«اكىمدەر» توبەلەسىپ قالدى
ءبىزدىڭ كوشەنىڭ بالالارى «اقىرزاماننىڭ» بالالارى. اسىق وينامايدى، لاڭگى تەپپەيدى، تەك «اكىم» بولىپ ويناپ، ۇيلەرىنە جۋىقتا كەتپەيدى. ولار وبلىس جانە قالا اكىمى بولىپ ويناپ ءجۇر. مەنىڭ بالام وبلىس اكىمى بولىپتى! قۋانعانىم–اي، جامان ىرىم ەمەس! كورشىنىڭ ەكىگە وقيتىن بالاسى قالا اكىمى بولىپ تاعايىندالعان ەكەن. ەكەۋى تەكە–تىرەسىپ تۇر. سىرتتاي باقىلاي باستادىم.
–نەگە امانداسپايسىڭ؟ –دەپ سۇرادى «وبلىس» اكىمى..
ء–وزىڭ نەگە امانداسپايسىڭ؟
–مەن وبلىس اكىمىمىن عوي؟
–قايتەيىن؟ مەن قالا اكىمىمىن!
–اياعىمدى مىجىما دەيمىن!
–تىزەمنەن تەپپە!
ەكەۋى جاعا ۇستاسىپ، ارتىنشا توبەلەسىپ جاتتى. بالامنىڭ موينىنا تاققان مەنىڭ ەسكى گالستۋگىم ارقاسىنا شىعىپ كەتىپتى. اناۋ قالا اكىمىنىڭ گالستۋگى ورتاسىنان جىرتىلىپ قالىپتى. ءبىر كەزدە اكەسىنىڭ شلياپاسىن كيىپ، جەتىنشى سىنىپتا وقيتىن بالا كەلدى. تانىمادىم. كورشى كوشەدەن بولسا كەرەك.
–سەن كىمسىڭ؟ –دەپ سۇرادى مەنىڭ اكىمىم.
–مەن پرەمەر–مينيسترمىن. نە جەتپەيدى سەندەرگە؟ توبەلەستى قويىڭدار! قاراڭدارشى، قانشا «حالىق»، ءبىزدىڭ كوشەنىڭ بالالارى قاراپ تۇر. قىزدار انە، بالمۇزداقتارىن جالاپ تۇر! بۇل قىزمەت اكەلەرىڭ ساتىپ اپەرگەن قىزمەت ەمەس، قاراپايىم بولىڭدار!
–بولدى، مينيستر مىرزا! –دەدى مەنىڭ اكىم بالام.
ء–وزى عوي، قالانىڭ ءبىراز جەرى مەنىڭ تەرريتوريام، ماعان قارايدى دەپ قويمايدى...
–اقشالارىڭ بار ما؟
–مەندە ءجۇز تەڭگە.
–مەندە ەلۋ تەڭگە...
–حالىقتان اقشا جيناپ، ماعان كەلىڭدەر، قاربىز ساتىپ الىپ جەيمىز! –دەگەن پرەمەر كەردەڭدەي باسىپ، كەتىپ قالدى. «حالىقتان» تيىن جيناعان قوس اكىم ونىڭ سوڭىنان ىلەستى. ءاي، اقىرزاماننىڭ بالالارى–اي!
مۇحتار شەرىم
Abai.kz
