.
كۇيەۋى شاتىردىڭ ەرنەۋىنە ساتى قويىپ، ادەتىنشە لىپ ەتىپ جوعارى شىقتى دا، قاپتى ارانىڭ ۇياسىنا جاۋىپ، جىلدام تۇمشالادى، سوسىن تەز جەرگە تۇسكەن.
سيما ونىڭ ءار قيمىلىن ۇرەيلەنە باعىپ تۇردى.
- شاعىپ العان جوق پا؟ – دەپ سۇراپ ەدى، كۇيەۋى جاۋاپ بەرگەن جوق.
قويمادان بالتا الىپ شىعىپ، وزەن جاعاسىنداعى جىراعا باردى. ءسويتىپ ارانىڭ ۇياسىن تۇمشالاعان قاپتى توماردىڭ ۇستىنە قويىپ تۇرىپ، بالتانىڭ شۇيدەسىمەن جانىشتاپ ۇرا باستادى. كوزدەپ ۇرىپ، تەگىستەي جايپاعانى جونشا، ازدان سوڭ جانشىلعان ارا مەن دەرناسىلدىڭ كوشىل، قىزعىلتىم ءنىلى شىپىلداپ اق ماتانىڭ سىرتىنا شىقتى. بالتانىڭ سوققىسىنان ەستىلگەن اۋەلگى گۇمپىلدەگەن دىبىس تا سۇيىلا باستاعان.
سيما اناداي جەردە كۇيەۋىن باعىپ تۇرعان. ەگەر بىردەڭە دەپ اۋىز اشار بولسا، سول تاتىندە-اق بالتا وزىنە قاراي ۇشاتىنداي كورىندى. كۇن قۇرىق بويى كوتەرىلىپ، كۇيەۋىنىڭ ءجۇزىن جارىق قىلعان.
- سەن تەرلەپ كەتتىڭ، - دەدى سيما. سولاي ەكەن، كۇيەۋى ءالى قۇرىعان كىسىشە قولىنداعى بالتانى سىلق ەتكىزىپ تاستاي سالدى.
مىنە ءبىرىن-ءبىرى كورمەگەن التى ايدان كەيىنگى جالعىز كۇن دە وسىلاي وتە شىقتى. كۇيەۋى كەلمەي جاتىپ، قايتا كەتىپ بارادى.
كۇرىشتىڭ جاسىل القابىن قاق جارعان ەسكى سوقپاقپەن تەز-تەز ادىمداپ كەلە جاتقان كۇيەۋىنىڭ سوڭىنان تىپىڭداي ەرگەن سيما شىداي الماي جىلاپ جىبەردى. ول ءوزىن اسا كىنالى سەزىنگەن، بىراق قالاي اقتالارىن بىلمەدى.
- قىڭقىلداما! – دەدى كۇيەۋى بۇرىلىپ قاراپ. – تاعى كەلەم.
- ەندى قاشان! مۇمكىن، جارتى جىلدان سوڭ، مۇمكىن ودان دا ۇزاق ۋاقىتتان كەيىن. پويىز تاياپ قالدى.
- ال مەن ءجۇردىم، - دەپ كۇيەۋى چابادانىن قولتىعىنا قىستى دا، جەڭىل ىرعىپ ۆوگونعا ءمىندى.
بۇل ونى كورىپ تۇردى. ال ول بولسا تەرەزەدەن دە قاراعان جوق. قايىرىلىپ قاراۋ كۇيەۋىنىڭ ادەتىندە جوق – ۇزاق قوشتاسۋدى سۋقانى سۇيمەيدى.
پويىز ىسقىرىپ بەلگى بەرگەن. ارقاسىنداعى بالاسى ويانىپ كەتىپ، باقىرىپ جىبەردى. سيما بالاسىن تەربەتىپ تۇرىپ جىميدى – بالكىم كۇيەۋىم تەرەزەلەردىڭ بىرىنەن ۇرلانىپ قاراپ تۇرعان شىعار دەپ ويلادى. پويىزبەن قاتارلاسىپ بىرەر قادام ءجۇردى.
اۋدارعان نۇرلان قابداي
Abai.kz
يۋكاتا – جاپوننىڭ ماتادان توقىلعان ءداستۇرلى جازعى كيىمى.
ميسوسيرۋ – اشىتقان سويا بۇرشاعىنا ەت قوسىپ ىستەگەن قويۋ سورپا.
