3 Қараша, 2015 сағат 08:43
Ертеңіне таңға жуық қара нөсер құйып өтті. Сәмбі талдың астындағы тапшанда ұйқтап жатқан ағам екеуміздің үсті-басымыз малмандай су болып, көрпе-төсегімізді арқалап, тісіміз-тісімізге тимей қалшылдап үйге қарай қаштық.
1 Қараша, 2015 сағат 16:28
Менің ескерткішім осындағы бір кішігірім саябақтардың біріне қойылса жетіп жатыр.
28 Қазан, 2015 сағат 15:17
– Қадыр аға, фамилияларыңызға қарасақ, Шәмшi аға екеуiңiздi бiр әке-шешеден туған бауырлар деп ойламас едiк. Сiз –Домбаев, Шәкең – Қалдаяқов?
28 Қазан, 2015 сағат 11:06
Міне, осылайша шығармашылық шуағына жылынып жүргенімізде бір күні редакцияға Таласбек кіріп келді. Кәдімгі Таласбек Әсемқұлов. Сыртынан атына қанықпын. Жазған-сызғанын жібермей оқуға тырысатынбыз. Бір-екі рет асығыстау кездескеніміз де бар. Сол баяғы қарапайым, аңқылдаған қалпы. Иығында сөмкесі, маңдайы жарқырап тұр. Тершең екен, қайта-қайта сүртініп отырды.
26 Қазан, 2015 сағат 13:39
...Қайда мені апарады бұл жолдар, Қайда сені апарады бұл-шыдам?!
22 Қазан, 2015 сағат 15:03
Ақын мен жырау болмаса, Көнеден қалған жұрнақты, Жеткізер бізге кім жалғап?
22 Қазан, 2015 сағат 12:48
Саған айтқан үкімім деп қабылда, Шешім айтсам Тазша менен Патшаға.
