ءبىرىنشى كۇن

كىرىسپە ورنىنا

الماتىنىڭ اياز قىسقان سۋىق كۇنى. اباي مەن روزىباكيەۆ كوشەلەرىنىڭ قيىلىسىنداعى «بلاگادات» شىركەۋىنىڭ الدىندا كوپ بوگەلدىم. وسى ماڭدا يسا ءماسىحتىڭ جولىن ۋاعىزدايتىنداردىڭ جۇرەتىنىن بۇرىننان بىلەتىنمىن. سولاردىڭ ءبىرلى-ەكەۋىمەن پىكىرلەس تە بولعان ەدىم. انەۋ كۇنى وسى اعىمنىڭ بەلدى مۇشەسى، «بىرلىك» قاۋىمىنىڭ باقتاشىسى الماس دەگەن جىگىت جۇمىسىما ىزدەپ كەلىپتى. جاسى مەنەن ءبىراز ۇلكەن بولسا دا، جاسىتىپ الماققا نيەتتەنىپ يىعىنان قىسىپ تۇرىپ سىلكىلەپ كوردىم.

«ەي باۋىرىم، ءبىر سەنىمدە بولماساق، ەرتەڭ ەكەۋمىزدىڭ بالالارىمىزدىڭ باسى ءبىر قازانعا سىيمايدى». ارينە، شىبىننىڭ ىزىڭىنداي بۇل سوزدەرىم ونىڭ قۇلاعىنا جەتكەنىمەن، جۇرەگىنە جەتپەدى. يسلام ءدىنى مەن ۇلتتىق بولمىسىن جوعالتقان جالىنسىز جانار قايمىعا قاراپ، الدەبىر اڭگىمەلەرگە ويىسا بەردى. سودان بەرى نەگە ەكەنى بەلگىسىز وسى ءبىر اعىمنىڭ تىنىس-تىرشىلىگىمەن تانىسۋعا قۇشتارىم ارتتى.

ەندى مىنە، شىركەۋدىڭ قاق الدىندا تۇرمىن. مەنى قارسى العان قىسىق كوز كارىس جىگىتى قازاقشا بىلمەيتىن بولىپ شىقتى. ەسەسىنە ار جاقتان ارسالاڭداي باسىپ سارى جىگىت كەلە جاتىر ەكەن. امانداسۋىمىز ورىسشا باستالىپ، اڭگىمەمىز قازاقشا ءوربىدى. اتى — ەرنار. بۇرىن باسبۇزار بولىپتى. يسا ءماسىحتى تانىعالى… راس بۇعان دەيىن تالاي ەستىگەن اڭگىمەم. ەرناردىڭ تەلەفونىن جازىپ الدىم. ءار بەيسەنبى كۇنى ساعات كەشكى التىدا قازاق ءتىلدى قاۋىمنىڭ، دۇيسەنبى كۇندەرى ورىس ءتىلدى قاۋىمنىڭ جينالىستارى بولادى ەكەن. شاقىردى. قۇداي بۇيىرتسا كەلەتىنىمدى ايتىپ ۇزاي بەردىم.

ەكىنشى كۇن

كەمپىر قالاي شوقىندى؟

بەيسەنبىنىڭ كەشى باتقانشا تاعات تاپپادىم. مەنى ەرنار شىركەۋدىڭ الدىندا كۇتىپ تۇر ەكەن. يسا ءماسىح جولىندا جۇرگەن وسى ءبىر تۇتىقپا جىگىت تانىسقانىمىزعا كوپ بولا قويماسا دا ءىشى باۋىرىما ەنىپ بارادى. اڭگىمەنى «شىركەۋ» دەگەن سوزدەن باستادىم. «تسەركوۆ» ءسوزىن دۇرىس اۋدارماي «شىركەۋ» دەپ جازىپ جىبەرگەن. جاي عانا قاۋىم دەپ اتاساڭ بولادى» دەيدى ەرنار.

— اپا، مۇندا ۇلكەن كىسىلەر عانا ەمەس، جاستار دا كەلەدى. قاراڭىزشى.

اۋەزدى ءۇن شىققان جاققا نازار اۋداردىم. اۋدەم جەردە سۇيەگىن سۇيرەتكەن كەيۋانانى جەتەلەپ كەلە جاتقان كەلىنشەكتى كوردىم. ەكى ويىن بالاسى اجەلەرىنىڭ ەتەگىنە ورالىپ، بىردە وزىپ، بىردە قالىپ سىقىلىقتاپ كەلەدى ەكەن.

— يسا وسى بالالارداي مۇڭسىز ەتسىن!…

تاعى دا سول كەلىنشەكتىڭ ءسوزى.

ءبىز شىركەۋدىڭ باس عيماراتىنا جاپسارلاس ورنالاسقان كىشىلەۋ ۇيگە كىردىك. تارتىنشاقتاعانىما قاراماي قاق توردەن ورىن بۇيىردى.

— اپا، جاعدايىڭىز قالاي، امانسىز با؟

بىرنەشە ايەل اپامىزدىڭ استى-ۇستىنە ءتۇسىپ بايەك بولىپ جاتىر.

الدىمەن تولىقشا كەلگەن دوڭگەلەنگەن جىگىت-اعاسى باتا جاسادى. ونان سوڭ، «Yamaha» اسپابىندا وتىرعان كەلىنشەك ادەمى ءبىر اۋەن ويناي باستادى. كودوسكوپپەن ەكراندا ءان ءماتىنى شىعىپ تۇر. سول ارقىلى عيبادات باستالدى. قىرىققا جۋىق عيباداتقا قاتىسۋشىلار حورمەن الگى اندەردى شىرقاي جونەلدى. ءبىر ءان. ەكى ءان. ءۇش ءان. ءان ىرعاعىنا بىرەۋلەرى ەكى قولىن جايىپ بيلەپ ءجۇر. ەندى بىرەۋلەرى كوزدەرىن جۇمىپ العان. بابالار اماناتتاعان يسلام ءدىنى ۇمىت. قان جوسا قىرعىندار، ۇلت تاۋەلسىزدىگى ءۇشىن بولعان كۇرەستەر، ءبىز اڭساعان الاشوردا، ءبىز زارداپ شەككەن تاۋمەندىلىك ءبارى-ءبارى…

اۋەن ءبىتتى. تەرەڭىنە الا قاشقان ويىم ءۇزىلىپ، ەلمەن بىرگە داستارقانعا جايعاستىق. اڭگىمەمەن شاي ءىشىلدى. بۇعان دەيىن ءباسپاسوز بەتتەرىندە نەشە رەت جازىلعان، «ىزگى حابار» جايلى ۋاعىز ايتىلدى. نازارعا ەسىك الدىندا كەزدەسكەن اجەي ءىلىندى. ول ەكى جىلدان بەرى ناماز وقىعانىن، وتكەن بەيسەنبىدەن بەرى وسىندا كەلىپ قىزى نامازدى قويعىزعانىن ايتتى. ۋاعىزدى جۇرگىزگەن جىگىت بۇل وتە دۇرىس شەشىم ەكەنىن دالەلدەپ باقتى.

«قۇدايعا باراتىن جولدار كوپ. ءسىز يسلام دىنىمەن باراسىز با، الدە باسقا جولمەن بە، ول ماڭىزدى ەمەس. ءبىزدىڭ ءدىنىمىزدىڭ (ەگەر ءدىن دەۋگە كەلەتىن بولسا (اۆتور)) ەرەكشەلىگى وسىندا» دەپ كوكىدى. اجەيدىڭ شىقپاسىنا قويماي ساحناعا الىپ شىقتى. ء«سىز وسى جولدا جۇرسەڭىز اۋرۋىڭىزدان قۇلان-تازا ايىعاسىز» دەگەن سەكىلدى قىزىل سوزبەن ءبىراز قۇلاقتان «بۇراپ» قويدى. سونان كەيىن بۇگىن وسى قاۋىمعا العاش رەت كەلىپ وتىرعانداردى ورتاعا شاقىردى. جيىرما — جيىرما بەستەر شاماسىنداعى جىگىت جۇبايىمەن شىقتى. ون — ون ەكىلەر شاماسىنداعى بالا دا قۋانىشتى كەيىپپەن ساحنادان ورىن الدى. ونان كەيىنگى قۇرىق ماعان لاقتىرىلدى. «شىعا سالىڭىز. يسا ءۇشىن. نەڭىز كەتەدى؟» ءىشى-باۋىرىمدى ەزىپ بارادى. ءدال وسىلاي ەشكىم دە جالىنباعان ەدى. ماعان بۇگىنشە ويلانۋعا مۇمكىندىك بەرۋىن سۇرادىم. سونان كەيىن ماناعى دوڭگەلەنگەن جىگىت-اعاسى ساحناعا شىققاندارعا نە ايتسا، سونى قايتالاۋ كەرەكتىگىن ايتىپ، شوقىندىرۋ ءداستۇرىن باستادى. «قۇدايىم! مەن سەنىڭ الدىڭدا كۇنا جاساعانىمدى مويىندايمىن جانە جازالانۋعا ءتيىستى ەكەنىمدى بىلەمىن. بىراق يسا ءماسىح مەنىڭ وعان ارتقان سەنىمىم ارقىلى كەشىرىلۋىم ءۇشىن مەن تارتاتىن جازانى ءوز موينىنا الدى. مەن ءوز كۇنالارىمدى مويىندايمىن جانە مەنىڭ قۇتقارىلۋ جولىم جالعىز سەن عانا ەكەنىڭە سەنەمىن. سەنىڭ ماعان توككەن راقىمىڭا جانە بەرگەن كەشىرىمىڭە راحمەت! ءاۋمين!» بار بولعانى وسى. ەكى جىلدىق ۋاقىتىن اللا قۇزىرىنا ارناپ، ناماز وقىعان تورىنەن كورى جاقىن اقجاۋلىقتى شەشەيدىڭ شوقىنۋى وسىنداي-اق جولمەن شەشىلە سالدى. ايەلىن جەتەلەگەن جىگىتتىڭ دە سەنىمىنە سەلكەۋ ءتۇستى. بەسىكتەن بەلى شىقپاعان ون ەكىلەردەگى بالا ءوز سىنىپتاستارىنا «ىزگى حاباردى» جەتكىزەتىنىن ايتىپ جاتىر.

كۋالىك ەتۋ

ءبىز مەكتەپ قابىرعاسىندا كونتسەرت قوياتىنبىز. وقۋشىلاردى كۇلدىرۋگە تىرىسىپ «سكەتچ» وينايتىنبىز. «باۋىرجان-شوۋدىڭ» العاش شىققان كەزى. مۋزىكا ءپانىنىڭ مۇعالىمى باقبەرگەن اعايدىڭ اتىمەن «باقبەرگەن-شوۋ» دەگەن تەاتر قۇردىق. قازىر سول ءبىر كۇندەردى ەسىمە السام ەرىكسىز ەزۋىمە كۇلكى ۇيرىلەدى.

ماسىحشىلەر اۋىلىنا ەكىنشى كۇنگى ساپارىم سول ءبىر بالعىن شاعىمدى ەسكە ءتۇسىردى. تەاتر دەۋگە كەلمەسە دە ساحنالانعان كورىنىس كىمنىڭ بولماسىن جۇرەگىن جاۋلاپ الادى ەمەس پە؟ ماسىحشىلەر وسى ورايدى ارامپيعىل ماقساتتارىنا ادەمى پايدالانا بىلەدى ەكەن. ارتىستىك قابىلەتى قارابايىر كەلىنشەكتەر 4-5 وقيعادان كورىنىس قويدى. سونىڭ بىرىندە ايەلدەر قالا ىشىندە «ىزگى حاباردى» ەلگە جەتكىزبەك بولدى. ولاردى بارعان ادامدارى بالاعاتتاپ قويا بەرەدى. راس. مەنىڭ پسيحولوگيامدى ءدوپ باسىپ تۇر. ءبىزدىڭ دە ۇيگە مۇنداي «ىزگى حابار تاراتۋشىلار» تالاي كەلگەن ەدى. ءبىرىن «يت ايتاقتاعانداي» قۋىپ شىققانمىن. ەندى بىرىمەن قۇلىقسىز بولسام دا، ءبىر ساعاتىق التىن ۋاقىتىمدى ءبولىپ قىزىلكەڭىردەك بولعانمىن. تاعى بىرەۋىنىڭ ەسىكتى قاعىپ مازالاي بەرسە، توبىعىن شاعاتىنىمدى ەسكەرتىپ كەلگەن ىزىمەن قايتۋىنا باعىت بەرگەنمىن. سونىڭ ءبارى دە ماعان ەش وكپەلەمەي قالاي كەلدى، سولاي قۋانىشتى قايتقان ەدى. باسىنان ءسوز اسىرمايتىن قىزۋقاندى قازاقتىڭ نامىسسىز ۇرپاقتارىنىڭ بۇل جايىن تۇسىنە الماعان ەدىم. ەندى مىنە تۇسىندىك. قويىلىم بارىسىندا باستى كەيىپكەر بولعان ەكى كەلىنشەك تالاي وسىنداي قيىندىقتى كورەدى. ناليدى. ارتىنشا «ىنجىلدەن» ءبىر ايات وقيدى. ول اياتتا وسى ءبىر قيىن كۇندەردى باقىتتى ساتتەر دەپ جازىپتى. ەكەۋى وسىعان قۋانىپ، ريزا بولىسادى. بىلايعى جۇرتقا انشەيىن ءبىر «باقبەرگەن-شوۋ» سياقتى عانا دۇنيە. تۇسىنگەنگە — يدەولوگيا. ولارعا سۇعا بەرسەڭ، بۇعا بەرەدى. بىراق، ماحاتما گاندي سەكىلدى جالاڭ اياق ءجۇرىپ-اق جەڭىسكە جەتەدى.

ەرنار ەكەۋمىز سىرقا بەتتەدىك. «قالاي ۇنادى ما؟» — دەيدى. «ۇنادى» — دەيمىن. «كەلەسى جولى كەلەسىڭ بە؟» — دەيدى. «كەلەمىن» — دەيمىن.

ەرنار مەنى ۇگىتتەي باستادى. ء«بىز ۇلكەن كىسىلەردىڭ جينالىسىنا كەلدىك. ودان دا جاستاردىڭ «الفا كۋرسىنا» بارايىق تا. وندا مۇنان دا قىزىق بولادى. قىزدارمەن تانىساسىڭ» — دەيدى. دۇيسەنبى كۇنى كەزدەسەتىن بولىپ قوشتاستىق.

ءۇشىنشى كۇن

 الفا كۋرس

بۇگىن دۇيسەنبى. ەشكىمنىڭ مويىنى جار بەرمەي كوڭىلسىز دەل-سال وتەتىن وسى ءبىر كۇن دە سىرعىدى. «قوڭىرقاي كەش الدەكىمدەردى الدەبىر بەيمالىم الەمگە جەتەلەپ بارا جاتىر» دەپ قيالداسام، مىناۋ جىگىت جىندانعان ەكەن دەپ ويلاپ قالۋىڭىز ىقتيمال. جوق. ازىرگە ساۋمىن. بىراق، وسى كەش راسىندا مەن سياقتىلاردىڭ ساناسىن بەيمالىم الەمگە جەتەلەپ بارادى.

تانىس كوشە. تانىس ماڭ. شىركەۋدىڭ قاق الدىندا ەرنار ەكەۋمىز ءبىراز تۇردىق. ەسىڭىزدە مە، قوڭىراۋ شالىناردان ون مينۋت بۇرىن مەكتەپ الدىندا قانداي قاربالاس بولۋشى ەدى؟ ءدال سول. ساباققا اسىققان وقۋشىداي قىز-جىگىتتەر كەلىپ جاتىر. كەلىپ جاتىر. ءبارى دە ءبىزدىڭ كۇندە جىلارمانداي بولىپ ايتىپ جۇرگەن ۇلتتىعىمىزدى جيناپ قويىپ، شوقىنىپ كەتكەن. «اللا بىرەۋ، مۇماممەد ونىڭ ەلشىسى» — دەپ ايعايلاعىم كەلدى. كىمگە ۇقتىراسىڭ؟ ء«دال وسىنداي تامىرسىز سەنىمدەر وتباسىڭنىڭ ويرانىن شىعارادى؟» دەسەڭ ءبارى جابىلىپ، باعىتىمدى كابلۋكوۆا (ول كوشەدە جىندىحانا بار ەكەنى ەسىڭىزدە بولار) جاققا تۇزەپ جىبەرەر.

شىركەۋدىڭ باس عيماراتىنا كىردىك. شىركەۋ دەگەن اتى بولماسا، قازاقتىڭ 500 ادامعا توي جاسايتىن اتشاپتىرىم تويحاناسىنان اۋمايدى. ىعى-جىعى جاستار ەمەن-جارقىن امانداسىپ جاتىر. شامامەن 350-400-دەي جاستار بار. ون ادامعا ارنالىپ جايىلعان داستارقانعا جايعاستىق. تانىستىق. بۇل جىگىتتەر مەنىڭ كەلەتىنىمنەن حاباردار ەكەن. اڭگىمە-دۇكەن باستالدى. مەن جىگىتتەردىڭ ءدىني ءبىلىمىنىڭ قاي دەڭگەيدە ەكەنىنەن حابار العانشا ۇندەمەدىم. ءوز ايتقاندارىنىڭ اينالاسىندا سۇراق قويعان بولام. اقىرى، اشىق ايقاسقا شىقتىق. مەن دە ءدال سولارداي سىپايى بولۋعا تىرىسىپ باقتىم. بۇلار ءسوز ەتكەن ءۇش قۇدايلىق جايىنا تىگىسىن جاتقىزىپ سەنبەيتىنىمدى جەتكىزدىم. مۇنىڭ ءبارى سولاقاي ساياسات ەكەنىن تۇسىندىرمەك بولدىم. باسىندا قاۋمالاپ تالاسقاندار بىرتىندەپ سيرەي باستادى. ءسوزدىڭ اياعى ء«بىز سىزدەي وزگە دىندەردى زەرتتەگەن جوقپىزعا» ۇلاستى. ءبىراز جەرگە بارىپ اتتىڭ تىزگىنىن تارتتىق. بۇلاي توقتاماۋىمىز دا مۇمكىن-ءدى. ءان ايتۋ ءداستۇرى باستالىپ كەتتى.

بۇل جينالىستىڭ اتىن «الفا كۋرس» دەپ اتايدى ەكەن. ءار اپتادا جاستاردىڭ باسىن قوسادى. قىزعىلىقتى قويىلىمدار قويىلادى. ءبىر-بىرىمەن ارالاسادى. تانىسادى. بىلىسەدى.

ءان ايتىلىپ جاتىر. ۇلكەن ساحنادا ەكى قىز زامانۋي بي بيلەپ ءجۇر. ساز اسپاپتارىن داڭعىرلاتقان جىگىتتەر وركەستردى كورنەكىلەندىرە ءتۇستى. كەمىندە 350-400 جاس سول ەسەرسوق مۋزىكانىڭ ىرعاعىندا تەربەلەدى. اينالام تولعان كوزدىڭ جاۋىن الاتىن ادەمى قىزدار. كوشەدە، ياكي الدەبىر مادەني ورتالىقتا كەزدەسە قالساڭىز وسى قىزدىڭ بىردە-ءبىرىنىڭ شوقىندى ەكەنىنە سەنبەگەن بولار ەدىڭىز. ابايسىزدا جۇرەگىڭىزدىڭ امىرىمەن عاشىق تا بولىپ قالۋىڭىز مۇمكىن. مۇمكىن ەمەس-اۋ، سىرتقى بەينەسى عاشىق بولماۋعا حاقىڭىز جوق قازاقتىڭ قاراكوزى. ءتىپتى، ءبىر كورىپ ادەمىلىگىنە ۇيلەنۋگە شەشىم قابىلداۋعا بولادى. ال، ءىشى…  

 «قۇداي ءسۇيدى قازاعىمنىڭ دالاسىن

قۇتقارسىن دەپ جىبەردى يسا بالاسىن»، — دەگەن انمەن ۋلانعان بولاشاق انا. مەن «الفا كۋرس» دەپ اتالاتىن جينالىستىڭ ءمانىن وسىلاي ۇقتىم. تۇسىنگەن جانعا — قاسىرەت.

 اق شۇلىق

سىزگە «بۇگىن اق شۇلىق كيىپ كەلدىڭىز بە؟» دەپ سۇراسام نە دەپ جاۋاپ بەرەر ەدىڭىز؟ ءدال وسى سۇراققا جاۋاپ بەرەمىن دەپ ويلاعان جوق ەدىم. ارينە، مەنىڭ اياعىمداعى شۇلىقتا ەشكىمنىڭ شارۋاسى بولماق ەمەس. بىراق، ارامپيعىلدى ميسسيونەرلەر ءۇشىن ءسىزدىڭ كيىپ جۇرگەن اق شۇلىعىڭىزدىڭ ءوزى ماڭىزدى ەكەن.

جۇگىرىپ جۇرگەن قىزدار الدەبىر پاراقتى تاراتا باستادى. قاعازدا «بۇگىن اق ناسكي كيىپ كەلدىم». «سەمىرگىم كەلمەيدى». «ۇيىقتاعاندا قورىلدايمىن؟» دەگەن سەكىلدى سوزدەر ءتىزىلىپتى. جينالىستى جۇرگىزۋشى جىگىت پەن قىز وسى جازۋلاردىڭ تۇسىنا لايىقتى ادامنىڭ اتىن جازۋ كەرەكتىگىن ايتتى. زالدىڭ ءىشى گۋىلدەگەن ارانىڭ ۇياسىنا اينالىپ كەتتى. ءبىر قىز جۇگىرىپ كەلىپ سۇراپ جاتىر. «بۇگىن اق ناسكي كيىپ كەلدىڭىز بە؟» جوق. «ەرتە تۇراسىز با؟». «جوق». ەڭ اقىرى «قاتتى قورىلدايمىن» دەپ قۇتىلدىم. ارتىنشا، ەكىنشىسى، ءۇشىنشىسى، ءتورتىنشىسى… كەلىپ جاتىر، جازىپ جاتىر.

مۇنداعى ۋلانعاندار اراسىنداعى نازىك بايلانىس وسىدان باستاۋ الادى ەكەن. تىلدەي قاعازدان تۋىنداعان توعىز سۇراققا جاۋاپ تابۋ ءۇشىن بۇكىل زالدى ارالاپ شىعۋىڭ كەرەك. سول ارادا ءبىر-بىرىمەن تانىسىپ ۇلگەرەسىڭ. جۇرگىزۋشىلەر العاش بولىپ بىتكەن ەكى ادامنىڭ جاۋابىن وقىدى.

«بۇگىن وليا اق ناسكي كيىپ كەلىپتى. راس پا؟ وليا قايدا؟ راس پا دەيمىن؟» زالدىڭ ىشىنەن ءوز اتىنىڭ اتالعانىنا قۋانىشتى ءبىر قىز راس ەكەنىن مويىندادى. ەلدىڭ ءبارى قول شاپالاقتاپ، قوشەمەت كورسەتتى. توعىز توعىزدان ون سەگىز ادامعا بۇكىل زالدىڭ نازارىن اۋدارىپ قۋانتقان «اق شۇلىق» يدەولوگياسى وسىلاي ءتامامدالدى. ءبىزدىڭ جاستار ارسىز كۇلكىگە ءماز. ال، ميسسيونەرلەر ولاردى وزدەرىنىڭ «ورمەكشى-ءومىر» تورىنا تۇزاقتاپ جاتىر.       

رۋحاني ءوس

ماعان قايتار كەزدە سىيلىق جاسادى. جوق. ءسىز ويلاعانداي كوپ سوماداعى اقشا ەمەس. «رۋحاني ءوس» دەگەن تىلدەي قاعاز. ونىڭ ءمانىن سۇرادىم. «بۇل ءبىزدىڭ ساعان جاساعان سىيىمىز. ۇيىڭىزگە بارىپ كەلەر اپتاعا دەيىن ء«ىنجىلدى» وقىڭىز. وسى ءسوزدى تاۋىپ، سول بەتكە سالىپ قويىڭىز» —  دەيدى. كەلەر اپتادا تاعى ءبىر ءسوز بەرەدى. سونىمەن، قالىڭ كىتاپتان كۇنى-ءتۇنى ءبىر ءسوز ىزدەپ وتىرسام، از ۋاقىتتىڭ ىشىندە «ىزگىحابارشى» بولىپ شىعا كەلەمىن. «ولار افريكاعا كەلگەندە قولدارىندا ىنجىلدەرى بار ەدى. بىزدە ۇلى افريكا بولاتىن. ولار بىزدەن ءىنجىلدى وقۋىمىزدى ءوتىندى. جاپپاي وقىدىق. عيباداتىمىزدى جاساپ بولىپ، اينالامىزعا قاراساق، ءبىزدىڭ قولىمىزعا ءىنجىل، ولاردىڭ قولىنا ۇلى افريكا ءوتىپ كەتىپتى» — دەگەن زاڭگىلىكتەردىڭ ءسوزى ويىما ورالدى. قولدارىنا قازاق دالاسىن قايتىپ بەرە سالماقپىز؟ ويلانۋ كەرەك.

قايتىپ كەلەمىن. قايراڭدا قالعان قايىقتاي قاڭسىپ تۇرعان رۋحانياتىمىزدى كىم ويلايدى؟ بەلگىسىز. كارىستىڭ مۋنىن اكە ساناعان، ساەنتولوگيانىڭ دارىسىنە ۋلانعان، وزگەگە سەنىپ ابايدى كريشنايت ەتكەن، ءانۇران ايتۋدان بەزىپ يەھوۆاعا جاقىنداعان، «قويدىڭ باسىن قاسقالاپ كەسكەنبىز. بۇل ءبىزدىڭ كرەست» دەپ شوقىنعان بۇگىنگى ماسىحشىلەر جىرتىق شاپاندى ءداستۇر اتتى شال مەن مودادان قالعان مۇسىلماندىقتى قاي جاردان يتەرىپ كەتەر ەكەن؟  

قاتتى قورقىپ ءجۇرمىن. ء«بىزدىڭ مەملەكەت مىقتى-ءا! ەشكىمنەن قورىقپايدى. ءتىپتى، ميسسيونەرلەردەن دە…» 

ءتۇيىن ءسوز

كىشكەنە كەزىمدە ەستىگەن ءبىر حيقايادا بىلاي دەلىنەتىن ەدى. «ايىپ (ع.س) پايعامباردىڭ دەنەسىنە قۇرت ءتۇسىپتى. جانىن جەگىدەي جەگەن سول قۇرتتار ارقىلى اللا مەنى سىناپ جاتىر دەپ تۇسىنگەن ايىپ (ع.س) دەنەسىنەن دومالاپ ءتۇسىپ كەتكەن جاندىكتى جەردەن الىپ، قايتادان كەۋدەسىندەگى جاراسىنا ەنگىزىپ جىبەرەدى ەكەن. اللانىڭ بۇيىرعان ىرىزعىسىنان قاعىلماسىن دەيتىن بولسا كەرەك. كۇندەردىڭ كۇنىندە جەگى-قۇرت پايعامباردىڭ جۇرەگى مەن تىلىنە ءتۇسىپتى. سول ساتتە عانا ايىپ (ع.س) اللادان «جۇرەگىم مەن ءتىلىم امان بولماسا، سەنى قالاي ەسكە الامىن. ماعان شيپا بەر» دەپ دۇعا جاساپتى». راس ءبىزدىڭ كۇيىمىز دە وسىنداي حالگە جەتىپتى. جەگى قۇرتتار ۇلتىمىزدىڭ تۇلا بويىنان ساۋ-تامتىق قالدىرماپتى. سوندا دا، ەلگە كەلگەن ميسسيونەرلەرگە ايىپ (ع.س) سەكىلدى ىرىزعىسىن بەرىپ جاتىرمىز. سويتسەك، ءتىلىمىزدى تۇبىنەن كەسىپ، جۇرەگىمىزدەگى سەنىمىمىزدى كەمىرە باستاپتى. ءبىز دە ايىپ (ع.س) پايعامبارداي تىلەك تىلەيتىن الەتكە جەتىپپىز. وسى قورقىنىشتى وي مەنى قالا سىرتىنداعى «قۇجىراما» قاراي جەتەلەي جونەلدى.

قانات ابىلقايىر

Abai.kz