باعزى زاماندا التى سوقىر بولىپتى. ولار كۇن سايىن جول شەتىندە وتىرىپ، ءارى-بەرى وتكەن جۇرگىنشىلەرگە قول جايادى ەكەن. مىنا ومىردە ءپىل دەگەن الىپ جاراتىلىستىڭ بار ەكەنىن ولار ەستىسە دە، بىراق ەشقاشان كورمەگەن; ويتكەنى سوقىر ادام نەنى كورە الار دەيسىڭ؟

ءبىر كۇنى تاڭەرتەڭ ولار تۇرعان جولدان الدەكىمدەر بىرنەشە ءپىلدى ايداپ ءوتىپ بارا جاتتى. ەڭ الىپ جاراتىلىستىڭ وزدەرىنە تاياۋ كەلە جاتقانىن ەستىگەندە، الگى سوقىرلار ءپىل يەسىنەن ءداۋ ماقۇلىقتى ءبىر ساتكە بولسا دا توقتاتىپ، ۇستاپ كورسەك دەگەن ءوتىنىش ايتادى.

تىلەكتەرى ورىندالعانىمەن، ولار ءپىلدى ءوز كوزىمەن كورە المادى; بىراق قولىمەن سيپاپ كورىپ، ونىڭ قانداي حايۋانات ەكەنىن سەزىنەرمىز دەگەنگە توقتاستى.

ءبىرىنشى سوقىر ءپىلدىڭ دەنەسىنە قولىن تيگىزىپ كوردى دە: «ال، جارايدى! ەندى مەن بۇل جانۋار تۋرالى ءبارىن بىلەتىن بولامىن. ول تام قابىرعاسىنا ۇقسايدى ەكەن»، - دەدى.

ەكىنشى سوقىر ءپىلدىڭ ازۋىنان ۇستاپ كوردى. «باۋىرىم، – دەدى ول، – قاتەلەسەسىڭ، ول مۇلدە قابىرعاعا ۇقسامايدى، بۇل دوڭگەلەك تە تەگىس، وتكىر ەكەن، سول ءۇشىن مەن ونى نايزاعا ۇقساتتىم» دەمەسى بار ما؟!

ءۇشىنشى سوقىر ءپىلدىڭ تۇمسىعىن سيپالادى. «ەكەۋىڭ دە قاتەلەسەسىڭدەر» دەدى ول سوسىن. «اقىل-ەسى ساۋ ادام بۇنى جىلانعا ۇقساتپاي ما؟».

ءتورتىنشى سوقىر قولىن سوزىپ، ءپىلدىڭ ءبىر اياعىنان شاپ بەردى. «وي، بارىپ تۇرعان سوقىر ەكەنسىڭدەر عوي!»، - دەدى ول. «ماعان بۇل دوڭگەلەك ءھام ۇزىن اعاش سياقتى سەزىلىپ تۇر».

بەسىنشى سوقىر ۇزىن بويلى، ەڭگەزەردەي كىسى ەدى، كەنەت ول ءپىلدىڭ قۇلاعىنان ۇستادى دا:«ءتىپتى كور سوقىردىڭ ءوزى بۇنىڭ سىزدەر اتاعان نارسەلەردىڭ ەشقايسىسىنا ۇقسامايتىنىن تۇيسىنەدى. مەن ونى الىپ جەلپۋىش دەپ ويلايمىن» دەگەن ويىن ايتادى.

ال التىنشى سوقىرعا بىردەڭە دەۋدىڭ ءوزى ارتىق ەدى، ول ارى-بەرى البارىنىپ ءجۇرىپ، ءپىلدىڭ دەنەسىنە قولىن تيگىزە الماي، كوپ ابىگەرلەندى. ونىڭ مازاسىز قولى ءبىر ساتتە ءپىلدىڭ قۇيرىعىنا ءتيدى. «ەي، اقىماقتار! - دەپ داۋىستاپ جىبەردى ول. «سەندەردە تۇيسىك دەگەن بار ما ءوزى؟ بۇل جانۋار قابىرعاعا دا، نايزاعا دا، جىلانعا دا، اعاشقا دا ۇقسامايدى. ءتىپتى ونىڭ جەلپۋىشكە ۇقساۋى دا مۇمكىن ەمەس. بىراق كەز كەلگەن تۇيسىگى بار ادام مۇنىڭ ارقانعا ۇقسايتىنىن بىلەدى ەمەس پە؟!».

كوپ وتپەي ءپىل العا جىلجىدى، ال الگى التى سوقىر كۇنى بويى جول جيەگىندە وتىرىپ، ءوز پىكىرلەرىن قۋاتتاپ، داۋلاسۋمەن بولدى. ارقايسىسى الىپ ءپىلدىڭ كەلبەتىنىڭ قانداي ەكەنىن سەزىنگەنىن ايتتى. ءبىر-بىرىمەن كەلىسە الماعان ولار ۇزاق داۋرىقتى. كەيدە كوزى بار ادامدار سوقىرلار سياقتى ارەكەت ەتەدى.

اعىلشىن تىلىنەن اۋدارعان دۇيسەنالى الىماقىن

Abai.kz