قىتايدىڭ ەرتە زامان اقىنى: جىر ۇستازى – دۋ فۋ
دۋ فۋ 杜甫 (712-770 ج.) – تاڭ داۋىرىندەگى قىتاي اقىنى. ول شەنەۋنىك وتباسىنان شىققان دۋ شەنيان اقىننىڭ نەمەرەسى.
تۇڭعىش ولەڭىن 7 جاسىندا شىعارعان. دۋ فۋ جاس كەزىندە قىتايدى كوپ ارالاپ، قىتاي حالقىنىڭ ومىرىمەن جەتە تانىس بولعان. «ارۋلار تۋرالى جىر»، «بوزبالا جايىندا» اتتى ەڭبەكتەرىندە اقىن سارايدى توڭىرەكتەپ جۇرەتىن دۇنيەقوڭىز شەنەۋنىكتەردى اجۋالايدى. دۋ فۋدىڭ «استانادان فىنسيانعا اتتاناردا، جۇرەگىمدى نە كورنەدى» پوەماسى (755 ج.) ادامدار تەڭدىگىن اڭساعان ارمانعا تولى.
دۋ فۋ – پەيزاجدىق ليريكانىڭ مايتالمان شەبەرى، ادامدار اراسىداعى جاراسىمدىلىقتىڭ، تابيعاتتىڭ اسقان جىرشىسى («كوكتەمگى سۋ»، «تاڭ سارىدە ويانام» ت.ب.).
دۋ فۋ شىعىس پوەزياسىنىڭ دامۋىنا ۇلكەن اسەر ەتتى. قىتايدا دۋ فۋدى «جىر ۇستازى» دەپ اتايدى. ەل كەزىپ، كوپ قاڭعىرعان دۋ فۋ جوقشىلىقتان ولەدى.
اي تولعاندا
كۇمىس تاباق اي كەزەدى، جالعىزسىراپ اسپاندا،
ءۇيدىڭ ءىشىن قارسى الدىنان، جايناتىپ نۇر شاشقاندا.
اي نۇرىندا وزەن بەتى، اق جال تولقىن ويناعان،
سۋ ساعىممەن ءۇي ەسىگى، ۇقسار ءدىرىل باسقانعا.
وركەش-وركەش بۇيرا جالدى، سۇلۋ ساعىم اۋمايدى،
كوز الدىڭا كولبىرەتىپ، كۇمىس كىلەم اسقانعا.
ايدىڭ نۇرى ايمالايدى، شاشىلىپ جەر-جاھانعا،
نۇرعا بوگىپ مۇلگيدى ورمان، جىم-جىرت قانا جاپاندا.
قاراعايلى قاپتالداعى، الىستاعى اۋىلىم،
ەسكە ءتۇسىپ ساعىندىردى-اۋ، ەندى تىنىش جاتام با؟
اتتەڭ ءبىر كۇن ايلى كەشتە، جۇپار دارشىن استىندا،
باس قوسىلىپ تۋىستارمەن، اۋىل ءدامىن تاتام با؟!
《月圆》
孤月当楼满，
寒江动夜扉。
委波金不定，
照席绮逾依。
未缺空山静，
高悬列宿稀。
故园松桂发，
万里共清辉。
سۋرەتتەگى بۇركىت
اپپاق تورعىن ۇستىندە، اياز-بوران اقىرىپ،
شاۋلى قىران تىلەنىپ، ۇشپاق شابىت شاقىرىپ.
قىران جانار شولادى، قىلت ەتكەندى جىبەرمەي،
تۇسپەكشى اككى تۇلكىگە، بولات تۇياق باتىرىپ.
توماعاسى الىنىپ، قىران كوزىن اشقاندا،
قاعار ەدى-اۋ قاناتىن، سامعاپ شىرقاۋ اسپاندا.
شىعار ەم مەن شەرىمنەن، سۋرەتتەگى سول قىران،
پانيدەگى توپاسقا، ءتۇسىپ قانىن شاشقاندا!
画鹰
素练风霜起，
苍鹰画作殊。
㧐身思狡兔，
侧目似愁胡.
绦镟光堪擿，
轩楹势可呼。
何当击凡鸟，
毛血洒平芜。
كوكتەمدە لي بايدى ساعىنعاندا
تەڭدەسى جوق دەۋگە لي باي تولىمدى،
تىلگە جەڭىل، جىرلارى ويعا قونىمدى.
شالقار شابىت، ۇشقىر قيال يەسى،
دارا تۋعان دانا جىردىڭ كيەسى.
جىرىندا بار باتىر يۇيشين ايبارى،
باۋجاۋدىڭ بار جومارتتىعى جايدارى.
مەن قىدىرىپ ۋيحى وزەنى جاعاسىن،
ارالاسام كوكتەمدە ورمان اراسىن.
سەن جياڭسۋدىڭ شىعىسىندا اسپانعا،
كوز الاسىڭ ساعىنىش بۇلت باسقاندا.
اتتەڭ قاشان ەكى اقىن تابىسىپ،
جىر وقىرمىز شالقىپ بوكال قاعىسىپ.
春日李白
白也诗无敌，
飘然思不群。
清新庾开府，
俊逸鲍参军。
渭北春天树，
江东日暮云。
何时一樽酒，
重与细论文。
ەسىرىك ەركەك
ۋانلي كوپىر باتىسى، بار ءشوپ كۇركە لاشىعىم،
ەلەپ ەشكىم كەلمەيدى، جالعىزسىراپ جاسىدىم.
الۋان گۇلدەر بار-بار بىراق، اينالامدا اشىلعان،
كوڭىل تولقىپ كوك لانساڭ، وزەنىندەي تاسىدىم،
ءوز جارامدى وڭاشا، ءوزىم عانا قاسىدىم.
سۇلۋ بامبۇك تۇلعاسىن جىبەك سامال وبەدى،
لالا گۇلگە مامىق بۇلت، مايدا جاڭبىر توگەدى.
سامالمەنەن كەلەدى، سارانا ءشوپ ءيىسى،
اسەمدىككە اۋەستىك، ايتار ءسوزىم كوپ ەدى،
امال نەشىك قاسىرەت، قابىرعامدى سوگەدى.
باعزور مانساپ دوستارىم، قاي زامان حات ۇزگەلى؟
اش قارىن ۇل قارايدى، مۇڭ مۇندالاپ جۇزدەگى.
ۇلىمنان دا ۇيالام، مۇسىركەيمىن مۇڭايىپ،
جانىم قۋراپ بارادى، جاپىراقتاي كۇزدەگى.
كوز الدىمدا كولبەڭدەپ، ەسىرىك كەز ىزدەرى.
قۋ سۇيەكپىن قاۋساعان، كومەر ءبىر كۇن قۇتىلىپ،
مانساپ بايلىق ءبارى جوق، ءبارىن بولعام ۇتىلىپ.
ءوز كەزىندە ەلىرگەن، ەركەك ەدىم ەسىرىك،
ءالى سونداي ەسىرەم، بارعان سايىن قۇتىرىپ،
جەر استىنا قاي كۇنى كەتكەنىمشە جۇتىلىپ.
狂夫
万里桥西一草堂，
百花潭水即沧浪。
风含翠篠娟娟净，
雨裛红蕖冉冉香。
厚禄故人书断绝，
恒饥稚子色凄凉。
欲填沟壑唯疏放，
自笑狂夫老更狂。
جالعىز قاز
توپتان قالعان جالعىز قاز، سۋ ءىشىپ، ءشوپ شالمايدى،
سەرىكتەرىن ىزدەيدى، شارلاپ ۇشىپ شالعايدى.
قايدا كەتكەن قاز كەرۋەن، بۇلتتار جۇتىپ قويعان با؟
شالقار كوكتە جالعىز قاز، اياۋشى جوق زارلايدى؟
كوكجيەككە كوز قادار، كورىنگەندەي توپ قازدار،
سۇڭقىلدايدى قۇس كەۋدە، ورتەنەردەي وت مازدار.
كوگالا ۇيرەك كولدەگى، قايدان ۇقسىن قاز مۇڭىن،
تاستاپ كەتكەن كوپ قازدار، قۇلازيدى كوك سازدار.
孤雁
孤雁不饮啄，
飞鸣声念群。
谁怜一片影，
相失万重云？
望尽似犹见，
哀多如更闻。
野鸦无意绪，
鸣噪自纷纷。
يۇەياڭ سامالدىعىنا شىققاندا
كورسەم-اۋ دەپ دۇڭتيڭ كولىن كوپتەن بەرى اڭساعام،
بۇگىن يۇەياڭ سارايىنان كوز ساپ تۇرىپ تامسانام.
شىعىسى مەن وڭتۇستىگى ۋ ەلى مەن چۋ ەلى،
وزەن جاتىر ەكى ايىرىپ قالىڭ قولدى سامساعان.
شەگارا جوق اي مەن كۇندە، كولدە قالقىپ كەزەدى،
جان دوستاردان حات-حابار جوق، مەننەن نەگە بەزەدى؟
جالعىز قايىق، جالقى پەندە، سۋ بەتىندە سوپيدىم،
اۋرۋ مەڭدەپ، قايعى قاجاپ، جانىمدى ۋداي ەزەدى.
ماعان ءمالىم انا تاۋدىڭ ار جاعى عوي تەرىسكەي،
جاۋلاسقان ەل ءبىر بىرىمەن ولىسپەي نە بەرىسپەي.
قايىقتاعى قاۋقارسىز شال جەل اعىزعان كوز جاسىن،
نە قىلارمىن ءتايىر-اي، قايعىرعانمەن تەك ىشتەي!
登岳阳楼
昔闻洞庭水
今上岳阳楼。
吴楚东南坼，
乾坤日夜浮。
亲朋无一字，
老病有孤舟。
戎马关山北
凭轩涕泗流。
چۋ ءۋازىرى
ۋ حوۋ دەگەن قارۋ تورە، داڭقىن دارا قالدىرعان،
تالاي بوزداق تاۋاپ ەتۋ ءۇشىن ىزدەپ قاڭعىرعان.
قايدا دەسەڭ تاۋاپحانا جۋ گىلياڭعا ارنالعان،
چىڭدۋداعى ارشالى تاۋ اراسىنا سالدىرعان.
جاسىل مايسا تۇرعاندايىن، جارقىراتىپ جان سالىپ،
باسپالداقتان كوكتەم كوركىن، كورەسىڭ سەن تامسانىپ.
مىسىق تورعاي ءان سالادى اراسىندا بۇتاقتىڭ،
ەسىل ەردىڭ ارۋاعىنداي كەلگەنىڭدى قارسى الىپ.
ءۇش پاتشالىق زامانىندا، باس يزەگەن دانالار،
بولا بىلگەن اكە-بالا حاندار ءۇشىن قارا نار.
ەڭ سوڭعى سول ۋي بەكتىگىن باعىندىرار ساپاردا،
كىم ويلاعان دەپ سۇم اجال جول ورتادا جان الار؟
ارمانى بار – ارقالى ەل، تورقالى جەر دىتتەگەن،
ۇلەسى بار ورتا جازىق ورداسىنا تىكتەگەن.
باتىرىم-اي باقىل بولعىن، ۇلاستىرىپ ۇرپاقتار،
ارى قاراي جالعاپ جاتىر ارمانىڭدى بىتپەگەن.
蜀相
何处去寻找武侯诸葛亮的祠堂？
在成都城外那柏树茂密的地方。
碧草照映台阶自当显露春色，
树上的黄鹂隔枝空对婉转鸣唱。
定夺天下先主曾三顾茅庐拜访，
辅佐两朝开国与继业忠诚满腔。
可惜出师伐魏未捷而病亡军中，
常使历代英雄们对此涕泪满裳！
ايلى كەشتە ساعىندىم باۋىرلاردى
قاراۋىلدىڭ قاعىلدى بارابانى،
كوشە جاققا ەندى كىم بارا الادى؟
قاڭقىلدايدى سىڭار قاز، تەك سول عانا،
شەگارانىڭ تىپ-تىنىش بار الابى.
قىراۋ ءتۇسىپ اپپاق بوپ ايلى كەشتە،
ايدى كورسەم تۋعان جەر تۇسەدى ەسكە.
باۋىرلارىم قايدا ءجۇر ەكەن قازىر،
توز-توز بولىپ تورعايشا كەتتى ەمەس پە؟
حات-حابارىن قاي زامان الماعانعا،
باۋىرىمنىڭ ءبارى امان قالماعان با؟
قارعىس اتقىر بۇل سوعىس توقتار بالكىم،
ءبارىمىزدى تىپ-تيپىل جالماعاندا!
月夜忆舍弟
戍鼓断人行，
边秋一雁声。
露从今夜白，
月是故乡明。
有弟皆分散，
无家问死生。
寄书长不达，
况乃未休兵。
كۇرەڭكەيگە كۇرسىنۋ
اۋلادا بار كۇرەڭكەي گۇل وسىرگەن،
مەزگىلىنەن كەشىكتىرىپ كوشىرگەن.
چوڭياڭ كەلدى، قاۋاشاعى ءالى كوك،
كوز قاندىرىپ كورە قويار ءسانى جوق.
ءالى-اق كۇز كەپ، سۋىق ىزعار شاشادى،
دىردەكتەگەن ماستار كوزىن اشادى.
نە پايداسى سوندا قالىپ سۇلدەرىڭ،
اشىلعانى تام-تۇمداعان گۇلدەرىڭ؟
گۇل قاشانىڭ سىرتىندا تۇر اشىلىپ،
دالا گۇلى تاۋ ءيىسى شاشىلىپ.
سول گۇلدەردى ءۇزىپ اكەپ شوعىمەن،
تاماشالار ادامدار توپ-توبىمەن.
ەرتە اشىلعان گۇلدەر ەرتە ساۋدىرار،
سانسىزدىكتەن ادامدار كوز اۋدىرار.
تەك كۇرەڭكەي قاۋلاپ ءوسىپ تۇرادى.
اياز اپتاپ، قارلى بوران ۇرادى...
庭前甘菊移时晚，
青蕊重阳不堪摘。
明日萧条醉尽醒，
残花烂熳开何益。
篱边野外多众芳，
采撷细琐升中堂。
念兹空长大枝叶，
结根失所缠风霜。
تۋعان جەرگە تەك تۇسىمدە بارامىن
سوعىس دابىل ءۇرتىس-ءۇرتىس قاعىلىپ،
بىردە اشىلىپ، بىردە جولدار جابىلىپ.
تاۋ تۇكسيىپ، وزەن وكسىپ اعادى،
تابيعاتتان تانىلادى تاعىلىق.
مەن ءبىر شالمىن كەزىپ جۇرگەن جان ساۋعا،
جىرتىق تونىم جارامايدى قامساۋعا.
ءۇش پاتشاعا ۇلاسىپتى ءۇش بۇلىك،
كارى جانىم تۋعان ەلدى اڭساۋدا.
تەك تۇسىمدە تۋعان جەرگە بارامىن،
داۋىل سوعىپ، دۇلەي تولقىن جارامىن.
ۇرپەك باس تال اساۋ شياڭجياڭ جاعاسى،
كورسەتەدى قاراۋىتقان بارانىن.
تۋعان جەرگە جەتسەم-اۋ دەپ اسىعام،
كورىنبەيدى حيشۇي قايدا تاسىعان؟
جەلدەي ەسىپ جەتتىم مىنە چاڭ-انعا،
كوكىرەك دەرت، ءىشىم ۋداي اشىعان!
چۋ جەرى ەكەن، ءبىلدىم چاڭ-ان ەمەسىن،
ءبارى وكىنىش، ءبارى قيال ەلەسىم.
ويانا ساپ جازدىم وسى ولەڭدى،
تۋعان ەل-جەر ۇمىتتى ەكەن دەمەسىن!
归梦
道路时通塞，
江山日寂寥。
偷生唯一老，
伐叛已三朝。
雨急青枫暮，
云深黑水遥。
梦归归未得，
不用楚辞招。
ارىق ات
جان سەرىگىم جالعىز اتىم استىمدا،
ارىق اتپەن از جولدى مەن باستىم با؟
ەرتەلى-كەش جەلگە قارسى جەلەمىن،
ۇلى قورعان سىرتىن كوزدەپ كەلەمىن.
ءوزىم اۋرۋ، قاۋساعان شال قاڭعىباس،
اتىم ارىق، ءجۇرىسىم ءبىر ماندىماس.
امالىم نە جالعىز اتىم مىنگەنىم،
جالعىز اتىن ايامايدى كىمدە كىم؟
جانۋارىم جاتىرقاۋدى بىلمەيدى،
ۇركۋ دەگەن كاپەرىنە كىرمەيدى.
سۋ ىشكىزىپ، مەن جەمدەيمىن ءشوپ بەرىپ،
سەن جەلەسىڭ مەنى ەرتەسى بوكتەرىپ.
كەلەمىز ءبىز كۇندى وسىلاي وتكەرىپ.
乘尔亦已久，
天寒关塞深。
尘中老尽力，
岁晚病伤心。
毛骨岂殊众，
驯良犹至今。
物微意不浅，
感动一沉吟。
قار جاۋعاندا
قان مايداندا قار كومدى عازەز باستى،
كولدەتەدى كارى شال كوزدەن جاستى.
كوشىپ بۇلتتار جوڭكىلىپ بەي ۋاقىتتا،
قار ۇيتقىتىپ بوز بوران كارىن شاشتى.
شاراپ قۇيعان قاپاعىم قايدا قالعان؟
كوپ قارادىم تاپپادىم اينالامنان.
وشاقتا وت جانادى جالاڭداعان،
اۋمايدى ءبىر قىپ-قىزىل ايداعاردان.
وت باسىندا وتىرمىن قايعى قاپتاي،
العى شەپتەن ارت جاقتان حابار تاپپاي.
ەربەڭدەيمىن اۋاعا جازۋ جازىپ،
وسيەت بوپ ارتىما قالار حاتتاي.
战哭多新鬼，
愁吟独老翁。
乱云低薄暮，
急雪舞回风。
瓢弃尊无绿，
炉存火似红。
数州消息断，
愁坐正书空。
كۇن باتقاندا
كۇن ەڭكەيىپ تەرەزەگە كەلگەندە،
اسىپ قويعان سەكىلدەندى پەردەمدە.
ار جاعىندا ديقان بۇلاق باسىندا،
ەرتەلى كەش-باسادى ءبىر ەربەڭگە.
بۇلاق بويى بۇلىقسىعان مايسالار،
الاۋ شاشا الۋان گۇلدەر جايقالار.
بىرەۋ وتىن جارسا، بىرەۋ اس ىستەپ،
كول بەتىندە يەسىز قايىق شايقالار.
قۇستار سايراپ، اۋەن تاۋىپ جاراسىم،
تورعاي قۋعان شىبىن-شىركەي قاراسىن.
قويشى ءبارىن، قۇي قويىرتپاق شاراپتى،
ىشەيىن ءبىر ىشتەگى شەر تاراسىن!
落日
落日在帘钩，
溪边春事幽。
芳菲缘岸圃，
樵爨倚滩舟。
啅雀争枝坠，
飞虫满院游。
浊醪谁造汝，
一酌散千忧。
كوكتەم تاعى كەلگەندە،
جىراق ەلدەن، جەردەن دە;
اۋىلدى اڭساپ مۇڭايام،
مەن سەرگەلدەڭ شەرمەندە.
تاستاپ جياڭچىڭ قالانى،
انگە قوسىپ دالانى;
سولتۇستىككە تاعى دا،
قازدار قايتىپ بارادى.
كەلەر-كەتەر ەركىمەن،
قاناتى بار سەرپىگەن;
قاز قۇرلى دا بولا الماي،
جىر جازام مۇڭ دەرتىمەن.
归雁
东来万里客，
乱定几年归？
肠断江城雁，
高高向北飞。
سەرمەندە سەراناسى
مەن لوياڭنان قاي زامان كەتتىم جىلاپ،
ءتورت مىڭ لي جەر وسىندا جەتتىم جىراق.
بەينە قاڭباق قاڭعىرعان بەينەت ايداپ،
حال-جايىمدى قويمايدى ەشكىم سۇراپ.
انلۋشان مەن شىسىميڭ بۇلىك سالعان،
شىندىق اششى بۇل كۇندە ءۇمىت جالعان.
بۇلىكشىلەر جاۋلاعان ورتا جازىق،
تۇرشىگۋگە قۇلاعىن ءتۇرىپ قالعان.
جەر قۇلازىپ، ەل توزعان قۇتى قاشىپ،
تابيعات پەن سوعىستىڭ جۇتى بىسىپ.
كوز ساتامىن جيانگىنىڭ سىرت جاعىنان،
اتامەكەن اڭساتىپ جۇرتى قاشىق.
شەگارانى كۇزدىڭ سۇر بۇلتى باسقان،
وتكىزبەيدى اسكەرلەر مىلتىق اسقان.
وزەك جالعاپ وزەننەن ءوتتى كۇندەر،
تۇندە ۇيقى، كۇندىزى كۇلكى قاشقان.
زىلدەي باسىپ قايعى مۇڭ اۋىرلاستى،
اتاجۇرتتى، ساعىندىم باۋىرلاستى.
قارتايعاندا قاڭعىرتسا قۋ باسىڭدى،
قالاي عانا جۇرەگىڭ اۋىرماس-تى؟
اسپاندا ايعا ءزارلى ءتۇن تەلمىرەمىن،
تالاي-تالاي ەزىلىپ، ەلجىرەدىم.
مامىق بۇلت بوپ قالقىدىم قيال كوگىن،
جۇلدىزدارداي تاڭ اتا سەلدىرەدىم.
سى-تۋ قولى حى-ياڭدى الدى دەگەن،
ءبىر حابارعا قۋانىپ قالدىم ەرەن.
يوۋياڭدى السا بەل شەشپەي ليگۋاڭبي ەر،
ءشۇيىنشىڭدى ال، قولىمدا باردى بەرەم!
سۋرەت: ۆيكيپەديادان الىندى
恨别
洛城一别四千里，
胡骑长驱五六年。
草木变衰行剑外，
兵戈阻绝老江边。
思家步月清宵立，
忆弟看云白日眠。
闻道河阳近乘胜，
司徒急为破幽燕。
وزەن بويىنداعى سامالدىقتا
شۋاقتى كۇن ماۋجىراي نۇرىن شاشىپ،
سامالدىقتا جاتىرمىن، كەۋدەم اشىق.
مەن وقىسام «ءتۇز جىرىن» ماقامداتىپ،
ساز قوسادى سارىلداپ وزەن تاسىپ.
وڭاشا ءبىر جاتىرمىن ءوزىم عانا،
اسپانداعى اق بۇلتقا كوزىم سالا.
قالقيدى بۇلت اسپاندا سەكىلدەنىپ،
ايتا الماعان ويىم مەن ءسوزىم شالا.
جازعا اينالىپ بارادى كوكتەم اۋناپ،
جاسىق كوڭىل قاشامىن كوپتەن اۋلاق.
كۇللى عالام نە كەرەك وسكەن قاۋلاپ،
ءبارىن ۋاقىت توزدىرار وتكەن زاۋلاپ!
شىعىسىندا وزەننىڭ قىلىش ويناپ،
قىرقىسقاندار قىلىعىن قاشان قويماق؟
استاناعا ءار جولى قايتقان سايىن،
قامىعامىن ەل قامىن مۇڭمەن ويلاپ.
江亭
坦腹江亭暖，
长吟野望时。
水流心不竞，
云在意俱迟。
寂寂春将晚，
欣欣物自私。
江东犹苦战，
回首一颦眉。
توقىراۋ كەزىندە
تابيعاتتىڭ جامالى،
جيىرما ءتورت امالى،
الەمىنە ادامزات،
ابدەن ۇقساپ قالادى،
پارقى بار تەك شامالى.
كەلگەن كەزدە توقىراۋ،
مۇزدا بولار بوپىراۋ.
كوكتەم كەلەر كەشىكپەي،
كەڭ دالاعا وسىناۋ.
جاي جاتادى كەشتە تىم،
قىزدار تىگىپ كەستەسىن.
تورعىن كيىپ قالايشا،
ماقتا كۇردەك شەشپەسىن.
ىعى-جىعى قورجادان،
قاتار-قاتار مورجادان.
بۇرقىرايدى اق شۋدا،
اق تىلەكتەي جولداعان.
قاڭتار قىستان جەرىگەن،
وزەندە مۇز ەرىگەن;
جاعاسىندا تال-تەرەك،
مايىسادى ەبىدەن.
تاۋدىڭ ورتان بەلىنەن،
قايسارلىققا تەلىگەن;
كوز تارتادى شىتىر گۇل،
بىقپاي ىزعار جەلىنەن.
كوز ايىم بوپ قالايىن،
تۋعان جەرگە بالايىن.
تولتىر قانە بوكالدى،
ءبىر-اق قاعىپ سالايىن.
小至
天时人事日相催，
冬至阳生春又来。
刺绣五纹添弱线，
吹葭六琯动浮灰。
岸容待腊将舒柳，
山意冲寒欲放梅。
云物不殊乡国异，
教儿且覆掌中杯。
نازىك قۇراق
كورگىن قۇراق قامىستى،
جەلگە قالاي قارىستى،
جۇلقىلاسا جۇلىنباي،
جەرگە قالاي جابىستى.
نازىك قۇراق نايقالىپ،
وسكەن كەزدە جايقالىپ.
شىق توگىلىپ تۇرادى،
اي نۇرىندا شايقالىپ.
كۇلتەلەنىپ شاشاعى،
از ۋاقىت گۇل اشادى.
سۋعا ءتۇسىپ كوپ وتپەي،
ءسۇلۋ ءسانى قاشادى.
قايران شاقتار قۇراقتاي،
الماعانعا تۇراقتاي.
كەرەگى نە وكىنىپ،
جاۋابى جوق سۇراقتاي.
摧折不自守，
秋风吹若何。
暂时花戴雪，
几处叶沉波。
体弱春风早，
丛长夜露多。
江湖后摇落，
亦恐岁蹉跎
قىتاي تىلىنەن اۋدارعان قاناتبەك جۇمابايۇلى.
دايىنداعان ءالىمجان ءاشىمۇلى.
Abai.kz
