اڭساپ، ىزدەدىك الىستى ىزگى،
ءسۇزىپ كەلەمىز كوكتى انە.
اۋە كەمەسى اپ ۇشتى ءبىزدى
اللانىڭ ءۇيى – مەككەگە!

نامازعا ۇيىپ، ارىڭدى تىڭداپ،
تولقىعان جۇرەك ءجيى ۇردى.
قۇنانباي بارعان مالىن شىعىنداپ،
قاجىلىق ساپار بۇيىردى.

كوبىنىڭ ءدىندار ارعى اتالارى،
اڭگىمە ايتساڭ – جول جاقىن.
عارىشكەرىمىز تالعات اعانى
ورتاعا الدىق توپ اقىن.

شارتەرلى رەيس باسقان قامشىنى،
ءبىز سۇحبات قۇردىق بال-شىرىن.
قاسىمدا وتىر اسپان باتىرى
جاريا قىلماس بار سىرىن.

ويلانباي قالماس اقىل ەگەسى،
تۋرا سۇرادىم بىلاي دا:
« – ايتىڭىزشى، اعا، راسىمەن وسى،
سەنەسىز بە ءسىز قۇدايعا؟».

بيىكتى شولىپ قاناتتى تۇلعا،
يماننان العان شىن بايگى.
كوزىمە ۇزاق قاراپ تۇردى دا،
بايانداپ بەردى ءبىر جايدى.

« – جانىڭا سەرىك سىيلى كىسىمەن،
سوققى بەرەسىڭ بار جاۋعا.
كوسموستا تۇرعان ءۇيدىڭ ىشىنەن
شىعاسىڭ سىرتتى بارلاۋعا.

كەلەتىن جانداي اينالىپ قىردان،
ورالاتىنمىن ساۋ كۇندە.
سكافاندراعا بايلانىپ تۇرعان
ءۇزىلىپ كەتتى باۋ بىردە...

تاعدىر سىناعى تاعى دا قىستاپ،
ارتادى اۋىر جۇك نەگە؟
يلليۋميناتور جارىعى الىستاپ،
اينالىپ قالدى نۇكتەگە.

جۋعانىن تىلەپ كەلبەتىمدى اراي،
ىشتەگى ايناما قارادىم.
كوزگە كورىنبەس مولەكۋلاداي
كىشكەنتاي بولىپ بارامىن.

ارماندى قايتتىم ەرتەڭگە كوشەر،
كورە مە ۇلىن ءتىرى ولكەم؟!
قالا بالاسى بالكونمەن ولشەر
كەڭىستىكتەن بۇل تىم ۇلكەن.

ءمىنىپ الاتىن تاياۋعا اتىن،
قاشىقتان تالاي ەل ىقتى.
جەرگە دە كەيدە جاياۋ باراتىن
وتالدىرامىز كولىكتى.

حاقتى تانىساڭ – انىعىڭ قىرىق،
كۇدىگىڭ جەڭسە – ار ساعىم.
توقىمداي جەردىڭ قادىرىن ءبىلىپ،
توپىراعىمدى اڭسادىم.

ساقتاعان ولمەس سەنىمدى ءبۇتىن،
ءبىر ويدا بولۋ دوسقا ءتان.
سوڭعى مينۋت تا – سەنىڭ مينۋتىڭ،
ءۇمىتىڭدى ۇزبە ەشقاشان!

مىنەزگە بەرەر مارشال اتاعىن،
شەگىنبەي ۇستار تىلدى نىق.
قاسقايىپ تۇرىپ قارسىلاساتىن
رۋحىڭدى الما سىندىرىپ!

كۇتە الساڭ كومەك جولدا كەلەدى،
قۇبىلادان سەزدىم جىلى لەپ.
سۇيگەن قۇلىنا ول دا سەنەدى
كوكتەگى ۇلى قۇدىرەت!

دەمەگىن ماعان: «ەرتەك باستادى»،
بىتەر ساتىندە بۇل باسقىش.
كابينا جاققا اكەپ تاستادى
قولىمنان دەمەپ جۇمباق كۇش.

نە بولار ەدى جوعالعانىمدا،
سونگەندە جانعان شىراعىم؟!..
ومىرگە قايتا ورالعانىمدا،
ورامال كەپپەي جىلادىم».

ساباق الدىق تا جايتتان قۇسالى،
تەرەڭگە ءبىزدى سۇيرەدى.
مۇساباەۆتىڭ ايتقان مىسالى –
كاسىبي جاننىڭ تۇيگەنى!..

شۋاعىن توگەر ەركە تاڭدايسىڭ،
نامازعا تۇرساڭ تەڭ ەلمەن.
اللا ءامىرىن ەكى ەتە المايسىڭ،
تارتىلىس زاڭىن جەڭگەنمەن.

العا ۇمتىلساڭ تيتىعىڭ قۇرىپ،
مۇڭ بولار كەيدە ءبىر ادىم.
دۇعا-تىلەكتىڭ سىيقىرىن ءبىلىپ،
راببىڭنان كومەك سۇراعىن.

قاتەڭدى تانىپ جارعا قۇلاعان،
جۇرگىزگىن ىشتەي وي ساناق.
ەكى الەمنىڭ ساردارى بولعان
مۇحاممەد اتىن قايتالاپ.

قۇلشىلىق قىلار ءبارى جىعىلىپ،
جاراتقانىما عاشىقپىن.
ءماۋلىت ايىنىڭ ءمانىن ۇعىنىپ،
مەرەكەلەۋگە اسىقتىم.

باستايدى العا كوشتى مىقتىلار،
قۇراننان الار الەم ءنار.
ازاننىڭ داۋسى ەستىلىپ تۇرار،
عارىشتا ۇلى اۋەن بار!
P.S.
تەمىر قۇستارعا تولار اسپانى،
جيددا قالاسى اشتى الەم.
اۋە لاينەرى قونا باستادى
باۋىرلاپ جەردى باپپەنەن.

تانىسىپ جاتتىم بار سىرمەن جاڭا،
بىتكەنگە سەنبەي مۇنشا باق.
قاعبانى كورگەن راسىمنەن عانا
ءجۇزىمدى رەڭدەپ مىڭ ساۋاپ!!!

بەكجان اشىرباەۆ

Abai.kz