جانبولات سارسەنباي دەگەن جۋرناليست بار. "جاس الاشتا" ىستەگەن... "قىزىق گازەتتەردىڭ" "قىزىعىن" كەلتىرگەن...
بۇرىن سىرتتاي اتىن ەستىگەنىممەن، بۇگىن ءبىرىنشى رەت "تىرىدەي" كورىپ، دامدەس بولدىق. اقكوڭىل ادام ەكەن. ءا دەگەننەن اڭگىمەمىز جاراسىپ، ءازىل-قالجىڭ ايتىپ، جاقسى وتىردىق.
تۇرسىنجان شاپايدىڭ "قازاقتىڭ جانى" دەگەن كىتابىن شىعارعالى جاتقانىمىزدى ايتتىم. تۇرسىنجان اعاسىنىڭ اتىن ەستىگەندە باسىنان وتكەن ءبىر قىزىق جايتتى ايتىپ بەردى.
- "جاس الاشتا" ىستەپ جۇرگەن كەزىم، - دەيدى. - جۇمىستا وتىر ەدىم، نارىنقولدان ءبىر اعايىن تەلەفون شالىپ، قارالى حابار ايتتى. "تۇرسىنجان شاپاي قايتىس بولدى... سولاي دا سولاي... نەكرولوگ بەرسەڭىزدەر..." 
قايعىرا وتىرىپ، كوڭىل ايتۋ جازدىم. بەت قاتتالىپ جاتقاندا رەداكتسياعا ءبىر تانىس اعامىز كەپ قالدى. ول كىسىگە ايتتىم، "سولاي دا سولاي... نەكرولوگ جازدىم..." دەپ جازعانىمدى كورسەتتىم. ول دا "يمانى سالامات بولسىن... مىقتى جىگىت ەدى..."دەدى دە، مەنىڭ جازعانىمدى وقىپ: ء"وي، سەن ونىڭ قازاق تەلەۆيدەنيەسىنىڭ باستىعى ەكەنىن نەگە قوسپاعانسىڭ؟.. حالىقارالىق "الاش" سىيلىعىنىڭ لاۋرەاتى ەكەنىن نەگە قوسپاعانسىڭ؟ قوس!.." دەپ ەكى-ءۇش انىقتاۋىش قوستىردى. سودان نەكرولوگ گازەتكە كەتتى، گازەت تيپوگرافياعا كەتتى...
ەرتەڭىنە تاڭ اتپاستان تەلەفونىما تىنىشتىق جوق... بىرەۋلەر راس پا دەپ سۇراپ، كوڭىل ايتىپ جاتىر، ەندى بىرەۋلەر "ول كىسى ءتىرى!" دەپ زۆونداپ جاتىر... سودان ءوزىم تۇككە تۇسىنبەي، راديودا ىستەيتىن تانىس جۋرناليستكە زۆوندادىم.
- جوعا، ول كىسى ءتىرى، قۇداي ساقتاسىن... جاڭا عانا جۇرگەن...-دەيدى.
"ماسقارا!.. ەندى قايتتىم؟!." دەپ، جامان بولدىم...
زىمىراپ وتىرىپ تەلەۆيدەنيەگە باردىم دا، ول كىسىنىڭ قابىلداۋ بولمەسىنە كىردىم. حاتشى قىزى "اعا جوق، كۇتە تۇرىڭىز، قازىر كەپ قالار" دەدى.
كۇتىپ وتىرمىن. حاتشى قىزدى اڭگىمەگە تارتىپ، "تۇرسىنجان اعانىڭ مىنەزى قانداي ادام؟ اشۋلانسا، نە ىستەيدى؟.." دەپ سۇراپ الدىم.
- كوپ سويلەمەيتىن مىنەزى اۋىر كىسى... ونشا-مۇنشاعا اشۋلانبايدى، بىراق اشۋلانسا، شاڭىڭدى قاعادى... بۇگىن كوڭىل-كۇيى جوق..." دەدى. ودان سايىن قيپاقتىپ، قوبالجىپ، قورقىپ وتىرمىن. ونىمدى بىلدىرمەي، "مەن ەمشىمىن... قازىر مەن كىرىپ "گۋف-سۋف" دەپ جىبەرسەم، باستىعىڭنىڭ كوڭىل-كۇيى كوتەرىلىپ، كۇلىمدەپ شىعادى..." دەپ قويامىن...
ءبىر ۋاقىتتا اعا كەلدى. 
- اسس-سالاااۋ-ماعالەيكۇم، تۇرسىنجان اعا! - دەپ اتىپ تۇرىپ امانداستىم. سالەمىمدى الدى، ىشكە باستادى. كىرگەن بويدا:
- عۇمىر جاسىڭىز ۇزااااق بولادى ەكەن، اعا! - دەپ ەدىم، كۇلىپ جىبەردى. سودان مەنەن ۇلكەن قاتەلىك كەتكەنىن، ادەيى ىستەمەگەنىمدى، قالاي سول نەكرولوگ جازىلعانىن بۇگە-شىگەسىنە دەيىن ايتىپ، كەشىرىم سۇرادىم. ول كىسى دە ءتۇسىنىپ، كەڭكىلدەي كۇلىپ، ءوزىنىڭ ءبىر قىزىقتى وقيعالارىن ايتىپ، ءبىراز اڭگىمەلەستىك. اقىرىندا كۇلىمدەپ ەسىكتەن شىعارىپ سالدى.
شىعىپ بارا جاتسام، سەكرەتارى جەڭىمنەن ءتۇرتىپ: 
- بۇيرەكتى ەمدەيسىز بە؟ - دەيدى...

قۇداي ۇرىپ قاتەلەسكەنىم - سول نارىنقولدا تۇرسىنقۇل شاپاي دەگەن دە جازۋشى بار ەكەن. حابارلاسقاندار ماعان سول كىسىنىڭ قايتىس بولعانىن ايتىپتى. مەن شاتاستىرىپ، تۇرسىنجان شاپاي دەپ جازىپ جىبەرگەنمىن. الگى تانىس كىسى قالبالاقتاپ كەلە قالعان دا، قىزمەتىن، اتاق-دارەجەسىن قوستىرىپ، ودان سايىن "وتقا ماي قۇيعان..."
ەرتەڭىنە گازەتتە كەشىرىم سۇراپ، قايتا جازدىم...
ءسويتىپ، تۇرسىنجان اعانى ءبىر ءولتىرىپ، تىرىلتكەنمىن...
جانبولات سارسەنباي تۇرسىنجان اعانى عانا ەمەس، تاعى ءبىر تانىمال ادامدى سولاي ء"ولتىرىپ-ءتىرىلتىپتى..."

ساۋلە ابىلداحانقىزى

Facebook-تەگى پاراقشاسىنان