باياعىدا ءبىر اۋىلعا ەلدە جوق دانىشپان كەلىپ قونىس تەۋىپتى. ول بالا بىتكەندى ەرەكشە جاقسى كورەدى ەكەن. ۇنەمى كوشەنىڭ بالا-شاعاسىنىڭ ورتاسىندا ويناپ جۇرەدى. ولارعا سىيلىق جاساعاندى جانى جاقسى كورىپتى. بىراق وتە نازىك، ءالسىز نارسەلەردى سىيلايدى ەكەن. بالالار قانشا ۇقىپتى بولسا دا، ويىنشىقتارى تەز سىنىپ قالا بەرەدى. بالا-شاعانىڭ كوڭىلى بۇزىلىپ، جىلاپ قالا بەرەدى ەكەن. ءسال ۋاقىتتان سوڭ دانىشپان جاڭا ويىنشىق جاساپ بەرىپ، كوڭىلىن اۋلايدى. ونىسى الدىڭعىسىنان دا نازىك بولادى. 

ءبىر كۇنى توپتى اتا-انا شىداي الماي اقساقالعا كەلىپ، پۇشايمان قالدارىن ايتىپ، ودان نەگە بۇلاي دەپ سۇراپتى: 

— سەن كورەگەن ادامسىڭ، ءبىزدىڭ بالامىزعا تەك جاقسىلىق تىلەيتىنىڭە ءشۇبامىز جوق. ولاي بولسا، ولارعا نەگە تەز سىناتىن وسال ويىنشىق جاساپ بەرەسىڭ؟ قانشا مۇقيات قاراپ ويناسا دا ويىنشىق دەگەن مورت سىنىپ قالا بەرەدى. بالا جىلايدى. ال، ويىنشىقتارىڭ ءبىرى-بىرىنەن وتەدى، سونداي تارتىمدى، ويناماي تۇرماۋ قيىن. 

— ەندى از عانا ۋاقىت وتكەن سوڭ، — دەپ جىميدى دانىشپان، — ءومىر جولىندا كەز بولعان جان ولارعا ءوز جۇرەگىن ۇسىنادى. وسال ويىنشىقپەن ويناعانى وزگەنىڭ نازىك جۇرەگىن باعالاۋىنا ءسال دە بولسا سەبى تيەر، - دەگەن ەكەن.