ەرتەرەكتە ەگدەلەۋ كەلگەن ءبىر ايەل ارىپتەسىم بولىپ ەدى، جاسى ۇلكەن بولعان سوڭ جۇمىستا ونى ءبارى سيلايتىن. ول ۇنەمى ايتىپ جۇرەتىن "جالعىز قىزىم بار، انگليادا وقيدى، تاپقانىمدى سوعان جىبەرەم، وقۋى وتە جاقسى" دەپ. وعان ىشتەي ءسۇيىنىپ تىلەكتەس بولاتىنبىز. ءبىر كۇنى الگى ايتتى. "قىزىم كەلەر جىلى وقۋ بىتىرمەكشى، وعان سوندا قال دەدىم، وزىڭە ۇناعان ءبىر اعىلشىنعا ءتيىپ ال، سوندا باقىتتى بولاسىڭ دەدىم" دەپ. بۇل ءسوزدى قۇپتاپ باسىن يزەگەندەر دە تابىلدى، ءبىراز قىز جىگىتتەر الگى قاتىنعا "نەگە" دەپ دۇرسە قويدىق . سونداعى ونىڭ جاۋابى مىناۋ "قازاق جىگىتتەرى ىشەدى، ءبارى جالقاۋ، مەن ولاردى جەك كورەم"...

سول سوزدەن كەيىن مەن دە ونى جەك كوردىم، قۇداي وڭداعاندا سودان بەرى جولىمىز تۇيىسكەن جوق. ارادا ءبىراز جىل ءوتتى، جەكسەنبى كۇنى بازاردا ءجۇرىپ ونى سىرتىنان كورىپ قالدىم، ءالى سول قالپى ەكەن، قولىندا كوپ پاكەتى بار جەدەل باسىپ كەتىپ بارادى. جورتقاندا جولى بولسىن دەدىم ىشتەي.
بىراق، ەكى كۇننەن بەرى مەنى مازالاعان، ەستىگەننەن كەيىن ءسىزدى مازالاعان سۇراق تۋىپ تۇر مۇندا: "ونىڭ الگى قىزى نە بولدى ەكەن، باقىتىن تاپتى ما ەكەن!"