1-سۋرەت: اقىن عالي ورمانوۆ

2-سۋرەت: اقىن ساكەن يماناسوۆ

(عالي ورمانوۆ شىعارماشىلىعى حاقىندا)

1-سۋرەت: اقىن عالي ورمانوۆ

2-سۋرەت: اقىن ساكەن يماناسوۆ

(عالي ورمانوۆ شىعارماشىلىعى حاقىندا)

           وسى ماقالانى جازاردا مەن عالي ورمانوۆتىڭ كەيىنگى جىلدار ۇدەسىندە عانا قالىڭ وقىرمان قولىنا تيگەن ءتورت تومدىق شىعارمالار جيناعىن قايتا ءبىر قاداعالاي قاراپ شىققان ەدىم. ءوزىم ءۇشىن بۇرىننان-اق ەتەنە تانىس ولەڭ-جىرلاردى قايتالاپ وقۋ ۇستىندە انىق كوزىم جەتىپ اڭعارعان ءبىر نارسەم، عالي ورمانوۆتىڭ ومىرىمەن دە، تۆورچەستۆوسىمەن دە جەتە تانىس ەمەس ادام، ەشبىر انىقتاماعا قاراماي-اق، وسى كىتاپتاردى وقي وتىرىپ، ول وتكەن جولدى، قىزۋلى، قىزىقتى عۇمىرىن، اقىننىڭ بار كۇيىنىش-ءسۇيىنىشىن، قالا بەردى، كەلبەت-مىنەزىن كوز الدىنا ەلەستەتە الادى ەكەن. كىمدى ءسۇيىپ، كىمدەردى جەك كورگەنى، ۇيرەنگەنى، جيرەنگەنى حاتتاي ءتىزىلىپ، شۇباعان ۇلى كوشتەي بولىپ وقىرمان كوز الدىنان تۇگەل ءوتىپ جاتادى. وعان عاليدىڭ وزىنە دەيىنگى دە، وزىمەن تۇستاس تا، وزىنەن كەيىنگى دە ەشكىمگە ۇقساماس دارا بىتكەن مايدا قوڭىر ءۇنىن قوسساڭىز، قازاقتىڭ بۇل كورنەكتى قالامگەرى قاقىنداعى ۇعىمىمىز دا، مىنەزدەمەمىز دە سوقتالانىپ، بيىكتەي تۇسە بەرەرى داۋسىز. سول ءتورت تومدىقتىڭ العاشقى كىتابىن اشىپ تۇرعان "قىسقى كۇي" دەيتىن ولەڭگە نازار اۋدارىپ كورەلىك. ۇلكەن جولدان بۇرىس، قاعابەرىس قامىس اراسىنا ورنالاسقان اۋىلدا وسكەن مەن ءۇشىن بۇل ءتۇپ-تۇگەل تانىس سۋرەت. جازى اپتاپ ىستىق، قىسى ىزعارلى، بالشىق ورامى، اقىرعان بورانى – ءبارى تانىس. اقداڭداتقان اقتۇتەك ءالى كۇنگە ەسىمە تۇسسە، ارقامدى قاريدى.

ۇيدەن ۇزاپ شىقپايمىز

ءوزىمىز دە وندايدا.

وندايدا تىم ۇقسايمىز

ۇرپيىسكەن تورعايعا.

وسى ءجايتتى ءوز باسىمنان دا كوپ وتكىزگەندىگىمنەن بولار، بۇل جولدار كوڭىلىمدى قاي-قايداعىعا جەتەلەپ، الىس قالعان بالاڭ شاققا ءبىر اپارىپ تاستاعانداي بولادى. سونداي اۋىلدا تۋدىق، وقىدىق. پەش تۇبىندە تورعايداي بولىپ ۇرپيىسە ءبۇرىسىپ وتىرىپ، ادەبيەت وقۋلىعىن پاراقتاۋشى ەدىك. سوزىنە تەرەڭ بويلاپ، ءتۇسىنىپ جاتپاساق تا، اقىن، جازۋشى اعالارىمىزدىڭ سۋرەتتەرىنە تەسىلە، ۇزاق قارايتىنىم بولاتىن. وزىنە قادالعان مەيىرلى جانار ارجاعىندا الدەبىر جۇمباق دۇنيە جاتقانىن بالا كوڭىل اڭعارار ەدى. ءتىپتى بۇل ادامدار دا اۋىلىمىزداعى الدەكىمدەر سياقتى ەت پەن سۇيەكتەن جارالعان شىعار دەيتىن وي ءۇش ۇيىقتاساق تۇسىمىزگە كىرمەس ەدى. قوڭىر ۇيدە قيالعا بەرىلىپ،سول سۋرەتتەرگە سۇقتانا ءجۇرىپ، ەبىل-سەبىل ءسوز ءدامىن تاتقاننان دا بولار، كەلە-كەلە جىر كىتاپتارىن ىزدەپ وقىپ، انە-مىنە دەگەنشە، جۇزدەگەن ولەڭدى جاتقا دا ءبىلىپ شىعىپ ەدىم. سول جۇپىنى اۋىلدا جۇرگەن مەن ءۇشىن:

اتتانىپ اۋىل – انادان،

وقۋعا كەتتىم قالاعا.

جابىلا ماعان قاراعان

جالتاڭداي كەتتىم دالاعا.

جاربيعان جامان تون، تۇماق،

جابىسىپ كەتتى ۇستىمدە.

جانايىن دەگەن ءبىر شىراق

جالتىلداپ كەتتى ىشىمدە، –

دەگەن سوزدەر دە اسىرەسە جاقىن ەدى. قۇپيالى، قىزىقتى ءبىر الەمگە ءوزىم اتتانىپ بارا جاتقانداي بولاتىنىم بار ەدى.

عالي ورمانوۆ، ەڭ الدىمەن، ايتۋلى ليريك اقىن. بۇل مەنىڭ عانا پىكىرىم ەمەس، اقىننىڭ قالامداس اعالارى دا، بارشا تۆورچەستۆوسىنا ءتانتى تۇستاستارى دا، قالىڭ وقىرمان مەن سىنشى قاۋىم دا وسىلايشا باعالاپ، وسىلاي جازىپ كەلەدى. الگىندە ءبىز تىلگە تيەك ەتكەن العاشقى شۋماقتارىنان باستاپ، كەيىنگى جىلدارى جارىق كورگەن ءتورت تومدىق شىعارمالار جيناعىن زەرتتەپ، زەردەلەي وقىعان سايىن، سول پىكىرگە بەرىك تابان تىرەي تۇسەسىڭ. ول ءۇشىن تاقىرىپتىڭ ۋاق-ءىرىسى جوق، باسقامىز بايقاي بەرمەيتىن قانداي ءبىر قاعابەرىس كورىنىستىڭ ءوزى اقىن قالامىنا ىلىككەندە جان ءبىتىپ، جىپ-جىلى شۋاققا بولەنىپ، ارلەنىپ، نارلەنىپ جۇرە بەرەدى. ءوز ماتەريالى – ادام جانى مەن ءومىر مازمۇنىنا قىراعىلىقپەن ءجىتى ۇڭىلە بىلگەن اقىن ءار ولەڭى سايىن وقىرمان جۇرەگىن ءدوپ باسىپ، كوڭىلىنەن شىعىپ وتىرادى. قازاقتا بار بارشا جاقسى ءداستۇردى تولىق يگەرگەن قالامگەر سەزىم يىرىمدەرىن دومبىرا ىشەگىندەي شيىرشىق اتتىرا وتىرىپ، كىسىلىك، سەميا، باقىت، ءومىر تۋرالى كىلەڭ ءبىر سەگىز تاسپا قامشىداي جىمداسا ورىلگەن جىر جيھازىن جاساپتى. اقىن تالانتىنىڭ وزگەگە ۇقساماس الابوتەن دارا قاسيەتى قاي شىعارماسى بولسىن الدىڭنان شىعىپ، ايرىقشا كورىنىپ وتىرادى. بۇرقىراپ، بۇزىپ-جارىپ جاتپاي-اق، مايدا جۇمساق ۇنىمەن باياۋ سويلەپ وتىرىپ، وقىرمان كوكىرەگىنە كيەلى وي، كەلەلى ارمان، ايقىن دا اسىل مۇرات ۇيالاتىپ جاتاتىن جىرلارىنىڭ بارىندە دە تازا اقىندىق ار دىرىلدەپ جاتاتىنىن اڭعاراسىڭ. بىردە الگى "جانايىن دەگەن ءبىر شىراق ىشىندە جارقىلداپ" كەتىپ بارا جاتقان، ۇلكەن ارمان ارقالاعان، اكە كورگەن، اعا كورگەن، يبالى دا بۇيىعى بوزبالاعا ۇشىراسىپ، تىلدەسىپ، ىشتەي ۇندەسىپ كەتسەڭ، ەندى بىردە تاناۋ استىنان "قاراعىم" دەپ قويىپ، ۇلكەنگە جۇعىمدى، كىشىگە ۇعىمدى بىرقالىپتى جۇمساق قوڭىر ۇنمەن كەيىنگىلەرگە ءجون سىلتەپ وتىرعان اقبۋرىل باستى اقساقالدى كورەسىڭ. ەشقاشان بوس داۋرىعىپ، جارقىلداق جالعان ۇران سالىپ، وڭەش جىرتارداي ايقايعا باسىپ كورمەگەن اقىن ءار ولەڭدى ءوزىنىڭ وي شەڭبەرىنە لايىقتاپ الادى دا، جاقسىلىقتىڭ جولىندا شىبىن جانى شىرقىراپ، كىسىلىك مىنەزدى قىزعىشتاي قوريدى. دۇنيە تىنىشتىعى وتباسىنىڭ اماندىعىنان باستالاتىنىن، حالىق باقىتى قارا باسقا دا بايلانىستى ەكەنىن تام-تۇمداپ، تاڭعى جۇتقان ساۋمال قىمىزداي ساناڭا جايلاپ سىندىرە بەرەدى. وقىپ كورىڭىز:

ساعىنىشتان سارعايىپ،

سارى بەلدەن تاڭ اتتى.

ساحارادا شالقايىپ،

سارعايا ءبىر جول جاتتى.

كوكجيەككە قوسىلعان

قارا جولدىڭ ۇشىنا.

قاراي-قاراي اسىعام،

قاناتىم جوق ۇشۋعا.

كوڭىلىڭىز ءبىر قوبالجىپ بارىپ باسىلعانى ءسوزسىز. سەزىم شىنايىلىعى وسىنداي شىنايى جولدار ارقىلى ءورىس الىپ جاتادى.

نە دە بولسا، تەۋەكەل،

قوستىم تايدى جارىسقا.

مەيلى، ءۇمىتىم بوس كەتەر،

جاراماسا الىسقا.

توپقا تۇسەر شىن جۇيرىك

تاي كۇنىنەن تانىلار.

تالانتسىزعا سول بۇيىرىق –

كوزگە ىلىنبەي قالىنار!

جالقىنىڭ جالپىعا ۇلاسۋىن، جەكە سەزىمنىڭ ورتاق ويعا ۇشتاسۋىن بايقايمىز. ىشتەي تۇلەپ، بۋلىعا ءوسىپ كەلە جاتقان اقىن كەيىپكەرىنىڭ ءومىرتانىمى دا قىراعىلانا، قاتالدانا، سىنشىلدانا تۇسكەن. ەندى اقىن ءومىر سىنىنا ۇزبەي ىلەسىپ، بولمىستى ۇڭگي، ۇڭىلە زەرتتەۋگە ويىسادى. اقىن اسىرەسە ۇلى وتان سوعىسى تۇسىندا وندىرە جازىپ، جۇرت اۋزىنا ايرىقشا ىلىكتى. ۇلى سىلكىنىس كەزەڭى، اقىن مىنەزىنە دە قاتالدىق قوسىپ، داۋسىن اشىپ، تىنىسىن كەڭەيتە تۇسكەنىن اڭعارامىز. "انا" دەپ اتالاتىن شاپ-شاعىن ءۇش شۋماق ولەڭدەگى ىشكى دراماتيزم، قاتىگەز شىندىقتى قاراڭىز.

ولەڭ:

قالتىراپ بۋىن بوساماس،

قوبالجىپ ساسپاس، ەرجۇرەك،

جالىنىپ كوزگە جاس الماس،

قايىسپاس ەمەن كوكىرەك، –

ءاجىمدى اناۋ قارت انام،

كورسەم-اق اقشىل شاشىڭدى،

قىلىشتان قورقىپ تارتپاعان

يەر ەم ساعان باسىمدى، –

دەپ بىتەدى، الەۋمەتتىك ەسەيۋ دەپ وسىنى ايتار بولارمىز. بۇل سوعىس جىلدارىنداعى "انا ۇندەۋى" دەپ اتالاتان اتاقتى پلاكات-ۇران سارىنىنداعى، جان دۇنيەڭدى شىمىرلاتىپ اكەتەر قۋاتى بار پۋبليتسيستيكالىق ليريكا ۇلگىسى. كەزىندە كوپ ايتىلىپ، كوپ جازىلىپ جۇرگەن اقىننىڭ وسى سوعىس تۇسىنداعى "قاسىمعا حات"، "ەمەن"، "اعالىق تىلەك"، "ورامال" ولەڭدەرىندە ءومىردىڭ ءبىرشاما بەل-بەلەستەرىنەن وتكەن، ءوز ءداۋىرىنىڭ جوسىن ءۇنى، ىستىق-سۋىق تابىن تارتىپ كورگەن، تالاپ-تالعامى ونەگە بولارلىق كەيىپكەردىڭ جان دۇنيەسى جارقىراپ اشىلا تۇسەدى. اقىننىڭ وي-قاينارى بىردە سەرىپپەدەي شيراتىلىپ، شيىرشىق اتسا، ەندى ءبىر ءسات دالاداي مولدىقپەن كەمەلدەنە، تەربەتىلە، قۇلپىرا جايناپ كەتەدى. پوەتيكالىق وبرازدىڭ بارشا جۇمباق كوپ قىرلى حاراكتەرىن، كەسكىن-كەلبەت، وي دۇنيەسىن، قۋانىشى مەن كوز جاسىن بارىنشا تابيعي كورسەتۋگە كەلگەندە دە قىسقا ليريكا الدىنا قارا سالماق ەمەس. قىپ-قىسقا ليريكالىق جىرلارىمەن جۇرەك تۇپكىرىنە بەرىك ورنايتىن سيقىرلى دا سىرلى، الۋان قىرلى كەيىپكەرلەر جاساۋداعى عالي شەبەرلىگىنە بۇگىنگى ءبىرازىمىز جەتە الماي-اق كەلەمىز. سالقىن، سامارقاۋ سويلەۋدى بىلمەيتىن، جالعان جالتارا ايتۋعا بارمايتىن تازا اقىنعا ءتان مىنەزدىڭ ءبىرى دە سول. ويتكەنى كوركەم شىعارمانىڭ دۇنيەتانىمدىق قىزمەتى، قوعامداعى ءرولى سول ۇلكەندى-كىشىلى قاھارماندارىنىڭ قاۋقارىمەن ولشەنەدى. ول ەڭ الدىمەن اقىننىڭ ءوز باسىنىڭ ازاماتتىعىنا، ءوز پارىزىن قالاي تۇسىنۋىنە دە بايلانىستى. عاليدىڭ بارماق جالاپ وتىرىپ وقيتىن بارشا قىسقا ليريكاسىنان مەن ءاردايىم سونداي بيىك پاراساتتى اڭعارام. وزىمەن بىرگە ولەڭى دە جەتىلە ءتۇسىپ وتىراتىن اقىن شىعارمالارىنىڭ قاي-قايسىسىنان بولسىن ۋاقىت تىنىسى، ءداۋىر سارىنى ەلەس بەرىپ، ىلگەرىلەگەن سايىن تۇتاسا، قويۋلانا، قالىڭداي بەرەدى. ليريك عالي ءوز كوكىرەگىن كەرنەگەن اسىل سەزىم، اڭسارلى ويدىڭ ءبارىن تۇگەل اقتارىپ، وقىرمانىن سوعان يلاندىرا ەلىكتىرىپ، جەلىكتىرىپ وتىرادى. ول اسىرەسە تۇرمىستىق كوڭىل-كۇي تامىرىن ءدال تاۋىپ، بىلگىرلىك، بالگەرلىكپەن تاني بىلەتىنىنە تاڭىرقاماي بولمايدى. استە، پەيىلى تار، نيەتى الا-قۇلا ادامنان جاقسى ولەڭ تۋماق ەمەس. گۇلدى ۇزۋگە، قۇستى ۇركىتۋتە قيمايتىن اقىننىڭ كىسى بالاسىنا قيانات جاساۋى مۇمكىن ەمەس. عاليدى كوزى كورگەن، ءدام-تۇزداس بولعان ادامداردىڭ ءبارى دە ءبىراۋىزدان ونىڭ ءوز باسىن وسىلاي باعالايدى. ال ءوز تۆورچەستۆوسىنان ول قاسيەت-مىنەزى ءتىپتى ايقىن اڭعارىلىپ تۇرادى. وتانشىل، ادامگەرشىلىك بيىك مۇراتقا ىڭكار اقىننىڭ كەيىپكەرى كىلەڭ عانا جۇرتقا جاقسىلىق تىلەپ، ەمىرەنە ءولىپ-ءوشىپ تۇرادى. بۇل رەتتە ول بارمىن دەپ تاسىمايتىن، جوقپىن دەپ جاسىمايتىن، ۇلكەن-كىشىنىڭ ءبارىن "اكە-كوكەلەپ" جۇرەتىن ءۇبىرلى-ءشۇبىرلى وتاعاسىنا ۇقسار ەدى. ەرىندەرىندە مىسقىل بار، ەمەۋرىنىندە ءزىل جوق، ءتاتتى قالجىڭى بار، قاتتى قايىرىسى، قاتىگەز-قاتالدىعى جوق تاۋ كەۋدەلى اقىن كەيىپكەرىنىڭ ومىرشەڭدىگى سوندا ما دەپ ويلايمىن.   

بولمىستىڭ بارشا ۇڭعىل-شۇڭعىلىن ىشتەي سەزىنە قابىلداۋ، وبرازدى ويلاي ءبىلۋ شەبەرلىككە باستار باسپالداق دەپ ەسەپتەسەك، اقىندى الەۋمەتتىك ۇلكەن تۇرعىعا كوتەرەتىن، اينالىپ كەلگەندە، سول شەبەرلىكتىڭ تاپ ءوزى. كۇرەس ءۇشىن، تىرشىلىك ءۇشىن ايقايدان گورى، عالي جىرى تارىزدەس اسىل ىستىق سەزىم تاپتىرماس قارۋ بولا الادى. تۇرمىستىق ليريكا مەن الەۋمەتتىك ليريكانىڭ ارا-جىگىن اشۋدى بىرىنەن ءبىرى بولەك قۇبىلىس ەتىپ كورسەتۋدىڭ ورنى جوق. ادامنىڭ بارشا پاراسات-پارىزىن ماحاببات، دوستىق، كىسىلىك، ادىلەت ۇعىمدارى توڭىرەگىندە كورسەتە ءبىلۋ – ازاماتتىق ليريكانىڭ ۇلى ماقساتى. ادام سەزىمىنىڭ بار ءدۇيىم-دۇنيەسىن بويىنا جيناقتاعان عالي اقىن جىرلارىن وسىنداي پوەزيا دەپ كۇمىلجىمەي ايتا الامىز. ارعى-بەرگى پوەزيالىق ءداستۇردى ەركىن مەڭگەرگەن عالي ورمانوۆ شىعارمالارى ەڭ الدىمەن كوركەم قاراپايىمدىلىعىمەن تارتىمدى. ول قاراپايىمدىلىق ءتىپتى دە قارادۇرسىندىك ەمەس. اباي، پۋشكين، ەسەنين، تۆاردوۆسكي سياقتى اقىنداردىڭ حالىقتىق قاراپايىمدىلىعى ولاردىڭ ۇلى شىعارمالارىنا مىسقالداي ءمىن بولا ما؟ ءتىپتى، ول شىعارمالاردىڭ جاسامپازدىعىنىڭ ءوزى الگىندەي قاراپايىمدىلىقتىڭ مىزعىماس كۇشىندە جاتقان جوق پا؟ كوكەيگە كەلىپ قالعان مازمۇندى ويدى قاراپايىم، ءمولدىر تازا تىلمەن ۇعىمدى جەتكىزە بىلەتىن عالي اقىننىڭ قاراپايىمدىلىعىن دا وسى تۇرعىدا باعالاۋ كەرەك. حالىقتىڭ قانىندا بار قاعىتپا قالجىڭ، ادەمى ءاجۋا، جاقسى دا جاراسىمدى ءازىل بۇل پىكىرىمىزدى ۇستەي تۇسەدى. مىنا ءبىر "جەڭىلگەن جۇرەك" ولەڭىن وسىدان شيرەك عاسىر بۇرىن وقىپ ەدىم، ءالى كۇنگە كوڭىلىمدە جاتتاۋلى قالىپ ءجۇر:

تايپاڭ قاعىپ اق توقال،

ءتىل قاتادى قوناققا.

تىنىمى كەتىپ اقساقال،

كوپ قارايدى سول جاققا، –

دەپ، قوناققا كۇلىمدەي بەرگەن جاس توقال قىلىعىنا ءتوزىپ وتىرا الماعان شالدىڭ كوڭىل كۇيىن:

توقالىنا ايتتى جاي

ىنعايلى ءبىر كەزەكتە:

– قۇيماي-اق قوي ماعان شاي،

باتپاي وتىر جۇرەككە! –

دەپ ءتامامدايدى. ەرىكسىز سەن دە جىمياسىڭ. تىنىشى كەتىپ بولعان شالدى دا ايايسىڭ، اقىن تاپقىرلىعىنا دا سۇيسىنەسىڭ. نەمەسە، "قالجىڭ حاتتاعى":

اينالا تاۋ، ءتۇن جىم-جىرت

بۋرابايدىڭ باسىندا

وتىر ما الدە ءبىر قۋ مۇرت

ولە جازداپ قاسىندا؟ –

دەيتىن جولدار تەك عاليعا ءتان قالجىڭ ەمەس دەپ كىم ايتار! ال "جامبىلمەن قالجىڭى" شە؟ ءوزى دە ولەڭدى وسىلاي نىق شەگەدەي بەرىك تۇيىندەيتىن اقىن جاستاردىڭ جىلت ەتكەن جاقسىلىعىنا ءماز بولا قۋانىپ، اۋىزشا دا، جازباشا دا پىكىر ءبىلدىرىپ ءجۇرۋشى ەدى. شىن اقىننىڭ ەشقايسىسى كوزى تىرىسىندە "مەن بولدىم-اق" دەپ توقمەيىلسىپ كورمەگەن بولار. جەتپىسكە دەيىن قولىنان قالامى تۇسپەگەن اقىن دا ارا-تۇرا ويلانىپ، تولعانىپ، سوڭىنا قاراپ، ءالى دە وزىنە ءوزى كوڭىلى تولماي كەلە جاتقانىن ۇزبەي ايتا ءجۇرىپتى. الدەقاشان بۇرىن جازىلعان ءبىر ولەڭىندە:

وتىزدىڭ شىعىپ ورىنە،

وقۋعا قايتا بۇرىلدىم.

ولقىلاۋ جاتىر كوڭىلگە

وزىمشە جيعان بۇرىنعىم، –

دەسە، ودان كەيىن "سۇراۋ" دەيتىن جىرىندا:

– ءبىلدىم بە بويلاي جۇرەككە؟

ىلايىق ورىن الدىم با؟

جان بولىپ الدە ءجۇردىم دە،

دەم ءبىتتى، جىم-جىرت قالدىم با؟

دەپ وتكەن-كەتكەنىن شولىپ، وزىنە-ءوزى سۇراق قويىپ، ويعا العان مەجەدەن شىقتىم با، جوق پا دەگەندەي، الدى-ارتىن تاعى ءبىر باعدارلاپ الادى.

عالي ورمانوۆ قالامىنان تۋعان قانشاما جىر-تولعاۋلار، سىعىپ الساڭ، مايى شىعىپ تۇرعان نەلەر ءبىر كوركەم اۋدارمالار بار. ولاردىڭ ارقايسىسى دا بىلدەي ءبىر قالامگەر عۇمىرىنا ازدىق ەتپەيتىن، قاي ءبىر تۇرعىدا اۋىر دا بولار جۇك. ال عاليعا قاراستى ايتساق، ول ءىرى تالانتتىڭ ءبىر عانا قىرى سياقتانادى. ويتكەنى حالىق ورمانوۆتى ويى سارقىلمايتىن، قاسيەتى كەمىمەيتىن ليريك اقىن رەتىندە تانىعان دا، كوبىنە سول ىڭعايدا باعالاپ ادەتتەنگەن بولاتىن. ءبىز دە ليريك اقىننىڭ ءوزىمىز اڭعارعان وسى تۇسىنا توقتالىپ قانا وتتىك. كەيىنگى ولەڭدەرىنىڭ بىرىندە اقىن:

ۇزبەستەن وي سالارمىن ورەنگە مەن،

ورەن ويىن جەتەلەر تەرەڭگە ولەڭ.

ءوزىمدى ىلعي ورتادا دەپ بىلەمىن،

ولەڭ باردا ورنىمنان تومەندەمەن، –

دەپ ەدى. قازاق پوەزياسىنىڭ ەشقاشان ءوز ورنىنان جىلجىماس قاداۋ-قاداۋ قۇزار بيىكتەرى كوپ. عالي ورمانوۆ تا – ءوزى كوپ جىرلاعان تالعار شىڭىنداي بولىپ، ادەبيەت تورىندە، ۇرپاق كوڭىلىندە سول بۇرىنعى مىزعىماس بەرىك قالپىندا قالا بەرەتىن اقىن.

ساكەن يمانسوۆ

حالىقارالىق «الاش» ادەبي سىيلىعىنىڭ لاۋرەاتى،

 قازاقستاننىڭ ەڭبەك سىڭىرگەن قايراتكەرى

Abai.kz