ءبىر ادام ۇزاق ۋاقىت بويى قاتتى اۋىرادى. توسەكتەن تۇرا الماي جاتىپ قالىپتى. بىردە ۇيدەگى ەت-جاقىندارى ءوز شارۋالارىمەن جان-جاققا جامىراپ كەتەدى دە، ول جالعىز قالادى.

اپتاپ. ىستىق. ناۋقاس قاتتى شولدەيدى. ءبىر ساعات، ەكى ساعات. ەشكىم كەلمەيدى. كەنەزەسى كەۋىپ، قاڭسىپ قالعانداي كۇي كەشەدى. كوز ۇشىندا ساز قۇمىرا تۇر. بىراق بۇل وعان جەتە المايدى. 
ناۋقاستىڭ قالاي قينالىپ جاتقانىن كورگەن ساز قۇمىرانىڭ وعان جانى اشيدى. شاماسى جەتكەنشە ونىڭ جانىنا جاقىندايدى. قول سوزىم جەرگە جەتىپ توقتايدى. 

قۇمىرانىڭ جاقىنداعانىن كورىپ، ناۋقاس تاڭ قالادى. ارقاسىنان اۋىر جۇك تۇسكەندەي، جەڭىلدەپ قالادى. ءالسىز قولدارىن قۇمىراعا سوزادى. ونىڭ ەرنەۋىنە كەبەرسىگەن ەرنىن تيگىزەدى. «سۋ! سۋ بەرىڭدەرشى!» دەگەن سوزدەر ساناسىندا جاڭعىرىپ تۇرادى. بىراق... قۇمىرا بوس ەكەن...

ادامنىڭ بويىن الاپات اشۋ كەرنەيدى. بار كۇشىن جيناپ قۇمىرانى لاقتىرىپ جىبەرەدى. وعان جاقسىلىق تىلەگەن، تىلەكشى بولعان جالعىز قۇمىرانىڭ كۇل-پارشاسى شىعىپ، شاشىلىپ قالدى... 

P.S. ەشقاشان بۇلاي جاساماڭىز. سىزگە كومەكتەسكىسى كەلگەن ادامداردى ءبىر ءتۇيىر ساز بالشىققا اينالدىرماڭىز. ولاردىڭ كومەكتەسكىسى كەلگەن نيەتى ەش جۇزەگە اسپاسا دا، كەڭدىك تانىتىڭىز.