ا ق ي ق ا ت
باعىنباي وتكەن ۋاقىتقا،
تالانتتىڭ نەگە "دوسى" كوپ؟
ءبىرىنشى بولۋ باقىت تا،
ءبىرىنشى بولماۋ - قاسىرەت.

اقىننىڭ توقتاپ سوزىنە،
ءور مىنەزىنە تاڭ قالعان.
ولەڭ بوپ وتسەڭ ءوزىڭ دە،
ومىردە باسقا بار ما ارمان؟

كۇن كورسە مەنى بولعانى،
كىم كورەتىنى مۇڭ با ەكەن؟
عۇمىر-اي، تالاس سور-باعى،
قاسىڭنان سەنىڭ كۇندە وتەم.

Əرىپكە قوسىپ ءəرىپتى،
جانداۋام مەنىڭ وسى دەپ.
ءبىرىنشى بولۋ - قاۋىپتى،
ءبىرىنشى بولماۋ - قاسىرەت!

ك ءۇ پ ءى ر ل ءى ك

تəتتىسىنە تاعدىردىڭ تالاسامىن،
قارايلاماي كەتكەسىن بالا شاعىم.
جەزتىرناق – جىلدار مەنى بۇرەدى كەپ،
عۇمىرىما بولادى اراشا كىم؟

كۇپىرىمەن جاراتقان پەندەنى ەگىز،
(قۇداي – ەكە، بار ەدى مەندە نەڭىز!)
ءومىردى ويىنشىق دەپ ويلايدى ءəلى
قۋىرشاققا قىزىعىپ كورمەگەن قىز.

اداستىردى ارمانىم اقكوڭىل بوپ،
دەي المايمىن سوندا دا əتتەڭىم كوپ.
ورالعانمەن سەزىم دە، وكىنىش تە،
ورالمايدى ءموپ – ءمولدىر سəتتەرىم تەك.

مەيىرىمىڭدى اياما، ساراڭ Əلەم،
ايارلىقتان ارشىدىم سانانى əرەڭ.                                                   ساتقىندىعى ۋاقىتتىڭ ەرتە ەسەيتىپ،
اقىن ەتىپ جىبەردى، شارابى – ولەڭ!

ن ا ز

مەن ىشىندەمىن،
Əلەمىڭنىڭ.
سەن تۇسىنبەدىڭ،
جəنە...كۇلدىڭ.

مەن كۇرسىنبەدىم،
كۇتە، جۇدەپ...
"سەن - گۇلسىڭ",-دەدىڭ،
تىكەنى كوپ!

مەن كوزگە ىلمەدىم،
ء(وزىڭدى شىن)
سەن سەزدىرمەدىڭ،
ءتوزىمدىسىڭ.

مەن جالعان دەدىم،
بار ءومىرىم.
سەن الدان دەدىڭ،
قانە، ءبىر كۇن...

مەن پەندەمىن عوي،
بار شىنى - ولەڭ.
سەن كەلمەدىڭ عوي،
قالشى دەر ەم!!!

قارسىلىق

تاكاپپار دۇنيە،
مەنى دە كورشى ەندى!
شەگىر كوزدەردەن،
نەبىر سوزدەردەن تىكتەدىم ەڭسەمدى.
مەن ەمەس شىعارمىن باقىتسىز العاشقى،
مەن ەمەس شىعارمىن سورماڭداي ەڭ سوڭعى!
عاسىرلار جاراتپاي جىلداردى،
جىلدارعا جاستىعىم ۇرلاندى.
ساپارعا ءبىر شىققان جولداستان،
قاسىمدا كىم قالدى؟
مەنىكى اڭساۋ ما جوق باقتى،
ءبىر ماقتاۋ – كەۋدەمە وت جاقتى.
ءبىر ماقتاۋ – ەزۋدى جيدىرماي،
ءبىر ماقتاۋ – كۇلكىمدى توقتاتتى.
الدايدى. ويى بوپ كوزدەگەن،
تەڭ ەتىپ قويادى وزگەمەن.
بولدى ەندى، كوپ əۋرە بولماڭدار،
جىگىتتەر، سەنبەيمىن سوزگە مەن!
ءا م ءى ر

مولتىلدەگەن شىقتاردىڭ –
گۇلدەر شىعار وتانى.
كۇنشىعىستان شىققان كۇن –
باتىسقا كەپ باتادى.

تۇنەك ءتۇننىڭ نۇرىن سەز،
بولماسا دا ول يگى.
جان جىبىتكەن جىلى ءسوز –
جۇرەكتەردە ەريدى.

مەكەنى بار ءبارىنىڭ،
باعىتى بار ءبىر عانا.
جۇرەگىڭنىڭ ءامىرىن –
كەشىكتىڭ بە؟
تىڭداما!

جۇلدىزدارمەن ەڭسەلى،
ماحابباتتىڭ اسپانى.
قوزعامايىن مەن سەنى،
تەمىرقازىعى باسقانىڭ!

***

كەزدەسەيىك ەكەۋمىز-

كوشەگە ەمەس، كوڭىلگە كۇز كەلگەندە،

ەرىگەن سəت سەزىمىڭ مۇز-كەۋدەڭدە.

تۇمانىنا تىرلىكتىڭ ءسىڭىپ كەتپەي،

ىزدەگەنگە نە جەتسىن،  ىزدەلگەنگە...

جالعىزدىقتان..(و،بəلكىم،سورىم قالىڭ),

تامىپ كەتتى كوز جاسىم تاڭدايعا اششى.

قانداي جاقسى ومىردە سەنىڭ بارىڭ،

مەنىڭ بارىم ومىردە قانداي جاقسى!

اينالاڭا سەن دە ءبىر قارادىڭ با؟

كۇيبەڭىنەن ارىلماس قالا مىنا...

كەزدەسەيىك ەكەۋمىز ادامداردىڭ

ىزگى ويىنان جاسالعان عالامىندا!

و ن ى ڭ   م و ن و ل و گ ى

مۇمكىن ەمەس ساعىنباۋىڭ مەنى ەندى،                                                     جانارىڭدا مۇڭ مالتىسا، وي ءجۇزىپ.                                                         وكسىگىڭدى، ماعان جازعان ولەڭدى،                                                               جۇرەگىڭنىڭ وشاعىنا قوي ءتىزىپ.

ءومىرىڭدى، سەن ىزدەگەن ءوزىڭدى،                                                                             بىزگە ءمالىم ەستەلىكتىڭ بارلىعىن،                                                                   مەنى.. سوسىن شات – شادىمان كەزىڭدى                                                                   ءسال ساراڭداۋ سابىرىڭنىڭ جارلىعىن،

ءبارىن – ءبارىن.. وزەكتەگى وكپەڭدى،                                                                       ءبىزدى قوسپاس بۇل قاتىگەز عاسىردى،                                                                     ءبىر ءجۇرىپ تە ۇلگەرمەگەن كوك بەلدى،                                                                 ورتەپ جىبەر، تامىزىق قىپ جاسىڭدى.

سولاي عانا «باقىت» تاۋىپ ءبىر ۋاق،                                                               سولاي عانا قاتەلىگىڭ تۇزەلمەك.                                                                    جالىن قۇشقان جۇرەگىڭدى جۇلىپ اپ،                                                     ساعىنىشقا ەگىلەرسىڭ تىزەرلەپ!

6  س Ə ۋ ءى ر
قاراشى، جاۋىپ تۇرعان قار ما مىناۋ،
كوكتەمىم، تاعى مەنى الدادىڭ-اۋ!
ون توعىز، قيماسىم ەڭ قياداعى،
شىنىمەن، مەنەن كەتىپ قالعانىڭ با-اۋ؟!

ساعىنىش، مەن شىقپاعان بيىك پە ەدىڭ،
جامادىم كەۋدەمدەگى كۇيىككە مۇڭ.
بىرەۋدەن دəل وسىلاي كوڭىلىم قاپ،
بىرەۋدى دəل وسىلاي ءسۇيىپ پە ەدىم؟

ۇلپاداي كوزدەن كوزگە ۇشادى باق،
جاناردان جاس ۇزىلمەي قۇسا قىلماق.
مەن كەتتىم جيىرمامەن قول ۇستاسىپ،
قالدى ول ەستەلىگىن قۇشاعىنا اپ.

كورشى ءوزىڭ، جاۋىپ تۇرعان جان بولشەگىن،
مازاڭدى العان ەكەم əبدەن سەنىڭ.
قوش ەندى، بار كۇنəڭدى جۋايىنشى،
مەزگىلسىز جاۋعان وسى قارمەن سەنىڭ!

ءۇ ر ە ي

جۇرەگىمدى تىڭداشى سەن ءوزى
شىن –
باس بەرمەيتىن اساۋداي،
ءوزىمدى الىپ قاشارداي،
سەنەمىسىڭ؟!

جۇرەگىمدى تىڭداشى... زىمىرانداي،
مەن وسىلاي جۇرەم بە تىنىعا الماي؟
تاسقىنىنا جانىمنىڭ توتەپ بەرىپ،
(تۇننەن امان شىعام با، بۇگىن اللا-اي)

جۇرەگىمدى تىڭداشى، مەن تىڭدادىم،
وندا مەنىڭ اينىماس سەرتىم بار مىڭ.
ءوزىمدى-ءوزىم جۇرگەندە جوعالتىپ اپ،
كورىندىڭ دە كوزىمە، ەركىمدى الدىڭ.

جۇرەگىمدى تىڭداشى مۇڭدى مەنىڭ،
تۋلاسىن دەپ مەن وعان ءتۇندى بەردىم.
بىلمەيسىڭ عوي، سəت سايىن قورقام، كۇنىم،
توقتاپ قالار سەكىلدى جىر-جۇرەگىم...
***

مەن وزگەردىم..
كەزىككەندەر تانىمادى مەنى شىن،
جوعالتقاندار تاپپادى!
جاقىنىمنىڭ جات ەكەنى – جەڭىسىم،
جانىما سول باتقانى.

سۇيەتىن ەم ءبولىپ – جارماي ءبəرىن مەن،
اپپاق دەگەم  əلەمدى.
سىرقاتىما ەتىپ ءجۇرمىن əر ۋدى ەم،
ءتۇسىنىپ كور ال ەندى!

ۇعىنباساڭ، ۇعا الماساڭ كەشە الام،
شىرقاپ كەلەم مەن ءبىر əن.
سەنبەۋشى ەدىم وزگەرەدى دەسە ادام،
سەنە كورمە سەن بۇعان!

تارتىپ كەتسە تۇڭعيىققا وي تەرەڭ،

شارىقتاتتى اسپانىم.
سەن تانىماي وتە شىقساڭ قايتەرەم؟!
ءبəرىن قويشى باسقانىڭ...

ءاليا ىڭكاربەك

Abai.kz