(قيال-شىنى ارالاس)

جۋىقتا ادەبيەت بىلگىرى، ەسكى تانىسىما كەزىگىپ قالعانداعى ەستىگەن جاڭالىعىم ەدى...

الگى، اتاقتى بىلگىر اڭگىمە ايتار الدىنداعى قاشانعى ادەتى بويىنشا ءوزى تۋرالى اننوتاتسياسىن توگىپ-توگىپ الدى: «ادەبيەت تەڭىزىنىڭ قاينار بۇلاعىمىن» دەدى. «سول قۇلاعىمدى بۇراساڭ شىعىس ادەبيەتى توگىلە جونەلەدى، وڭ قۇلاعىمدى بۇراساڭ باتىستىڭ كلاسسيكاسى توقتاماي اعادى. مۇرىنىمدى ءتۇرتىپ قالساڭ ءوزىمىزدىڭ قازاق ادەبيەتىنىڭ جاۋھارلارى جاۋادى. ال، ەندى اۋىزىمنان قازىر ەلدىڭ اۋىزىنىڭ سۋى قۇرىپ جۇرگەن مودەرن مەن پوستمودەرننىڭ ءتۇر-ءتۇرى تۇرلەنىپ گۇلگە اينالادى» دەدى.

مىنە، مۇنداي دارا بىلگىردى تىڭداماي كەتە المايسىڭ، تىڭداعانىڭدى بىرەۋگە ايتپاي تاعى تۇرا المايسىڭ. ال، ءوز باسىم مۇنداي اڭگىمەنى جورناليس رەتىندە شىپ-شىرعاسىن شىعارماي ساققۇلاق وقىرمانعا جەتكىزبەكپىن.

نوسەربەك دەگەن بەلگىسىز اقىندى العاش تانىعان قىزىلكۇرەڭ جارقىنباەۆ دەگەن كاسىبي ادەبيەتشى ەكەن. ياعني، ول بۇل كۇندە دارياداي تاسىپ جاتقان كىتاپتاردىڭ اراسىنان نوسەربەكتى اسقان ادەبي تالعاممەن تاۋىپ الىپتى. (نەگىزىندە، ول تاۋىپ العان جوق، نوسەربەك ونى تاۋىپ العانى شىندىققا جاناسادى) سولايشا، بىلگىر ادەبيەتشى نوسەربەكتىڭ جىر جيناعى تۋرالى تالداۋ ماقالانى جازىپ، جاريالاپ جىبەرگەن. پورتالداعى وقىرمان سانى قىرعىن! ماقالانىڭ تاقىرىبى وقىرماننىڭ كوزىن بىردەن ارباپ العان بولۋ كەرەك. «تسۋنامي سيرەك تالانت». ءارى، ماقالانىڭ تەگەۋىرىنى سونشا، ال دەگەندە-اق، اقىندى حاكىم ابايمەن تەڭەستىرۋمەن باستاعان. «تىلگە جەڭىل، جۇرەككە جىلى ءتيىپ، تەپ-تەگىس جۇمىر كەلسىن اينالاسى» دەيتىن حاكىمنىڭ ولەڭ تۋرالى وزگەرمەستەي قىلىپ ايتقان كانونىنا العىر تالانت توڭكەرىس جاساعان، دەپتى.

ويتكەنى، تسۋنامي تالانت دۇلەي تولقىنداي الاپات شابىتپەن جازعاندىقتان، «تىلگە جەڭىل» دەگەندى «ءتىلدى بۇراپ-بۇراپ» الاتىن جاڭا تاسىلمەن اۋىستىرىپ جىبەرگەن، دەيدى. ياعني، تىلگە اۋىر عانا ەمەس، ءتىل-جاقتى قوسا اۋىرتاتىنداي ولەڭ جولدارىن تۋدىرعان. سەبەبى، تسۋنامي تالانتتىڭ اساۋ ارىنىنىڭ كۇشى سونشالىق قازاقتىڭ تابيعي سويلەم قۇرىلىسىن تالقانداپ، «قانداي بولسا، سونداي» دەگەن، تالعامعا جەتكىزگەن كورىنەدى. بىلايشا ايتقاندا، تسۋنامي تاسقىننان كەيىن جاعالاۋدا تۇرعان ءۇي-قۇرىلىستار قالاي بىت-شىت، ويران-توپان بولىپ قالاد، ءدال سونداي ءسوز قۇرىلىمىمەن «وزگەشە ءسوز سۋرەتىن» سالعان ەكەن. ياعني، وتە تابيعي! ولەڭدەگى ءمان-ماعىنا ۇيقىسىراعان ادامنىڭ سوزىنە ۇقسايدى، نە ابدەن ىشكەن ماستىڭ بىلدىرى ياكي تويدا توست كوتەرىپ، كوڭىلدەنە لەپىرگەن تويشىنىڭ لەبىزى... ايتەۋىر قويشى ءومىردىڭ ناق ءوزى! ادەيى سويلەم قۇراپ، جوندەپ، تۇزەپ-كۇزەپ دەگەندەي جاساندىلىققا بارماعان. مىنە، بۇل قازاق ءسوز ونەرىندەگى پوستمودەرن!

ال، ەندى قازاق ءسوز ونەرىندەگى مۇنداي پوستمودەرنگە ۇيقاستىڭ تۇك تە كەرەگى جوق. جىراۋلاردان باستاپ اباي حاكىم قوستاپ بۇزىلماستاي ەتىپ، ءمارمار تاستان قاشالعانداي قالىپتاستىرىپ قويعان ونشاقتى ۇيقاس ءتۇرى ەندى، قاجەت ەمەس! سەبەپ، تسۋنامي تالانتتىڭ قارا داۋىلداي دۇلەي  ويلارى  ونداي ستاندارت ۇيقاستارعا سىيمايدى ەكەن! تسۋناميدەي ۇرەيدى ۇشىرا كۇركىرەگەن ۇباق-شۇباق ولەڭ تولقىندارىنىڭ ارا-اراسىندا جىلت ەتىپ قانا كوزگە شالىناتىن ۇيقاسقا ۇقساستاۋ بىرەر سوزدەر بولسا جەتىپ جاتىر. بۇل دەگەنىڭىز، قازاق ءسوز ونەرىنە ەندى كەلىپ ارالاسقان پوستمودەرن ولەڭدەردىڭ باسبىلمەس بولمىسىنا وتە جاراسىپ تۇر!

ال، ەندى حاكىم ابايدىڭ «جۇرەككە جىلى تيۋ» تەورياسىنا كەلسەك، ول دا بۇل  پوستمودەرن ولەڭدە مۇلدە وزگەرىسكە ۇشىراپ، باسقا كەيىپكە ەنگەن. پوستمودەرن ولەڭنىڭ ءسوز قۇرلىسى الگىندەي بىت-شىت تابيعي بولعاندىقتان ياعني تسۋناميگە ۇشىراعان تەڭىز جاعالاۋىنداعى ۇيىندىلەرگە ۇقسايتىندىقتان ءمانى دە سولاي بولۋعا ءتيىس ەكەن. ونىڭ ىشىنەن كەرەگىڭىزدى ءوزىڭىز ىزدەپ تاۋىپ الىڭىز! كروسسۆوردقا قالاي باس قاتىرساڭىز، بۇل پوستمودەرن ولەڭگە ءسىز دە سولاي باس قاتىرىپ، سونىڭ ىشىنەن قاجەت بولسا، رۋحاني كەرەگىڭدى ءوزىڭ ىزدە! مىنە، بۇل دەگەنىڭىز دايىن ۇيقاس، ايقىن ويعا ابدەن جامان ۇيرەنگەن توعىشار وقىرماندى، ويلانۋعا، رۋحاني جەتىلۋگە ۇيىرەتەتىن بىردەن-ءبىر قۇبىلىس! ياعني، ءۇيىندى-قيراندىنىڭ اراسىنان مىقتى بولسا، وقىرمان ءوزى ەستەتيكا جاساپ السىن!

مىنە، وسىنداي رۋحتا جازىلعان ادەبيەت بىلگىرىنىڭ ماقالاسىنىڭ ءوزى سەنساتسياعا اينالىپ كەتىپتى. جىر جيناق، جايىندا قالىپتى! وسىدان كەيىن-اق، كەلەسى كەزەكتە، ادەبيەتتىڭ تالانتتى جاس بىلگىرلەرى «نوسەربەكتىڭ جىر جيناعىن» تاۋىپ الىپ، ونىڭ جان-جاعىنان كىرىپ، ونىڭ ىشىندە جاسىرىنىپ جاتقان نەبىر تىلسىم وي مەن نازىك سەزىمدەردى اشىپ، العىر وقىرمانداردى قايران قالدىرىپتى. سونىڭ بىرەۋى، نوسەربەك اقىن ءتىپتى، قازاقتى الپىسىنشى جىلدارى سوۆەت وداعىنا تانىتقان «عارىش اقىنىنان» دا اسىپ كەتتى، دەگەن جاڭالىقتى شىعارىپ كەلگەن. ياعني، «عارىش اقىنى» جەر اتموسفەراسىنان ارى شىققان عارىشكەردىڭ ەرلىگىن پاش ەتىپ، سول كەزدەگى اڭقاۋ وقىرماننىڭ اۋزىن اڭقايتقان بولسا، مىنا تسۋنامي تالانتتى پوستمودەرن اقىن، قازىرگە دەيىن قۇپياسى اشىلماي جاتقان جەردىڭ يادروسىنا تاياپ بارىپتى. بىلايشا، ايتقاندا، اقىن ولەڭىندەگى رۋحاني ديناميتپەن جەر شارىن قاق ءبولىپ اشىپ جىبەرۋگە كۇشىم جەتەدى، دەگەن! بىراق، ازىرشە بىرەۋلەر بوگەت بولىپ تۇرعاندىقتان، اشپاي تۇرا تۇرامىن، دەپتى. مىنە، عاجاپ! بۇل دەگەن قۇدايلىق قۇدىرەت قوي!

تاعى ءبىر جاس ادەبيەتشى تسۋنامي تالانتتىڭ كۇن مەن ايدى سۋرەتتەۋىندە، جىلقى مەن ەشكىنى جىرلاۋىندا جىراۋلار سەكىلدى قۇر اقىل، اباي حاكىمدەر قۇساپ جانسىز فوتوگرافيالىق سۋرەتتەۋمەن شەكتەلمەي، كۇن مەن ايدى سويلەيتىن ءتىرى كەيىپكەرگە اينالدىرىپ، قازاقتىڭ جىلقىسى مەن ەشكىسىن، كول باقا تۋرالى ولەڭ جازعان الدەبىر اتاقتى جاپون اقىنىنان دا اسىرىپ، اق تەكەنىڭ ساقالىن ايعا تەڭەپ پوەزياداعى پەيزاج جاساۋدا شىت-جاڭا شىرقاۋ بيىككە شىقتى دەپ، دالەلدەپ شىعىپتى.

مىنە، وسىلايشا تسۋنامي تالانت نوسەربەك اقىن جايلى زەرتتەۋ ماتىندەرى از ۋاقىتتا ءبۇتىن ينتەرنەت اينالىساتىنداي مولشەردە كوبەيىپ ۇلگەرىلگەن. ارينە، بۇل «تسۋنامي تالانتتى تانۋ» عىلىمىنىڭ باسىندا وسى اڭگىمەنى ماعان ايتىپ بەرىپ تۇرعان  ادەبيەتتىڭ بىلگىرى ءوزى تۇرعانىن، ودان كەيىنگىلەردىڭ ءبارى  وز شاكىرتتەرى ەكەنىن، وتە سىپايىلاپ ەسكەرتىپ قويدى. ويتكەنى، ول كىسى ءوستىپ ءجۇرىپ ءوزىنىڭ جاڭاشا «شكولىن» قالىپتاستىرماق كورىنەدى. (مەن ىشىمنەن، مۇنداي ادەبي زەرتتەۋگە جاسى جۇزگە تاياپ كەتكەن قازاقتىڭ ءسوز زەرگەرى مۇزافار الىمباەۆ تا، ءتىپتى وداققا ايگىلى «عارىش اقىنى» دا جەتە الماعان ەدى-اۋ، دەپ قويام).

سودان، ادەبيەت بىلگىرى ماعان اڭگىمەلەپ بەرگەن زەرتتەۋ-سۇحباتىن قورىتىندىلادى: بۇل تسۋنامي تالانتتى فرانتسۋزدىڭ ايگىلى سۋرەتشىسى پيكاسسوعا سالىستىرۋعا بولادى، دەدى. ول، كادىمگى ۋاقىت ولشەيتىن ساعاتتاردى  قالاي بولسا، سولاي مايىسا بەرەتىن جۇمساق رەزينكا سەكىلدى ەتىپ سىزىپ بەينەلەۋ ونەرىن ءدۇر سىلكىندىرگەن. ادام قيالى جەتپەيتىن قۇبىلىس جاساعان! جانە، ءدال قازىرگى ساحنا ءان ونەرىنە دە تسۋنامي تالانتتىڭ ۇقساستىعى بار، دەيدى. بىلايشا ايتقاندا، بۇرىنعى اتاقتى انشىلەر بۇلتقا جەتەتىن شىرقاۋ داۋىستارىمەن، بۇلبۇل ۇنىندەي سىڭعىر اۋەنىمەن ماقتالىپ، تىڭدارماننىڭ كوڭىلىن ادەمى كۇيگە بولەپ، رۋحاني راحاتقا كەنەلتەتىن بولسا، قازىرگى انشىلەر ساحنادا قولىنا ميكروفون ۇستاپ الىپ، تىڭدارماندى «ەندى نە بولار ەكەن؟!» دەگەن ۇرەي مەن ءۇمىتتىڭ اراسىندا وتىراتىن ساندالباي دەگەن كۇيگە بولەيدى ەكەن، ءسويتىپ الگى ءانشى كەنەت سەكىرىپ-سەكىرىپ كەتىپ، ەڭ سوڭىندا قارلىعىڭقى ماساڭ-ماۋىققان داۋىسپەن ءبىر دىبىسقا ۇقساس ءۇن شىعارسا بولدى،  بۇل دەگەنىڭىز، قازىرگى  ەڭ سوڭعى ءۇنسىز-ءتىلسىز ءان-ونەرىنە جاتادى ەكەن. (پا، مىنا ادەبيەت بىلگىرىنىڭ بۇكىل ونەر سالاسىنان بىلمەيتىنى جوق قوي، دەپ تاڭدانىپ قويام)

ەڭ، سوڭىندا اڭگىمەنى توگىپ تۇرعان ادەبيەت بىلگىرى ءتۇيىن ءسوزىن ايتتى-اۋ! «تسۋنامي تالانت نوسەربەكتىڭ ءوزى، وقىرمان تۇرىپتى، كەيدە كەيبىر ولەڭدەرىن ءوزى دە تۇسىنبەيدى ەكەن. ويتكەنى، ونىڭ تاستاي سۋىق اقىلىنان جۇلدىز ساۋلەلى سەزىمدەرى مۇلدە وزىپ كەتكەن. سوندىقتان، ورمەكشىنىڭ تورىنان دا جىڭىشكە، جاڭا جاۋعان قاردىڭ ۇلپاسىنان دا ۇلپىلدەك سەزىمدەرىن جەتكىزۋگە قازاق ءسوزى تاپشىلىق ەتەتىن كورىنەدى. مىنە، وسى جاعدايعا بايلانىستى اقىننىڭ ولەڭىندەگى وتە تۇڭعيىق تەرەڭدە جاتقان سۇمدىق سىرلاردى، سۇراپىل تۇيسىكتەردى قازىرگى جاس ادەبيەتشىلەر يىسكەپ تابا ما، سيپاپ تابا ما، ايتەۋىر تاۋىپ الىپ تالداۋ ماقالا ارقىلى، ويلى وقىرمانعا جەتكىزىپ بەرۋگە ءتيىس ەكەن، دەيدى»

ارەڭ اياقتالعان ءسوز سوڭىندا اتاقتى ادەبيەت بىلگىرىنە جورناليست رەتىندە ءبىر ساۋال قويدىم. «وسىنداي ەرەكشە قابىلەتتى نوسەربەكتىڭ ءوزى تاۋىپ الدى دەپ، ويلايسىز با؟ وعان وسىنداي  اسقان دارىندى، جاراتۋشى يە بەرگەنى تۋرالى ءبىر اۋىز ءسوز ايتپادىڭىز عوي؟» دەپ ەدىم، ادەبيەتشى ارىپتەسىم قاباعىن قاتتى شىتتى: «ادەبيەت ونەرىنە ءدىن ماسەلەسىن ارالاستىرۋعا بولمايدى، باۋىر!» دەدى. جانە شەگەلەپ تۇرىپ تاعى ايتتى: «نوسەربەكتىڭ تالانتىن تابيعات جاراتقان ىشتەن تۋعان حاس تالانت»، «نوسەربەكتىڭ ءوزى دە مۇنى تابيعاتتىڭ جومارت سىيى دەپ بىلەدى» دەدى.

ەگەر، ادەبيەت زەرتتەۋشىسىنىڭ ساعات جارىم ۇزدىكسىز ايتقان وسى اڭگىمەسىن تۇگەل جازسام «اتورتپەن» ون سەگىز-جيىرما پاراق بولار ەدى. وقىرماندى شارشاتپاۋ ءۇشىن ونى شولۋ ماقالا رەتىندە جازعالى جۇرگەنىمدە، تسۋنامي تالانت جونىندە ادام سەنگىسىز سەنساتسيا تاعى بۇرق ەتە قالدى. وقيعا بىلاي وربىسە كەرەك:

الگى، ءبۇتىن ينتەرنەتكە جۇك بولاتىن «تسۋنامي تالات» تۋرالى زەرتتەۋ ماقالالالاردىڭ ەڭ تاڭداۋلىلارىن ءبىر جاس قازاق از ۋاقىتتا اعىلشىنشاعا اۋدارىپ، كىتاپ ەتىپ شىعارىپ جىبەرىپتى. سويتسە، الگى اعىلشىن تىلىندەگى ادەبي زەرتتەۋ كىتاپ «نوبەل سىيلىعىن ساراپتايتىن كەڭەستىڭ» كەڭسەسىنە جەتىپ قويىپتى.

ولار ازياداعى بەلگىسىزدەۋ، از حالىقتىڭ وسىنشالىق تەرەڭ دە، جان-جاقتى ادەبي بىلىمىنە قاتتى تاڭدانىپ قالىپتى. ماقالاداعى جاڭا ادەبي تەرميندەردىڭ مولدىعىنا ريزا بولىپتى! «قازاق» دەگەن حالىقتىڭ ەشكىمگە ۇقسامايتىن بولەك دۇنيەتانىمىن، دارا ەستەتيكالىق تاڭدامالى تالعامىن اعىلشىن ءتىلىنىڭ شەڭبەرىندە مولتىلدەتىپ ءدال دە، اسەرلى جەتكىزگەنىنە ەلجىرەگەندەرى سونشا، كوزدەرىنە جاس العان ەكەن.

ءبىر عاجابى «سىيلىق ساراپتاۋ تورالقاسى» نوسەربەكتىڭ «جىر جيناعىن» ياعني تۇپنۇسقانى وقىماي-اق، وسى زەرتتەۋ ماقالالار ارقىلى «20....-جىلعى ادەبي سىيلىقتى، قازاق دەگەن حالىقتىڭ پوەزيا ونەرىن الەمگە تانىتقان، كوشپەندىلەر ۇرپاعىنىڭ قايتالانباس دۇنيەتانىمىن ءسوز ونەرىنە اينالدىرعانى ءۇشىن»  ادەبي نوبەل سىيلىعىن بەرۋگە لايىق دەپ، ۇيعارىپ جىبەرگەن!

تاعى ءبىر تاڭعالارلىعى سىيلىق ساراپتاۋ تورالقاسىنا وسىعان قاتىستى الدەبىر شاعىم حات ياكي قارسىلىق پىكىر دە ءتۇسىپ ۇلگەرگەن كورىنەدى. نوبەل سىيلىعىن الۋعا ۇزاق ءومىرىن ارناعان، وتە بەدەلدى ءبىر قازاق قاريا بۇل حاباردى ەستىسىمەن «كەزەكتى بۇزىپ مەنىڭ الدىما ءتۇسىپ كەتەتىندەي ول نەندەي كەرەمەت قازاق؟!» دەگەن مازمۇنداعى حات جولداعان.

ءبىر عاجابى بۇل ارىزدىڭ دا جاۋابى جەكە يەسىنە عانا ەمەس، حالىقارالىق ادەبي جۋرنالعا جاريالانىپتى. (شاعىم حاتپەن قوسا) جاۋاپ قىسقاشا مىنانداي:

«ءبىز ءوز تاريحىمىزدا ادەبي سىيلىقتى تۇپنۇسقانىڭ ءوزىن ساراپقا سالماي-اق، ونى تالداعان زەرتتەۋ ماقالالار بويىنشا بەرەيىك دەپ، وتىرمىز. ءتىپتى، زەرتتەۋ ماقالا عانا ەمەس مىنانداي دا كەرەمەت بار ەكەن. نوبەلگە يە بولعالى وتىرعان اتاقتى اقىننىڭ اتى-ءجونى تۋرالى ءبىر زەرتتەۋشى بىلاي دەپتى: اقىننىڭ اتى سەل بولىپ جاۋاتىن جاۋىننىڭ ەڭ قىسقاشا اتاۋى، دەيدى. ياعني، «نوسەربەك» دەگەن ادام ەسىمى مادەنيەتتى باتىس الەمىندە ءالى قالىپتاسپاعان، تەك قازاق دەگەن حالىققا عانا ءتان فەنومەن. ءتىپتى، سىيلىققا اتى ۇسىنىلاتىن دۇنيەجۇزىنىڭ حالقىنان مۇنداي ەرەكشە اتى-ءجوندى كورمەگەن ءبىز قاتتى تاڭىرقاپ وتىرمىز. ال، اقىننىڭ ءوز اتى عانا وسىنداي ەرەكشە بولسا ەشتەڭە ەمەس دەر ەدىك، اكەسىنىڭ اتى دا الاپات ەكەن! «قاراقۇيىن» دەيدى!  ەسىمنىڭ ماعىناسىن اعىلشىنشا اۋدارعاندا كەڭسەمىز شايقالىپ كەتتى! ەندى، فاميلياسىن ەستىگەندە ەستەن تانۋدىڭ از الدىندا قالدىق! شاتىر-شۇتىر! نايزاعاي! نوسەربەك قاراقۇيىنۇلى نايزاعاي! مىنە، بىرىنەن ءبىرى وتكەن وسىنداي ءۇش ەسىم-سويدىڭ قاباتتاسۋىنىڭ ءوزى عانا نوبەل سىيلىعىنا لايىق» دەپتى.

«ويپىر-اي!» دەدىك، بۇكىل قازاق ءبىر داۋىسپەن، قازاق دالاسىن تەڭسەلتە، قۋانىشتان ماڭدايمىز جارىلىپ، كوزىمىزدەن جاس ىرشىپ كەتتى! تولقۋدان الاسۇرعان جۇرەك اۋىزدان شىعىپ كەتۋگە از قالدى، ەرىنىمىز كەمسەڭدەپ: ۆەرنارد شوۋ بەكەر ايتپاعان ەكەن عوي، دەدىك. «نوبەل سەكىلدى سىيلىقتى شايتان دا ويلاپ تابا المايدى!» دەپ. وسىلايشا، ءبىز قازاق، بۇرىنعى كيىز ءۇيلى اۋىلدار ەلى، قازىرگى «تويحانالار» وتانى ەندى، نوسەربەك نايزاعايدىڭ نوبەلىن تويلاۋ قامىنا كىرىسىپ تە كەتتىك.

بۇل قۋانىشتى حابار قۇلاعىنا تيەر-تيمەس پورتالعا توپىرلاعان توبىرلار ءبىرىن-ءبىرى باسىپ-جانشىپ كەتە جازدادى. پىكىر الاڭىنا شىققان توبىردىڭ توقسان پايىزى «اتاعىمىزدى ايداي الەمگە جارقىراتا جايۋ ءۇشىن ايانباي تويلايمىز!» دەگەن ۇران كوتەردى. قالعان ون پايىزى «ءسىڭىرىڭ شىعىپ وتىرىپ نەنىڭ تويى!» دەپ، قارسى شىقتى. كالبيت دەگەن بىرەۋ «نوسەربەك سوۆرەمەننىي حالتۋرششيك» دەگەنى ءۇشىن وڭباي تاياق جەدى. وسىلاي پورتال الاڭىندا توبەلەس باستالىپ كەتتى. نوسەربەكتىڭ جىر جيناعى دا، ونى جازعان شۋلى ماقالا دا جايىنا قالدى. پورتال جازارماندارى ءوز-ءوزىنىڭ جازعانىن جارىسا جابىلىپ، اياماي سويىپ، اسىرا ماقتاپ، اقىرا بوقتاپ، ايقايلاي جاقتاپ، تۇقىرتا تاپتاپ، شىڭعىرتا داتتاپ، ءولمىشى عىپ ءوشىرىپ، وكىرتە ءوسىرىپ، وڭەشىن جۇلىپ، جۇندەي ءتۇتىپ، شيەدەي تىرناپ، شيدەي سوگىپ، بەدەلىن توگىپ... نەلەر عاجاپ شەشەن سوزدەر سەلدەي اعىلدى... بىراق، باياعىدان بەرى توي تويلاۋدىڭ كاسىبي شەبەرى، اككى مايتالماندارى مۇنداي بوس سوزگە الدانبادى، تۇلپار اتتاي ءتورت تاعانداپ تۇرىپ:

«ەگەر، وسى نوبەلدى «جۋعان» تويدان كەيىن «قازاق» دەگەن اتىمىزدى الەم تانىپ-بىلسە، قيامەت قايىم بولعاناشا، كرەديت تولەپ، كەدەي كۇن كەشۋدەن دە ەش تايىنبايمىز!» دەپ، قاتتى كىسىنەپ جىبەردى. سول كەزدە ءالى قالعان توبىر دا قوسىلا شۇرقىراي كىسىنەدى...

اباي ماۋقاراۇلى

Abai.kz