مەنىڭ اتىم - تاۋەلسىزدىك
...الىپ قورعاننىڭ قۇلاعانىن كوردىم،
نەبارى التى جاسىمدا،
الىپ تۇلعالار جىلاعانىن كوردىم،
باستارىن سۇيەپ عاسىرعا.
الىپ تاۋلاردىڭ شايقالعانىن كوردىم،
التى جاسىمدا سونى ۇقتىم:
الىپ سوزدەردى ايتا العانىن كوردىم،
ات توبەلىندەي حالىقتىڭ.
الىپ كىتاپتار تورىققانىن كوردىم،
سول ساتتە-اق ودان بەزىنگەم،
الىپ ويلاردىڭ قورىققانىن كوردىم،
ەڭ ءبىر نازىك سەزىمنەن.
الىپ ساعاتتار توقتاعانىن كوردىم،
ولشەندى ۋاقىت جاڭادان،
الىپ جۇرەكتەر اقتالارىن كوردىم،
التى-اق جاسار بالادان.
الىپ قۇرلىقتار تەڭسەلگەنىن كوردىم،
تەمىر بۇعاۋلار توزعاسىن،
الىپ زاڭداردىڭ كەمسەڭدەۋىن كوردىم –
يمپەريانىڭ كوز جاسىن!
الىپ مۇحيتتار تولقىعانىن كوردىم،
ءبىر تامشى سۋعا بايلانىپ،
الىپ تاجدەردىڭ بالقىعانىن كوردىم،
ەلتاڭبالارعا اينالىپ.
الىپ مۇسىندەر قيراعانىن كوردىم،
سۇلاعان جاۋداي جەبەدەن،
الىپ سانالار جينالارىن كوردىم،
تۇرعىزۋ ءۇشىن جاڭا الەم!
قۇرىشتاردىڭ دا شىرىگەنىن كوردىم،
سەن بوسا، بولات، تاس ەگىل!
تەمىر شىمىلدىق تۇرىلەرىن كوردىم،
ساحناعا شىقتى جاس ءومىر!
التى جاسىمدا!
جىلاعان جوقپىن،
سۇراعان جوقپىن انامنان،
سول كۇنى جاڭا ءانۇران ايتىپ ورالعان،
سول ءتۇنى نەگە ۇيىقتاماي ماعان ءبىر اڭىز ايتىپ شىققانىن
ۇل جايلى كۇننەن جارالعان.
تۇسىنبەسەم دە تىڭدايمىن،
ونسىز دا ونى جەسىرلىك سالعان جاسىتقان ەدى مۇڭ-قايعى...
كوزىنىڭ جاسى سويلەگەن ءتۇندى ۇقپاسام دا،
اڭىز ۇناعان
جارالعان كۇننەن ۇل جايلى!
دەگەن دە شىعار «بوداندىق جايلى بىلمەسىن»:
سەن ءتۇسىن، ءداۋىر، سوناۋ ءبىر قاندى جىل كەشىر!
تاريحتان ءدارىس وقيتىن مەنىڭ اناشىم ورتا مەكتەپتە
ۇلىنا بىراق ايتپاپتى كىسەن، قۇلدىق پەن تۇرمە بۇرگەسىن.
ەرلىكتى ايتقان، ۇيرەتپەدى ول ەزدىكتى،
ۇستاتقان قالام، ۇستاتپادى ول كەزدىكتى،
«قۇلىنىم، سەنىڭ تاريحىڭ باسقا» دەگەن تەك،
ول، بəلكىم، مەنەن ءسوز كۇتتى!
ال بۇگىن، ەندى،
تاريحتى ءوزىم بىلەمىن،
جولداردى سەزەم جونارقاممەنەن مىڭجىلدار وتكەن ۇلى ەلىم.
ۇلىلىق جايلى ويلايدى باسقا،
جاپ-جاس شاق
ۇلى قورعانداردىڭ كۇيرەۋىن كورگەن جۇرەگىم –
التى-اق جاسىندا اقىرىن كورگەن الىپتىڭ!
...تاۋەلسىزدىك شە؟
ول – مەنىڭ تەگىم،
ۇلدارىما ونى دارىتتىم.
تاۋەلسىزدىك – مەن،
ول – مەنىڭ اسقاق اڭىزىم،
بولمىسى ول ۇلدىڭ وزىڭنەن تۋعان، جارىق كۇن!
ەرلان ءجۇنىس
Facebook-تەگى پاراقشاسىنان