يەرۋساليم – بىرەۋلەر ءۇشىن ءال-قۇدىس.
قاسيەتتى قوس اتاۋ -
ءبىر قالا ءۇشىن
بولمادى قانشا قانتوگىس،
وتكەنى ىلعي ءورت تەڭىز.
سالماعاندا باستا قالا سۇلەيمەن،
كيەلى دەپ مۇحاممەد
بولسا ەگەر دەمەگەن،
تالاسپاس ەد جىرتقىشتانا ولەرمەن.

ىلعي قىرعىن، كوپ سوعىستىڭ ىشىندە،
بۇل قالانىڭ بولدى بەيبىت كەشى دە.
ءبىر كوشەدە كورشى تۇرىپ ەۆرەي،
قوناق قىلعان ارابتى ۇيگە جىبەرمەي.
قالعىپ قالا ءتۇن قۇشاعىنا ەنگەندە،
قوناتۇعىن بۇلبۇل كەلىپ گۇلدەرگە.
بوگدە دىبىس بولمەي ءتۇننىڭ تىنىشىن،
قوڭىراۋ مەن ازان ءۇنى وياتتتى تەك ءۇي-ءىشىن.
تاتۋلىقتىڭ كەشكەن كۇيىن سولاي شىن.
بىراق، بىراق...
سالاح اد-دين قىلىشى ەمەس
ونى مۇندا ورناتقان،
ارىستان جۇرەك ريچارد تا ەمەس،
قالانى كەپ شۋلاتقان.
جاي عانا ەكى جاننىڭ قۇشتارلىعى عىلىمعا،
پايداسىنا قالانىڭ اينالدى ۇلى دوستىققا.
حات جازىستى. سوعىستى ەمەس،
عارىشتى ايتىپ گۋلەستى،
تىلەكتەرى، جۇرەكتەرى ۇندەستى.
اتتەڭ، بىراق،
ەكەۋىنىڭ دە ءدىن باۋىرلاس ورتاسى،
سوعىسۋعا العان اۋىپ ىنتاسى.
قولىن سايلاپ، ۇستاتتى دا قىلىشتى،
«سال!» دەدى قالاعا قاندى قىرعىندى.
بارىسپادى، كەتىسپەدى دوستىقتان،
ەكەۋى دە تارتتى جازا سوندىقتان.
تابالاcىپ، بەت بۇردى بۇكىل دوس-جاران،
ابىرويىنا بولا المادى ءدىن قورعان.
دوستاسقان سولاي،
فريدريح ەكىنشى مەن
داڭىقتى قاير سۇلتانى،
ولاردان سوڭ تاتۋلىق تۋى ۇزاق شىداپ تۇرمادى.
مىڭ جىل بويى ىسقىرىپ وق، سەنىمدەر ىزگى قيرادى.
بىلگەندەي سونى فريدريح قاسقاڭ دا،
دوستىق جايلى
اراپشا ءبايىت جازىلعان
كەبىنمەن ءتۇستى تابىتقا.

قابشىقباي ناعىز

Abai.kz