قاي جەردە جۇرسەم داعى جالعىز باسىم،

اعادى ويلاي بەرسەم كوزدەن جاسىم.

سۇلەيمەن پاتشانىڭ زامانىندا

ءبىر پاتشا ءوتتى مىسىردا، اتى – قاسىم.

ءتورت ءجۇز شاھاردىڭ دارا بيلەۋشىسى، جاسى ءجۇز جەتپىسكە كەلگەن قاسىم ءبىر كۇنى پەرزەنتىنىڭ جوقتىعىنا نالىپ، قايعى جۇتادى. دارگەيىندەگى جۇرتىنا  سىرتىن بەرىپ، تەرىس قاراپ جاتىپ الادى. پاتشانىڭ قايعىسىن سۇراپ بىلگەن ۋازىرلەرى بالگەرلەرگە كىتاپ اشتىرىپ، جامىن پاتشانىڭ قىزىن قاسىمعا الىپ بەرەدى. قاسىم جامىن حاننىڭ قىزى ءجاميلادان بالا سۇيەدى. اتىن سەيپىلمالىك قويادى. سول كەزدە قاسىمنىڭ ءۋازىرى قامىتتىڭ دا قاتىنى ءبىر ۇل تۋىپ ونىڭ اتىن سەيىت قويادى. سەيپىلمالىك پەن سەيىتتى اكەلەرى دوس قىلادى. ەكى بالا ەكى انانىڭ ەمشەگىن تەل ەمىپ وسەدى.

سەيپىلمالىك پەن سەيىت ون ەكىگە تولعاندا قاسىم پاتشا ەكەۋىنە سىيلىق تارتۋ ەتەدى. مالىككە ءبىر تون مەن جۇزىك، سەيىتكە پىراق بەرەدى. سەيپىلمالىك توندى اشىپ قاراسا، ىشىندە ءبىر سۇقسىر سۇلۋدىڭ سۋرەتى جاتىر ەكەن. مۇنى كورىپ سەيپىلمالىك عاشىق بولادى. عاشىقتىق دەرتى ىشىنە تۇسكەن جاس كۇندىز ءتۇنى اح ۇرىپ جىلايدى. ونىڭ سىرىن دوسى سەيىت سۇراپ بىلەدى. سەيىتتەن مالىكتىڭ قايعىسىنىڭ ءمانىن ۇققان اكەسى: «ە-ە، بۇل سۇلەيمەننەن قالعان تون ەدى. توننىڭ قوينىنداعى ارۋ پەرىنىڭ قىزى ەدى. مەن دە وعان اسىق بولىپ ەدىم. بىراق ول كەزدە بۇل قىز ءالى دۇنيەگە كەلمەگەن ەدى. مەن ونى ۇمىتقان ەدىم. ەندى سول قىزعا ۇلىم عاشىق بولعان ەكەن عوي. ول – پەرىنىڭ قىزى پەريزات. ادامعا پەرىنىڭ قىزى جار بولمايدى. ۇلىم بولماسقا قول سوزعان ەكەن»، – دەيدى. بىراق سەيپىلمالىكتىڭ بەتى قايرىلماسىن تۇسىنگەن سوڭ ءتورت ءجۇز كەمە جاساتتىرىپ، ءجۇز مىڭ قول (جاساق، اسكەر) بەرىپ، جانىنا سەيىتتى قوسىپ جولعا سالادى.

ءتورت ءجۇز كەمە مۇحيت دارياسىن كەشىپ كەلە جاتىپ ءبىر ارالدىڭ جاعاسىنا كەپ زاكىر تاستايدى. ارال جۇرتى ۇرەيلەنەدى. ارتىنان ءجوندى بىلگەن سوڭ سەيپىلمالىك پەن سەيىتتى قوناق قىلادى. سەيپىلمالىك ارال جۇرتىنان: «يرانباعى دەگەن ەلدى بىلەسىڭدەر مە؟» – دەپ سۇرايدى. ونى ەشكىم بىلمەيدى ەكەن. سوندا ءبىر ۇزاق جاساعان قاريا كەلىپ: «قاتىنا دەگەن ءشااردى ءبىلۋشى ەدىم. وعان جىل ون ەكى اي جول ءجۇرىپ جەتەسىڭدەر»، – دەيدى.

سەيپىلمالىك كەمەسىن ءجۇزدىرىپ ءجۇرىپ كەتەدى. سوندا مۇحيت دارياسى تولقىپ، قاتتى داۋىل تۇرىپ، ءتورت ءجۇز كەمەنى بىرىنە ءبىرىن سوعىپ، جوق قىلادى. سەيپىلمالىك الپىس جولداسىمەن امان قالادى. سەيىت سۋعا كەتەدى.

ءبىر تاقتايعا ءمىنىپ الپىس اداممەن مۇحيتتى ءۇش اي كەشكەن سەيپىلمالىك جاعالاۋعا جەتتىم بە دەگەندە اينالىپ اعاتىن وزەننىڭ ارناسىنا تۇسەدى. اينالمالى وزەندە ءۇش اي ءجۇزىپ، عازيز جاننان ەندى باز كەشتىك پە دەگەندە سەيپىلمالىك ءتۇس كورەدى. تۇسىنە ءبىر ادام كىرىپ: «قولىڭداعى جۇزىكتى سۋعا سال»،  – دەيدى دە عايىپ بولادى. مالىك جۇزىگىن سۋعا سالادى. سوندا اينالىپ اعاتىن وزەن توقتاي قالادى دا ءبىر كەمە كورىنەدى. بۇل كەمە ادام جەيتىن زاڭگىلەردىڭ كەمەسى ەكەن. زاڭگىلەر الپىس ادامدى ۇستاپ الىپ پاتشالارىنىڭ اياعىنىڭ استىنا جىعىپ سالادى. زاڭگىلەردىڭ پاتشاسى اراق ءىشىپ وتىر ەكەن، قارق-قارق كۇلىپ، سەيپىلمالىكتى ەكى جولداسىمەن قالدىرىپ، قالعانىن سويىپ جەپ قويادى.

سەيپىلمالىكتى ەكى جولداسىمەن زاڭگىنىڭ قىزىنا بەرەدى. زاڭگىنىڭ قىزى مالىكتىڭ ءجۇزىن كورىپ اسىق (عاشىق، ىنتىق) بولىپ قالادى دا، وزىنشە ساندەنىپ شاحزادانىڭ قاسىنا بارادى. بۇل قىزدىڭ قۇلاعى تۇڭىلىكتەي، كوزىنىڭ اۋدانى استاۋداي، مۇرىنىنىڭ ءىشى اكەسى ولسە، كوسىلىپ جاتاتىن كوردەي ەكەن. بويى مۇناراداي بيىك بولسا كەرەك. قارا كۇيەدەي بەتىنە اق كىرپىشتىڭ كۇلىن سەۋىپ، بەتىنىڭ ۇشىن قانعا بوياپ، تايراڭداپ سەيپىلمالىكتىڭ قاسىنا جەتىپ بارعاندا، بايقۇس بالا تالىپ قالادى. مالىكتىڭ تالىپ قالعانىن ول وزىنشە جورىپ، «سۇلۋلىعىما سۇقتانىپ ەسىنەن تاندى» دەپ، ىرق-ىرق كۇلەدى. زاڭگىنىڭ قىزىنان سەيپىلمالىك قاشىپ قۇتىلادى. ءسويتىپ ءبىر ارالعا تاپ بولادى. الگى ارالدى مايمىلدار مەكەن قىلادى ەكەن. مايمىلدار شيقىلداپ، قيقۋلاپ، ويبايلاپ، باقىرىپ-شاقىرىپ سەيپىلمالىكتى ەكى جولداسىمەن قايىرمالاپ اكەلىپ پاتشالارىنىڭ اياعىنا جىعادى. مايمىلداردىڭ پاتشاسى ادام ەكەن. ول دا ءبىر پاتشانىڭ جالعىزى ەكەن. سەيپىلمالىككە مۇڭىن شاعادى. ارالدان اتتاپ شىعا الماي وتىراعىن ايتادى. سويتسە، بۇل ارالدىڭ مايمىلدارى پاتشانى تەك ادامنان سايلايدى ەكەن. مايمىلدارعا ءامىر جۇرگىزەتىن يتباس حان دەگەن بار ەكەن. سول يتباس حان بۇعان قىزىن بەرىپ قول-اياعىن بايلاپ-ماتاپ تاستاپتى. يتباستىڭ قىزىنىڭ كەۋدەسى ادامنىڭ كەۋدەسى، باسى ءيتتىڭ باسى ەكەن. يتباس سەيپىلمالىكتىڭ بوداۋىنا تۇسكەنىن ەستىپ، يتباس قىزىن بەرەدى. يتباس قىز، ءيا، ونىڭ دا كەۋدەسى ادام، باسى ءيتتىڭ باسى، مالىككە ىنتىق بولىپ، وزىنشە ءتالىمسىپ، قىلىمسىپ باعادى. سەيپىلمالىك مايمىلدار ارالىعىنداعى پاتشا دوسىنان مۇرسات الىپ، يتباس قىزدان دا قاشىپ قۇتىلادى.

مۇحيت دارياسىن جالداپ تاعى ءبىر ارالعا تاپ بولادى. بۇل ارال جىرتقىش اڭداردىڭ ارالى ەكەن. تۇلكىسى اش ارىستانداي، قاسقىرى قارا قابىلانداي، مىسىعى تازىداي، تىشقانى مىسىقتاي ارالدان دا امان كەتىپ مياۋلى، جەمىستى ارالعا كەزىگەدى. ول ارالدان ءبىراز الدەنىپ الىپ ءارى قاراي جول جۇرەدى. تاعى ءبىر ارالعا تاباندارى تيەدى. ارال جۇت جايلاعان ارال ەكەن. مالىكتىڭ ەكى جولداسى سول ارالدا اۋىرىپ ولەدى. پەرىنىڭ قىزىنا ەسى كەتكەن سورلى عاشىق سورلاپ جالعىز قالادى. سوندا دا تاۋەكەل ەتىپ سال بايلاپ مۇحيت جالدايدى. مۇحيت ىڭىرانىپ كەپ ءبىر اۋناعاندا سال قيراپ جالعىز تاقتاي عانا جاڭقاداي بولىپ سەيپىلمالىكتىڭ باۋىرىنا توسەلەدى. سەيپىلمالىك تولقىندارمەن تىك كوتەرىلگەن تاقتايدىڭ باسىنا شىعىپ تاڭىرىنە شاعىنىپ جىلايدى.

«نە جازدىم، نە جاڭىلدىم ەش بىلمەيمىن،

جاماندىقتان باسقانى ەش كورمەيمىن.

ءتاڭىرى، سىزدەن بولماسا، سەبەپ-قايران،

اقىرى بۇل داريادا كۇن كورمەيمىن».

ءتاڭىرى مالىكتىڭ زارىن ەستىپ، وعان ءبىر الىپ قۇس جىبەرەدى. قۇستىڭ قوس شەڭگەلىنە جارماسىپ، سەيپىلمالىك مۇحيتتان ءوتىپ، شولگە، ودان بيىك تاۋعا كەزىگەدى. ءشولدى كەزىپ جىلداردى، تاۋعا ورمەلەپ ايلاردى ارتقا تاستايدى. ءسويتىپ ارىپ-اشىپ كەلە جاتقان عارىپتىڭ الدىنان قىلىش تىستەرىن قايراپ جولبارىس شىعا كەلەدى. مالىك باتىر جولبارىستى ايبالتاسىمەن شاۋىپ ولتىرەدى. ارانىنان وت شاشىپ، ازۋىن قايراپ ارىستان تۇرادى شابىنىپ. ونى دا ايبالتاسىنىڭ جۇزىنە توسىپ، مەرت قىلادى. ارىستىندى ءولتىرىپ جان-جاعىنا قاراسا، ءبىر عاجايىپ شارباقتى كورەدى. شارباقتىڭ ەسىگىن اشىپ ىشىنە وتسە، سارايدى كورەدى. سارايدا ءبىر سۇلۋ قىز ۇيىقتاپ جاتىر دەيدى. قىزدىڭ باسىندا جازۋى بار تاقتاي تۇر. قىز نە ءتىرى ەمەس، نە ءولى ەمەس. سەيپىلمالىك تاقتايدى دالاعا الىپ شىعادى دا سارايعا قايتا كىرەدى. سوندا قىز ويانىپ كەتىپ: «قولىڭداعى تاقتايدى سىرتقا تاستا»، – دەپ شوشىنا ءتىل قاتادى. قىزدىڭ ەسىمى ماليكا ەكەن. ول بادىعۇلجامالمەن ءبىر كۇندە تۋعان پاتشانىڭ قىزى ەكەن. بادىعۇلجامال پەرىنىڭ قىزى ەكەن. مۇنى ەستىپ سەيپىلمالىك كوزىنەن جاسىن سورعالاتىپ وتىرىپ باسىنان وتكەن حيكمەت ءحالىن بايان قىلادى. قىز دا جىلايدى. ول ون ءبىر جىلدان بەرى ءداۋدىڭ تۇتقىنى بولىپ جاتقانىن ايتادى. ءداۋ ماليكانى جامالمەن قىدىرىپ ويناپ-كۇلىپ جۇرگەن ءبىر كەشتە ۇرالاپ الىپ قاشىپ كەتىپتى. ماليكانى ءداۋ ايەل ەتپەك بولىپتى. ماليكا سوندا ون بەس جىل قاسىما جولاما، ەگەر قاسىما جولاپ قاتىن ەتپەك بولساڭ ولەمىن دەپ قورقىتادى ەكەن. ءداۋ ماليكا سۇلۋدى باۋىرىنا باسا الماعان سوڭ باسىنا الگى تاقتايدى توسەپ قويادى ەكەن. تاقتايداعى جازۋ سىيقىرلى جازۋ ەكەن. تاقتاي باسىندا تۇرسا بولدى، ماليكا قالىڭ ۇيقىنىڭ ۇيىعىنا باتىپ جاتا بەرەدى ەكەن.

سەيپىلمالىك سۇرايدى: «ءداۋدىڭ جانىن بىلەسىڭ بە؟» دەپ. ماليكا ايتادى: «ءداۋدىڭ جانى داريادا. داريانىڭ ىشىندەگى ساندىقتا. ول ساندىقتى داريادان شىعارىپ الۋ مۇمكىن ەمەس. وعان سۇلەيمەننىڭ جۇزىگى كەرەك». سەيپىلمالىك قۋانىپ كەتىپ قولىنداعى جۇزىگىن كورسەتەدى. جۇزىكتى دارياعا باتىرعاندا، داريانىڭ سۋى بۇر-سارق قايناپ ساندىق سۋدىڭ بەتىنە شىعادى. ساندىقتى اشسا، ساندىقتا كەپتەر جاتىر. مالىك باتىر كەپتەردىڭ باسىن جۇلىپ العاندا، اسپاننان قان-جىنىن شاشىپ ءداۋ قۇلايدى.

سەيپىلمالىك ماليكانى ەرتىپ جولعا تۇسەدى. جولدا كەرۋەنگە كەزىگەدى. كەرۋەن ءشۇرشىت ەلىنەن شىققان ماليكانىڭ اعاسىنىڭ كەرۋەنى بولادى. ماليكا سوندا اعاسىمەن جىلاپ كورىسىپ، اتا-اناسىمەن دە قاۋىشادى. بۇل سارانديلدا پاتشالىعى اتالاتىن ەل بولدى. ەلگە سەيپىلمالىك پاتشا بولدى.

پاتشالىق ساۋىق سايرانمەن كۇنەلتكەن سەيپىلمالىك ءبىر كۇنى دوسى سەيىتتى ەسىنە الىپ جىلايدى.

«سۋدا ءولدىڭ بە، دوسىم-اي، قىردا ءولدىڭ بە،

دۇنيەدە ۇمىتا الماي ءجۇرمىن سەنى»،  – دەپ ءبايىت ايتادى. سوندا سەيپىلمالىككە ماليكا كەلىپ: «اعا، ءسىز سايات قۇرىپ سەرگىپ قايتساڭىزشى» دەيدى. سەيپىلمالىك جاساعىن ەرتىپ، كەرنەيلەتىپ-سىرنايلاتىپ اۋعا اتتانىپ بارا جاتقاندا، ءبىر عارىپ جان باسىن ءيىپ سالەم قىلادى. عارىپتى كورگەن پاتشا: «مىنا ادامدى ۇرماي، سوقپاي، جانىن جاسىتپاي مەن كەلگەنشە كۇتىپ باعىڭدار»،  – دەيدى دە ءجۇرىپ كەتەدى. سەيپىلمالىكتىڭ قاراۋىلدارى الگى عارىپتى زىندانعا سالىپ تاستايدى. پاتشا ساياتتان ورالىپ مىسكىندى الدىنا كەلتىرەدى. ءجونىن سۇرايدى. مىسكىن بەتىن كولەگەيلەي بەرەدى ەكەن. قاراسا، و، توبا، بۇل ءوزىنىڭ انداسى، جان جولداسى سەيىت ەكەن! سەيىت پەن سەيپىلمالىك جىلاپ كورسەدى. سەيىت سەيپىلمالىككە سارانديلدا پاتشالىعىنا قالاي جەتكەنىن جىرلاپ بەرەدى. ول دا ادام جەيتىن زاڭگىلەردىڭ تۇتقىنى بولىپتى. زاڭگىلەردىڭ پاتشاسى سەيىتپەن بىرگە تۇتقىنعا تۇسكەن ادامداردى سەمىرتىپ جەپ قويىپتى. تەك اس پەن سۋدان تيىلىپ، جىلاي بەرگەن سەيىت قانا ەت الماي زاڭگىلەردىڭ قازانىندا قايناۋدان امان قالىپتى. ءسويتىپ قاشىپ شىعىپ، الپ-الپ باسقان الىپتار ەلىنە تاپ بولىپتى. بويلارى سەرەيگەن الىپتار ادام جەمەيدى ەكەن، بىراق، سەيىتتى تورعا قاماپ قويىپ «سايرا» دەپ بۇيىرىپتى. سەيىت تاڭىرىنەن مەدەت تىلەپ ەڭىرەگەن سايىن الىپتار، «جاقسى سايرايدى ەكەن» دەپ، ءماز بولادى ەكەن. سەيىتتى الىپتار ەلىندەگى ءبىر كۇڭ سىتىلىتىپ جىبەرىپتى. سودان سەيىت ەردىڭ سەيپىلمالىكپەن جۇزدەسكەن ءساتى وسى ەكەن دەيدى، القيسسا.

ماليكانىڭ داۋدەن قۇتىلىپ ەلىنە ورالعانىن ەستىپ، بادىعۇلجامال جەتەدى. ەكەۋى قۇشاقتاسىپ جىلاسىپ، ماۋقتارىن باسقان سوڭ، ماليكا جامالعا سەيپىلمالىكتىڭ جايىن ايتادى. جامال ماليكانىڭ سوزىنە ءمان بەرمەيدى. قۇربىسى قۇلاعىنا سىبىرلاپ مالىكتىڭ جايىن ايتا بەرگەنگە جامال اشۋلانىپ تا قالادى ەكەن. «مەن – پەرىنىڭ قىزىمىن. پەرىنىڭ قىزى مەن ادامزاتتىڭ بالاسى باس قۇراي المايدى» دەيدى ەكەن جامال. سوندا دا، «وسى سەيپىلمالىكتى ءبىر كورەيىنشى» دەپ، ءتۇن اۋعاندا شاحزادانىڭ سارايىنا باسپالاپ كىرسە، ەلدىڭ ءبارى قالىڭ ۇيقىدا، تەك ءماجنۇن بولعان مالىك پاتشا عانا وياۋ، زار توگىپ وتىر ەكەن.

«انادان ايداي بولىپ تۋعان جارىم،

ون ءۇش جىلدى تارك ەتكەن مەن ءبىر جانمىن.

راحىم قىلىپ ءجۇزىمدى ءبىر كورمەدىڭ،

قايتەيىن مەن جولىڭدا ىنتىزارمىن.

بۇل قايعىنى باسىما اللا سالدى،

سەنىڭ ءۇشىن قۇربان قىلدىم ءجۇز مىڭ جاندى.

اكە-شەشە، ەل-جۇرتىم الىس قالدى،

ەشكىم كەلىپ سۇراماس ءبىزدىڭ ءحالدى».

ىنتىق زاردىڭ ۇنىنە قۇلاق تۇرە تۇرىپ جۇزىنە كوز سالعان پەرىنىڭ قىزى سەيپىلمالىكتىڭ اي ساۋلەسى تۇنعان كەلبەتىن كورىپ تالىپ قالادى. جامالدىڭ ەسىنەن تانا قۇلاعانىن سەيپىلمالىك تە كورەدى. كورەدى دە عاشىعىنىڭ باسىن قۇشىپ وتىرىپ كوزىنىڭ جاسىن توگەدى. ەكەۋى ەس جيىپ، اياقتارىنا ارەڭ تۇرىپ قاۋشادى. ۇزاق-ۇزاق ايمالاسىپ، وبىسەدى. سەيپىلمالىك جامالدىڭ اۋزىنان سۇيەدى.

بادىعۇلجامال ماليكانىڭ جۇرتىنا انالىعىن ەرتە كەلگەن ەكەن. انالىعىنان ەلىنە سالەم جونەلتەدى. «شىن اسىعىمدى تاپتىم، ادامنىڭ بالاسىنا باسىمدى بەردىم» دەيدى. بادىعۇلجامالدىڭ اكەسى شابال دەگەن ەر ەكەن. قىزىنىڭ مەسەلىن قايتارماي سەيپىلمالىكتى كورەمەككە ىنتا قويادى. سەيپىلمالىك شابال پەرىنىڭ ەلىنە كەلە جاتقاندا باياعى ءوزى ولتىرگەن ءداۋدىڭ اكەسى ونى اسپانعا الىپ ۇشادى. «بالامدى ءولتىردىڭ، ەندى مەن سەنىڭ قانىڭدى ىشەمىن» دەپ كۇركىرەيدى. بىراق سەيپىلمالىكتى ولتىرمەي ساندىققا سالىپ تەرەڭ زىندانعا تاستايدى. ونداعى ويى – الدىما شابال كەلسىن، شابالمەن شابىسامىن دەگەنى ەكەن.

شابال سەيپىلمالىكتى شارق ۇرىپ ىزدەيدى، پەرىلەرىنە ىزدەتتىرەدى. پەرىلەرى تابا الماي دال بولادى. سوندا ءبىر كارى پەرى شابالدىڭ الدىنا كەلىپ: «تاقسىر، مەن كوپتەن بەرى سىرقات ەدىم. سىرقاتتانىپ تاۋدا جاتىر ەدىم. سوندا كوردىم: سەيپىلمالىكتى داۋلەردىڭ ءداۋى ۇشىرىپ اكەتتى» دەيدى.

شابال جىن-پەرىسىن قاپتاتىپ ءداۋدىڭ ايماعىنا جەتىپ بارادى. ەلشى جىبەرەدى. «كۇيەۋ بالامدى قايتار، قىرقىسىپ قان توكپەي-اق، كەلەگە كەلەيىك» دەگەندى ايتادى. ءداۋ شابالدىڭ سوزىنە قىڭبايدى. ەكى جاق كۇڭىرەنىپ زارقوم سوعىس قىلادى. جەر تۋلاپ، اسپان ايرىلادى. دۇنيەنى قارا تۇنەك باسىپ، تۇنەكتى نايزاعاي تىلگىلەيدى. داۋلەر كۇركىرەپ، پەرىلەر ىسقىرادى. اقىر سوڭىندا داۋلەردىڭ ءداۋى شابالدىڭ تابانىنا تۇسەدى. ءداۋ شابالدان جانىنا ساۋعا سۇراپ، سەيپىلمالىكتى زىنداننان شىعارىپ بوساتىپ بەرەدى. ءسويتىپ سەيپىلمالىك پەن جامال، سەيىت پەن ماليكا قوسىلىپ، اي تولىپ، كۇن كۇلىمدەيدى.

پەرىنىڭ قىزىن العان سەيپىلمالىك جادىنان ءبىر كۇندە شىعارماعان اكە-شەشەسىن، تۋعان ەلىن ساعىنىپ قايعىرادى. سەيپىلمالىكتىڭ قايعىسىن قۇپ تۇسىنگەن شابال پەرىلەرىنە ءامىر ەتىپ مىسىرعا ۇشادى. سەيپىلمالىك پەن سەيىت ازاپ كەشكەن جولدى كوزدى اشىپ-جۇماعانشا باسىپ وتكەن پەرىلەر مىسىرعا كەلىپ قونادى. مىسىرلىقتار جاراتقاننىڭ قاھارىنا ۇشىرادىق پا دەپ ۇرەيلەنىپ ەلشى جىبەرگەندە، شۇيىنشىلەگەن جاقسى حابار ەستيدى. قاسىم پاتشا اتقا دا مىنبەي جاياۋ جۇگىرىپ پەرىلەردىڭ، سەيپىلمالىگى مەن جامالىنىڭ الدىنان شىعىپ قۇشاعىن جايادى. سەيتى پەن ماليكە دە اتا-اناسىنىڭ ىستىق قۇشاعىنا كومىلەدى. اسىق جارلار ۇزاق جاساپ، بارزاق دۇنيەسىنە دە ريزا بولىپ اتتانادى.

P.S. بۇل – وزدەرىڭىز جاقسى بىلەتىن «سەيپىلمالىك – بادىعۇلجامال» حيكاياتى. باستاۋىن «مىڭ ءبىر تۇننەن» الاتىن حيكاياتتى قازاق اقىندارى ولەڭمەن ورنەكتەپ، عاشىقتىقتىڭ جىرىنا ۇلاستىردى. دالانىڭ ءتول تۋىندىسىنداي ەتىپ، عاشىقتىق داستانىن جازدى. سەيپىلمالىك پەن جامالدىڭ جىرى ماحابباتتىڭ سيمۆولى بولىپ ءالى كۇنگە ءومىر ءسۇرىپ كەلەدى. جەر بەتىندە ادامزات باردا، ماحاببات پەن دوستىق باردا بۇل جىر اياقتالمايدى. اسەت نايمانباەۆ سياقتى، «سەيپىلمالىك – جامالداي، ازابىڭا كونسەم-اي» دەيتىن ارماندار دا ۇزىلمەي الىسقا كەتەرى انىق. ءبىز سول ۇلى جىردى قاداري-قالىمىزشە قاراپايىم عانا قارا سوزبەن حاتقا تۇسىردىك. كەم سوقساق كەشىرىممەن قابىل العايسىز، بەك قۇرمەتتى وقىرمان!

داۋرەن قاسەنۇلى

Abai.kz