يبراگيم يساەۆ. باقىتتىمىن دەيسiڭ قالاي ءوزiڭدi, جان-جاعىڭدا باقىتسىزدار جۇرگەندە
سابىرجانعا ساۋال
سابىرجانعا ساۋال
جاڭا زامان جۇرەكتەن ۇرعىلادى،
ۇمiتتەردiڭ ءۇزiلiپ تۇر بۇلاعى.
اسپانداعان كوڭiلدەر قۇلدىرادى،
ايتشى، وسىنىڭ بارiنە كiم كiنالi?
مۇلگiپ تۇرعان دالانى داۋىل باستى،
دومالاتىپ تاستادىق ءتاۋiر باستى.
ساپ-ساۋ جۇرگەن اۋىرتتىق اۋىرماستى،
پالەك قىلىپ جiبەردiك تۇينەكتەردi.
جالەپ قىلىپ جiبەردiك قارىنداستى،
كiم كiنالi وسىنىڭ بارلىعىنا.
نەگە، قازاق سونشاما باعىڭ قاشتى؟..
ەلدiڭ كوركi, جەردiڭ دە قۇتى قاشتى.
ەرiككەننەن وقيمىز وقىماستى،
ميىمىزعا توقيمىز توقىماستى.
اقىلى جوق باتىرمىز سىرت كوزدەرگە،
دانىشپان عىپ وتىرمىز قوتىراشتى.
كiم كiنالi وسىعان،كiم كiنالi,
بiلەتiنiڭ بولسا ەگەر اقىل ايتشى.
نە كۇتiپ تۇر، بiلمەيمiز توسىپ الدا،
ءجۇرۋ قيىنداپ كەتتi باسىپ العا.
سىرىق ۇستاتىپ قويدىق كۇشi بارعا،
قۇرىق ۇستاتىپ قويدىق باسى بارعا.
ەرتەڭ بالا-شاعامىز سۇراي قالسا،
كiمنەن جاۋاپ الامىز وسىلارعا؟
كورگەنiڭ دە قالادى، ولگەنiڭ دە،
قالادى بارلىق جيعان-تەرگەنiڭ دە.
ەشكiم سەنi تاپپايدى iزدەسە دە،
ەشكiم كەلiپ جاتپايدى كوردە بiرگە.
پانا بولعان داناعا، باتىرعا دا،
نەگە سونشا تۇنەرiپ جاتىر دالا؟
بۇنىڭ قۇنىن، ايتشى ەرتەڭ كiم تولەيدi,
ءۇمiتi جوق كوبەيدi قاتىن، بالا.
قازىناسىن ەلiمنiڭ قازىپ الىپ،
بولىپ ءجۇرمiز بۇل كۇندە بورiگە ازىق.
جاقسى كۇندi, اتتەڭ، بiز كورمەيمiز-اۋ،
كوبi كەتتi ءومiردiڭ، ازى قالىپ.
ادامداردا مەيiرiمنەن iز قالمادى،
قازiر جۇرتتىڭ كۇلگەنi – سىزدانعانى.
جۇيكە سىندى بۇل كۇندە توزعان ءبارi,
اقشا تابۋ ايتەۋiر جان اۋىرتپاي.
جاستاردىڭ دا جوق قازiر
وزگە ارمانى،
كiم كiنالi وسىعان، كiم كiنالi,
جاڭارا ما ەلiمنiڭ توزعان باعى؟
ارام پيعىل از عانا توپ باستاعان،
ەلدiڭ سيقى مالمەن تەڭ بوق تاستاعان.
قاپتاپ كەتتi, وبال-اي، ادام بۇل كۇن،
بiر-بiرiنiڭ iشiنە شوق تاستاعان.
كiم كiنالi بارiنە، كiم كiنالi,
قازىناڭدى بۇل كۇندە جات جاستاعان.
سىيمايتىن iس كوپ تەگi اقىلعا دا،
قايىرشىعا اينالدى قاتىن-بالا.
ماقساتسىزدىڭ ماقساتى ەلدەن قاشىپ،
بار ماقساتى – ءوز ەلiن ساتۋ عانا.
نۇرى قاشقان حالىقتىڭ بەتiن قارا،
جۇرە بەر تەك بiل-داعى اتىن عانا،
كiم كiنالi وسىعان، كiم كiنالi?
ءوتiپ كەتكەن ويلاما تازا كۇندi,
جوعارىعا سالما ەندi نازارىڭدى.
بەرەكەڭدi,بايلىعىڭ، بازارىڭدى،
تويىمسىزدار بىلعادى،قازا قىلدى.
كiم كiنالi, اعايىن، كiم كiنالi,
سەزiپ تۇرىپ سەزبەدiڭ توزاعىڭدى.
بەيشارانىڭ بۇل كۇنi – قاراڭعى كۇن،
ايايتۇعىن بولساڭ شىن قازاعىڭدى،
ەي، اقىندار، جازىپ قال جازارىڭدى.
ورداسىنا اينالعان جەلوكپەنiڭ،
تابەتتەرiن سەزگەن سوڭ توبەتتەردiڭ.
جوعارىدان ەشتەڭە دامە ەتپەدiم،
يەگiنiڭ استىنان كۇبiرلەيتiن،
قارايدى ولار بەتiمە نە دەپ مەنiڭ،
بiلە مە ەكەن سول سورلى بەيشارالار.
بال سۋسىنى بار ەلدi ءشول ەتكەنiن.
كiم كiنالi, كiم قاشان جاۋاپ بەرەر،
جوعارىدا وتىرعان ولەكسەلەر،
تiرiلتەدi قاي كەزدە ءولi ەتتەرiن؟
وكIنIش
كەشەگi تەكسiزدiڭ دە، تەكتiنiڭ دە،
ەشقانداي ايىرماسى جوق بۇگiندە.
بiلمەيمiن ۇرپاعىنىڭ بولاشاعىن
تاپسىرىپ اتالارىم كەتتi كiمگە.
جۇرسەڭ دە كوك شاھاردا،اق شاھاردا،
تاپپايسىڭ ءسوزi ءتۇزۋ اقساقال دا.
كەشەگi شالدار قايدا،قازiرگi شال،
ۇقسايدى قازاق ەمەس،باسقا شالعا.
قوعام با، زامان با ەكەن بۇزعان ءبارiن،
كورمەدiك ءتۇزۋ كوشتiڭ قوزعالعانىن.
قالىپپىز جولىمىزدان شىن اداسىپ،
حالىقپىز ءوزi بۇزعان ءوز قورعانىن.
بيلiكتە بىلجىراعان بالا-شاعا،
ال سولار بولاشاققا جول اشا ما.
زيالى دەگەنiمiز – قياليلار،
اينالدى بيiگiمiز – الاساعا.
وتسە دە قيىن جولدان حالىق نە بiر،
بiزدەرگە جەتپەي قويدى كورiكتi ءومiر.
كەسiلiپ بارا جاتىر ءۇمiتiمiز،
وسۋدە جەلiككەن قىز، جەلiككەن ۇل.
قاڭعىعان قازاق قازiر بازارشى ادام،
جەتسە دە ەركiندiككە ءوزi اڭساعان.
كوپ ەلدi, دەپ كوكيمiز، باسىپ ازدىق،
جوق ءازiر ەشكiمنەن دە وزار شاماڭ.
جوعالتتى قازiر حالىق بار اسىلىن،
الاياق، جەكسۇرىندار جاناشىرىڭ.
وتان-انا دەيتiن ەك، جاتقان ەلمiز،
قانىن iشiپ ءوزiنiڭ اناسىنىڭ.
ورنادى ەل باسىنا ازاپتى كۇن،
بۇرىنعى قازاق ەمەس قازاق بۇگiن.
كiم ءۇشiن ازاتتىقتى الدىق سوندا،
نە بولىپ بارا جاتىر ازاتتىعىم؟!
جۇباتۋ
سوناۋ يمان، ۇيات تا بار زاماندا،
ءوز ەلiڭدە قىمبات ەدi باعاڭ دا.
ءومiر ءسۇرۋ قىزىق ەدi ساعان دا،
ءومiر ءسۇرۋ قىزىق ەدi ماعان دا.
بەيبiت كۇندە كەلدi قايدان زوبالاڭ،
ۇياتتى ويلاپ جۇرگەن قازiر جوق ادام.
تورعا كەلiپ تۇسكەن سىندى توتى قۇس،
قارعا بولىپ كەتكەن سىندى شاعالاڭ.
ورىندالماي قالدى نە بiر ارماندار،
تۇلكi بولىپ كەتتi نە بiر ارلاندار.
ساسىپ قالدى نە بiر اقىلدى ميلار،
بىقسىپ-بىقسىپ ءوشiپ قالدى جانعاندار.
جوعالعانداي جىلىلىقتىڭ ۇشقىنى،
جۇرەكتەردە مەيiرiمنiڭ ءوشتi ءۇنi.
حالقىمىزدى ۇرەي بيلەپ ءجۇر بۇگiن،
قورقىنىشتى ادامداردىڭ ۇسقىنى.
ماقسات دەگەن ىمى سىندى مىلقاۋدىڭ،
ال كوكiرەك iنi سىندى قورقاۋدىڭ.
ۋايىمداساق ولەردەيمiز قۇسادان،
جايىن جاساپ جۇرگەندەيمiز جالقاۋدىڭ.
ءومiرiمiز جاقسى ەكەن عوي وتكەن دەپ،
ءجۇرمiز ەندi “اتتەڭ”، “اتتەڭ”، “اتتەڭ” دەپ.
بۇدان قاتتى سۋىق بولسا قايتەمiز،
كوڭiلدەردi جىلىتپاسا كوكتەم كەپ.
ۇياتسىزدىڭ قالتاسىندا ۇياتىڭ،
ۇياتسىزدىڭ ءتۇرi جوق-اۋ توياتىن.
مۇنى وقىسا ۇياتسىز بەن يمانسىز،
“بىلجىراما، دەيتiن شىعار، ەي، اقىن”.
ۇياتسىز بەن يمانسىزدار ەلiندە،
تابالدىرىق سياقتانار ءتورiڭ دە.
بۇل ومiردە كوكسەگەنiڭ بولماسا،
جاقسى ءومiرiڭ، بولار مۇمكiن، كورiڭدە.
***
بiز مايدامىز،
مايدامىز-اۋ،
مايدامىز،
سوڭىمىزدا كiل تابانى تايعان iز،
ءسۇيiپ تۇرىپ سيiپ تۇرار اۋزىڭا،
ادالدىقتان بيiك تۇرار ايلامىز.
الىپپىز بiز،
قۇمىرسقا بوپ ويلانعان،
حالىقپىز بiز،
ميىمىزدا مايدا ارمان.
شىندىعىمىز سورعا اينالعان بۇل كۇندە،
كiندiگiمiز توعىشارعا بايلانعان.
بiز مايدامىز،
مايدالاندىق ەندi شىن،
ماقساتسىزدىڭ ارتى قۇز دا، الدى شىڭ.
اقىلى از، ايلاسى كوپ مايدامىز،
جاراتقاننىڭ ارقالاعان قارعىسىن.
جاۋابى جوق سۇراق
جاتىر جەرiم اۋىرلاۋ الىپ دەمiن،
كوتەرە الماي قاجىعان حالىق تەرiن.
جەتەككە ەرiپ كەلەمiز ءالi كۇنگە،
كiشi ءارپi سياقتى الiپپەنiڭ.
تولعانامىز،
كۇن-ءتۇنi ويلانامىز،
ۇزiلمەيتiن شىنجىرعا بايلانامىز.
كiشi ءارiپ تە باس ءارiپ بولا الادى،
باس ارiپكە قاي كەزدە اينالامىز؟!
جاۋابى جوق سۇراق كوپ سانامىزدا،
بولمايمىز با، باس ءارiپ، بولامىز با؟..
ماڭگi باقي مۇڭ بولىپ كەۋدەمiزدە،
ماڭگi باقي “ڭ” بولىپ قالامىز با؟!
شۇكiرشiلiك،
ازiرگە اشىق اسپان،
بولار iستiڭ جاقسى عوي باسىن اشقان.
جەتەككە ەرiپ كەتەرمiز ماڭگi باقي،
ويلانباساق، اعايىن، وسى باستان.
جەتIمدەر
وتان – اناڭ دەيتiن ەدi بۇرىنعى،
بۇرىنعىلار كورسە قازiر ءتۇرiڭدi
شوشىر ەدi, اسپانعا اتتىق بورiكتi,
جەرگە تۇسپەي بورiك كوككە iلiندi.
اتا-بابا توپىراعىندا جۇرسەك تە،
قۋانىشتار قالدى شىعىپ بiر شەتكە.
جاقسى ومiرگە، ارمانداعان بابالار،
ءتۇرiمiز جوق جەتەتۇعىن ولسەك تە.
ءوز وتانىڭ وگەي اناڭ سەكiلدi,
وگەي ۇلدار قاپتاپ كەتتi نە ءتۇرلi.
وگەي انا تۇرعىزبايدى ايالاپ،
جاقسىلىققا بۇرعىزبايدى بەتiڭدi.
تاعى دا ۇرام دەگەن سىندى جىلاساڭ،
جەتiمدەردi سابا دەيدi ساباساڭ.
بiرiكپەيتiن حالىق بولدىق باستارى،
بيiكتەيتiن ەمەس مۇلدەم الاساڭ.
جەتiم بالا قاي كەزدە دە قام كوڭiل،
قاراقشى بوپ كەتتi حالىق سەنگەن ۇل.
يiرiپ ءجۇر قويدان جۋاس حالىقتى،
پايدام تيسiن دەيتiن جان جوق ەلگە بiر.
اكەسiنەن قالعان مۇرا سياقتى،
بارلىق بايلىق بiر توبىردا تۇراقتى.
تالايلاردى جازىقسىزدان قۇلاتتى،
تالايلاردى جازىقسىزدان جىلاتتى.
وگەي انا، وگەي بالا قاپتاعان،
وكسiگەنمەن اشىلمايدى اق-قاراڭ.
ەلەس بولىپ، ەلدi كەزiپ ءجۇر بۇگiن،
سول باياعى شۇبىرىندى اق تابان.
يت سياقتى يتاياقتان اس iشكەن،
وگەي بالا، وكسiپ-وكسiپ باسى iسكەن.
وگەي بالدار ورالادى ۇيiنە،
قايتقان مالداي قۋراپ قالعان ورiستەن.
تويىنعاندار ء“وز بالاسى” وتاننىڭ،
سياقتانىپ وگەيلەرمەن قاتار ءجۇر.
سولار ءۇشiن تۇرعان سىندى اينالىپ،
ارايلانىپ اتقان تاڭ مەن باتار كۇن.
وسى جەرگە بايلانعان سوڭ كiندiگi,
وگەيلەردiڭ قاتقان كەگi بiر كۇنi
جارىپ شىعىپ، ورتاسىنا تۇسەدi,
وگەي ەلدiڭ شاڭىراعى مەن تۇندiگi.
بىت-شىت قىلدىق ماقساتتار
مەن ارماندى،
بىت-شىت قىلدىق قاسيەتتi قورعاندى.
دالا شiركiن كۇڭiرەنiپ، كۇرسiنەر،
وتانىم دەپ جانى اشيتىن كiم قالدى؟!
قاجىعانعا كەرەك پە ەكەن بۇل وتان،
الجىعانعا كەرەك پە ەكەن بۇل وتان.
اتپاسا ەگەر، حالىق قاجىپ شارشادى،
شىن تاۋەلسiز وتان ءۇشiن جاڭا تاڭ.
تاۋەلسiزدiك دەگەن ءسوزدi قوزعاما،
تاۋەلسiزدiك دەگەن جاي بiر ءسوز عانا.
قارعايدى ەرتەڭ قاناعاتسىز ۇلدارىن،
بابامىزدان قالعان بايتاق بوز دالا.
باقىت جايلى سىر
بۇل دۇنيە ەشتەڭە جوق تەپ-تەگiن،
كەيدە اينالىپ ورالادى وتكەنiڭ.
دوسقا اينالىپ شىعا كەلەر دۇشپانىڭ،
قىسقا اينالىپ شىعا كەلەر كوكتەمiڭ.
ۇستاي الساڭ ۇزiلمەيتiن جەلiسi,
باقىت دەگەن – ول دا ويدىڭ جەمiسi.
پەيiشiڭ دە اينالادى توزاققا،
تارىلعاندا ۋاقىتىڭنىڭ ءورiسi.
باقىت جايلى وي كەلمەي تۇر جامباسقا،
باقىت جايلى تۇسiنiك تە ءار باسقا.
باقىت دەگەن – بيلiك قوي دەپ اداسپا،
باقىت دەگەن – بايلىق قوي دەپ الجاسپا.
باقىت دەيمiز،
باقىت جايلى ەلگە سەن،
نە ايتا الاسىڭ، باقىتتى بوپ كورمەسەڭ.
بiر-اق تiستەم نان دا باقىت اشتىقتا،
بiر-اق جۇتىم سۋ دا باقىت شولدەسەڭ.
باقىتتى بوپ كەتە المايسىڭ بiر دەمدە،
باقىتسىزدىق تۇرادى ىلعي iرگەڭدە.
باقىتتىمىن دەيسiڭ قالاي ءوزiڭدi,
جان-جاعىڭدا باقىتسىزدار جۇرگەندە.
التىن بالىق iلiنبەيدi قارماققا،
باقىت جايلى وي جەتەلەيدi جان-جاققا.
باقىتتىمىن دەيسiڭ قالاي ءوزiڭدi,
باقىتىڭدى بولiسەتiن جان جوقتا.
باقىت جايلى ويلاي بەرمەي ۋايىم عىپ،
الدىمەنەن بولۋ كەرەك ويىڭ نىق.
شىن باقىتتى بولۋ ءۇشiن، الدىمەن،
سول باقىتقا جاساۋ كەرەك دايىندىق.
بiرەۋ ءجونسiز،
بiرەۋ مۇنىڭ ءجون دەسiن.
بiرەۋ سەنiپ،
بiرەۋ مۇمكiن سەنبەسiن.
باقىتتى بوپ كەتۋ قيىن، الايدا،
سول باقىتقا دايىندىقسىز كەلگەسiن.
نۇكتە
كوبەيۋدە نۇكتەسiز ءسوز، سويلەمدەر،
تىنىس بەلگi قويا المايدى ولگەندەر.
بولدى قازiر ءۇتiر قويا سالاتىن،
بۇعان دەيiن نۇكتە قويىپ كەلگەندەر.
ۇتiردەن سوڭ “بiراق” پەنەن “سوسىن” بار،
“مۇمكiن” مەنەن “الايدا”-نى قوسىڭدار.
قاي سويلەمگە، قاي ۋاقىتتا، قاي كۇنi,
قاشان نۇكتە قويىلادى، توسىڭدار.
نۇكتە كەرەك، بiزگە نۇكتە كوپ كەرەك،
ويلارىڭدى كەزدەستiرەر جەكپە-جەك.
وندا ءومiر نە بولادى، بiر كۇنi,
ۇتiرلەر دە كەتiپ قالسا وكپەلەپ.
نۇكتەسi جوق سويلەمدەرگە شاشالىپ،
ماعىناسىز تالاي تiرلiك جاسادىق.
وزiنشە وي ايتا الادى قاشاندا،
ءار نۇكتەدەن كەيiن تۇرعان باس ءارiپ.
ەرەجەنi ساقتاماۋدىڭ كەسiرiن،
قانداي ەكەن، كورiپ ءجۇرمiز وسى كۇن
قالاتۇعىن ءتۇرiمiز بار، نۇكتەسiز،
ۇتiرلەرگە جاساي بەرسەك كەشiرiم.
ارامشوپتەن تازارتقانداي جەر بەتiن،
وتەۋ ءۇشiن سويلەمدەر ءوز مiندەتiن.
نۇكتەلەردi قويۋ كەرەك ويىڭنىڭ
كەلiستiرiپ تۇراتۇعىن كەلبەتiن.
بۇل ومiردە نۇكتەسiز،
ەشقاشاندا كورگەن جوقپىز بiتكەن iس.
ۇتiرمەنەن اياقتالار ويلاردان،
ماعىنالى ەشتەڭە دە كۇتپەڭiز.
سۇلۋلىق قاشتى
سۇلۋلىق قاشتى سۋرەتتەردەن،
سۇلۋلىق قاشتى اننەن دە.
بiر كەزدە حالىق قۇدiرەت كورگەن،
قازىنا جاتىر شاڭ جەردە.
الباستى بولدى ارۋ بەينەلەر،
قىلقالاممەنەن ورiلگەن.
شوشيتىن بولدى ونى كورگەن ەل،
ءولi جاندارداي كومiلگەن.
ءاننiڭ دە مۇلدەم جوق شىرىن ءدامi,
وسىلاي ونەر سونە مە؟!
جەلiككەن ەلدiڭ جەكسۇرىندارى،
بiزدەرگە ۇلگi-ونەگە.
كولبەڭدەپ جۇرگەن ماعان جات ەلەس،
كوزدەن دە قاشىپ كەتتi نۇر.
ءان شىرقاپ تۇرعان ادامزات ەمەس،
سايتاندار سىندى كۇددى بiر.
سۇلۋلىعىمىز لاستاندى قانشا،
ەرتەڭدi ويلاپ قينالام.
تۇرلەرi ءتۇزۋ جاستاردىڭ مۇنشا،
تالعامى قالاي قيراعان!
“قوي” دەسەڭ كوزiن باقىرايتادى،
جۇرەكتە ساۋلە جوق بۇگiن.
اكەسiنە دە اقىل ايتادى،
بالالار قازiر بوقمۇرىن.
سۇلۋلىق قاشتى كوڭiلدەن، كۇيدەن،
قىز بويىندا دا جوق قىلىق.
جىلىلىق قاشتى ومiردەن، ۇيدەن،
تامىردان قاشتى تەكتiلiك.
كەي قارتتارىمىز سياقتى الباستى،
شوشيسىڭ ءتۇرiن كورگەندە.
كوزدەن دە، سوزدەن دە سۇلۋلىق قاشتى،
سۇلۋلىق قاشتى كوردەن دە.
ارماندارىمىز دالباسا بوپتى،
جاۋ كەلگەن جوق قوي توسىننان.
الەمدiك قايعى بولماسا نەتتi,
تەك قانا بiز بە شوشىنعان!
سۇلۋلىق بiزگە جات ەمەس ەدi,
ول جايلى اڭىز، داستان كوپ.
ومiردە كiمدەر قاتەلەسپەدi,
وكiنەمiز عوي وشكەندە وت.
قىمباتىمىز كوپ جوعالار ءالi,
جانىمىز جاتىر تونالىپ.
جارىق دۇنيەنiڭ نە بولار ءمانi,
سۇلۋلىق كەتسە جوعالىپ...
ساعىز
مىڭ سان جىلدا قالدى جەردە مىڭ سان iز،
موينىڭىزدى بiر ءسات كەيiن بۇرساڭىز،
بiر سوزىلىپ،بiر قىسقارىپ ءجۇر ءالi,
جۇرت شايناعان تاريح دەگەن قۇم ساعىز.
بiر اۋىزدان بiر اۋىزعا سول ساعىز
اۋىسقالى شايناپ ءجۇرمiز بارشامىز.
ادام ەمەس، نادان دەيدi ەل سەنi,
سول ساعىزدى شايناي الماي قالساڭىز.
ەسكiلiكتەن بiزگە جەتكەن اڭىز كوپ،
سوزىلادى ۇزiلمەيتiپ ساعىز بوپ.
تاريحشىلار تابا الماي ءجۇر العاشقى
سول ساعىزدىڭ شىققان جەرiن ءالi iزدەپ.
تiرشiلiكتi جاتقان ماڭگi ويانباي،
ءجۇرمiز ءالi سiلكiلەۋدi قويا الماي.
جاراتقاننىڭ قولتىعىنا قول سالىپ،
بۇل ادامزات نە بوپ كەتكەن، وي، اللا-اي!
مي تۇگiلi, قيال جەتپەس جاققا بiر
ۇمتىلامىز، ۇستاتپايدى جوق تامىر.
بiزگە جەتكەن اڭىزدا دا جوق تامىر،
بiز شايناعان ساعىزدا دا جوق تامىر.
بولا ما ەكەن تامىرى جوق تiرشiلiك،
تالاي iزدەپ قازعان جەردەن سۋ شىعىپ،
ساعىز قازعان جەردەن قويۋ شاڭ شىعىپ،
ولەتۇعىن بولدىق قازiر تۇنشىعىپ.
شاينايتۇعىن ساعىزدىڭ دا ءتۇرi كوپ،
بiرi كەتسە، شايناپ جاتىر بiرi كەپ.
سويلەتۋگە نەگە سونشا قۇمارمىز،
ءولiپ قالعان تiرشiلiكتi تiلi جوق.
ساعىز شايناپ، ميى قاتتى تالايدىڭ،
وتكەن ءومiر – شەتسiز، شەكسiز كوك ايدىن.
سىلتاۋ بiزگە – شىڭعىس حاننىڭ كورi دە،
ماقساتىمىز – ءوزiن ۇستاۋ قۇدايدىڭ!
ۋاقىت-پويىز ءوتiپ جاتىر دۇرسiلدەپ،
ساعىزىڭدى جيناپ جاتسىڭ سەن سۇرلەپ.
قۇداي بiزگە كۇلiپ تۇرعان سەكiلدi,
ەسۋاستار ساعىز شايناي تۇرسىن دەپ.
"جاس الاش" گازەتى
