ازامات تاسقاراۇلى. مەندەگى اقىلعا بوتەن بۇل قازاق، بوتەن ءۇن...
ازامات تاسقاراۇلى – 1990 جىلى شىعىس قازاقستان وبلىسى، ۇلان اۋدانى جوعارعى تايىنتى اۋىلىندا تۋعان. قازاقستان-امەريكان ەركىن ۋنيۆەرسيتەتىن «مەنەدجمەنت: ساۋدا سالاسى» ماماندىعى بويىنشا تامامداعان. حالىقارالىق «شابىت» شىعارماشىل جاستار فەستيۆالىنىڭ «ادەبيەت» اتالىمى بويىنشا گران-پري يەگەرى. قر ۇكىمەتىنىڭ «دارىن» مەملەكەتتىك جاستار سىيلىعىنىڭ لاۋرەاتى. قر جازۋشىلار وداعىنىڭ مۇشەسى.
ءتۇس
شوقال-شوقال قۇمدارمەن،
شوقىلارمەن قارالى.
كەرۋەن تارتقان جىلدارمەن،
كوشىپ داۋرەن بارادى.
قىزىل كوزى ۇكىنىڭ،
قىز-قىز ەتكەن وشاق اي.
جەلدەن ايان وقىدىم،
مەنى قالقام توسادى-اي.
ورعىل-ورعىل تاۋدى اسىپ،
وتاپ وتسەم يزەندى.
ءنان جايىنعا جارماسىپ،
مالتاپ وتسەم وزەندى.
شوق قارا اعاش تۇبىنەن،
جەتىم دۋال كورىنسە.
جوق، قابا اعاش تۇبىنەن،
باقسى-دۋام كورىنسە.
قوسپاعى ونىڭ كون تابان،
الدىما كەپ شوكسە ەگەر.
قوس جىلانى ارقادان
الما-كەزەك وپسە ەگەر.
ءتاڭىر جاقتان شىركىن بوپ،
تۇمەن بۇلتتار قۇيسا ءبىر.
جەردىڭ بەتى ىركىلدەپ،
جولدار بولسا مي، سابىر.
كىسى بويى وشاعان،
قوسپاق ءمىنىپ كەتسەم دەپ.
ۇرى شىقپاي تاسادان،
ازامات تاسقاراۇلى – 1990 جىلى شىعىس قازاقستان وبلىسى، ۇلان اۋدانى جوعارعى تايىنتى اۋىلىندا تۋعان. قازاقستان-امەريكان ەركىن ۋنيۆەرسيتەتىن «مەنەدجمەنت: ساۋدا سالاسى» ماماندىعى بويىنشا تامامداعان. حالىقارالىق «شابىت» شىعارماشىل جاستار فەستيۆالىنىڭ «ادەبيەت» اتالىمى بويىنشا گران-پري يەگەرى. قر ۇكىمەتىنىڭ «دارىن» مەملەكەتتىك جاستار سىيلىعىنىڭ لاۋرەاتى. قر جازۋشىلار وداعىنىڭ مۇشەسى.
ءتۇس
شوقال-شوقال قۇمدارمەن،
شوقىلارمەن قارالى.
كەرۋەن تارتقان جىلدارمەن،
كوشىپ داۋرەن بارادى.
قىزىل كوزى ۇكىنىڭ،
قىز-قىز ەتكەن وشاق اي.
جەلدەن ايان وقىدىم،
مەنى قالقام توسادى-اي.
ورعىل-ورعىل تاۋدى اسىپ،
وتاپ وتسەم يزەندى.
ءنان جايىنعا جارماسىپ،
مالتاپ وتسەم وزەندى.
شوق قارا اعاش تۇبىنەن،
جەتىم دۋال كورىنسە.
جوق، قابا اعاش تۇبىنەن،
باقسى-دۋام كورىنسە.
قوسپاعى ونىڭ كون تابان،
الدىما كەپ شوكسە ەگەر.
قوس جىلانى ارقادان
الما-كەزەك وپسە ەگەر.
ءتاڭىر جاقتان شىركىن بوپ،
تۇمەن بۇلتتار قۇيسا ءبىر.
جەردىڭ بەتى ىركىلدەپ،
جولدار بولسا مي، سابىر.
كىسى بويى وشاعان،
قوسپاق ءمىنىپ كەتسەم دەپ.
ۇرى شىقپاي تاسادان،
سول قالقاما جەتسەم دەپ.
اي تۇبىنە بارعانداي،
ايعا سۇراۋ سالعانداي،
كەكىرە بىتكەن كوك ويعا،
كوس-كوستەپ بارامىن دەگەندە قالايدا،
كەتتى ءىلىنىپ كوزدەرىم،
كەتتى ءۇزىلىپ سوزدەرىم.
قىزىل-جاسىل ءتۇس كوردىم،
تۇسىمدە ءبىر ءىس كوردىم.
ءتۇسىم مەنىڭ اق بولدى،
تۇسىمدە كەلەسىدەي ۋاق بولدى:
قوس كوزىمدى قان قىسىپ،
قىرباق ويعا بويلاعام.
كۇلتەدەگى تاڭعى شىق،
ءالى دەگدي قويماعان.
انىق-انىق ءسوز قۋسام،
اڭقىپ ۇشقان قۇستارىم.
ونە بويىم بوز جۋسان،
كۇن ۋىعىن ۇستادىم.
قارا بارشىن قىراننىڭ،
تىڭداپ كۇزگى شاڭقىلىن.
ۇمىت بولعان ءبىر ءاننىڭ
اۋەنىنە بالقىدىم.
كىرپىگىمدى قاقتىم مەن،
گۇلدەر ۇشتى كوكەك بوپ.
كەتىپ بارا جاتتىم مەن،
بوزىنگەنىم جەتەكتەپ.
قار جاۋعاندا ءبىر كەرىم،
قالى كىلەم جاپقانىم.
اپتابىندا شىلدەنىڭ،
شايى كىلەم جاپقانىم.
سەنى دوسقا باقتىم با،
جانۋارىم، وكىلىم.
جىبەك بۇيدا تاقتىم دا،
ۇكىلەدىم كەكىلىن...
كونە جۇرتتىڭ كوڭىنە،
جەتتىك دەگەن شاقتا ءبىز.
ءسىڭىر-ءسىڭىر سايلاردان،
وتتىك دەگەن شاقتا ءبىز.
قۇيرىعىمەن جەر ساباپ،
جىلان جاتتى اپپاق بوپ.
كونە جۇرتتى – ءتور ساناپ،
كەلگەندەردى شاقپاق بوپ.
اق جىلاننىڭ ور ءتىسىن،
قالقان دەنە جارتىسىن،
الام، الام دەگەندە،
ارى بارام دەگەندە،
وراپ-وراپ ءبىر قاقتى،
ومىراۋىمنان ءبىر شاقتى.
تارىلدى كەپ دەم-وكپەم،
تانىتپاق ەم ايباردى.
اپپاق جىلان كەنەتتەن،
ماقتا قىزعا اينالدى.
جەتتىك دەگەن شاقتا ءبىز،
بوگەت بولعان بۇرىمدى-اي.
وزەن جاققا ماقتا قىز،
ءتۇسىپ كەتتى... بۇرىلماي.
زار جىلادى بوزىنگەن،
زار جىلادى ول راسىندا.
ادام ۇقپاس سەزىممەن،
قالا بەردى قاسىمدا.
ر.S.
ماعان كەيدە وڭىمدە،
كەرەكسىڭ سەن، بوزىنگەن.
كونە جۇرتتىڭ كوڭىندە،
دەمەپ جۇرسەڭ، بوزىنگەن.
قابارسا ەگەر قاباعىم،
ۋ جۇتقانداي القىزىل.
تىستەپ-جۇلىپ دالانىڭ،
اكەل داعى جالبىزىن،
اكەل داعى جالبىزىن،
قابىرعامنان تىستەپ كەت،
قاق توسىمنەن يىسكەپ كەت،
بوزىنگەنىم، جالعىزىم!..
اكە
قۇلىن جاستان ەرۋ بولىپ كوشكە مەن،
قۇتپان ايعىر ۇيىرىندە وسكەن ەم.
ۇشىپ بارا جاتقانداعى تىرناعا،
اكەم اناۋ، ات ۇستىنەن «قوش!» دەگەن.
بۇزاۋ ءتىسىن قورعاسىنمەن جالاتقان،
قاباعىنان قىرما بوران جاراتقان.
تازقارادان تايلاق ءجۇندى ايىرىپ،
بيە ساۋىم شەشەتايعا ساباتقان.
اق شەتەننەن جاساتپاعان قۇرىعىن،
ات پەن قامشى قۇداي وعان،
ءبىر ۇعىم!
جانۋاردىڭ جالىن ءۇنسىز قۇشادى ول،
باپپەن عانا شەشىپ ومىلدىرىگىن.
(قامشىگەرىم،
ءسوزىن ۇققان كورگەننىڭ،
قادىرىنە جەتە الام با كەرمەڭنىڭ؟..)
ءبىر قاعىتىپ قوياتىنى بار جانە
قالجىن ايتىپ ۋىتىنداي ەرمەننىڭ.
جۇرەك ءتۇرىپ قوڭىر جەلگە – كۇبىرگە،
اڭساعانى ءدوڭ اسقان ءبىر ءدۇبىر دە...
اقتاڭداقتاي جۇلدىزدارعا، اعاتىن،
ۇزاق قاراپ وتىرادى ىڭىردە.
دەلەبەسى – جارباي تاۋلار، جاسىل ءدۇز،
جاسىل دۇزگە جابا-سالما كوشىرگىز!
كوپ ايتپايتىن ونىڭ نازىك سوزدەرى –
ماما بيە، سابا جەلىن، سوسىن...
كۇز!
مار تەكە جەل قامىس باسىن ىرعاماي،
كۇز كەلدى، اكە!
مۇلگىپ-قالعىپ تۇرعان اي.
...سەنىڭ كۇزىڭ ولەڭىمە اينالدى،
ۇشىپ بارا جاتقانداعى تىرناداي.
جىلان
ورما ءتىستى ور جىلان،
وڭ يىقتا شەك ايبات.
سۇلۋ كوشكەن سۇر جىلان،
سول يىقتا شەك ايبات.
جاۋ اعاشتىڭ تۇبىنە
ۇيا سالعان مەن ەدىم.
تالايلاردىڭ ءومىرىن
قيا سالعان مەن ەدىم.
تۋرا جولدى بىلگەنمەن،
ءبىر اداسۋ - تىلەگىم.
ءيىر-ءيىر جۇرگەنمەن،
ىنگە ءتۇزۋ كىرەمىن.
"جىلانسىن!" دەپ قويماعان،
اعالارعا نە دەيىن؟!.
القىزىل گۇل جايلاعان،
القابىمدى وبەيىن.
ءتۇن ارادا اداسسام،
اياقتان شال، اق جىلان.
اي ارادا اداسسام،
اياماستان شاق جىلان!
تىلىمە ۋ تولادى،
توراڭعى اسسام تالاي كۇن.
جارىم جىلان بولادى،
ايانى وتسە ابايدىڭ.
ءبىز – جىلاننىڭ تۇقىمى،
سارىباۋىر ءبىتىمى.
سارى جەلىن ەمگەنى،
ساعانا تام كورگەنى.
تىك اتىلام جورىققا،
ءتۇننىڭ سەتىنەپ ءجۇرىسى.
ءبىزدى كورسەڭ قورىقپا،
اينالىپ ءوت، دۇرىسى!
ساعىنىش
ساعىنامىن...
نەنى ساعىنامىن وسى مەن؟
كىمدى ساعىنامىن؟
تاڭعا جينالامىن، سودان سوڭ تۇنگە شاعىلامىن.
گۇلدى ساعىنامىن با،-
ەرىنىمە القوڭىر تاڭدايىن تيگىزگەن؟
ىمىرتتى ساعىنامىن با،-
شايتانعا سالقىن ماڭدايىن سۇيگىزگەن؟
جۇمىر باسىمدى سۇيرەلەپ قايتا تۋدى ساعىنامىن با،
جوق، الدە،
«ماما!..» دەپ، ەركەلەپ كۇلۋدى ساعىنامىن با؟..
ءاي، ءاي، ەركەم...
جىلاۋدى ساعىنامىن-اۋ وسى مەن:
ۇكىنىڭ كيەسىن تامىزامىن سوندا ءاربىر عاشىقتىڭ ەسىنە;
ولار ۇعادى سوندا،-
قايعى تەرەڭ بولعاندا، قۇداي جاقىن بولاتىنىن،
جان نۇرلى بولعاندا، باقىت ءوزى قوناتىنىن...
ولار ۇعار ەدى سوندا،
قۇلاقسىز ەستۋدى، كوزسىز كورۋدى،
دىنگە سەنۋدى، ياعني، وزىنە سەنۋدى!..
ادىلدىك بولمايتىنىن – ادىلەتسىزدىك بولماسا،
ارمان الدايتىنىن – سەنۋشى دۇرىس بولاماسا.
ساعىنامىن...
كىمدى ساعىنامىن؟
جالپى، ساعىنىپ نە ەتەمىن؟
مەندەگى اقىلعا بوتەن بۇل قازاق، بوتەن ءۇن...
تورداعى قۇس ۇشارىن ۇمىتادى عوي،
ادامدار دا استە ويلامايدى ەكەن كەتەرىن.
اپكەمدى ساعىنامىن-اۋ، سول عانا تۇسىنەدى،
بيىك انىنە تارتاتىن قۇسىم ەدى...
نەنى ساعىنامىن وسى مەن؟
جازۋدى ساعىنامىن-اۋ:
از سويلەۋدى ۇيرەندىم، سالماق سالمايمىن وڭەشكە...
ماڭدايىم تيەدى سولاي ازۋعا.
وي، بارلىق اقىن ءبىر-اق كىتاپتى جازۋدا ەمەس پە؟
وي، بارلىق اقىن ءبىر عانا كوردى قازۋدا...
ساعىنامىن...
باسقا امالىم بار ما ەندىگى؟
(بۇزۋشىلىق سارىنىم جانى تازاعا بولا المايدى ۇلگىلى)
ءبىر ورتاعا سىيماي جۇرگەن قايران باسىم،
ءبىر تابىتقا سىيمايتىنىڭ بەلگىلى.
كىمدى ساعىنامىن وسى مەن؟
العاشقى ىڭكارلىكتى ساعىنامىن!
العاشقى ىڭكارلىكتى ساعىنامىن – بالالىعىمدى ساعىنامىن،
جاپىراق يىسىنەن تارقاتىلعان قارا بۇرىمدى ساعىنامىن...
سەزىمدى ساعىنامىن،
ارزان ءسۇيىستىڭ دامىنەن تونالىپ بولعام;
ەڭ باستىسى ءوزىمدى ساعىنامىن،
قارا تۇنگە شىققان دا، جوعالىپ قالعان...
قۇزعىن
ءتۇن عانا مۇڭعا مۇڭدى قوسا الادى،
سۇزەك جەل سوقىر تامدى تاسالادى.
قارايىپ قۇزعىن وتىر تام ۇستىندە،
كوزىنەن قان اعادى،
جاس اعادى.
بۇل سوزگە اۋرە بولما سەنىپ، قۇربىم،
كيەسىن الماعاسىن تەرىپ قىردىڭ.
قازىردىڭ وزىندە دە،
مەن ءدارۋىش،
قۇزعىننىڭ قىزىل كوزىن كورىپ تۇرمىن.
سارسىلام،
سابىر كۇتەم،
قاسىم قاعام،
قۇزعىن كەپ تاراتادى شاشىن ماعان.
سۇلۋعا بىرتە-بىرتە اينالادى ول،
ءبىر گۇلى ون ەكىدە اشىلماعان.
جالباقتار جالعىز ەدىم بارىن كۇندەپ،
ۇياتى، يمانى مەن ارىن بىلمەك.
سول سۇلۋ مازالاپ ءجۇر نەسىن مەنى؟
«مەن سەنىڭ قۇلىڭمىن...» دەپ،
«جارىڭمىن!» دەپ.
سەن مەيلىڭ،
سەنبە مەيلىڭ، ايتقانىما،
ءتاڭىردىڭ مىنا سىيى بايىتقانى ما؟
نەگە مەن سۇيەم وسى قاراعاندى،
قۇستاردىڭ توپ-توپ بولىپ قايتقانىنا.
بەلگىلى سول قۇزعىننان قاشپاعانىم،
ىشىمنەن تاۋسىلامىن،
بوس قالامىن.
ايەل بوپ كەلەدى ءالى ول،
قارا دا تۇر،
ۇسىنىپ ۋ قۇيىلعان توستاعانىن.
***
وسكەمەننىڭ تۇندەرىندە مۇڭ بار-دى،
وزەن بويى وركەش-وركەش قۇم قالدى.
جىل دا ارداقتى،
جىلعا دا اقتى توقتاماي،
كوز ەتىمەن كوسەگەندەي ىلعالدى.
جايپاۋ شاعىل، جارباق تاستار، جاسىل ماڭ،
جەندەت-توزاڭ كولەڭكەمدى قاشىرعان.
كوكجيەكتەن جاڭبىر ءيىسى بۇرقىراپ،
الاي-دۇلەي جاپىراقتار شاشىلعان.
(وسكەمەنىم – مەنىڭ ومىرگۇلىم ەڭ،
ءار دەرتىڭە تابا السامشى بۇگىن ەم.)
...اندىزدارىن ايالاعان ەرتىس-شال،
اڭىز ايتىپ جاتادى ىلعي تۇنىمەن.
مەيلى، ويىمدى ولەڭ دەڭىز، ءسوز دەڭىز،
وزەن كەشىپ وسكەسىن بە، وزگەمىز...
شالدان ەكەۋ – اق شاعالا جانە مەن،
ەكەۋمىز دە جوق ىزدەگەن كەزبەمىز.
جالماپ-جۇتىپ كەتپەسە ەگەر مەنى سۇم،
ايان ساعان جەڭىلىسىم، جەڭىسىم.
باق شابا ما، باپ شابا ما، بىلمەيمىن،
اق شاعالا، سەن امان بول سول ءۇشىن!
جوق قۋانىش، قايعى دا جوق، جوق كۇمان،
بىلەتىنىم، بۇل ءان ەمەس اقتىق ءان.
بىلەتىنىم، ءبىر ساپارعا اتتاندىم،
كوزىم الدى – كوشپەلى بۋ، كوك تۇمان.
ارا-تۇرا ەسىنەيدى اۋىش قىر،
جۇرەگىمدە تولقىن اتقان داۋىس تۇر.
اق شاعالا، مۇلدە اداسىپ كەتسەم مەن،
جول سىلتە دە، ەرتىسىممەن قاۋىشتىر.
***
شاپشىما اسۋ،
شويىن كوك،
شابدار ات ەرتتەپ مىنگەنىم.
سارى اتان – مەنىڭ ايىم دەپ،
تەبىنە بەرۋ بىلگەنىم.
التايدىڭ اردا ەركەسى،
ساپالاق بەلدى بۇرا ءوتتى.
جەل-قومنان تۇسكەن وركەشى
كوسە تاس تاۋدى كەرە ءوتتى.
ءومىردىڭ سۇرلەۋ-سوقپاعىن
وتۋگە بىرگە اتتانعان.
ايعۇلاقتانا شاپقانىم،
القىمى كوبىك قاقتانعان.
جەز توپشى قىران جار ەدى،
سوڭىمدا قالىپ جەل بىتكەن.
دويىر ءبىر قامشىم بار ەدى،
سالپىنشاق قىندى بەلدىكپەن.
كەسپىرى سۇلۋ كۇن كوردىك،
تەرلەدىك تالاي،
توڭدىق سان.
زورايىپ وسكەن ءتۇن كوردىك –
بىلتەسى ناشار وندىق شام.
سوقپاقتا جۇگىم ارتقان با،
«توقىمنان اۋدىم توسىننان».
ايىلىن بوستاۋ تارتقام با،
ايرىلىپ قالدىم دوسىمنان؟!
...تەرىمدى تەرىس اۋداردى،
كەمەلىم – كۇنىم، كەلەلىم.
شاۋجايلاپ مىنگەن شابداردى،
تۇسىمدە بۇگىن كورەمىن.
كىرپىگىمدى ىلسەم،
كىسىنەپ
ۇيقىمدى بۇزعان قاشاعان.
سوڭىما قايدان ءتۇسىپ ەد،
ۋىز دا اۋزى بوشالاڭ؟!
ەس بار ما دەيمىن شىركىندە،
كوزىنە تۇتاس سىيعان اي.
بەتپە-بەت كەل دە ءبىر كۇندە،
تارپىپ ءولتىرشى،
قيناماي!
***
الداي، الداي، اق دۇنيە...
جەل تەبىنىپ قارسى الدان،
تىزبەك تاۋلار كەشقۇرىم شاناق قاسىپ، ءان سالعان.
قاراجاسىل كۇرسىنگەن بۇلتتار ۇشسا قاز-قازداپ،
قارابايىر سىر توگىپ وتىراسىڭ جازعا ازداپ.
ۋگاي-ۋگاي تۇزدە وسكەن قابا جالدىڭ ءبىرى ەدىم،
ساقپان-كۇنىم ساق ەتسە –
سويلەيدى ىلعي جۇرەگىم!
سويلەيدى ىلعي جۇرەگىم – قىل سۋىرىپ تۇماننان،
تۇسىنىكسىز بۇل كۇيدەن تۇتام-تۇتام ۇعام ءمان.
كەلە كۇندەر كەرەعار،
سەنەن قالعان جۇرەك بۇل.
سەرە، سەرە، سەرە قار،
سەنەن قالعان جۇرەك بۇل.
وتاۋ وتتىڭ ورىنى،
ويىل كوزدىڭ جاسى بۇل.
وق جاڭبىردىڭ ءسوزى بۇل،
وراق ءتىلدىڭ ءوزى بۇل!
ور جىلانداي شاققاندا ەلەس، ەلەس...
ەلەس-كۇن
يت ءتىسىمدى قاققاندا، جۇرەگىممەن كەڭەستىم.
قاعاز شايناپ، سيا ىشكەن قانشا، قانشا، تاڭ قانشا،
قىزاراقتاپ جۇرەكتىڭ ءۇمىت-وتى جانعانشا؟!.
جۇلدىز قۇراپ، جىن ءمىنىپ، جەلمەن بىرگە كورىپ ءتۇس،
قانشا جانمەن جۇرەكتىڭ ۋىس نۇرىن ءبولىپپىز؟
بۇل جۇرەكتە اقپان بار، قاراشا بار، تامىز بار،
شايىپ وتكەن كەمەرىن تولقىن-تولقىن اڭىزدار.
قايران مەنىڭ جۇرەگىم، عاشىق بولعان بۇرىن ءبىر،
سودان بەرى (نەلىكتەن؟) كۇڭگىرت، سۋىق، بۇلىڭعىر.
قار جاۋعاندا تۋعان ەم، قار جاۋعاندا ولەم-اۋ،
قار ۇلدارىن ۇعۋعا قانداي جۇرەك كەرەك-اۋ؟
مۇز كەمىرگەن، جۇرەگىم،
بوراپ-بوراپ سويلەگەي.
اينالاڭا، جۇرەگىم،
قاراپ-قاراپ سويلەگەي.
سەن دە – جۇرەك سوققان ءبىر، مەن دە – جۇرەك، دۇرىسى;
ءومىر دەگەن – قۋ شۇناق قۇدەكەمنىڭ ءبىر ءىسى.
ءومىر دەگەن – جەزدەمنىڭ سارىباۋىر قامشىسى،
ءومىر دەگەن – جاڭبىردىڭ جالعىز، جەتىم تامشىسى.
ءومىر دەگەن، كوپ بولسا، كوشىپ وتكەن قۇمداي ءبىر،
ءومىر دەگەن – جۇرەگىڭ،
جۇرەگىڭدى تىڭداي ءبىل!
اي مەن ەرتىس
«اي كوردىم، امان كوردىم،
باياعىداي زامان كوردىم.
ەسكى ايىم – ەسىركە،
جاڭا ايىم – جارىلقا!»...
قىزاراقتاپ جانعان ايعا،
دۇعا قىلدىم وسىلاي.
ون بەسىنەن تولعان ايعا،
دۇعا قىلدىم وسىلاي.
نە بار ەندى توڭاتىنداي،
جاۋتاڭدامان تىلەككە ءار؟!
ەرتەڭ ءولىپ قالاتىنداي
سۇيگىزەتىن جۇرەك بار.
جاسىل سوزدەر ءبۇر اتادى،
بولەك كۇيگە بولەر ءتۇس.
جالعىز ۇلىن جۇباتادى،
جالبىز تاتقان كونە ەرتىس.
تور-اسپانعا قۇسىن ءورىپ،
اھ ۇراتىن وزەنىم.
شالعاي كەتسەم تۇسىمە ەنىپ
شاقىراتىن وزەنىم.
وزەك تىلگەن وتكىر، مۇڭدى وي،
ۇقساعانى-اي پىشاققا.
اي جامىلىپ كەپ تۇرمىن عوي،
تولقىنىڭمەن قۇشاقتا.
قىزۋى مول ءورت-دەنەنىڭ
جولى بولسا بەلەستە –
ايالاۋعا سەرت بەرەمىن،
اينالعانشا ەلەسكە.
اينالعاندا ەلەسكە انىق،
كەلەر تاعى ءبىر اقىن.
سەنى كورسە مەنى ەسكە الىپ،
مەنى ەسكە الىپ تۇراتىن.
***
بۇل قاي كەزەڭ؟
وتەم دەسەم وتكەل كوپ،
اداسامىن «كۇز قايدا؟» دەپ...
كوكتەم جوق.
كوزىم جۇمسام ەرتىسىمدى كورەمىن،
تولقىنىمەن قول بۇلعايدا «كەل، كەل!» دەپ.
بۇل قاي كەزەڭ؟
قىشقىل، شيكى، ءتاپ-ءتاتتى،
اداسامىن ايىرا الماي باق-تاقتى.
سولق-سولق ەتىپ جىلايدى ەرتىس تۇنىمەن،
جىبىتپەكشى جۇرەگىمدى قاپ-قاتتى.
جالعان جالعان ەكەنى شىن؟
جوق شىندىق!
اداسامىن جانارىمنان شوق سىرعىپ.
جالىن كەشىپ، ساعىم كەشىپ كەلەمىن،
كوكىرەگىمە قامالعاسىن كوپ سۇمدىق.
ءومىردى ەرتە، ولەڭدى ەرتە ءبىلدىم بە،
دۇنيەنىڭ ءتۇسى ۇقسايدى كۇلگىنگە.
كەلمەي وتىر ءتىرى جانمەن سويلەسكىم،
سويلەسكىسى كەلمەي وتىر ءتۇننىڭ دە.
جولدار عانا تۇمان تولى، تولى قار،
جول سىلتەۋگە كىم بار ەكەن جولىعار؟
كوزىم جۇمام...
مەنىڭ عازيز ەرتىسىم،
جالعىز ۇلىن ءبىر ۇقسا ەگەر سول ۇعار.
Abai.kz
